Babywens, wat balen zeg! En nu zit je dus nog steeds in onzekerheid....Hoop dat je je zinnen een beetje kan verzetten en je je kan concentreren op je tentamens! Knuffel!! Wat een creativiteit hier allemaal, leuk! Ik denk dat ik ook maar eens zo'n knipjesbord ga maken (incl nieuwe knipjes) want ik ben om de haverklap alle knipjes weer kwijt! En vilt is inderdaad ook erg leuk, heb laatst ook met vilt een leuke hanger met uiltjes gemaakt voor Eden haar kamer. (niet uit de losse hand hoor, met zo'n pakket). Mooi geworden hoor, mbtc!
Hier heeft het knipjesbord inmiddels wel een andere functie, het is nu een kaarten bord. In de praktijk bleek het niet handig, hij hangt op dochter haar kamer maar ik kam haar haar altijd beneden, ik bleef op en neer hollen.... Nu heb ik een mandje met al haar haar spulletjes hier beneden in de la staan en dat pak ik er bij, ze zit altijd voor de tv als ik haar haar doe anders zit ze te gillen dat ze NOOOOOOOOOOOOOIT meer knoopjes wil nu ook wel maar niet zo hard want dan kan ze de tv niet horen
Heel veel sterkte en succes ermee. Het is maar een klein roesje zeggen ze, maar ik weet nog heel goed hoe ik me voelde, het is toch iets wat je niet wilt dat je kleintje meemaakt. Maar goed, dit is pas het begin, er komen nog veel meer andere dingen
Dames allemaal bedankt voor de steun. mbtc en huggybird, wat maken jullie bijzondere dingen zeg ! Die vriendin kan nooit zeggen dat ze er twee dezelfde heeft gekregen, echt bijzonder. En wat een mooie taarten zeg ! Hier gaat het niet zo best. Aardig wat spanningen hier omdat ik vind dat mijn man nogal ongeïnteresseerd is in mijn gevoelens. Sinds ik hem vertelde over weer een negatieve test heeft hij nog geen enkele keer gevraagd hoe ik me voelde ofzo, helemaal niets ! Zegt hij dus net dat hij juist heel erg bang is dat er iets ergs met mij aan de hand is. Hij ziet namelijk ook dat ik ben aangekomen, me anders gedraag, steeds moe en ziek ben etc etc. Hij begrijpt er ook niets van en is erg bezorgd. Ik denk nu serieus dat ik schijnzwanger ben. Heb op internet gelezen dat dat dus bij mensen ook kan, dat als je heel erg met zwanger worden bezig bent, je lichaam kan denken dat je zwanger bent terwijl dat niet zo is. Je wordt dan ook niet ongi. Hoe dat dan zit met HCG heb ik niet kunnen vinden...van de week maar de huisarts bellen voor een afspraak. Heb aan de andere kant ook gelezen dat ik wel zwanger kan zijn, maar geen of heel weinig HCG aanmaak waardoor het met testen niet te zien is. Wat daar dan de reden van kan zijn of consequenties, geen idee. Denk dat ik het voor nu maar even op optie 1 hou en hoop dat de ha eerst een echo laat doen. Misschien als ik op het scherm zie dat er echt niets in zit, ik spontaan alsnog ongi word...
@babywens, heel vervelend dat je niet ongi word. Het is misschien wel verstandig om naar ha te gaan. Vertel daar je angsten en gevoelens. Ja en mannen gaan met zulke dingen anders om dan wij. Ik ben de eerste dagen altijd heel sjaggie hij heeft zo iets van volende maand weer een kans. Was je bij de 1ste snel zwanger? Had je complicaties bij de bevalling? T is erg vervelend en vaak zeggen ze ook dat je t moet loslaten maar weet ook niet hoe dat moet. @huggybird, ja vilt is erg leuk om mee te werken heb ook super veel ideen zou er graag wat mee willen maar weet niet hoe of wat
Tjonge, wat een creatieve mensen in dit clubje! Ik heb zelf niet het geduld voor handwerken en ben ook al geen taarten bakster. Maar ik koop wel graag dingen die mensen zelf gemaakt hebben, dan heb je vaak een origineel cadeautje! Babywens, ik weet nog niet helemaal wat je verhaal is (sorry), maar ik heb ook 1x mee gemaakt dat mijn ongi wegbleef. Ik maakte me ook grote zorgen, het is zo vervelend als je niet weet waarom het weg blijft. Nadat ik getest had was ik ook teleurgesteld, het is toch de meest logische verklaring voor het wegblijven van je ongi. Ik hoop voor je dat het alsnog snel op gang komt of dat de huisarts anders een doorverwijzing geeft voor de gyn. Mmmm, dus jullie hebben over het algemeen een man die uit zichzelf voor een 2e wil gaan. Dat vind ik wel heel fijn voor jullie. Mijn man vindt het eigenlijk wel prima met onze dochter, wilt niet alles weer overhoop gooien. We praten er regelmatig over, maar hij is dan zo rationeel. Hij snapt op zich wel dat mijn wens naar een 2e vanuit mijn emoties komt/ vanuit mijn moedergevoelens/ mijn hart (snappen jullie hem nog....). Maar dat overtuigd hem niet volledig, hij is nu in de fase "we zien wel wat er gaat gebeuren". We hebben al wel de afspraak gemaakt dat we het proberen tot Y 4 jaar wordt. Dus nog anderhalf jaar te gaan........ Nou, ik ga proberen jullie allemaal te volgen!
