Dank je wel, Moniponi, ik ben doorgeklikt naar: 12 Tips for Gentle Weaning Best nuttige informatie! Een avondvoeding wil ik niet meer, ik wil dat mijn man haar in bed blijft leggen, zoals hij nu meestal doet. En ik wil zeker niet de enige zijn die haar 's avonds in bed kan stoppen. Een ochtendvoeding zou nog wel kunnen/mogen van mij, maar mijn wil eigenlijk echt stoppen. Hij snapt wel dat ik het er moeilijk mee heb... Of IVF samengaat met borstvoeding, daar zijn de meningen over verdeeld. Ik had eerst een heel goede gynaecoloog (nu heb ik hem niet meer, hij was te ver weg), die wilde liever dat ik stopte, maar hij vond het ook prima als mijn luteale fase lang genoeg was (en dat is hij al een lange tijd). Andere artsen staan erop dat je stopt en weer anderen vinden het totaal niet nodig dat je stopt.
Over of IVF wel of niet samen met BV gaat: TP in natuurlijke cyclus van een cryo gaat wel, zonder twijfel en altijd! (Vertaling voor de leek onder ons : een terugplaatsing van een eerder verkregen embryo welke ingevroren is geweest en nu in een gewone cyclus, zonder medicijnen, terugplaatst wordt) Bij een verse IVF (dus waarbij je hormonen spuit/snuift/propt noem maar op kan het vaak wel, afhankelijk van welke hormonen je gebruikt, al zijn vele artsen er erg wantrouwend over. Zie ook: Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Vruchtbaarheid - Gaan borstvoeding en IVF samen? en http://www.borstvoeding.com/files/dreumes_ivf.pdf Ik heb 1 mislukte cryo in een natuurlijke cyclus en 2 verse TP's gedaan terwijl ik BV'de (laatste verse wel afgekolfd en die melk weggegooid omdat ik toen ook al meds gebruikte welke niet samen ging). Alles is mislukt maar dat komt absoluut niet per definitie door de BV, maar meer door mn gebrekkige lijf Bij de volgende poging zal ik andere medicijnen gaan gebruiken waardoor ik niet meer kan BV'en. Tijdelijk kolven is geen optie aangezien ik 3 maanden voorafgaand aan de IVF al moet gaan starten met de meds.
Ik ben ook gestopt toen mijn jongste 2,5 jaar was. Hij kreeg op dat moment alleen nog een voeding vlak voor het slapengaan, hij sliep gelukkig wel door, nachtvoedingen waren we met 13 maanden ongeveer klaar mee. Ik heb hem gezegd dat het op was en dat hij een grote jongen was die geen melk meer hoefde voor het slapen gaan. Hij vond het heel erg jammer, vroeg er nog vaak naar, maar ik heb volgehouden dat het echt op was. Volgens mij miste hij vooral de gezelligheid, die tien minuutjes lekker op schoot een beetje liggen lurken, haha. Ik vond het wel een klein beetje zielig, maar ik was er zelf echt wel klaar mee en vond het niet meer iets toevoegen aan zijn voedingspatroon of zo. Wat hier hielp was stug volhouden dat het op was (na een paar dagen was het uiteraard ook echt op) en ik liet hem de eerste tijd wat vaker door mijn man naar bed brengen, zodat hij er wat minder mee geconfronteerd werd. En nu verheugt hij zich mateloos op de baby die straks bij mama mag drinken. Het eerste wat hij vroeg, was ongeveer of hij dan ook weer mocht. Ik heb hem beloofd dat hij ook mag, ik weet zeker dat ie geen idee meer heeft hoe het moet en dat hij er gauw genoeg weer klaar mee is, maar hij was helemaal in de wolken bij het idee. Dat is wel grappig, dat ze het zich echt nog kunnen herinneren doordat ze zelf zo lang bv hebben gekregen....
