Hier haal je wat aan waarover ik ook ben gaan nadenken, de hele aanleiding van mijn topic. Ik was bang dat ik te streng was en meer "toegang" tot snoepen er voor zou zorgen dat het gezeur en de verleiding minder zal worden. Ik ben er nog steeds niet over uit, want sowieso wil ik niet meer "echt" snoep geven dan wat ik nu doe ( 1x na het fruit en soms smiddags naast een rijstwafel oid). De verleiding bij mn zoon blijft enorm. Bij opa en oma is mn standpunt duidelijk en die hebben de laatste tijd vaker "verantwoord" snoep in huis maar daar zit nog altijd de rem er niet op, en dat maakt qua verleiding voor hem niet uit, want zodra we daar een voet over de drempel zetten begint hij al te zeuren. Denk dat het hier de oplossing niet is, is mijn conclusie.
Ik geef op een gegeven moment ook wel aan dat het nu even genoeg is met het geschrans, maar kan moeilijk de schalen met chips hoog zetten voor hem of hem weg halen bij de tafel. Hij is bijna 4! Hij heeft heel goed door dat schalen met hapjes daar staan om van gegeten te worden en snapt niet dat daar een limiet aan zit. Kan het 100x zeggen, maar als hij een ander ervan ziet eten, ziet hij dat als vrijbriefje om ook te mogen. hoe leg je dat uit?! Kan je vertellen dat het keer op keer aangeven en corrigeren zo'n verjaardag er niet bepaald gezelliger op maakt....
maar kan j juw zoontje niet een aantal aanleren? dus bijv je mag 3 of 5 x "iets " pakken en dan i het klaar... en klaa omdat JIJ (mama) het zegt.. dit vooral thuis al duidelijk uitleggen..( en bijv zeggen, dat jij dan nog eventueel ook nog bijv zn pakje rozijntjes in de tas meeneemt, dit kun je dan aanbieden op de verjaardag nadat het genoeg is ) zo luistert mijn zoontje in elk geval nu heel goed laatst op een verjaardag was het ook ff lastig, maar dat was de eerste verjaardag waar ook snoep op tafel lag ...sowieso moet mijn zoonje mij altijd vragen om iets te pakken..wat dan ook... dus dat werkte wel goed...
Soms is aanleren heel moeilijk. Onze zoon gaat ook helemaal uit zijn dak bij het zien van allemaal hapjes, maakt niet uit waar we zijn hij pakt een stoel, gaat aan de hapjes tafel zitten en begint. Nu is onze zoon autistisch en hij snapt het dus letterlijk nog niet dat dit niet de bedoeling is. Nu pakken we het als volgt aan - eerst vertellen we welk gedrag wij van hem verwachten tijdens een verjaardag. - We proberen hem uit te leggen dat andere mensen ook wat willen ondanks dat we weten dat het voor onze autist het moeilijk is om zich in te leven. - We spreken af dat hij 3 dingen mag pakken en dat hij daarna pauze heeft. - Wij geven aan wanneer zijn pauze erop zit en hij weer iets mag pakken. Hiermee gaat inderdaad een stukje gezelligheid van een verjaardag weg. We plannen bij binnenkomst al wie waar gaat zitten zodat we van alle kanten zicht hebben op onze zoon en we dus altijd in kunnen grijpen. We moeten hem constant vertellen dat hij eraf moet blijven en dat hij nog .... minuten moet wachten totdat hij weer wat mag pakken. Echt ontspannen zitten doen we niet want juist in die situatie's zijn wij erg druk met het opvoeden. Maar ik weet ook dat er ooit een dag komt dat hij het gewenste gedrag zal vertonen zonder er eerst een "preek" tegenaan te moeten gooien. En op die dag zal ik stralen van trots
maar ik denk dat idd aanleren op 4 jarige leeftijd al veel moeilijker is, dan als het kind het al vanaf heel jong is gewend, of niet? ik heb dan natuurlijk geen 4 jarige nog, dus mss veranderd dat ineens..
