We proberen onze kleine een beetje te stimuleren voor het kruipen we leggen een speeltje net buiten zijn bereik zodat hij moet bewegen om erbij te komen. Alleen raakt hij vreselijk gefrustreerd en zet het op het huilen als het niet lukt. Moet ik dat laten gebeuren of dan het speeltje gewoon geven?
Hij is nog maar 7 maanden, waarom zou je hem niet gewoon lekker laten spelen met iets waar hij wel bij kan? Dat tijgeren komt vanzelf.
Ik zou 'm niet te gefrustreerd laten worden, gewoon af en toe proberen en als hij het niet leuk vindt, het speeltje gewoon geven.
Hier een lange tijd een gefrustreerde baby gehad die maar niet ging kruipen. Op een gegeven moment ging ze heel hard achteruit de kamer door. Vervolgens ging ze tijgeren. Nu kruipt ze sinds een week. Ze ging vanzelf kruipen. Met het speeltje hebben wij nooit echt gedaan, behalve als we erbij zaten. Als het dan niet lukte kreeg ze het speeltje gewoon. Ze gaan vanzelf kruipen.
Ik zou hem wel stimuleren door hem bv te roepen en of in je handen te klappen. Maar denk ook dat het kruipen vanzelf wel komt en dat het niet gestimuleerd wordt door het speeltje net buiten zijn bereik te leggen. Geeft denk alleen maar frustratie. Volgens mij heb ik ergens eens gelezen dat het ook niet helpt.
Dat kruipen gaan ze echt vanzelf doen en is niet echt nodig om te stimuleren. Gewoon lekker met je kindje spelen en je zult zien dat hij steeds vaker aan het oefenen is (die van ons heeft 1,5 maand op handen en knieën zitten wiebelen voordat hij pas in zijn vooruit ging). Met 8 maanden precies ging hij ineens zitten en de volgende dag in zijn vooruit op handen en knieën. Zonder dat wij er iets mee gedaan hebben.
Het speeltje helpt alleen in de laatste fase, als de baby weet hoe het moet, maar nog net niet durft. de beste stimulans is om hem lekker op de buik te laten spelen, als het kan op een tapijt oid, dan heeft ie meer grip.
Hahaha ja dat wiebelen herken ik wel! Ik noemde het altijd huppen. Deed verder niks alleen op zn handen en knietjes zitten en huppen maar en lol dat hij had hahaha. Overigens ging hij hier ook eerst achteruit en daarna pas vooruit,zielig want hij wilde juist de dingen voor hem pakken! Ik deed nog weleens mn handen achter zn voetjes zodat als hij zich afzette,hij vooruit schoof. Maar of dit hem nou echt heeft leren kruipen/tijgeren. Het zorgde er in ieder geval wel voor dat hij niet zo gefrusfreerd werd dat hij ergens niet bij kon.
Komt vanzelf .. Mijn zoon tijgert trouwens, die gaat vermoed ik niet eens echt kruipen, hij zit weleens op handen en voetjes maar dmv tijgeren is hij er sneller.. Alles op z'n tijd..
Zou zorgen dat hij niet gefrustreerd raakt. Lijkt me zinloos. Hij is pas 7 maanden. En cb adviseerd! (en een vreemd advies ook nog eens) Als hij er aan toe is gaat hij vanzelf wel kruipen
wat een onzin! sorry dat ik het zeg. Maar je kindje komt er vanzelf mee, laat hem lekker zelf ontwikkelen. Komt op zijn tijd wel. De een is op tijd, de ander is wat later. Maar het komt... Dit is geen aanval naar jou toe hoor, maar ik kan er niet zo goed tegen om kinderen al zo vroeg te stimuleren. Je wordt er als ouder alleen maar onzeker van, tegenwoordig moet een kind al van alles. Onze dochter was wat laat met kruipen en lopen. Zoveel reacties gehad, zou je niet naar fysio gaan zou je dit niet zou je dat niet. Maar onze meid was altijd vrolijk, at en sliep goed. Ben zo vaak onzeker geweest en tis allemaal goedgekomen. wat wel goed is om hem niet alleen op zijn rug te laten spelen, maar ook op zijn buik. Hij komt er vanzelf wel achter. En als hij straks begint met kruipen zal hij wel vaker gefrustreerd zijn lekker van je ventje genieten zeg ik!
De fysiotherapeute van mijn dochter zei tegen me dat mijn dochter niet meer gaat kruipen en waarschijnlijk gelijk door zou gaan naar lopen (ze stond namelijk al). In ene begon ze alsnog te tijgeren. Een week later zat ze alsnog op handen en knieën. Toen een flinke smakkerd gemaakt. En toch sinds 1,5 week kruipt ze in ene, en snel dat ze is! Ik had het niet meer verwacht, te meer omdat ze de buikligging niet prettig vond. Nu bijna een jaar aan het oefenen en toch nog gelukt. Lekker veel o de buik leggen, veel spelen en dan komt het wanneer je kleintje er aan toe is. Stimuleren d.m.v. Spelen en aanmoedigen mag natuurlijk, maar frustreren is nutteloos in mij ogen. Werkte bij mijn meisje alleen maar averechts.