Jongensmama

Nee dat word er helemaal niet mee bedoeld... word meer mee bedoeld dat ze je eerder zien ravotten met een jongetje...
Zeker niet rot bedoeld..

Ik heb mezelf ook altijd als meisje mama gezien... ben iemand van het tutten, taarten bakken enzovoort
Zie mezelf juist minder stoere dinge doen zeg maar...

Denk dat ze bij jou bedoelen dat ze jou eerder boomhutten zien bouwen dan een geglazuurde taart...
Eerder een zwaardgevecht houd ipv tuttig gaat zitten breien...
Er word zeker niet mee bedoeld dat je geen meid verdiend of dat je niets kan met een meid...

Ook voor een meid zal jij een geweldige mama worden... Kijk maar hoe druk je je hierom maakt

Hoop niet dat je beledigd bent door mij, dat is het laatste wat ik wil

 

Ik vind mezelf meer een jongensmama. Dus zeker niet beledigend bedoeld. Maar ik ben inderdaad meer van het stoeien en ravotten, 'stoere' sporten (vechtsport, klimmen e.d.) Dat zal wel meespelen. Maar ik vind mannen over het algemeem makkelijker in de omgang. Ik hoid er totaal niet van om over een ander te praten, terwijl ik merk dat dit bij veel vrouwen wel normaal geaccepteerd is. Ruzies duren bij jongen/mannen vaak maar kort. Terwijl het bij meisjes/vrouwen vaak eindeloos kan voortduren.
Alles bij elkaar voel ik me gewoon meer op m'n gemak in een groep met (veel) mannen dan in een groep met (veel) vrouwen.

Dat neemt niet weg dat ik een dochter ook leuk zou vinden. Ik denk dat ik dan toch wel samen meiden-dingen zou willen doen. Winkelen, desnoods elkaar nagels lakken ofzo, haha. Dat zou ik ook erg gezellig vinden, denk ik.

Maar mijn eerste beeld als ik aan een (eigen) kindje dacht, was toch altijd een jongen. En dat kwam ook uit. (50% kans natuurlijk)

Ik fdraag trouwens wel altijd make-up en af en toe zelfs een rokje of jurk.

 

Toen ik zwanger was van nr. 1 was iedereen ervan overtuigd dat ik een jongen zou krijgen. Want ze vonden mij een echte jongensmama, inderdaad, ondanks dat ik best rokjes draag, zo nu en dan makeup, redelijk veel bak ed.
Maar ik denk dat het meer aan mijn karakter ligt, ik ben niet liefelijk. Eerder lomp en recht door zee, wat denk ik meer met jongens dan met meisjes geassocieerd wordt.
Ondetussen een heel meiden gezin, dus of het bij mij past of niet, ik ben een echt meiden moeder.

 

Hier hetzelfde als wat tupp zegt: ik ben ook een jongensmama. Ik vind mannen veel makkelijker in de omgang, heb altijd veel vrienden gehad en voel me meer op mn gemak bij mannen als bij vrouwen. Wat niet wil zeggen dat een soort manwijf ofzo ben. Ik loop wel op hakken, in jurken en met makeup en nagellak. Maar ik hou niet zo van tutten en friemelen. Vroeger al niet. Ik speelde liever buiten, was altijd met beesten in de weer. Ik hield wel van tekenen en knutselen, maar niet van barbies en poppen.
Maar natuurlijk is een meisje ook heel welkom en ik zal met haar zeker ook meisjesdingen doen! Maar ik zal haar niet helemaal roze aankleden en behangen met strikjes.
En dat is denk ik ook wat mensen bedoelen als ze jou een jongensmama noemen.

 

Waarschijnlijk ga je dus gewoon heel leuk met je zoontje om en vertel je altijd leuk over je zoontje.. En dan kunnen mensen zich, jou al snel niet meer voorstellen met een meid..