Tja, papa wil dat ze stopt, dat betekent dat papa ook al het werk moet doen vind ik. Dus wordt ze wakker...papa gaat er op af, doet al het troosten en knuffelen, terwijl hij heel rustig blijft en haar rustig vertelt dat mama's melk op is en dat mama slaapt. Geen borst in de nacht staat overigens niet gelijk aan meer slaap in de nacht. Jij zult misschien meer kunnen slapen, maar het is niet gezegd dt dat ook zal gelden voor papa en dochter.
@Maartje: dank voor je uitleg. Gevoelsmatig denk ik wel, dat ik meer kans op succes heb als mijn lijf uitgeruster is. Daar is natuurlijk geen wetenschappelijk bewijs voor. Ik zit nu toch zo te twijfelen of ik rond 28 januari al een blastocyste-TP^ zal laten doen of toch nog een maand later als ik dan -hopelijk!- fitter ben. Ik wil mijn embryo's niet verspillen. Het afgelopen jaar zijn er van onze 14 embryo's (ja, ik weet het, schandalig veel) nog maar 7 overgebleven. 4 deelden niet door en 3 zijn 1 voor 1 teruggeplaatst: 1 was 5-cellig (matige kwaliteit) en 2 waren 8-celligen van de beste kwaliteit. ^Voor de niet-IVF'ers: bij een Blastocyste-terugplaatsing worden tegelijkertijd zo'n 4 embryo's ontdooid die 5 dagen mogen doorgroeien naar een verder ontwikkelingstadium. Statistisch is de kans het grootst dat 3 embryo's dit stadium niet halen (en in de baarmoeder ook niet gehaald zouden hebben) en dat 1 embryo mooi is doorgegroeid tot dit zogenaamde blastocyste-stadium. Met dit ene embryo heb je een veel hogere zwangerschapskans. @Luppy: dank voor je verhaal. Dus vertellen dat het op is... @Dirksmama: daar heb je een punt. Het is dan ook zeker de bedoeling dat mijn man een significante bijdrage gaat leveren. Overigens wilde mijn dochter (die vol snot zat omdat ze verkouden is) gisteren al om 22.00 uur aan de borst. Toen ze om 4.30 weer wakker werd, heb ik papa inderdaad gestuurd. Ze huilde hartverscheurend en ik hoorde haar roepen: "Mama, mama, mama toe, mama toe" dus ik lag met kromme tenen in bed te wachten tot hij haar getroost had. Na enige tijd werd het stil. Vanochtend vertelde hij dat hij vlak daarvoor gezegd heeft: "Mama is er wel, maar mama slaapt" en toen werd ze rustig. Overigens is hij toch 45 minuten uit bed geweest in totaal, want hij heeft vervolgens aan haar hoofdeinde gezeten tot ze sliep. Dus hij is zeker bereid om haar 's nachts te troosten. De zin: "Mama is er wel, maar mama slaapt" kan hij er ook zeker inhouden.
