Ik lees al een tijdje mee, mijn HG is gelukkig zo goed als over (nog maar één primperan per dag, thank god!) maar ben toch blijven lezen hier. Had HG zónder spugen, kan blijkbaar ook, maar was wel uitgedroogd en aan sonde en infuus. Maar wat ik wilde zeggen; vind het geweldig van jullie dat jullie, ondanks dat je je zo vreselijk ellendig voelt, toch de humor erin houden, respect hoor! Ik hoop voor jullie dat het draaglijker wordt naarmate de zwangerschap vordert, bij mij is het sinds ongeveer week 25 af gaan nemen. Echt over is het niet, moet nog heel erg oppassen wanneer ik iets teveel doe en moet héél veel rusten wil het goed blijven gaan maar als het zo blijft kan ik die laatste 8 weken ook wel doorkomen. Hier wordt trouwens ook al een hele tijd apart geslapen, kon Lief ook niets meer naast me in bed verdragen, hij kon mij ook niet meer kussen omdat ik spuugmisselijk werd van zijn geur. Niet dat ie stonk ofzo maar kon er gewoon niet tegen. Begint nu pas beter te worden maar het samen slapen... nee, daar ben ik nog niet aan toe. Arme man, en hij begrijpt het állemaal ook nog. En sex? eeehm, de laatste keer werd ik zwanger, moet er nog altijd niet aan dénken...
Sexloos topic dus... Hihi Nou idd hopelijk allemaal een goede nachtrust dat zal al wat schelen! Morgen weer een nieuwe dag.
wil jullie allemaal weer even een hart onder de riem steken. weet uit ervaring hoe moeilijk het is. bij mijn 1e hg gehad en bij mijn 2e nog veel erger. laat andere mensen maar praten want die snappen er toch niets van !
Iedereen een beetje kunnen slapen? Ik ben erachter dat als ik na 8 uur nog iets eet ik dus de hele nacht last heb van maagzuur. Afgelopen week een beetje aan t experimenteren geweest. En idd na 8 uur niks meer eten. Maar mijn eetschema van t ziekenhuis moet ik om 8uur en 10uur nog eten... Maar dat ga ik dus mooi niet meer doen.
Kan heel goed hoor. Heb zelf de eerste 15 wk amper gespuugd. Waardoor enorme verdeeldheid over "al dan niet HG". Alsof het voor mij nog uitmaakt, welk label erop geplakt word, als je continu groen van narigheid ziet. Ben ook met spoed afgevoerd ivm uitdroging, nierfunctie verminderde etc. Maar helaas na ongeveer 15 wk sloeg het "spuugreflex" toe. En dat is nu alleen nog maar erger aan het worden. En idd wat een onbegrip in de wereld. Sommige mensen zou ik met liefde een dreun verkopen, maar ja... dat mag natuurlijk niet.
En al mocht dat wél, ik heb er simpelweg de kracht niet voor Ik vind het enerzijds vervelend om hier mee te schrijven, zeker omdat het bij mij een heel stuk verbeterd is én omdat ik nooit heb gespuugd. Voelt dan alsof het allemaal wel meevalt en vind het voor al die meiden die de hele tijd spugen véél erger. Maar in het ziekenhuis zeiden ze dat het zéker HG was, anders had ik die sonde en infuus niet nodig gehad. Het onbegrip is erg frustrerend, zo was bijv. mijn beste vriendin hartstikke boos op me omdat ik het zover had laten komen, had ik maar moeten eten. In plaats van dat ze dan vraagt wat het is en hoe ik me voel heeft ze het weken laten afweten omdat ze haar boosheid niet wilde laten merken aan me, had al genoeg aan mijn hoofd. Maar ze vertelde het wél aan mijn Lief dus wist ik het toch. Wat wás ik teleurgesteld zeg, alsof ik daar voor de lol twee keer achter elkaar zo'n rotslang door mijn strot liet duwen :x Nou heb ik wel een verleden met eetproblemen, door chronische ziekte (waarschijnlijk Lyme of co-infectie) en daardoor hoor ik al snel dat ik me aanstel, een schop onder mijn kont nodig heb en maar gewoon moet doen. Eeeehm, túúrlijk, zo werkt dat ook écht he. Grrrrrr sommige mensen
Mamavanf: hier in t begin ook onbegrip gehad hoor, vooral van mijn zus, als ze San op visite kwam in t ziekenhuis was ze kei druk.. echt veel te druk. Pas toen ii een sonde kreeg en mijn nieren en lever uitvielen begreep ze dat het toch wel serieus was. Hoe vond jij die sonde? Ik vind t te erg... Wil dat echt nooit meer! Moest er alleen maar meer van spugen tot die ermee kwam via mijn mond.