Mss rare vergelijking, maar als jij altijd over mannen praat en opeens krijg je een relatie met een vrouw, dan zullen mensen daar eerst even aan moeten wennen want ze hadden een hetero beeld bij jou

 

Hier wordt ook vaak geroepen dat ik een jongensmama ben, ondanks dat ik een gigantische schoenencollectie heb, altijd gelakte nagels, geregeld rokjes en jurken draag, graag bak en zelfs brei...
Maar ik kan indd beter met mannen omgaan, gewoon omdat die vaak zeggen waar het op staat ipv overal maar om heen te draaien en zich vaak krom lachen om mijn lompheid, dus ik denk dat het daar vandaan komt dat mensen mij als jongensmama zien. Ach... ik kan er niet van wakker liggen.

 

Hier nog een jongens mama.. ookal ben ik best vrouwlijk op zijn tijd, ben ook type eerst zeggen dan denken. De meeste mensen kunnen ook niet om mijn mening heen, vroeger op school liep ik al vooraan te vertellen hoe het moest. Ik ben vertegenwoordigster in de kleding branche, dat betekend dat ik er toch netjes uit moet zien voor mijn werk.
Thuis ben ik vaker buiten dan binnen te vinden en vind het geen probleem om vies te worden.
Toen ik vertelde dat we een kindje kregen werd er al geroepen dat we jongen zouden krijgen, dat vonden ze bij ons leefstijl passen denk ik. We weten het niet, maar ik heb ook sterk het gevoel dat er jongetje in mijn buik koppeltje duikt.

 

ik ben een jongensmama.. in de zin ik heb jongens. en vind het ook altijd een rot opmerking. alsof je geen recht heb op een meid of zo.... en ik ben echt van de rokjes/jurkjes make up en hakken. niet een barbie maar ik hou wel van tutten EN roze!

maar ik weet ook niet wat ze er mee bedoelen..

maar iig wel dol op mijn echte jongens.. en ach ze zijn verder t zelfde als meisjes hoor. gewoon kind. alleen geen rokjes voor hun

 

Ik vind het ook bullshitopmerkingen en snap ook niet dat mensen in zulke stereotypen denken. Alsof j ok ngens geen taarten bakken en meisjes geen bokmhutten bouwen. Ik hoop van harte dat ik een leuke kindermoeder wordt, die kijkt wat er bij het kind past en niet gendergefrustreerd is.

 

Ik vind mijzelf ook een jongens mama... Ik weet niet waarom.. Gewoon een gevoel.. In de omgang geen verschil tussen mannen en vrouwen.. Mijn interesses zij oook niet specifiek jongens of meisjes achtig..vind het gewoon heerlijk.. Nu een 2de op komst en het liefst nog een 3de erbij...heerlijk 3 van die bandieten in huis.. Maaarr. Een meisje is ook welkom hoor. Daarbij vind ik meisjes kleding nog steeds veeeeel leuker en kan ik het niet laten om zo nu en dan door de kleding rekken te neuzen...
Ik heb mijn hele leven ook al het gevoel gehad dat als er kinderen komen dat dit jongens zijn... Al van kleins af aan had ik dit gevoel al.. Ik denk dan ook niet dat dit negatief bedoeld is..

 

mensen bedoelen het vast niet verkeerd, maar ik snap heel goed wat je bedoeld. Hier hetzelfde maar dan met meisjes. Bij de oudste: o ja goed dat het een meisje is...jij bent echt een meisjesmama, lekker tutten. Nu heb ik ook een kleine diva in de de dop, maar heb ook altijd het gevoel alsof mensen bedoelen dat ik een jongetje zou verpesten.

Nu weet ik het geslacht van deze baby, maar ook alleen ik, mijn man niet en verder dus uiteraard ook niemand.
Komen genoeg opmerkingen als: "nou voor jou hopelijk een meisje he" of "ja ik zie jou echt niet met een jongen..wat zou je daarmee moeten".

Nu weet ik dus het geslacht van de baby, maar wat zouden die mensen straks zeggen als het een jongen blijkt?? En als het een meisje is krijg ik vast van die opmerkingen: o nou gelukkig he...grrr

 

Ik voel mezelf ook een jongensmama en voel het ook niet als een belediging hoor..

