Een vraagje over mijn jongste zoontje van ruim 6 maanden over zijn hoofdbalans. Hij had vanaf de geboorte al een hele stevige hoofdbalans. Kon zn nekje al snel goed overeind houden. Op dit moment is hij vooral bezig met t trainen van zn buikspieren hij wil vanuit liggen op zn rug gaan zitten (wat niet gaat uiteraard). Dus ligt op rug, tilt hoofd en schouders los van de ondergrond, loopt rood aan om te beseffen dat het niet gaat zo (hij rolt van rug naar buik, en kan regelmatig ook weer terug rollen, draait om zijn as, speelt met zijn voeten, komt over het hele kleed dmv draaien en hupsen op zijn rug). Sinds hij daar zo mee bezig is, laat hij als hij rechtop zit, op schoot of in kinderstoel zn kopje naar voren 'klappen'. Dat is iets wat hij dus voorheen niet deed, denk ik? Ik weet t niet meer zeker, ga ervanuit van niet want anders zou ik het nu niet zien. Nu wordt hij groter ( is 69cm en 9 kilo en een beetje) ligt dat daar aan? Dat hij opnieuw balans moet vinden met zn nek? Iedereen zegt dast is normaal, maar ik twijfel.. Ms moet ie anders gaan liggen, oefenen? Meer op zn buik? Hij ligt niet veel op zijn buik. Vind hij echt niets aan, misschien help ik hem te snel terug ? Hij kan ook nog niet zitten, niet zelfstandig en in de kinderstoel echt maar heel even want dan gaat zijn ruggetje bol en zit hij als een zoutzakje. Dus snel zijn fruit en groenten en dan uit de kinderstoel, en regelmatig geef ik het in zijn wipper (maar hij draait zich hier uit, dus die wipper gebruik ik liever niet meer, dan heb ik handen te kort). Hij wil ook alleen maar staan en gaat nu weer stapjes lopen (dus niet het loopreflex want dat is heel lang weggeweest), hij wil niet meer zitten, of liggen, hij wil staan..pffff Hoe zat dat bij jullie? Moet ik hier iets mee?
is het klappen met het hoofdje express of omdat hij m niet meer omhoog houdt? hier vond de kleine man het gewoon leuk om met zijn hoofd tegen de rugleuning aan te tikken. was een fase. op de fiets doet hij het nog wel, maar dat is om contact met mij te hebben.
Nou das een goeie, het lijkt alsof hij nu tegen je aan ' klapt' om dan te gaan kroelen (gaat dan lekker tegen je aan hangen, das ook nieuw). Als je hem laat vliegen boven je hoofd houdt hij zijn koppie keurig overeind ook. Denk dat wanneer hij moe is zijn kopje naar voren valt, dan lijkt hij ook wat in elkaar te zakken als hij zit op schoot. Maar nu moet ik ook zeggen hij is in 6 weken tijd van 7,5kg gegroeid naar 9100gram (en nog een beetje) en 4cm gegroeid. Hij kan dus vanaf zijn rug liggend heel goed alles aanspannen en best een eind omhoog komen, maar sinds hij daar zo mee bezig is, zakt hij wat in elkaar als hij zit en zijn koppie valt dan (af en toe) naar beneden. Ms is hij wel moe van het continu willen gaan zitten? Leg hem dus bewust telkens plat weg. Wat weer boze buien oplevert want hij wil dus proberen gaan zitten en beter nog alleen maar staan en stapbewegingen maken. Hij is ook superactief, hyper bijna, krijg m nu ook al een paar dagen heel slecht in slaap. Vrolijk is hij wel hoor. Lijkt wel alsof hij gewoon veel meer wil dan kan.
Hier precies hetzelfde! Mijn dochter is nu 6,5 maand en klapt nu ook steeds voorover. Volgens mij is ze de zwaartekracht aan het ontdekken. En ze vind haar voeten ook ineens interssant. Ze doet het volgens mij bewust, niet omdat ze haar hoofd niet rechtop kan houden. Ik maak me er in ieder geval geen zorgen om, zal wel normaal zijn.