Sorry dames, ik heb behoefte om van me af te schrijven. Daarom nog een 'ego-berichtje' hier. Gisteren hebben we eerst het gebruik van de kinderwekker een paar keer uitgelegd aan onze dochter. "Als het schaapje slaapt, dan slapen alle kindjes. Als je dan wakker wordt, pak je je speen en je knuffel en ga jij ook weer slapen. Als het schaapje wakker is, dan mag je papa en mama roepen." Ze leek het te begrijpen. Ik heb ook verteld dat ze niet meer 's nachts bij mama mocht drinken, maar dat leek minder door te dringen. Na het eten wilde ze heel graag de wekker mee naar boven nemen, dat vond ik een goed teken. Ze mocht hem zelf dragen. Nadat ik haar tanden heb gepoetst, heb ik het nogmaals uitgelegd. Daarna zoals gewoonlijk het avondritueel afgemaakt. Ze kwam pas rond 4.30 uur. Hiervoor hoorde ik haar wel 2x heel kort, enkele seconden huilen, maar werd het gelijk weer stil. Misschien heeft ze toen naar het schaapje gekeken. Ik ben er zelf naar toe gegaan. Toen ik haar uit bed nam, werd ze zoals gewoonlijk meteen rustig. Ik hield haar tegen me aan. Ik vertelde dat het schaapje nog sliep en liet het zien. Ik vertelde dat zij ook nog moest slapen en niet roepen. Toen ze wilde drinken, vertelde ik dat ze niet meer 's nachts bij mama zou drinken. Begrijpelijkerwijs begon ze gelijk keihard te krijsen. Ze strekte zich helemaal horizontaal, wilde niet normaal op schoot blijven zitten. Speen en knuffel wilde ze ook niet, water evenmin. Na enige tijd (5-10 minuten?) kwam mijn man vragen of hij iets voor ons kon doen; hij vond het zo zielig. Ze werd gelijk rustig (hopend natuurlijk dat er iets zou veranderen nu we er allebei waren). Ik zat inmiddels met haar op de grond, waar ik haar had neergelegd, omdat ze zich steeds strekte. Mijn man heeft toen het matrasje van het campingbedje gehaald om haar op te leggen. Inmiddels was ze rustig geworden. Ze hoefde niet op het matrasje, maar bleef stil tegen me aan zitten op schoot. Na enige tijd accepteerde ze haar knuffel en haar speen. Na nog een paar minuten heb ik haar in bed gelegd. Toen zei ze: "beker" en ik gaf haar de tuitbeker met water. Ze pakte hem aan, maar dronk niet. Ik mocht niet weg, maar heb aan haar hoofdeinde gezeten tot ze sliep. In totaal ben ik een uur bij haar geweest, denk ik. Daarna werd ze nog 2x wakker en is mijn man 2x kort bij haar geweest. De wekker ging om 6.15 van het slapende naar het wakkere schaapje. Inderdaad, om 6.20 begon ze te huilen. Helaas had ze zich met haar hoofd naar de andere kant gedraaid, daar kan ze het schaapje helemaal niet zien (de commode staat er dan voor). Mijn man heeft haar er wel op gewezen dat ze inderdaad mocht roepen en het wakkere schaapje laten zien. We waren allebei kapot (hadden tussendoor ook nog wakker gelegen.). Ik mocht uitslapen en mijn man is opgestaan. Om 8.20 hebben ze mij gewekt en is mijn man weer gaan slapen. We hebben 1 ding nog besloten: ze mag nog een ochtendvoeding. Mijn man aarzelt daarbij, ik niet. Na mijn eigen ontbijt heb ik aan mijn dochter gevraagd of ze bij mama wilde drinken. "Ja" zei ze. "Wil je dat hier doen of op je kamertje?" Ze wilde wel boven. Ik legde haar daar aan en ze dronk eventjes. Echter, er loopt een schilder in ons huis om wat schilderwerk te doen. Toen liep hij net over de overloop. Daarop stopte ze. Ik vroeg of ze nog aan de andere kant wilde, maar dat hoefde niet. Beneden pakte ze haar tuitbeker met melk, die er nog stond van het ontbijt, en dronk daar nog wat slokken uit. Kennelijk had ze dus wel dorst. Ik heb het aangeboden... als ze nu niet meer 's morgens wil, dan kan ik daar wel vrede mee hebben. Ze wilde opeens weer haar melk uit de tuitbeker, terwijl ze net keurig uit een open beker heeft leren drinken. Kennelijk behoefte om te zuigen... mijn man heeft haar gewoon de beker gegeven die ze wilde. Als je 's nachts iets wil veranderen, dan kun je de echte weerstand vanaf de 2e nacht verwachten, dus ik ben benieuwd hoe dit verder gaat... (wordt vervolgd).
