Nou shoot me .. Ik vind dat kinderen helemaal niet op een avond verjaardag thuis horen, ik heb kinderen en een kindvriendelijk huis, maar ik zou het niet leuk vinden als ik mijn verjaardag 's avonds vier als er kinderen mee komen.. Ik kan me ook ergeren aan de onopgevoede kinderen van mijn vriendin, die pak ik dan ook flink aan, mijn huis, mijn regels. Ik zeg niet dat jou kinderen onopgevoed zijn, maar he.. iedereen heeft een andere defenitie van onopgevoed, dus misschien vond de gastvrouw dat wel van jou kinderen. overigens zou ik gewoon contact houden met dit soort mensen, maar gewoon de kinderen niet meer mee nemen.
Ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen; kinderen zijn kinderen ze horen bij mij kan je er niet tegen jammer maar dan kom ik niet meer. Kinderen moet kind kunnen zijn en zolang ze niks slopen en alleen maar spelen met het bijbehorende kabaal hebben ze echt pech.
Bij mensen waar ik niet wil komen kom ik ook echt niet. Kinderen mogen bij bij gewoon kind zijn, hoop ook dat mijn kind dat bij andere mag zijn.
Niet herkenbaar maar ik ben heel straight: ik ga daar niet meer naartoe, zouden mijn vrienden dus ook niet zijn! familielid is anders, maar dan zou ik of alleen gaan zonder kids of gewoon niet. kids niet welkom?je begrijpt NIETS maar dan ook helemaal NIETS van kids? dan niet, kom ik niet!
Soms wordt het een beetje te veel van het goede, aan mijn kant van de de familie wordt gelukkig niet meer iedere verjaardag gevierd, maar aan mijn partners kan wel heel veel.. De broers en zus van sm, de aanhang ervan, de kinderen daarvan en aanhang, en daar nog s de kinderen van... De hele stamboom wordt gevierd! En dan nog s een trouwerij, een nieuwjaarsborrel en de hele rataplan.. Soms heb ik daar wel even genoeg van, zeker nu
Moet je niet bij mijn dochter flikken, sorry hoor.. Mijn dochter, mijn verantwoordelijkheid! Als ze iets zou doen wat jou niet aanstaat kan je bij mij komen, en dan ben ik degene die haar corrigeert als dat nodig is. Ik vind je ook wel erg hard in je berichtje, "die pak ik dan ook flink aan". Wellicht kan je beter eens met je vriendin gaan praten ipv je te botvieren op haar kinderen!
Mijn dochter gedraagt zich netjes, sloopt niet, rent niet gillend het huis door e.d. Wel is ze eens nieuwsgierig en wil meer dan alleen met haar oogjes kijken Daar zeg ik dan wel wat van, maar ze is en blijft een kind. Ze wordt (vind ik) netjes opgevoed, mag geen eten/drinken zomaar van tafel pakken, heeft haar eigen speelgoed, eigen drinken e.d. En als ze iets van tafel wil pakken wij dat zoals met kaas en worst. Als ze dan niet gewenst is, jammer dan, kom ik ook niet meer. Zal wat zijn zeg, als hun mijn man niet aardig vinden mag die ook niet meer mee op verjaardag? We zijn een gezin, komen samen of komen niet...
Hier gaat eigenlijk ook altijd een shopper gevuld met speelgoed mee of ik moet al weten dat er genoeg speelgoed is waar ze mee kan spelen. Anders kan ik haar echt geen paar uur stil houden! Gelukkig is onze dochter erg rustig en lief en weet dat er thuis grenzen zijn en maak me dus ook niet snel druk bij anderen. De kinderloze mensen in onze omgeving werken met kinderen, dus dat scheelt! Die zijn meer gewend als onze dochter hahaha
Vind dit ook erg hard. Ik geloof dat bijv mn zusje me wat anders zou zeggen als ik dochter thuis of bij oma zou laten op haar verjaardag! En van anderen zou ik dus echt niet accepteren dat ze mijn dochter corrigeren cq een standje geven. Daar ben ik of mijn man voor!
Tuurlijk sta ik niet tegen t kind te schreeuwen, maar als ze de hele toko hier overhoop mogen halen, mogen tekenen op de banken en mama zegt alleen foei.. nou sorry, maar ik laat mn huisraad niet slopen door dat anderen niet opvoeden. Er is hier al zo vaak wat stuk gegaan, ik laat het net meer gebeuren! Dus ik geef ze een standje of zet ze kinderen op de trap (bij dingen slopen of aggresief doen), dan morgen ze daar even nadenken Ik verwacht ook dat als we bij anderen zijn, en mijn dochter doet iets wat daar niet mag (hier mag ze bijvoorbeeld best op de bank springen, maar ik snap prima dat dat ergens anders niet mag) dat ze gewoon gecorrigeerd word door de gastvrouw.
Ik neem in eerste instantie kinderen niet mee naar een avondverjaardag van volwassenen. Dat vind ik geen plek voor een kind. En als mensen hun feest hebben ingericht op geen-kinderen ( bijv roken binnen, alleen staantafels, veel drank), heb ik geen recht om ze te dwingen om dan rekening te houden met mijn kinderen die ik perse mee wil nemen. dat hebben wij zelfs thuis, als ik mijn verjaardag met kinderen wil vieren, doe ik dat wel s middags. Als ik mensen bewust s avonds uitnodig, liggen onze kinderen op bed, en dan ga ik vanuit dat anderen ook niet met kleine kinderen komen.