Heej blij om te horen dat hij niet de enigste is Idd hier ook allerlei andere houdingen aan het uitproberen op het moment. Vooral willen staan en lopen wil hij en dan heeft ie zijn koppie recht overeind zonder te laten vallen. Hij heeft dan een grijns van oor tot oor.
Hier is ze heel sterk in haar nekje. Nu slaapt ze ook al vanaf het begin op haar buik en wil ze met spelen ook eigenlijk alleen op haar buik liggen. Vanuit rugligging is ze ook continu bezig om haar hoofdje omhoog te krijgen. Ze zit hier ook vaak op haar knietjes en probeert dan naar zitten te komen maar dat lukt nog niet erg. Rollen kan ze wel maar doet ze weinig. Haar voetjes zijn momenteel ook erg interessant. Zitten in de kinderstoel is hier ook nog erg vermoeiend en op een gegeven moment zakt haar hoofdje dan wel wat naar beneden. Maar vaak begint ze al wat te jengelen dat ze moe wordt.
Hier ook al begonnen met situps Op de rug liggen en dan schouders en hoofd omhoog. Haar broers gillen dan: ze wil zitten!! als ik haar handjes pak; trekt ze zichzelf op tot zit...en dat lukt natuurlijk helemaal niet dat zitten; dat wiebelt enorm en dus knikt ook haar hoofdje iets naar voren. Terwijl als ik haar optil in mijn zij, ze al heel stabiel is met haar hoofdje...Ik weet niet waarom dit verschil is, zal wel te maken hebben met het bolle rugje bij het wiebelende zitten. Als ik haar optil is haar rugje vaak wel recht... Komt vanzelf allemaal goed!
Is vlgns mij normaal.Ik zou me geen zorgen maken want komt vast weer goed wanneer die helemaal doorheeft hoe die zijn hoofdje moet houden. Gr Ingrid.
Pfffiiieeeuuww...hihi gelukkig herkennen jullie het. Viel me gewoon op nu hij opeens zo ontzetten hyperactief is met idd haha situps, draaien, zijn voeten vangen, zijn broer willen volgen, en dat nu dus af en toe dat hoofdje naar voren klapt. Dank je wel meiden, had even herkenning/geruststelling nodig!
Ja dat kan hij hier ook hihi, handjes vasthouden en dan komt hij omhoog in de zit houding. Hij kan absoluut nog niet zelf zitten en wiebelt en wobbelt alle kanten op, maar trots dat hij dan is hihihi..zo schattig. En hier ook als ik hem zo draag op mijn heup zit hij kaarsrecht. Maar in de kinderstoel zakt hij in elkaar. Nu op schoot of zittend valt dat hoofdje dus af en toe naar voren. Vanmiddag bij mijn moeder op haar sleutelbeen...auw..
Hier ligt hij weinig op zijn buik. Dat vond hij voorheen niet prettig, en nu gaat ie jengelen als hij even op zijn buik ligt en niet terug kan komen. Hij vind er weinig aan. Wil liever gaan staan Ja hier ook voetjes gymnastiek! Kinderstoel is echt puur even de hapjes fruit opeten of groenten en dan direct er weer uit. Weet ook niet of je dat moet trainen of moet wachten tot hij vanzelf sterk genoeg is?
Ik denk dat het beter is om te wachten tot ze er zelf aan toe zijn. Had haar eerst op schoot met eten maar als ik dan zelf wil eten, graait ze steeds alles van m'n bord of mept ze het bord op de grond. Nu zit ze met een kussen in haar rug in de kinderstoel tot ze het zat wordt. Oudste kon rond deze leeftijd tijgeren en die rolde daarvoor al door de hele woonkamer heen. De jongste schuift wat heen en weer of draait om haar as maar blijft verder aardig liggen waar ze ligt. Nu is de jongste ook wat rustiger dan haar zus. De oudste kon het één nog niet of wilde het volgende weer. En zodra ze kon rollen deed ze niks anders. De jongste lijkt af en toe per ongeluk een keer te rollen en dan van haar buik naar haar rug. Als ik haar op haar rug weg leg, wil soms even met de babygym boven haar, maar dan begint ze te piepen en leg ik haar op haar buik en gaat ze lekker spelen.