Ai... Lastig hoor hoe het vannacht is gegaan Maar ik kan me goed voorstellen dat je nu eerst nog wel ff in de ochtend blijft voeden hoor.... Anders is het wel heel veel veranderingen: en niet meer wakker mogen worden/papa en mama niet mogen roepen én niet drinken. Sterkte vannacht!! Hier is het echt echt echt afgelopen! De derde DHEA pil zit alweer in de mik en dochtertje lief taalt niet meer naar de borst Alhoewel, gisteren toen we op de grond zaten te spelen ging er ineens een ijskoud handje in mn shirt en ging ze weer 'gek lachen'. Dat was het weer. Verder vanmorgen met een losse badjas aan haar uit bed geplukt en onder de douche gestopt (manlief zou haar wegbrengen, kon ik thuis aan de studie ) en toen heeft ze, ondanks slaapdronkenheid, ook niet gegraaid.... Blij om de rustigheid hoe het hier verloopt, dat maakt het niet extra pijnlijk denk ik... Maar het voelt wel raar...
Dank je wel, Maartje! Jouw steun doet me echt goed! Kan me voorstellen dat het bij jou ook moeilijk is, al gaat het zonder gehuil. Het is toch de afsluiting van een periode. Jouw borst blijft een vertrouwd gebied, vandaar dat ze even voelt, zou ik zeggen. Dat hoor je wel eens vaker van borstkindjes. Ik hoop dat de DHEA het gewenste effect heeft en dat jullie dan nog een kindje mogen begroeten.
Hee meid, heftig hoor, zo'n nacht. Je hart breekt toch een beetje. Zou het niet duidelijker voor haar zijn als je korter troost en weer vertrekt? Dat zou hier gelden, zolang je bij haar blijft blijft ze hopen/denken/proberen/spoken/zichzelf overstuur maken/houden. Als de deur dicht is weet ze dat ze lekker moet gaan slapen en is ze eigenlijk gelijk rustiger. Succes!
Hoi Moniponi, Dank voor je advies! Maar het gaat hier eigenlijk heel goed! 2e nacht: Om 22.30 u werd ze wakker, begon heel zachtjes te jammeren. Toen ze echt hard begon te huilen, ging ik wel kijken. Wat bleek: haar knuffel was uit bed gevallen. Die heb ik dus teruggegeven. Ik heb haar ook op schoot genomen om te troosten. Ze taalde niet naar de borst, zat stil bij me met haar speen en haar knuffel. Toen ze rustig was, legde ik haar terug, maar ze begon weer keihard te huilen. Toen ging ik aan haar hoofdeinde zitten, maar het huilen ging door. Dat doet ze meestal niet. Omdat de knuffel gevallen was, had ik niets gezegd over het schaapje dat sliep. Ik haalde haar er weer uit. Ik zei: "Nu is [naam knuffel] gevallen. Als je hem kwijt bent, dan mag je papa en mama wel roepen. Maar, het schaapje slaapt nog (heb ik laten zien). Dus, dan ga jij ook nog slapen. Nu mag je nog even bij mama zitten." Toen heb ik haar nog een paar minuten tegen me aan gehouden totdat ze heel rustig en regelmatig ademde (ze sliep niet). Toen in bed gelegd en ze bleef lekker op haar zij liggen, een teken dat ik weg kon lopen. Dus heb ik dat gedaan. Ik heb er maar een kwartiertje aan besteed! Om 5.30 werd ze weer wakker en was het mijn mans beurt. Ze was echter zo klaarwakker, dat hij het licht aangedaan heeft en haar speelgoed in haar bedje heeft gegeven. Wel heeft hij gezegd dat ze pas weer mocht roepen als het schaapje wakker was. Om 6.10 uur begon ze weer te huilen. Omdat ik moest werken en om 6.30 op moet staan, ben ik gegaan. Het was nog 5 minuten voordat het schaapje op "wakker" ging. Ik heb haar in haar bedje laten zitten (en ik ernaast op een stoel), al wachtend tot het schaapje wakker werd. Toen mocht ze eruit. Ik heb gezegd dat ze nog even BV mocht omdat het schaapje nu wakker was. Eigenlijk zouden we het niet aanbieden, maar