adi soms is het heel moeilijk maar raar genoeg wen je er ook aan hoor. De verjaardagen waar we heen gaan zijn meestal gevult met mensen die weten wat er aan de hand is en het helemaal niet erg vinden als het hem een keertje niet lukt (of ons) Maar nu met nr 2 erachteraan die geen enkele tekenen vertoont van wat voor een vorm van autisme ook zie je wel heel duidelijk het verschil en dat maakt me soms wel wat verdrietig. En ja hoe vroeger je gedrag aanleert hoe makkelijker het is voor een kind, alleen geldt dit dus niet voor alle kinderen en soms duurt het gewoon even (of heel lang) voordat het kwartje valt. Gewoon heel concequent blijven en altijd en overal dezelfde regels helpen in ons geval heel goed. (ook voor onze eigenwijze 3 jarige peuter)
pluk, ik snap jou situatie hoor, mijn broertje heeft pddnos, en herken dat uitgebreide opvoeden en mee bezig blijven. Maar het werpt zeker vruchten af, en is vooral nog altijd extra fijn voor het kind al die voorbereidingen en consequente uitleggen. Bij jou is het natuurlijk ook gewoon een ander verhaal. Maar voor ts tja, of gewoon Nieuwe regels stellen, opzich is hij daar oud genoeg voor om te begrijpen, gaat straks naar de basisschool en dan kun je ook niet snoepen ( mag waarschijnlijk niet eens) dus dan kun je ene regel doen van alleen na schooltijd bijv een snoepje/koekje...eventueel klein bakje chips en in het weekend. En dan op feestjes ook nieuwe regels hanteren
oh het is zoveel makkelijker, vind ik, als ze naar school gaan. 7 uur opstaan en ontbijten, dan aankleden en naar school (dus geen tijd om te zeuren om snoep) Fruit mee in een bakje voor op school 12 uur uit school en naar huis voor een boterham en daarna om 13 uur weer naar school (wederom geen tijd om te zeuren om een snoepje) Om 15.15 weer uit school komen, dan lekker drinken met wat lekkers erbij. Rond 17 uur eten Rond 18.30 uur weer drinken met wat lekkers en daarna hup naar bed. De jongste is nog de hele dag thuis en heeft ook de hele dag de tijd om te bedenken dat ze wel snoep wil
Mag ik vragen waarom je ervoor kiest om na het eten nog wat drinken met wat lekkers te geven? Ikzelf geef ze avondeten en een toetje en mss nog beetje drinken maar dat is wel het laatste wat ze op een dag krijgen. Geen aanval hoor ben gewoon benieuwd
ja lijkt mij eigenlijk ook, maar als ze het niet gewend zijn accepteren ze mss nieuwe regels minder goed? Ik denk gewoon TS dat je voet bij stuk moet houden elke dag, als je het wilt veranderen
Ik vind wel dat je het van jongs af aan moet aanleren! Doen we hier ook! Maar ik merk dat het idd makkelijker word als ze het snappen zeg maar! Mijn dochter is 5 en die mag van mij bv geen filet american op een toostje terwijl haar nichtje dat wel mag! Dat snapt ze nu beter dan toen ze jong was!