Ik denk dat het met het ontdekken van de zwaartekracht te maken heeft. Zitten in een kinderstoel vraagt een hele andere balans als dat je hem rechtop vast houdt of dat hij op zijn buik ligt en zijn hoofd op tilt. Mijn jongste ging met 5.5 maanden in de kinderstoel omdat hij ook heel sterk in zijn nek was en als je hem op de grond zette kon hij ook al even blijven zitten maar toen gebeurde net als bij jou dat hij in elkaar ging zitten en zijn koppie steeds naar voren gooide. Toen begon ik te twijfelen van misschien toch te vroeg maar ja met hapjes was het veiliger als in de wipstoel na een een week was het over en zat hij ineens goed, stevig en zijn koppie allert om zich heen kijkend en dikke pret in de stoel. Rond die tijd was hij ook heel ongedurig. Buikliggen was hij ook zo beu omdat hij meer wilde als dat hem lukte en begon dan meteen te mopperen. Met 6,1 maanden kroop hij ineens het hele huis door op handen en knieen en met 6.5 maand gaat hij ook vanuit kruip zelf zitten op zijn billen zonder steun of hulp en hij is weer vrolijk...vermoed dus ook een sprongetje.
Nou hier ook, heel snel is het niet meer leuk wat hij aan het doen is. Voorheen kon hij zich best een tijdje vermaken (zeg een minuut of 20 tot 30) en nu is hij na 5 tot 10 min het zat waar hij mee bezig is (bv in de box, op de mat, in de wipper met babygym). Wow..zo jong al en dan kruipen, ik lees dat he, dat dat al kan vanaf deze tijd, en dan zie ik die wurm van ons, en denk ik.......wat gaat dat snel.. Hij lag vanmiddag op de mat op zijn buik te kijken naar de duplo trein van de oudste, en tot mijn verbazing kwam nu telkens zijn kontje de lucht in. Hij deed verder wel niets. Af en toe even uitrusten, hoofdje op zijn zij op de mat en weer verder. Maar omdat niet lukt wat hij denk ik wil, was dat ook wel snel weer jammeren. In de wipper probeert hij ook sit ups. Ik kan hem niet meer dan een meter van me vandaan zetten, hij zit even rustig te spelen met de babygym en dan gaat ie weer sit ups oefenen of draaien De box vindt hij alleen na de ochtendfles wel relaxed om wakker te worden, even spelen en zijn eerste poging tot een ochtendtukje. Daarna is hij heel ongeduldig. Wat hij nu super vind (vond hij al trouwens) is wandelen, alleen zet ik nu het rugsteuntje iets verder omhoog dan alleen plat.
Hihi dat had ik dus ook, als we zitten te eten en hij krijgt zijn hapje, had ik hem eerst op schoot, (eerst in de wipstoel), maar dan zat het eten overal behalve in zijn mondje. Vingers in zijn bordje, naar mijn bord graaien, dan kruimelde ik weer wat over zijn haartjes zooitje.. Dus dacht gaan we proberen of hij in de kinderstoel kan, nou dat kan dus voor een paar minuten. Ik haal m direct na het eten eruit. Had eerst de leuke gedachte hem bij alle eetmoment gezellig erbij te zetten, maar daar is zijn lijfje nog niet aan toe, willen doet hij het wel. Poeheej wat gaan sommige kindertjes toch hard! Ze zijn nog maar net geboren en tijgeren of kruipen al door je kamer heen..