Ik heb een klein vraagje: Wat zouden jullie doen of wat hebben jullie gedaan... bevallen met of zonder ruggenprik / epidurale? Hier in Spanje is het de gewoonte met ruggenprik, ze bekijken je nogal raar als je zegt dat je zonder wil bevallen. In mijn prenatale klas van ongeveer 20 koppels zijn er maar 2 (waaronder wij) die het zonder willen, de rest wil het al bij voorbaat. Ikzelf zou het liefst zonder proberen, maar heb soms toch mijn twijfels . Wat hebben jullie gedaan en hoe hebben jullie het ervaren?
Luister naar je eigen gevoel. Ik vind het super dat het er is, maar er kleven wel nadelen aan. Bij de eerste heb ik een weeenstorm gehad en een pompje gevraagd+gekregen. Later ruggenprik ivm keizersnede. Pompje vond ik persoonlijk wel prettiger. Nu wil ik weer zonder proberen, maar indien nodig gewoon weer pijnbestrijding. Niet op voorhand al...
Ik heb een vergelijkbare situatie , woon in frankrijk en hier is het ook gebruikelijk. Bij de eerste wilde ik het graag zonder ruggeprik proberen, en eigenlijk werd daar in het ziekenhuis heel anders op gereageerd dan ik verwacht had. Werd echt goed ondersteund en de vk's hebben echt geprobeerd om het me zonder ruggeprik te laten doen. Maar op een gegeven moment vorderde de ontsluiting helaas niet meer en ik had rugweeen waar ik niks mee kon, dus met 7 cm alsnog voor de ruggeprik gegaan. Een uurtje later was mijn dochter geboren Geen spijt van gehad trouwens! Was een prima bevalling en ik heb heel lang geroepen dat als ik bij een tweede weer rugweeen zou krijgen dat ze hem er dan meteen in mochten jassen, maar nu wil ik het denk ik toch weer eerst zonder proberen, je kunt altijd nog voor de ruggeprik kiezen als je het niet trekt. Hier mocht ik in ieder geval op elk moment aangeven of ik voor een ruggeprik ging, was erg prettig dat de optie er in ieder geval was
Ik denk en vind altijd dat je daar vooraf geen beslissingen over kan nemen. Maar dat is mijn mening hoor! Ik wilde er in ieder geval alles aan doen om zonder ruggenprik te bevallen.. Dat is me uiteindelijk gelukt. Ik sta er nu hetzelfde in. Maar daarnaast is het voor de mensen waarbij het moet natuurlijk goed dat het er is. Als het echt niet gaat, gaat het natuurlijk niet. Ik zou me inlezen over alle mogelijkheden.. En dan weet je op het moment dat het echt niet meer gaat wel wat je wilt.
Ik wilde persee een ruggeprik op voorhand als ik ging bevallen ging daar toch geen pijn liggen lijden Uiteindelijk niks nodig gehad!! Viel me allemaal reuze mee Zo kan het dus ook Ik zou op dat moment kijken want je wel of niet zou willen
Ik ben zonder ruggeprik bevallen maar bij een volgende wil ik wel pijnstilling. Heb er nog wel om gevraagd tijdens de bevalling maar het ging zo snel dat dat niet meer kon.
Ik ben zonder ruggeprik bevallen. Ik zou nu niet op voorhand alvast zeggen dat je hem wilt. 't is niet zomaar iets aangezien het voor de baby ook nadelige gevolgen kan hebben. Ik zou gewoon afwachten hoe je bevalling gaat, je kunt altijd alsnog een ruggeprik nemen mocht dat nodig zijn. Succes met het maken van je keus!
Zonder ruggenprik bevallen, twee keer. Nooit spijt van gehad, ik vond het te doen zonder pijnbestrijding. Ik vind het een groot goed dat de mogelijkheid er is, maar ik zou daar niet op voorhand voor kiezen. Zolang je de pijn kunt verdragen hoef je die toch niet te bestrijden? Een ruggenprik is niet zonder risico's, je kunt er zelf bijvoorbeeld hoofdpijn van krijgen en het kan ook nadelen voor de baby hebben (zuurstofgebrek door slechtere doorbloeding van de baarmoeder). Of je voelt de persweeën niet goed, waardoor de uitdrijving moeilijker verloopt. Hoe klein de kans daarop ook is, ik zou dat risico niet nemen behalve als dat écht nodig is.
Dat was hier het geval. Dat heeft verder geen problemen voor mijn dochter opgeleverd gelukkig, maar ik vond het vooral zelf vervelend dat ik geen persweeen voelde. Moest het dus op eigen kracht doen, of nouja een beetje in het wilde weg persen haha want je voelt gewoon niks. Het voordeel was dan weer wel dat het hierdoor ook niet te snel ging en ik dus zonder scheurtjes of hechtingen uit de strijd ben gekomen En ik heb het heel bewust meegemaakt, lag gewoon nog te lachen en te praten tussen het persen door.
Geen ervaring met de pijn van een bevalling, maar ik zou het zonder proberen. Heb een ruggeprik gehad voor een knieoperatie, en ik vond het een heel onprettig idee dat je geen controle meer hebt over m'n onderlichaam had. En dat je toch nog vanalles voelt prikkelen en kriebelen, zonder te weten wat er precies gebeurt. Kreeg er ook de slappe lach van en had het enorm koud, dus ik vond het geen succes.
Ik heb met mijn dochtertje een spuit in mn bovenbeen gehad voor de pijn. Ik wou zelf geen ruggenprik en de tijd was er ook niet voor dan lag ik op de ok of waar ze hem ook zetten te bevallen. Ik denk idd.dat het heel persoonlijk is en je je eigen gevoel.moet volgen. Ik zou persoonlijk eerst zo proberen je kunt hem dan alsnog vragen.