Dit dus. In onze vrienden/familiekring is het ook gebruikelijk dat, indien je geen oppas hebt, vraagt of de kinderen mee mogen. Kunnen we daar rekening mee houden ivm slaapplekken. Wat betreft de vraag van TS.. Nee, eigenlijk heb ik nooit dat ik me 'verplicht' voel ergens naar toe te gaan waar ik geen zin in heb. Mijn man denkt daar anders over, mijn familie woont namelijk niet echt om de hoek. Maar als hij echt geen zin heeft om daar mee naar toe te gaan, ga ik alleen met 1 van de kinderen.. Ik vind dat soort 'verplichtingen' meestal juist gezellig..
Waarom niet? Als kinderen zich niet gedragen in mijn huis, uitgenodigd of niet, dan zeg ik er wel wat van. Ik zou het ook vervelend vinden als een kind steeds heen en weer rent in mijn huis. Helemaal als ze hyper gaan lopen doen, een kind mag best kind zijn, maar ze een beetje rustig houden mag best. Juist als je bij anderen op bezoek bent.
Ts, wat bedoel je precies met een kindonvriendelijk huis? Wat is er dan onvriendelijk? ( serieuze vraag hoor )
Dan wordt het hoog tijd dat je eens met je vriendin gaat praten.. Nu je uitleg hebt gegegeven kan ik me je standpunt wel voorstellen, want ik zou dat gedrag ook niet willen bij mij thuis. Maar ieder heeft een andere grens en wat de 1 "normaal" vindt, is voor de ander wellicht onacceptabel. Dan nog is het de taak van de ouders hun kinderen terecht te stellen, niet aan de gastvrouw. Als mijn vriendin een ander idee erover zou hebben van wat acceptabel is, en daarom mijn kind corrigeert en op de trap zet dan zou ik zacht gezegd "not amused" zijn. Maar ja, mijn kind breekt dan ook niet andermans huis af.
Ik ben vrij simpel, ik kom altijd met mijn kinderen. Ik heb dan ook altijd afspraken overdag, wanneer ze dat niet willen dan kom ik gewoon niet en zijn ze hier welkom (als ze dat wel trekken). Ik heb geen losgeslagen kinderen, maar zoals die keer dat ik ver van huis bij een familielid op bezoek ging en ze alleen maar wijn te schenken hadden en advocaat en gemberspul, en hun hond steeds om mijn zoontje van toen anderhalf lieten ronddwazen tja dan ben ik snel weg en kom dan voorlopig niet meer of gewoon nooit meer.
ik had het misschien ook een beetje moeten nuanceren Tuurlijk vind ik het ook niet leuk als mijn kind gecorrigeerd word, ik denk namelijk ook dat ik haar netjes opvoed. Maar een gastvrouw kan andere regels hebben, en als ze mijn dochter verzoekt van de bank af te gaan springen en duidelijk maakt dat dat echt niet de bedoeling is bij hun thuis, vind ik dat geen probleem. Ik kan namelijk ook niet alle huisregels ruiken.
Een sireuze vraag voor alle mensen die heel stellig zeggen, We zijn een gezin, we komen allemaal, of niet.. Hoe doen jullie dat met kinderfeestjes van vriendjes/vriendinnetjes? Dan gaan jullie neem ik aan ook als gezin? Man neemt vrij van zn werk? Of mag kind gewoon niet heen? Nemen jullie je kinderen echt overal mee heen? van restaurant tot bruiloft, van bioscoop tot personeelsfeest?
hoi, wij zijn helaas ook kinderloos, en dit is geen eigen keuze, om maar zo te zeggen. Ik vind dat kinderen van anderen er gewoon bijhoren. Als wij een kinder vrije verjaardag of feestje willen, zetten wij dit er inde uitnodiging bij, als ouders dan wel hun kind meenemen, vind ik dit erg ongepast en niet nadekend van die ouders, en die krijgen dat dan ook te horen. mijn verjaardag vier ik zelf regelmatig op kindertijdstippen (in de middag starten met eten) zodat met nichtjes ook kunnen komen. vind ik wel zo leuk. zeg dan wel tegen de ouders (wij hebben een open trap) dat wij er niet achter aan kunnen lopen en zij hier zelf verantwoordelijk voor zijn & dat de kinderen de katten met rust moeten laten want anders bestaat de kans dat ze een haal krijgen, en ze dan niet boosop de kat moeten worden. Gewoon een beetje geven en nemen. Je kan het ook misschien bespreekbaar maken, sommige mensen vinden het namelijk moeilijk om te zeggen met een verjaardag laat je kinderen maar thuis. Wij vonden het de eerste keer ook erg moeilijk en 1 stel had toch hun dochter bij, en manlief heeft toen wel gezegd dit was niet de bedoeling, volgende keer niet meer! Volgende feestje zien we wel wat we in de uitnodiging zetten. *edit* lees even wat terug over regels: hierin huis hebben wij ook regels, niet met de voeten opde bank niet op de leuning, en als ouders hier niets van zeggen, zeg ik het. ik heb een bril en ben dus ook gelijk goed in boos kijken, als ik het zeg word er eigenlijk altijd wel geluisterd. vind het met verjaardagen alleen wel moeilijker als je 20 volwassenen en 10 kinderen heb, en de ouders zelf er niets van zeggen, ik ben dan al druk met alle gasten, en dan ook nog eens op me spullen en kinderen letten is geen pretje. daarom zeg ik het duidelijk van te voren over de trap en de poezen, dan houden de ouders al gelijk een extra oogje in het zeil.