Ben dol op roze en tierenlantijntjes, draag jurkje op zijn tijd, rokjes, ben niet vna de hakjes, draag altijd basis make up...

Zou ook dolgelukkig zijn met een meiske, maar ik voel me echt een jongens mama..kweet ook niet waarom?

Ik hou ook van in de modder banjaren (30 jaar paarden gehad, sinds de komst van de jongste alleen nog shetjes) buiten bezig zijn en ik ben niet vies van modderhanden of kleren.

Ik geniet als de oudste door plassen heen sjeest met zijn fietsje of er in springt, deed ik ook (wel met zijn laarsjes aan).

Als ik denk aan evt een derde kindje, zie ik weer een knulletje voor me, vraag me niet waarom

 

ik vond mezelf ook echt een jongensmama. hou niet zo van kanten jurkjes en strikjes enz. terwijl ik zelf wel vrouwelijk ben. geen lagen make up of zo. gewoon naturel, met btje mascara.
ik hou wel meer van wat stoerdere kleren. gewoon spijkerbroek met truitje of zo.
ik dacht echt dat ik jongens zou krijgen! maar heb nu 3 meiden haha.
ik kleed ze wel vaak wat stoerder. spijkerbroek of rokje. ben niet zo van de jurkjes.
dus ik denk dat ze gewoon bedoelen dat ze je een wat stoerder type vinden.
vergeten ze wel dat je ook een heel stoer meisje kan krijgen!

 

Ik herken het. Wij verwachten eind februari ons eerste kindje en toen ik vertelde dat het een jongentje werd kreeg ik van veel mensen ( vooral collega's) te horen jij bent ook geen meisjes mama.. een jongen past veel beter bij jou.. 1 persoon bleef dat maar herhalen, heel vervelend. Ik snap de opmerking ook niet helemaal. Op mijn werk ( kinderopvang) ben ik de haren van de meisjes mooi aan het invlechten en dan krijg je te horen... jammer dat je geen meid krijgt. Ik heb het idee dat sommige mensen gewoon even wat moeten zeggen als ze te horen krijgen wat het wordt.

 

Ik heb het ook wel is tegen een vriendin van me gezegd, maar bedoel dat helemaal niet negatief! Zij is gewoon een stoere (wel vrouwelijke!!) meid, die makkelijk met de jongens meedoet Ik zie haar gewoon zo! Bedoel daarmee echt niet dat ze geen meisje zou kunnen opvoeden. En tegen mij werd juist altijd gezegd, jij bent echt een meisjes mama. Lekker tutten, jurkjes! Etc. Heb dat ook nooit negatief opgevat, zo van, ben ik dan zo soft en truttig en kan ik dan geen stoere knul opvoeden?? Nee, kan me er niet druk om maken En heb ook een meisje trouwens, inmiddels!

 

Ik word ook altijd bestempeld als jongens mama
ik geef les in vechtsport en bootcamp enz enz en ben gewoon vaak wat rauwer, wat lomper enz enz

in mijn vrije tijd ben ik wel iemand van de make-up, matchen mn tas-schoenen wel, en draag (droeg) ik hakken.

Mensen plaatsen andere nu eenmaal graag in hokjes. Dat maakt het overzichtelijker denk ik????

Leuk detail; ik ben zwanger van een jongen!

 

Hi, grappig hoe je kan voelen of je een jongens of meisjesmama bent.
Wij hadden zelf totaal niet gerekend op een jongen, waren flabbergasted toen de echoscopiste zei: en daar zit een piemeltje!
Een piemeltje???? kan niet hoor, wij krijgen een meisje,helemaal overtuigd, al jaren! hahaha dus niet.
Meneer ging er nog even goed voor liggen...
We zijn uiteraard heel blij ermee, maar het moest wel even bezinken.
Ben benieuwd hoe het zal zijn, we hebben alleen meisjes in de familie.
Nog n week of 8 geduld, maar kan haast niet wachten om mijn prachtige jongetje in mn armen te hebben,