Naar is dat he, dat onbegrip. Je voelt je al zo ellendig en dan wil je gesteund worden en als dan juist de belangrijkste mensen het laten afweten... voelde me behoorlijk in de steek gelaten. Ik vond de sonde vreselijk, met mijn braakfobie was het echt geen pretje. De eerste keer zat ie nog fout ook, moest eruit en mocht ik 20 minuutjes bijkomen van de schrik en angst en toen moesten ze het opnieuw proberen. Ik was nog nét niet in paniek maar wat vónd ik het ellendig, al dat gekokhals, en maar proberen de paniek voor te blijven. En dan bij elke kleine beweging met mijn hoofd weer keihard kokhalzen, kon er niet aan wennen. Heb hem 5 dagen gehad en toen trokken ze hem er met één ruk uit, daar heb ik dan weer niets van gemerkt gelukkig. Lijkt me helemaal vreselijk als je hem er zelfs uit spuugt, wat zal jij je vreselijk gevoeld hebben
Helaas kan ik over beiden meepraten en het maakt geen piep uit hoor. De hele dag kokhalzen en misselijk zijn is walgelijk. Maar de hele dag misselijk zijn en braken is ook walgelijk! Ik mag dan de 1e 15 wk weinig hebben gebraakt (en dat nu goedmaken door heeeeel veeeel te braken), die weken zijn me net zo zwaar gevallen als de weken waar ik nu in leef.
Ik kan het me heel goed voorstellen, ondanks dat ik niet één keer gebraakt heb. Kan ook komen door mijn, onbewuste, jarenlange training om het tegen te houden, ik heb nogal een braakfobie dus ik doe er álles aan om het te voorkomen. Is me wonderlijk genoeg nog altijd gelukt maar vaak met extreem veel moeite. Maar het blijft hoe dan ook inderdaad een walgelijk gevoel, of je nu spuugt of niet. Zó slap, zo futloos, zo vreselijk ziek en zwak. Ik sliep op een matras in de huiskamer omdat ik niet meer kon lopen, Lief kwam met pannetjes zodat ik kon plassen en ik lag maar voor me uit te staren en ziek te zijn. Toen ik naar het ziekenhuis werd gestuurd moesten we een eind lopen vanaf de parkeerplaats, zakte na een paar stappen gewoon letterlijk door mijn benen, kon gewoon niet meer staan. Nee, leuk was anders dus ik ben blij dat het inmiddels wat beter is. Ben nog steeds erg slap en uitgeput en word 's nachts vaak wakker met enorme krampen in mijn maag en darmen maar ik hoef nog maar 7,5 week dus die komen we nog wel door. Maar kan niet wachten tot ons mannetje er is en dit over is. Morgen moet ik naar de huisarts om te bespreken welke AD ik ga slikken want door het ziek zijn zit ik er zó doorheen dat ik niets meer wil en leuk vind. Zijn nog een hoop andere redenen maar ik hoop dat mijn maag door de AD wat rustiger word en ik weer wat meer kan gaan eten. Mijn moeder slikt het ook tegen de spastische darm en dat helpt vrij goed dus wie weet...
Ik was in paniek geraakt door die sonde.. heb hem maar een paar uur gehad toen spuugde ik hem uit.. voelde hem in mijn mond en heb hem er toen uitgetrokken.. toen moest die nog door mijn neus... Was een opluchting toen die eruit was, wilde ze hem opnieuw inbrengen... Uhm.. nee dus!
Hey meiden tijdens mijn eerste zw spuugde ik de hele dag door en nu gelukkig niet. Ben nu 24/7 kotsmisselijk. Ik kan heel slech overgeven en jank vaak na het spugen maar eerlijkheidshalve deze continue aanhoudende misselijkheid is net zo erg.. Ben al een week niet naar buiten geweest en mn maag doet veel pijn. Dus spugen of 'alleen' misselijk zijn het gevoel gaat bij mij gelijk op eigenlijk.
Wat drinken jullie? Na elk slokje wat dan ook voel ik alsof het er zo uit vliegt alleen cola lukt een beetje.
Ik drink fruitmelk... En melk....geen aanrader hoor.. als je dat uitspuugd is t te goor voor woorden.. soms drink ik sisi zonder prik... Maar dat was t .
Hier ook vooral die extreme misselijkheid, 'gelukkig' niet ook nog eens dat extreme overgeven! Ik drink nu dikkere dranken, klinkt gek maar 'klotst' minder. Bv: karnemelk, vruchtensap, sinaasappelsap...dat was het wel. Heel gek, maar juist die zure dranken gaan relatief goed, terwijl mensen er meestal misselijk van worden. Ik las dat dat bij HG wel vaker zo is, ook valt friet bij mij bv wel goed - ook zo typisch Bij mij denkt men dat de fikse buikpijn door obstipatie komt, heb nu medz...hopelijk komt dat snel op gang en verlicht het wat, al heb ik er een hard hoofd in.
Vind het zo lastig merk dat ik steeds minder lust. Ga weer is ff die soyamelk proberen. Je ben continu zo walgelijk bewust van wat wel of niet eten/drinken dat het bijna obsessief gaat worden. Sta tien minuten voor de koelkast om vervolgens 1 slok te drinken. Melk werkt goed idd maar de hele dag is niks aan....
Vraagje trouwens: denken jullie dat moeders met HG kindjes krijgen met maag-darmproblemen? Mijn moeder had het bij mijn zus vrij licht en zij heeft lichte maagproblemen. De hele zwangerschap van mij is mama ziek geweest en ik had reflux en ben vanaf mijn puberteit bezig met maag-/darmproblemen. Wordt dan PDS genoemd, maar blijkt een overgevoeligheid voor o.a. lactose en gluten. En ik kan me zo voorstellen dat die problemen óf samenhangen (moeder HG -> kind reflux/PDS/allergieën) óf erfelijk zijn (moeder HG, overgevoeligheden, PDS -> kind ook die klachten). Wat denken jullie?