Hoi! Het is alweer bijna 2.30 en hier zit ik dan, klaarwakker. Ik heb al ruim 3 jaar lang last van slaapproblemen. En dat ligt bij mij aan het inslapen. Als ik ontzettend moe ben en ga liggen, duurt het sowieso nog een uur voordat ik écht slaap. En als ik niet moe ben en ga liggen duurt het net zo lang tot ik moe word en dan duurt het nog een hele poos voor ik in slaap val. Het is dus altijd een probleem met het in slaap komen. Doorslapen gaat veel beter het laatste jaar en daar ben ik al heel blij mee. Maar desondanks maak ik vaak maar nachten van 4/5 uur en dat houd ik steeds minder lang vol, waardoor ik uiteindelijk instort en een hele dag móet slapen.. (heb nog geen kinderen). Als ik dat niet doe, dan raak ik oververmoeid. Ik heb al allerlei slaapmiddelen gebruikt. Oxazepam, seroquel en zit dagelijks aan pijnstillers voor rugklachten etc. en ook die horen slaapverwekkend te zijn, maar op mij hebben ze niet die uitwerking. Ik heb ook melatonine gehad, maar die had na een aantal weken ook het gewenste effect niet meer ( was 2 jaar terug. 5mg via huisarts). Ontspanningsoefeningen helpen wel om rustiger te worden, maar niet om écht de slaap te vatten. Overdag zou ik overigens wel kunnen slapen, maar dat wil ik niet, want dan zou mijn dag- en nachtritme zo compleet omgedraaid zijn. Dus ik slaap overdag eigenlijk niet, behalve als ik een hele dag moet slapen om weer wat energie te krijgen om weer door te gaan... Nu vraag ik mij af of er hier meiden zijn die dit herkennen. En eventueel ook tips voor me hebben wat zij geprobeerd hebben. Ik wil alles proberen. Kijken of het helpt. Ik zou het zo fijn vinden om weer eens uitgerust wakker te worden. Want zelfs dat doe ik niet als ik een dag 'bij moet slapen'. Ik kan me niet herinneren hoe het voelt om uitgerust wakker te worden.. En dat vind ik soms best moeilijk... Dus tips, jouw verhaal, herkenning etc. is allemaal welkom. Ik zou het fijn vinden om erover te kunnen praten, omdat veel in mijn omgeving niet door hebben wat het soms met me doet. Nachten wakker liggen, nadenken, niet kunnen slapen en er wel weer vroeg uitmoeten. Bang om in te storten, want de tijd tussen de dagen dat ik 'bij moet slapen' word steeds korter. Dat is soms nu al één keer in de twee weken, terwijl het eerder 1x in de 3 maanden was.. Hoe houd ik dit vol? En/of hoe verander ik het? Liefs
Vervelend dat je niet kunt slapen. Kan de huisarts je niet doorverwijzen naar het ziekenhuis? Ze hebben vaak een slaappoli, misschien dat ze je daar kunnen helpen. Bij mij helpt het als ik ga lezen, dan slaap ik zo. Helaas verder geen tips voor je.
max 4 koppen koffie per dag altijd op dezelfde tijd naar bed. Bed alleen gebruiken om te slapen ( en sex) geen tv op de kamer zo min mogelijk prikkels dit zijn de tips die ik gekregen heb
Ik drink nauwelijks koffie. Ook geen energiedrankjes of zoiets dergelijks. Ik kan helaas niet anders dan een televisie op mijn kamer hebben, maar die staat eigenlijk altijd uit. Ik kijk nauwelijks televisie. Altijd op dezelfte tijd naar bed heeft bij mijn geen effect. Ga ik om 23.00, slaap ik om 2/3uur. Ga ik om 1.00 naar bed, slaap ik ook rond 2/3 uur. Ik ben daar een tijd heel streng mee geweest. Dezelfde tijd uit bed. Dezelfde tijd op bed. Dat werkte niet, helaas. Wel bedankt voor je tips!!
Op je mobiel bedoel je? Ik heb pas sinds een week WIFI op mobiel.. Ik kan hem prima wegleggen, haha..
Misschien kan ik dat nog wel eens proberen. Een doorverwijzing naar de slaappoli. Ben al wel bij huisartsen en psychiaters geweest en dus ook medicatie gekregen, maar mijn lichaam houdt het tegen ofzo. Lastig uitleggen. Dankje..
Je zou je eens door kunnen laten verwijzen naar een slaapkliniek. Belangrijkste wat die je gaan leren, is zo efficient mogelijk slapen. Dat betekent dat je niet langer in bed gaat liggen dan dat je gemiddeld genomen slaapt. In jouw geval dus 4-5 uur, dus dan zou je om 12 uur op bed gaan en om 5 uur er weer uit. Klinkt heel stom, want zo ga je in eerste instantie juist minder slaap pakken, maar daarmee dwing je je lijf om de tijd die je in bed ligt ook werkelijk te gaan slapen. Als je dan een tijdje achter elkaar die uren dat je in bed ligt ook werkelijk allemaal geslapen hebt, ga je uitbreiden met een half uurtje. Als je die tijd ook weer echt allemaal slaapt, breid je weer uit met een half uur. Enz enz. Ik heb het gedaan, nadat mijn slaapritme helemaal om zeep was na 2 jaar gebroken nachten met onze oudste dochter en daarvoor en daarna zwangerschappen die met hun hormonen ervoor zorgden dat ik ook niet goed sliep, (zodra ik zoveel HCG in mijn lijf heb dat ik positief kan testen, is het met slapen bij mij gedaan ). En het werkte dus
Ik heb dat dus al een tijd geprobeerd. 1.00 erin, 6 uur eruit. Zo ook om 's avonds écht goed moe te zijn als ik naar bed ging. Uiteindelijk sliep ik vaak maar een uur/2 uurtjes. Dat brak me echt op. En omdat het na 2 maanden helemaal niet verbeterde ben ik er mee gestopt. Maar ik zou het misschien nog wel een keer kunnen proberen. Maar dan wel met begeleiding denk ik, anders red ik het niet...
