Er is in mijn hart wel genoeg plek voor vriend en kinderen. Natuurlijk komen mijn kinderen altijd op de eerste plaats! Mijn vriend weet dit ook en ik zou het raar vinden als dat van zijn kant niet zo zou zijn. We zijn nu bijna 10 jaar samen en ik hou nog heel veel van mijn vriend! Ik hou anders van mijn vriend dan van mijn kinderen, maar ze ontvangen even veel liefde!
Ik wil ook weer voelen voor mijn man wat ik hiervoor deed... Vind het ook zo sneu voor hem. Ik ga binnenkort eens een andere anticonceptie proberen, eentje met minder hormonen. Het schijnt dat die van mij als bijwerking heeft dat je minder zin kan hebben. Misschien ook een idee? Of het gaat helpen weet ik niet, maar het is het proberen waard toch?
Ik heb nu een Mirena-spiraal. Ik wil niet meer aan de pil en condooms vind ik ook waardeloos, dus veel opties houd ik dan denk ik niet meer over...
Is je gezin compleet Amethist? Want dan zou je natuurlijk ook voor een meer permanente vorm van anticonceptie kunnen gaan. Ik heb ook een afkeer van condooms en die hormonen rotzooi wil ik echt niet meer! Dus voor mij is sterilisatie (nou ja, voor hem dan ) wel een optie als ons gezin eenmaal compleet is. Hoewel het natuurlijk wel een moeilijk stap is als je twijfelt aan je relatie. Want wie weet ben je ooit samen met een ander die nog wel kinderen wil. Ik heb na de zwangerschap ook een tijd helemaal geen zin gehad. Dit kwam mede doordat ik nog minstens een jaar bij bij het vrijen heb gehad. En ook omdat ik gewoon constant MOE was. Bovendien had ik last van de pil en toen ik daarmee stopte gebruikte ik dus eerst de pil. Toen we weer met anticonceptie stopten, scheelde dat al wel. Maar toch had ik nog niet echt vaak zin. En seks is wat dat betreft een moeilijk iets, vind ik. Want als je het niet doet, krijg je er steeds minder zin in. En hoe vaker je het doet, hoe meer zin je ook krijgt. Dus als je in een negatieve spiraal omlaag zit, zou je dat denk ik in veel gevallen op kunnen lossen door het om te draaien. Dat heeft in ons geval tenminste wel geholpen. Maar dat is lastig hoor, want met tegenzin seks hebben is natuurlijk ook niet bevorderlijk voor je relatie. Maar mij wel geholpen om het een tijdje net te zien als sporten. Beetje stom misschien, maar daar zie ik ook altijd tegenop om aan te beginnen. Maar als je eenmaal bezig bent is het toch wel lekker. Maar dan moet er natuurlijk nog wel iets van gevoel voor je man zijn. En wat wij nu doen is elke week op een vaste avond de tv en computers enzo uitlaten. Want dat zijn toch ook wel relatie-killers, vind ik. Ik vind het heerlijk om samen op de bank tegen elkaar aan te zitten en een filmpje te kijken. Maar we zaten steeds vaker avonden achter elkaar zwijgend naar een beeldscherm te kijken. Dus vandaar de spelletjesavond om dat te doorbreken. En idd regelmatig samen uit eten. Maar ook met zijn drietjes dingen doen, echt alleen het eigen gezinnetje zonder anderen erbij. Dan kan ik ook enorm genieten van de manier waarop man en zoon met elkaar omgaan. Dus ook tijd samen doorbrengen MET ons kind vind ik goed voor onze relatie.
@ Tupp: Nee, sterilisatie vind ik nog geen optie. Wat je zegt over zin maken etc. is helemaal waar. En voorheen ging dat ook nog wel, maar momenteel is het al zo erg dat zelfs zin maken niet meer gaat.
ik hou ook meer van mijn kind dan van me vriend maar ik denk dat je op een andere manier van je kinderen houd als van je man je kinderen gaan voor alles en iedereen. ik heb ook weleens een periode dat ik denk van jeetje wat zitten we toch in een sleur dat is dan een periode en een relatie gaat niet vanzelf daar moet je aan werken als het alleen maar elke dag hetzelfde is opstaan kinderen aankleden weg brengen werken thuis komen koken eten huishouden naar bed, dan word het inderdaad saai ja dat merk ik ook aan mezelf soms hebben we het zo druk dat we elkaar gewoon voorbij lopen en sinds dat tot me door is gedrongen probeer ik elke maand wat leuks te doen alleen met me vriend even zonder kind dan slaapt zij gewoon een nachtje bij opa en oma. probeer gewoon wat tijd vrij te maken voor elkaar en af en toe samen wat leuks te doen en blijf praten met elkaar en belangstelling in mekaar hebben.
Yep that was me..... De uitleg staat de pagina hiervoor. Maar buiten dat heb ik nooit echt wat met sex gehad. Tis nietmijn ding. Ik snap de ophef niet. Ik reageer ook nog eens heel slecht op anticonceptie en dat is dus altijd een issue geweest. Ik werd er echt zwaar depressief van. Zwanger word ik door de Mirena heen. Nou ja als je zelfs die niet meer vertrouwen kan. Ik hoef het ook niet 1 x zonder te doen want dan ben ik zwanger. Tel daar een aantal onprettige ervaringen in het verleden bij op en poef weg behoefte Weet je, na het overlijden van mijn tweede dochter en de zwangerschap gepaard gaande met angst staat sex voor mij iets wat niet meer zo hoeft. Ook was mijn man niet ervaren voor mij en dus kan hij mij niet in die mate enthousiast maken dat ik nu zin heb. Daarnaast geef ik bv en het idee alleen al dat hij er dan aan zit voor de lust gaat in mijn hoofd niet samen. Ook dat de kids vlakbij slapen vind ik niet opwindend. Ik ben verder moe want ik krijg amper rust van mijn kleintje. Hij slaapt ook al een jaar boven vanwege heel zwaar snurken. Onderzoek gehad met als conclusie dat er geen oplossing is en dat vind ik wel heel erg. Ik heb zitten janken bij die uitslag. Weet niet wat te doen daarmee. Geen idee waarom ik dit opschrijf, moest er even uit.
Ja, vind ik ook echt. Helaas, doet het samen slapen onze relatie hier geen goed. Ik wil hem dan wel bijna vermoorden zeg maar.