Bedankt voor jullie ervaringen, ik vind het heel interessant om te lezen. Zelf denk ik het te proberen zonder ruggenprik maar weet wel niet wat de policy hier is ivm andere pijnbestrijding. Zou dat eens moeten navragen.
Ik was van plan om zonder pijnbestrijding te bevallen, en dat is ook gelukt. Maar ik stond niet per definitie negatief tegenover pijnbestrijding. Na een weeënstorm van 2u had ik GRAAG een ruggenprik gewild, maar toen had ik al 10 centimeter ontsluiting en was het dus niet meer nodig. Als ik toen te horen had gekregen dat ik nog maar 5 centimeter had, had ik wel een ruggenprik gevraagd. Je weet gewoon niet op voorhand hoe het loopt... Ik vind het wel jammer om al op voorhand te besluiten dat je sowieso een ruggenprik neemt, omdat dat niet nodig hoeft te zijn.
Ik ben bevallen zonder ruggenprik, maar dat gaan we dus mooi niet nog een keer doen. Ik vond de pijn echt hels, ik was ook echt boos op alles en iedereen dat niemand me had gewaarschuwd. Iedereen zei dat je best thuis kon bevallen zonder ruggenprik. Mijn hele bevalling was traumatisch (maar dat kwam niet alleen door de pijn, na de bevalling ging het helemaal fout, bijna 4 liter bloed verloren). Dus nu wil ik bij voorbaat een ruggenprik, anders moet iemand anders die bevalling maar doen...
Ik wilde het niet, heb in mijn beval plan ook op laten nemen dat ik dit niet wil. Wilde ook niet dat ze bij mijn 1e uiting van pijn iets voor gingen stellen. Mijn man kent me en weet wanneer ik echt niet meer kan. Ben ook zonder enige pijnstilling bevallen en dit was super! Ik was zo trots op mezelf (niet dat met pijnbestrijding je dat niet bent hoor!) Maar ik was gewoon trots dat ik me aan mijn gedachten vast heb kunnen houden. Vond het ook goed te doen zonder, tuurlijk wel pijn gevoeld maar je lichaam maakt zelf ook pijnstilling aan. Ik ben totaal niet zweverig maar tijdens mijn bevalling zat ik een roesje hoor. Ik zou zeggen volg je gevoel, pijnbestrijding kan altijd nog!
Ik heb het bij mijn zoontje ook eerst zonder ruggenprik gedaan. Ook hier vorderde de ontsluiting niet... denk toch te gespannen dan door de pijn, want zodra de ruggenprik erin zat ging het ineens wel snel na 3 uurtjes was hij geboren. Bij mijn dochter heb ik vrijwel meteen na de eerste pijnlijke wee al een ruggenprik gekregen. Nadat de ruggenprik erin zat ben ik na een uurtje bevallen van haar. Moet wel zeggen, dat ik het als prettig heb ervaren dat ik de tweede keer meteen voor de ruggenprik ben gegaan.. Nu was ik na de bevalling namelijk helder en had ik nog energie en maak je alles bewust mee en na mijn zoontje was ik echt helemaal van de kaart, zo moe door het daarvoor opvangen van de weeën. Een nadeel is natuurlijk wel dat je moet wachten tot de pijnstilling is uitgewerkt, waardoor je dus niet meteen uit je bed kan. Je minimaal 10 uur na de geboorte in het ziekenhuis moet blijven etc. Maar de volgende keer ga ik weer voor de ruggenprik
Ik heb ze alle 3 zonder pijnbestrijding gedaan. 2 zijn in het ziekenhuis geboren, en de laatste thuis. Ik vond het wel te doen ondanks de pijn.....Ik vind het juist enger om een ruggenprik te krijgen haha dus ik denk daar niet zo snel aan. Maar het is wel fijn dat het er is natuurlijk, voor als je echt niet meer kan....
Bij de eerste heb ik een prik gehad. Bij de tweede helemaal zonder en dat wil ik dit keer weer. Heb even getwijfeld maar ben blij dat ik zonder heb gedaan.
Ik heb bij mijn eerste bevalling er 22 uur over gedaan en het was echt wel pijnlijk maar heb op dat moment niet eens aan pijnstilling gedacht, er kwam een soort oerkracht naar boven waardoor ik maar door kon blijven gaan, pas na de bevalling merkte ik hoe kapot ik was. Bij de tweede werd het een spoedkeizersnee en had ik dus een ruggeprik, heel apart gevoel als je niets in je onderlichaam voelt, een heerlijke bevalling maar wat een nasleep!
Ik had duidelijk in mijn bevallingsplan staan dat ik geen ruggenprik wilde hebben. Eenmaal bij de bevalling (ik werd ingeleid) kwamen de weeën na een wkartier al om de minuut inclusief persweeën. op dat moment helaas nog maar 5cm ontsluiting dus nog 5 uur (wat uiteindelijk 9uur bleek te zijn) persweeën tegen houden zag ik niet zitten. Dus ruggenprik gevraagd maar helaas werkte deze maar aan één kant van mijn lichaam. Aan de ene kant ook wel fijn want de scherpe randjes waren eraf en ik kon toch nog voelen waar ik moest persen zeg maar.. Duss ik zou zeggen, lees je gewoon een beetje in wat voor pijnstilling er is. Je weet namelijk niet hoe je bevalling gaat lopen en je kunt (meestal) a la minute nog veranderen