Onzin. Een huis mét brandverzekering is toch ook een huis? Maar je gaat er niet wonen met de intentie het ooit in de fik te steken, toch?
ik zou op deze manier echt NIET trouwen!!! wie denken je schoonouders wel niet wie ze zijn? dan amar met voorwaarden wand in deze tijd weet niemand het meer zeker of ze bij elkaar blijven en blijf jij zo te lezen met legen handen staan waar jij voor gewerkt hebt en vriend krijgt alles omdat "schoonouders" dan willen. ja sorry maar dit was echt niks voor mij....
na aanleiding van je laatste stukje zou ik echt wel op huwelijkse voorwaarden trouwen, auto omzettten naar joun naam is nu natuurlijk totaal geen probleem meer, hoeven SO niet eens te weten, verder zou ik de spullen die NU van jou zijn dus wel latenvast zetten als van jou, dus bij schijding is het ooik nog van jou. borg krijg je terug, dat is dus opgelost, over de rest kan je discuseren, maar officieel heb je er geen recht op. in jullie geval met alle uitsluiting zou ik dus wel degelijk trouwen op huwelijkse voorwaarden.
Ik zie het zo... Op het moment dat jullie gaan trouwen in gemeenschap van goederen doe je dit omdat je elkaar volledig vertrouwd en ervan uit gaat dat je nooit uit elkaar gaat. Wederzijds vertrouwen, alles delen. Dat is niet naief, dat is liefde! Jullie zijn nu bezig met het "wat-als-we gaan scheiden-scenario". Dat is begonnen bij de schoonouders. Zij willen zekerheid voor hun zoon, want "wat-als-...". Als een partij begint met het "wat-als-scenario", kun je niet verwachten dat de andere partij zich daar gewoon bij neerlegt. Het is logisch dat schoondochter nu ook nadenkt over het "wat-als-scenario" en daarbij ook zekerheid wil. Het zou naief zijn om dat in dit geval niet te doen. Daarnaast vraag je je af wat eerlijk is. Voor de een is eerlijkheid alles delen. Voor de ander is eerlijkheid, mijn bezit voor mezelf houden. Daar staat dan tegenover dat je jouw bezit ook voor jezelf wilt houden. Van dat hele romantische idee blijft zo weinig over. Bedenk je nog even goed waarom je ook alweer wilde trouwen. Het is verschrikkelijk naar dat je zo vlak voor je huwelijk ontdekt dat jullie gedachten daarover zo verschillen. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen.
Vaak schenken mensen ook aan de kinderen op papier. Dit om de belasting te voorkomen na overlijden van 1 of beide schoonouders. Het bedrag is dan immmers al van je vriend dus daar kan men dan niet aankomen. Overigens mag er voor het 31e (dacht ik) levensjaar een bedrag van 26000 belasting vrij geschonken worden en jaarlijks 5000. Hier is het ook niet op zo'n hele nette manier gegaan. Het was alleen op papier maar ik mag wel jaarlijks rente betalen. Mijn schoonouders hebben dit gedaan omdat ze het vermoeden hadden dat ik er op geld was. Ze waren alleen vergeten dat ik de kostwinner ben en mijn familie qua financieen er beter bij zitten.
Tot nu toe komt Verox het dichtste bij als het gaat om hoe ik me nu voel. Als ik trouw is het niet omdat ik dingen goed geregeld heb, dan geef ik liever geld uit aan de notaris dan aan een trouwerij. Als ik trouw is het omdat ik met 1 iemand de rest van mn leven verder wil en daar ook vanuit ga. Dus alles wat van mij was voor ons huwelijk word van ons gezamelijk en dit geld ook voor hem. We wisten beide niet dat overal uitsluitingsclausules bijzaten en hij heeft zelf nooit IETS gedaan. zelfs zn eigen spaargeld wat door zn moeder gespaard heeft (hij moest elke maand perse zoveel van zn salaris afgeven e.d.) krijgt hij terug met een uitsluitingsclausule blijkt nu. Dus hij heeft zelf niets. En dat geeft helemaal niet. Al had hij schulden dan nog was ik in gemeenschap van goederen getrouwd. Wat van hem is, is van mij en andersom en samen komen we er wel uit. Door mn Schoonouders heb ik zo'n nare bijsmaak van het huwelijk gekregen... Maarja over 3 weken geef ik mn handtekening in het gemeentehuis en mn jawoord in de kerk en dan kan ik niet meer terug. En zo wel verlies ik dus alles en blijf ik achter met enorme schulden. Geen leuk idee om nu een huwelijk in te gaan en ik wou dat ik dit veel eerder had geweten dan hadden we eerst rustig rond de tafel gezeten voor we gingen trouwen maar het is nu eenmaal zo. Mijn vriend wist ook van niets, die liet alles regelen door zn ouders en hield zich erbuiten. Niet goed natuurlijk maargoed so be it. Ik kan nu weinig doen waardoor ik me beter voel dus de beste oplossing is gewoon doorgaan waar ik mee begonnen ben. trouwen met de liefde van mn leven en ervan uitgaan dat je samen de rest van je leven doorbrengt. Gister hebben we eindelijk een positieve test gehad en dus is dat ook een mooi begin van het nieuwe jaar en voor mij een reden om gewoon door te gaan waar ik mee bezig was. Wel hebben we afgesproken geen cent meer van zijn ouders aan te nemen om conflicten te voorkomen. We willen vanaf nu zelf ons eigen leven opbouwen en creeren. Nieuwe start dus!
Een derde in een relatie is altijd lastig. Zelfs als het je schoonouders zijn die zich er mee bemoeien. Ik hoop dat je over 3 weken een prachtige dag hebt en kunnen jullie beginnen aan een mooie start van jullie getrouwde leven met een schone lei.
Fijn dat jullie alles nu op een rijtje hebben gezet en samen weten hoe jullie verder willen. Heel veel plezier en geluk de komende tijd samen! Op een mooie toekomst!
En dan op termijn ook de erfenis verwerpen he, want in hun testament hebben ze uiteraard ook een uitsluitingsclausule opgenomen
Haha die kans schat ik heeeeel groot ja haha. Wij redden het wel met zn 2 en als er geld vrij komt uit een erfenis enzo dan doneren we gewoon een groot deel aan het goede doel en gaan we met de rest lekker met het gezin op vakantie. Dan is het meteen op en hebben we daar ook lekker van genoten met zn allen. Voorlopig hoop ik dat ze nog ff blijven leven hoor want het blijven wel hele leuke mensen!