Deze methode adviseert trouwens wel minimaal 4-5 uur in bed te liggen, dat is wel het absolute minimum. Als dat niet werkt, is het misschien, naast of ipv een slaappoli, misschien handiger om EERST eens een traject op een pijnpoli te volgen, gezien je pijnklachten. Als je die beter kunt handelen, zul je ws ook meer baat gaan hebben bij een dergelijke methode...
Ik krijg binnen nu en een aantal maanden hoogstwaarschijnlijk een borstverkleining. Dus het zou daarna, qua pijn, moeten verbeteren. Het is alleen niet de pijn die mij constant wakker houd. Soms heb ik er ook wel nachten bij zitten dat ik compleet niet weet hoe ik moet liggen vanwege de pijn, maar de meeste nachten zijn anders. Mijn lichaam kan gewoon niet tot rust komen. Zodra ik ook maar een beetje slap word, en dus bijna in slaap val, komt mijn lichaam met een schok weer terug. En zo gaat dat dus vaak een hele tijd voordat het uiteindelijk lukt en ik kan slapen. Ik heb net therapie afgerond, en zit dus ook veel beter in mijn vel, maar het slaapprobleem blijft. Nu al ruim 3 jaar. En ik merk dat ik zelf ook steeds meer op ben. Dat ik het veel minder kan hendelen. Logisch ook natuurlijk..
Hoe lang geleden heb je de therapie afgerond dan? Want dan zou je deze methode nog eens opnieuw kunnen proberen... Als het eenmaal een patroon is, dat slechte slapen, gaat het namelijk gewoon niet vanzelf meer over, heb ik zelf ook wel gemerkt Dan kun je 100 keer beter in je vel zitten door therapie, maar als dat slapen dan een patroon is, (en na 3 jaar lijkt me dat zeer zeker het geval), dan zal daar toch echt actief iets aan moeten gebeuren alsnog.
Ik slaap al met licht aan, omdat als ik dan wakker word uit schrik, ik gelijk kan zien dat er niks is en me kan omdraaien en sneller weer in slaap val. Ik slaap soms ook met muziek aan, omdat ik anders van allerlei omgevingsgeluiden wakker schrik of onrustiger slaap. Nu wil ik eigenlijk nog een cd kopen met muziek waar geen ritme in zit. Ik kan nog al eens met mijn tenen blijven bewegen op het ritme van de muziek en dat is ook niet tot rust komen, haha.
Maar hoe komt het dat je zo over-alert bent dan? Weet je daar een oorzaak voor? Want dan zou ik denken dat je daar ook eens mee aan de slag moet...? En ontspanningsoefeningen, heb je dat ooit gedaan en heeft dat geholpen? Of zou dat, nu je therapie afgerond is, nog opnieuw kunnen helpen?
Ik heb anderhalf jaar dagbehandeling gehad. En sinds afgelopen donderdag is dat gestopt. Nu alleen nog individuele gesprekken. Het is dus nog maar kort, maar het ging al een tijd veel beter met me. Ik weet dat het een patroon is. Soms veranderd het ook wel, want soms heb ik een tijd dat ik én moeilijk in slaap kom, maar ook 's nachts heel veel wakker word. En soms heb ik alleen moeite met in slaap komen, maar slaap ik dan wel aan één stuk door. In slaap komen is altijd een probleem. Ook voor die drie jaar, waarin het écht slecht is geworden had ik dat al. Maar niet zo extreem als nu. In de afgelopen 3 jaar zijn de nachten waar ik voor 0.00 sliep op 1 hand te tellen. Vaak is het 2 of 3 uur. Ik wil het zo graag veranderen, maar ik heb geen idee meer hoe. Ook de psychologen en therapeuten zaten/zitten met hun handen in het haar.
PTSS waarschijnlijk. Maar ook die is heel erg verminderd het afgelopen anderhalf jaar. Ik schrik overdag nog wel heel snel, dat is ook niet leuk. En 's nachts dus ook. Ik ben heel waakzaam. Sowieso overdag ook, maar 's nachts ook. Relativeren is wat ik moet doen, maar dat lukt niet als ik in bed lig. Ontspanningsoefeningen heb ik inderdaad gedaan. Dat hielp wel iets, vooral om rustiger te worden en dus minder alert te zijn. Het inslapen verbeterde er niet mee, maar ik zou het nogmaals op kunnen pakken. Misschien dat dat nu wel anders is...
Of misschien zoeken in t alternatieve circuit? Als is t maar ter ondersteuning. Misschien acupunctuur ofzo? Geen ervaring mee hoor, maar daar moest ik als eerste aan denken. Sterkte!
Nee. Dat was in eerste instantie wel de bedoeling, maar door erover te praten en te delen heb ik dingen al een plekje kunnen geven. Zo heb ik eigenlijk geen herbelevingen meer en kan ik er beter aan terugdenken, ipv dat ik in paniek schiet. De psycholoog gaf ook aan dat ze het gevoel had dat ik het op eigen kracht kan en dat het niet nodig is. Dus we hebben het uiteindelijk ook niet gedaan. Ik heb ook niet het gevoel alsof dat nog nodig is. Ik heb nog niet alles verwerkt, maar daar moet ook tijd overheen gaan. Alleen dat alerte en het schrikken zit er nog in. Bang voor gevaar of onverwachtse dingen denk ik.