Ik zet het even in de lounge, omdat het niet persé met zwangerschap te maken heeft... Ik heb hier last van, en tijdens mijn zwangerschappen verergerd het heel erg. Ik heb continu een pols van boven de 100 slagen per minuut en met name met inspanningen loopt dat ontzettend op. Even een stukje lopen geeft bijvoorbeeld met gemak 160. Mijn bloeddruk is ook aan de hoge kant, en tijdens mijn vorige zwangerschap heb ik medicijnen geslikt (labetalol), waar ik overigens voor mijn gevoel meer nadeel dan voordeel bij had. Is hier iemand die het herkent en misschien tips heeft? Hoe ga je er mee om?
geen tips, maar heb het ook ... in rust een pols van 100 is geen uitzondering ook hier. erg vervelend he ... Kan ik gewoon iets zitten te doen, krijg ik heel direct een opgejaagd gevoel met extra snelle hartslag.zo angstaanjagend.
Ja inderdaad. Maar bij inspanning is het helemaal erg. Als ik rustig naar boven loop, is het alsof ik al 3x heen en weer naar zolder gerend ben. Totaal buiten adem en uitgeput als ik boven ben, echt heel vervelend! Slik jij medicijnen?
Niet zelf, maar onze dochter heeft door haar hartafwijking regelmatig een supra-venticulaire tachycardie, met een hartslag van rond de 300 dan meestal, (bij baby's is 120-150 in rust normaal). Zij krijgt een beta-blokker (bloeddrukverlager), en daarmee is het iig een stuk rustiger.
Ik heb erg last van hartbonzen. Vaak ook als ik normaal op de bank tv zit te kijken. Geen inspanning dus. Ben al 2 x bij de ha geweest, 1 x met een hartkasje 3 dagen omgehad, precies toen geen hartkloppingen. Als ik bij de ha ben, is alles normaal. Mijn hele familie (moeders kant) is al geopereerd aan het hart. Heb vaak een opgejaagd gevoel, me hart bonst uit me lichaam en ben kortademig. Ha ziet niets.. En ook geen reden om me door te sturen omdat ik nog jong ben (morgen 28) tsja kweet ook niet maar vind het soms wel eng!
Mijn hartslag is permanent te hoog, met uitschieters naar extreem hoog. Vervelend dat je je niet serieus genomen voelt, maar eerlijk gezegd denk ik dat als je sinustachycardie gehad zou hebben, dat dat wel naar voren was gekomen bij dat holteronderzoek (dat onderzoek met het kastje).
Wat is ernstig he? Er is in ieder geval geen acuut gevaar als ze zo'n hoge hartslag krijgt: ze kan dat even uitzingen, voordat het echt een probleem gaat vormen. Als er niets aan gedaan zou worden, zou ze op een gegeven moment een keer een hartstilstand gaan krijgen, maar voordat dat gebeurt, ga je eerst andere uitvalsverschijnselen zien, (hebben we gemerkt toen we met 2,5 week hiermee voor het eerst op de seh terecht kwamen). Dus ik ben er niet angstig van ofzo, het duurt echt wel uren voordat die hoge hartslag een probleem gaat vormen en momenteel komt ze er, de keren dat het nog voorkomt, ook meestal nog zelf weer uit, (staan we op de eerste hulp, is het daar weer over ). We kunnen nu ook nog niet overzien wat dat voor later gaat betekenen: vooralsnog is het afwachten of ze tot de 80% gaat behoren die er voor de eerste verjaardag overheen groeien. Zoniet, dan zullen we dan verder moeten kijken wat dat voor consequenties heeft voor haar dagelijks leven, naast medicatie blijven gebruiken dan. Caitlyn heeft het wpw-syndroom trouwens.
Ik heb het gehad toen ik in de laatste 3 mnd van mijn zwangerschap zat. Mijn hartslag kon zomaar naar 160-180 gaan, terwijl ik gewoon op de bank lag. Echt verdomd irritant, bleek gelukkig niet ernstigs (echo etc gehad).