ik was al 's nachts wakker geworden van pijn in mijn te volle borst links, en had geen tijd om te kolven, dus als ze de druk eraf wilde drinken: graag. Ze wilde wel en at daarna ook nog bijna een boterham en dronk wat melk. Dus gelukkig zat ze niet te vol van de BV. Ik had me de 2e nacht dramatisch voorgesteld, dus het valt erg mee. 3e nacht: 19.45 naar bed. 5.55 uur hoorde ik haar huilen. Even eruit gehaald, gewezen op het schaapje dat sliep. Ze wilde dat ik haar speen op de commode legde, dan vraagt ze om borstvoeding. Ik zei: Nee, het schaapje slaapt nog, dan ga je niet bij mama drinken. Ze nam zonder protest de speen terug. Ik zei: Het schaapje wordt bijna wakker, nog eventjes terug in je bedje. Ik mocht niet weg, dus heb ik ernaast gezeten tot het 6.15 uur was. Helaas moest ik 3x niezen, want ze leek weer in slaap te gaan vallen. Balen. Ze lag op haar zijde zodat ze het schaap goed kon zien en ik dacht dus dat ze lag te wachten tot hij wakker werd, maar toen hij op wakker sprong, merkte ze het toch niet op. Wel deed ze haar armpje omhoog na een tijdje. Ze was echt wakker door het niezen. Daarom heb ik haar er toch op gewezen dat het schaap wakker was en dat ze er nu dus uit mocht. Niet meer aan de borst genomen. Om 9.30 uur was ze zo moe dat ze weer wilde slapen. Veel te vroeg. Ze heeft 's morgens 2,5 uur geslapen en 's middags ook nog een uur! 4e nacht: Wat later naar bed dan normaal, ca. 20.15 uur, omdat ze nog laat een slaapje had gedaan. Hele nacht doorgeslapen tot 5.50 uur, ik ben haar naar toe gegaan. Ze was erg wakker. We hebben samen gewacht tot het schaap op 'wakker' ging. Ik voelde toen even aan mijn borsten of er wat uit moest, en toen zei ze: "Mama drinken?" En heeft inderdaad gedronken. Als ik niet aan mijn borsten had gezeten, had ze er waarschijnlijk niet naar getaald. Samenvattend: het werkt goed, ze is nog wel te vroeg wakker, maar slaapt al 2 nachten door! Ik denk dat ze 's nachts echt wel naar de kinderwekker kijkt. 's Morgens vroeg als ze klaarwakker is, dan werkt het niet meer. Maar wij zijn tevreden met de vooruitgang. En ze is niet meer verdrietig geweest over het gemis aan BV 's nachts. Ze drinkt nog 1x in de 48 uur 's morgens vroeg.
Goh, nou, wat een veranderingen he, maar je doet het goed, consequent en uitleggen, lijkt me goed! En gelijk het schaapje aan de bv gekoppeld, misschien juist wel handig geweest in jullie geval. En jijzelf? Ben je opgelucht? Vind je het nog spannend? Emotioneel? (of alles tegelijk )
Ik ben eigenlijk heel rustig nu. En inderdaad opgelucht dat het zo goed is gegaan en dat het zo snel werkt. Een week geleden was ik emotioneel bij het idee dat ze nooit meer aan de borst zou drinken. Nu denk ik: nog even rustig afbouwen met die ochtendvoeding en dan gewoon geleidelijk stoppen, en helemaal voor die IVF gaan! Het is ook zooooooooooooo fijn om eens lekker door te slapen, al wordt ze dan wel vroeg wakker. Ik ben inderdaad blij dat we die wekker aan het niet meer aan de borst drinken 's nachts gekoppeld hebben. Mijn man wilde het eerst één voor één invoeren, maar ze heeft nu echt een signaal wanneer wel en wanneer niet. Ze begrijpt het echt. En ik vind het bewonderenswaardig dat ze er eigenlijk maar 1x om gekrijst heeft. Ik was voorbereid op veel meer en langer krijsen en veel meer moeten troosten. De wekker helpt mij trouwens ook. Ik kan niet smokkelen, zelfs niet met een minuut. Je moet wel consequent zijn. Maar ja, 6.15 is al vroeg om op te staan, dus dat wil ik ook niet.
