Zijn hier trouwens ook meiden die na de galblaas operatie zwanger zijn geworden?? Ik heb nog steeds een beetje de angst om zwanger te worden na de operatie....gewoon bang dat het weer terug komt (al weet ik dat het niet kan.....en zal het waarschijnlijk wel in mijn hoofd zitten) Maar ik wil niet weer die hel mee maken.
Je kan nog steeds stenen krijgen. Alleen geloof ik dat het niet zo heel snel voorkomt. Anders gewoon je angst met de arts bespreken?
Ik zou eens vragen of de desbetreffende chirurg ook al de transvaginale operatie uitvoerd. Hierbij is er haast geen herstel.
Morgen mag ik naar de anesthesist.... Enigste waar ik me gigantisch druk om maak is de narcose, aantal maanden terug heb ik een programma gezien waarin mensen nog " wakker" waren. Ze kregen alles mee van de operatie maar waren totaal "verlamd"... Nouja we zullen wel zien hoe het gaat verlopen.
Is het absoluut niet! De galblaas word dan via de vagina eruit gehaald, het is een nieuwe techniek die nog weinig word gebruikt, maar al wel veel artsen kunnen uitvoeren.
Op maandag geopereerd, op dinsdag naar huis, met wat pijn in de schouder en natuurlijk gevoelig buik. Op woensdag en donderdag de hele dag op bed gelegen. Oudste zoon was 3 maanden, dus was ideaal. Op vrijdag kon ik weer wat doen. Zaterdags weer boodschappen gedaan, wel vermoeiend in de buik, maar frisse lucht deed me goed. Buurvrouw kwam ik tegen en dacht dat het niet door was gegaan, omdat ik er zo goed bij liep en uitzag. Op maandag, dus week na de operatie, gingen we op vakantie en mocht zelfs weer zwemmen, wond moest eerst 48 niet nat worden..
Wel je rust nemen en naar je lichaam luisteren, ookmet het eten. Ik heb wel heel lang over gedaan om weer goed te kunnen eten, het sloeg gelijk op mijn darmen.. maar ik voelde me heel goed na de operatie..en heb alles met mate gedaan.. maar deed wel alles weer..
ja dat duurde hier ook heel lang idd maandenlang kreeg ik van alles last maar toch langzaam weer opgebouwd en kan nu redelijk normaal eten alleen als ik veel vet heb gegeten (of suiker, kruiden / en vreemd genoeg aardbeien) dan heb ik meteen heel de avond pijn maar dat is met een PCM tje wel opgelost dus niet erge pijn maar meer vervelend...
Heb ik ook weleens gezien, maar dat gebeurd echt maar 1 op de 1.000.000 keer ofzo dus niet bang voor zijn!
Het feit dat ze door je vagina zo'n end naar boven moeten voor je galblaas vind ik een beetje een apart idee. Ze moeten dan toch ook vanalles opzij gooien om erbij te kunnen?
Zover ik weet is het een hele simpele ingreep, het word via een kleine snee eruit gehaald. Hierdoor heb je geen zichtbaar litteken en een kort herstel. Mijn man heeft laatst deze operatie mogen begeleiden en is er zeer over te spreken.
ja ik ben na de eerste bevalling z,n 4 weken daarna geopereerd en toen werd ik 14 maanden later weer zwanger. helaas was ik een die het weer kreeg ondanks ik geen galblaas meer had. Ik heb veel in het zh gelegen hierdoor na de bevalling kreeg ik weer een ercp
Ik zou ook liever hebben dat het met kennis gebeurd in plaats van thuis (met liefde ) als je heel je maag open hebt gehad vind ik een beetje kundige zorg wel belangrijk hoor, dan het thuis doen waar je ook nog voor twee kinderen moet zorgen (en dus niet de juiste zorg kan verlenen) Daarnaast is er wel degelijk een medisch risico bij dit soort operatie's dus zou het ook niet prettig vinden....
ja dat doe ik met liefde. alleen ik zit er namelijk zelf ook doorheen(pnd) en het is voor mij een extra belasting. Fijn gelijk een oordeel dat ik het niet met liefde doe