Zo is het, als dit het ergste is van,toen het allemaal wel mee.... Maar toch.....ze moet het allemaal maar ondergaan.... Ze zeiden dat haar goed voorbereiden wel heel belangrijk is, Een klein voordeel is wel dat ik vorig jaar zelf geopereerd ben en dus wel een beetje weet hoe het er daar uit ziet en hoe het gaat. En we hebben een koffertje mee gekregen met een kapje dat ze over haar mond en neus krijgt, en zo'n mutsje en een bandje met haar naam en geboortedatum. Verder kunnen we op de website van het ziekenhuis aan de hand van foto's en een verhaaltje vertellen en laten zien wat er gaat gebeuren. En er zit een boekenlijst bij met boeken over het ziekenhuis. Ze heeft vannacht weer oorpijn gehad en hebben haar vanmorgen een zetpil gegeven.....
Meis toch, wat een onzekerheid..... dit is echt niets waard..... Ik zou zeker naar de dokter gaan en je eventueel door laten verwijzen..... Sterkte..... Snap van je man wel dat hij zich zorgen maakt.....
Man en 2e, mijn man wilde wel graag een tweede maar voor zijn gevoel,idee waren de omstandigheden er nog niet naar en hij wilde wachten tot dat beter was..... Onze dochter is nu 4,5 jaar en wij beiden bijna 38...... Inmiddels is er aan de omstandigheden niets veranderd maar gaan we gelukkig eindelijk wel voor de tweede, leeftijd speelt daarbij erg mee.... Mijn man heeft net als jou man ook wel met de gedachten gelopen " waarom er een bij, we hebben nu de rust en het loopt en we hebben het goed samen" ik heb soms ook twijfels gehad maar als ik naar mijn gevoel ga wil ik niets liever dan nog een kindje, en mijn man ook. Begin november heb ik mijn zorg uitgesproken, uitgehuild wat betreft mijn leeftijd, wens en nog steeds niet veranderde situatie en toen zei hij" je hebt gelijk ook, we gaan er voor" de niet veranderde situatie is nu op zijn ergst zeg maar..... Maar we gaan er nog steeds voor, ook mijn man, hij zegt zelf " zeg moeten we niet aan de bak vanavond" als de ovulatie test positief was. Nu maar hopen dat het snel raak is......
Bij de eerste was ik gelijk zwanger na het stoppen met de pil, dat werd heel snel een mk, 2 maanden later weer zwanger. Maand ertussen hadden we effe niet geklust omdat we een beetje van slag waren door de mk.. Zwangerschap en bevalling verliepen juist perfect. Maar 7 uur weeen en 10 minuten persen. Geen enkele complicatie. Ik zit elke dag tegen mezelf te zeggen dat ik niet zwanger ben en gewoon ongesteld kan worden, maar dat helpt blijkbaar ook niet. Misschien maar gewoon helemaal loslaten, ook niet meer gericht klussen...
Echt rot voor je kleintje hoor steeds pijn in der oor, ik weet er alles van met mijn zoontje, het is echt niet leuk. Mijn zoontje was nog geen 1 toen hij moest en we hebben hem het ook verteld met een van zijn knuffels met grote oren. Uitgelegd dat de knuffel fijn had in zijn oor etc etc Weet niet of hij er veel van heeft begrepen toen, maar we hebben het wel verteld ook idd. Nogmaals heel veel succes !
Toen de kleine zijn middagslapie deed weer met mijn man gesproken en hij vind dat ik me niet gek moet laten maken door internet, dat ik mezelf echt gewoon moet voorhouden dat ik echt niet zwanger ben. Omdat misschien vorige week mijn eisprong was, hebben we afgesproken dat we nog 1 week wachten, als het daarna nog niet komt gaat hij de ha bellen omdat ik echt geen inwendig onderzoek wil. Dat doet bij mij echt ontzettend veel pijn (meer dan de bevalling, als je het wilt geloven). Hij gaat dan voor mij met de ha zelf overleggen wat verdere mogelijkheden zijn, omdat wij echt (pardon my french) kutassistentes hebben die eerst een hele discussie met je aangaan of je de dokter wel nodig hebt ! Dat gebeurde de laatste keer namelijk ook bij mij.....
Huggybird, wat vervelend voor je meisje. Wanneer moest ze ook alweer naar het ziekenhuis, vrijdag? Heel veel succes, komt vast goed! Maar wel rot, zoiets wil je toch liever niet voor je kind! Babywens, wat een onzekerheid allemaal! Kan me voorstellen dat jullie je zorgen maken. Goed dat je nu een 'plan van aanpak' hebt afgesproken samen. Heel veel succes! Vanmiddag is manlief samen met dochter even op pad geweest (naar mn schoonouders) en ben ik bezig geweest op de naaimachine, gordijnen voor haar nieuwe kamer maken. Erg leuk, maar gaat toch altijd meer werk in zitten dan je van tevoren bedenkt. Straks misschien nog maar even verder!
Hallo even snel een kort berichtje....net thuis vanuit almere. Het was me het ritje wel hoor pfff kleine meid ziek onderweg en spugen.zelf drie x moeten plassen en hoef anders nooit..... Twee uur over gereden normaal 1. Ben kapot maar twee uur geslapen.. Morgen ga ik alles lezen en reageren.
Oooh irritant zulke assistentes..... Lief dat je man belt voor jou. Je manheeft misschien wel gelijk naar kan me voorstellen dat het zooooo moeilijk is....
dames goedemorgen, hoe gaat het hier ? morgenmiddag echo en controle zkh omdat ik een schiltklier patient ben word ik extra in de gaten gehouden want mijn lichaam moet 2 x zo hard werken nu daarom mag ik niet thuis of kraamhotel bevallen onderanderen maar ook omdat mijn vorige zwangerschap complicaties had.