Goh, nou, zo heeft ook een mama (bijna) afgebouwd, ach, zo gaat het he. En je krijgt er iets dubbel moois voor terug: zelf beter slapen en dan de kans op nog een kindje. Super gedaan!
Hmmm, 3 stappen vooruit, 2 stappen terug: vannacht om 3 uur was onze dochter wakker, het was krijsen om mama toen mijn man erheen ging. Toen ben ik maar gegaan. Ze wilde drinken aan de borst. Geen wonder: ze had de hele dag niet veel willen eten. Avondeten: 3 happen wortel en de rest inclusief het wel gewoon gegeven toetje laten staan. Natuurlijk: die had honger! Gewezen op het schaapje, gezegd dat ze niet bij mama kon drinken als het schaapje sliep. Terug in bed gelegd, wat water gegeven, en er nog een tijd naast gezeten. Ze bleef rustig, maar viel niet in slaap. Uiteindelijk ben ik weggeslopen. Helaas: haar vaste wektijd 5.45 uur ging wel door. Ik dacht: die slaapt vast langer, omdat ze wakker is geweest. Maar nee. Toen het schaapje wakker was, gevoed. Het was al weer 48 uur geleden en ik moet werken vandaag. Dus er mocht wel even wat uit mijn borsten. Het ontbijt ging weer matig; ze heeft ca. een halve boterham op. Nodeloos te zeggen dat ik niet echt fit ben nu... 1 voordeel wel: ik weet waardoor het kwam waardoor ze toch wakker is geworden. Dus we houden moed! En het 2e voordeel: ze heeft maar kort gekrijst en begreep en accepteerde snel dat ze niets kreeg. Het klinkt hard dat ze niets heeft gekregen terwijl ik wist dat ze honger had, maar ik blijf toch maar liever duidelijk, dan weet ze wat ze kan verwachten. (Toen ze niet wilde eten heb ik wel al gewaarschuwd dat ze geen borst zou krijgen 's nachts en toen knikte ze dat ze het begreep, maar ja.. echt overzien kan ze het nog niet natuurlijk. En we aten iets dat ze normaal heel graag lust, dus ze had echt geen eetlust).
Hm, ja lastig, misschien heeft ze een beetje iets onder de leden. Nou goed volgehouden, hopelijk vannacht weer beter.
Dank je! Ja, ik denk dat ze niet helemaal lekker is. Naast de mindere eetlust wil ze overdag meer slapen dan normaal (2 slaapjes in plaats van 1), dat staan we toe, omdat ze dan echt helemaal overstuur 'sapen, sapen, sapen' aan het gillen is. Dan kun je toch moeilijk anders. Ik maak haar dan bij het 2e slaapje na ca. een uur wakker.
Ach gut Ik geef in dat soort gevallen wel incidenteel borst 's nachts trouwens, maar goed, als je aan het afbouwen bent is het wel een beetje een ander verhaal natuurlijk.
Ja, als ze nu al maanden niet meer 's nachts kreeg, dan had ik het misschien wel gedaan bij wijze van uitzondering. Maar voor nu is duidelijkheid toch het beste. Het schreeuwen om slaap is erg zielig, dat gebeurt trouwens vooral na het buitenspelen of buiten zijn als ze het heel koud heeft gekregen. Daar moeten we wat op vinden (ze draagt altijd thermobroekje, winterjas, sjaal, muts en handschoenen als het zo koud is).