Volgens mij als ik het zou spellen zou het nog niks uitmaken....... Je vraagt wat je moet doen..... Iedereen zegt wat je moet doen....... Ennnnnn jij weet nu nog niet wat je moet doen?.. Misschien de vraag omdraaien: Hoeveel zorgen maak je je? Zijn die zorgen erg genoeg om te gaan rijden?
persoonlijk vind ik je erg scherp kim. De ts weet het even allemaal niet meer.. Dat snap ik best. Ik zou ook de hap bellen denk ik. Zeggen dat je zo de nacht niet in kunt. Dat er geen enkele verbetering is. Paar jaar geleden werd mijn zusje steeds naar huis gestuurd met het is griep.. het is grieo het is grieo.. Maar ze wist dat het geen griep was. Ze heeft werkelijk elk uur gebeld.. En toen kon ze komen. Terug gestuurd.. gewoon weer gebeld. Uiteindelijk mocht ze naar de seh.. Bleek het virus dat hersenvlies veroorzaakt in zijn bloed te zijn geslagen oid? In iedergeval vrat de huis op zijn lichaam weg (nee mevrouw die plekjes komen van de koorts.. yeah right..) Kinderarts gaf aan dat ze geen minuut later hadden moeten komen. En dat hij bij intake bang was dat de jongen het niet zou halen.. Moraal van dit verhaal.. Als jij het niet vertrouwt.. bellen.. bellen.. bellen.. bellen tot ze knoert knetter gek worden van jou!
Ik woon in de randstad. En als ik 1 les mag trekken uit mijn ervaring is dat de huisartsenpost voor een pleister is. Wil je echte hulp, dan rij je gewoon naar de SEH. Je hoeft namelijk geen goedkeuring te hebben van de huisartsenpost om naar de SEH te gaan! En ja misschien ben ik scherp, het is niet zo bedoeld. Maar ik snap alleen niet dat als een kind shockverschijnselen vertoont en een moeder zich zorgen maakt dit nog een vraagteken is.
Ik mag niet hopen dat je in het Elisabeth bent geweest! Ik zou toch even langs de spoed rijden in Eindhoven of naar het Twee Steden in Tilburg. Klinkt niet goed dit namelijk!
Kim ik weet dat je t goed bedoeld maar ik vind je echt te ver gaan. Heb nu al spijt dat ik dit topic geopend heb, zit nie op zulk commentaar te wachten.
Je moet doen wat goed voelt. Het is niet mijn bedoeling om je te forceren. Maar ik begrijp het denk ik gewoon niet helemaal. Misschien ligt het aan mij.
TS, moeder instinct nooit onderschatten. Jij kent je kindje het beste en weet wat normaal en niet normaal is. Het voelt voor jou niet goed en jij wil meer onderzoek, dus terug naar het ziekenhuis! Je vraagt om advies en er zijn meerdere goed bedoelde adviezen gegeven welke allemaal met een weerwoord beantwoord worden door jou. Schouders eronder en je hard maken voor jou kleine!
Ligt niet aan jou. Waarom een topic openen terwijl je beter goede hulp kan gaan zoeken. Onderschat nooit je moeder gevoel. Ik hoop dat ze snel opknapt.
O mèn wat erg weer mamavangilani! Ik schrik ervan, en snap dat je het allemaal niet meer weet! Gelukkig zie ik dat hulp onderweg is, ik denk aan jullie en volg je moedergevoel meid, dat laat je nooit in de steek! Sterkte!
Als je goed de titel leest snap je misschien waarom ik dit topic geopend heb! Je moet Je moet niet oordelen over mij, ik stelde hier meer een vraag over verkeerd gestelde diagnoses
Zo zo. Beetje uit de hoogte, niet? Iedereen reageert anders op zoiets heftigs en ik snap ts wel, want ze heeft net de hele middag in het ziekenhuis gezeten, zit nu weer thuis met dr zieke dochter en eigenlijk is er niks verbeterd/ veranderd. Tuurlijk twijfelt ze. Haar dochter is nl net nagekeken en dokters sturen haar na mini-onderzoek naar huis. Ze wil nl de dokters geloven maar haar moedergevoel zegt iets anders. Snap je?
Je stelt een vraag in de titel maar ondertussen lees ik alleen maar dat je je ontzettend zorgen maakt, wat logisch is. Zoek dan eerst hulp en als het beter gaat met je dochter kan je de vraag nog eens gaan stellen. De gezondheid van je dochter gaat nu voor.
Vertrouw je gevoel en ga naar de huisartsenpost. Toen onze zoon 4 maanden was had hij in eens hoge koorts, die ook niet wilde zakken mbv paracetamol. De huisarts heeft hem gezien en gaf het advies geen paracetamol meer te geven omdat koorts ook een functie had. Ik heb de hele nacht opgezeten met een huilend en kokend kind. Tegen de morgen was hij niet meer aanspreekbaar en heb ik de huisartsenpost gebeld. We mochten meteen komen en vanuit daar meteen naar het ziekenhuis doorgestuurt. Zelfs daar konden ze uit de urine niets kortsluiten maar zijn ze toch met antibiotica (en een spoedopname) begonnen. Mede omdat wij aangaven dat hij heel rustig was en hun dit eigenlijk niet vonden. Na 24 uur begon de koorts te zakken en na 48 uur was hij weer zijn oude zelf (nog wel ziek hoor) In die 48 uur begon ook in eens zijn urine te stinken (dus toch een urineweginfectie). Toen hadden ze ook ineens door dat hij inderdaad rustig was geweest En ondanks dat wij echt een goede huisarts hebben had dit keer mijn moedergevoel gelijk.
foute diagnose is een beetje verkeerde titel inderdaad, je weet nl nog niet zeker of de diagnose fout is, fijn dat hulp onderweg is, hoop dat er wat uit komt waar door je dochtertje sne weer opknapt, beterschap
Mijn dochter is op haar verjaardag afgelopen 1 jan opgenomen. Was uitgedroogd + rs-virus. Dokter stuurt ons naar huis. Dochter krijgt het die dag zo benauwd en is niet meer aanspreekbaar. Wij kindearts gebeld die zei: kijk het nog een nacht aan..... Wij direct ij auto gestapt naar ander ziekenhuis seh. Direct opgenomen daar 4 dagen lang sondevoeding (vocht). Ik bedoel maar... Je moedergevoel volgen is zoooo belangrijk.
Nou, hier in het ziekenhuis toch anders wel, of je moet half dood gaan en het ernstig levensbedreigend zijn Veel sterkte met je dochtertje TS