zo leer ik mijn zoontje al vanaf jongs af aan dat snoepen wel mag maar teveel is heeeel slecht is voor zn tanden, dus hij snapt me als ik zeg nu is het genoeg, want anders is het heel slecht voor je ...?? en dan vult hij in Tanden met grote trotse glimlach ...maarja goed wie weet zegt hij straks op zn 4e wel ja doei mam ik wil het gewoon
TS: Ik vind je niet te streng hoor en wat opa en oma betreft: daar mag natuurlijk altijd wat meer gesnoept worden maar ze moeten zich wel aan jouw regels houden want het zijn wel jouw kinderen. Maar heeft jouw kind misschien echt honger dat hij er zo om blijft vragen? Anders moet je hem brood geven o.i.d en dan echt met iets lekkers erop wat hij graag eet. Mijn kids snoepen thuis doordeweeks niet, want er is gewoon geen tijd voor - we komen laat thuis uit het werk en dan gaan ze eten (18:30 uur) en in bad en naar bed. Op de BSO eet mijn oudste (5,5 jr) wel een koekje bij de limonade en fruit. De jongste eet op de creche rozijntjes. Maar verder dus niets. We hebben ook geen snoep in huis want hebben zelf ook geen tijd om het op te eten. In het weekend eten ze wel een koekje 's middags of chocola, dat halen we dan in huis. De jongste eet rozijnen. Of ontbijtkoek. Ze hebben hier nog nooit chips ofzo gegeten, want dat hebben we niet. Wel op een verjaardag (de oudste dan) en dat vond hij heerlijk! Maar thuis heb ik hem er nog nooit over gehoord. Wat die van mij ook wel snacken in het weekend is van die knijpfruit-zakjes. Ik lijk nu wel echt een gezondheidfreak maar dat ben ik helemaal niet! Het is gewoon maar wat je jezelf aangewend hebt.
Bedankt voor alle tips, ook omtrent verjaardagen! Van te voren aangeven wat er van hem wordt verwacht en dat hij pauze moet inlassen is wel een goeie ja. Want hij staat er ongegeneerd naast en blijft eten! Dochter heeft hier overigens ook een handje van!! Mn oudste is zeker niet van jongs af aan gewend om te snoepen. Ja, "gewoon" wat ik bij mn jongste ook doe: smorgens wat fruit en een doosje rozijntjes of iets en smiddags een rijstwafel/ soepstengel etc. Na zn tweede jaar werd ik op verjaardagen wat soepeler, wat opa's en oma's ook een vrijbriefje gaf om ander 'lekkers' ( vertaal; snoepgoed) in huis te halen. Paar keer per week krijgt hij dus buitenshuis snoepgoed, ofwel bij visites, of opa, oma. Het sluipt er heel langzaam in. En nu is hij het "gewend" ja, en als hij dan uit de snoeptrommel mag kiezen laat hij de yoghurtringetjes liggen Tsja... misschien toch zelf in de hand gewerkt... Zo heel erg vind ik het niet. Thuis kan ik het in toom houden door zelf te beslissen wat hij krijgt en hem de keuze beperkt te geven. Nu hij zn eigen trommeltje heeft, heeft hij daar merendeel verantwoorde snoepjes in zitten Alleen buitenshuis blijft lastig... voel me al snel een zeur als we hem weer van alles verbieden. Dus maak ik keuzes: geen snoepje, wel een minirijstwafeltje.. maar je bent wel chronisch aan het opvoeden en proberen consequent te blijven. Niet altijd leuk! Na het avondeten krijgen ze hier overigens ook niks meer hoor na het toetje. Ze zitten dan naar mijn idee vol van het eten.
Ligt er ook aan wanneer je avond eet. Wij zitten vrij vroeg aan tafel (bijna altijd stipt om 17 uur) dan eten ze zo goed van het avond eten dat er niet eens een toetje meer bij past. Dus ja de mijne kregen wel wat lekkers voor het slapen gaan maar eten dan weer zelden een toetje na het eten.
Ik haal het niet in huis, echt snoep bedoel ik. Mijn zoontje houdt wel erg van koekjes, net als zijn vader. Die rolletjes mag hij zelf uitkiezen. Vaak zijn het biskwietjes met chocola of pennywafels oid. Maar vaak zijn het de simpelste volkorenbisuitjes, daar mag hij er een paar van. Rijstwafels, soepstengels en gedroogd fruit vind ik toch echt van een andere categorie!
En koekjes, daar kan je mn zoon dan weer niet echt blij mee maken! Hij heeft veel liever een snoepje dan een koekje. En echt een stuk taart vindt hij wel ok, maar als hij mocht kiezen werd t ook een snoepje. Tis wel een echte chocoholic maar dat krijgt hij echt maar zelden. Vanaf wanneer ben jij begonnen met de chocolade biscuitjes, zg? Dat is hier eigenlijk alleen wat voor als er visite komt.