hoi allemaal. na weken hond beroerd te zijn geweest, voel ik me nu iets beter, 8 kilo minder in omang en 2 kleding maten kleiner, eet ik weer meer dan beschuit met pindekaas en mango thee. alleen mijn hoofd blijft zo maf, mijn reactie vermogen is gewoon weg/gedempt. ik heb allemaal rare dingen, ik rij bijna geen auto omdat het gewoon niet vertrouwd voelt, nu heb ik van de week toch even gereden, ipv mijn auto in het parkeervak te zetten , reed ik hem een vluchtheuvel op. mijn soep laat ik gewoon 3 uur overkoken en droog koken zonder dat ik er erg in heb, ik haal boodschappen maar waar ik ze neer zet geen idee. en zooooo heb ik er nog veel meer. wie herkent dit?? en wat deden jullie er tegen?
Hihi!! Sommige dingen zijn heel herkenbaar hoor! Ik rij ook zo min mogelijk zelf omdat ik mezelf niet helemaal vertrouw. Normaal gesproken rij ik als een 'Chick with a dick' (aldus mijn wederhelft en mijn vrienden), maar nu.. Ben er gewoon écht niet bij met mijn hoofd en vind het zelf dus ook niet verantwoord. Ik rij dus het liefst zo min mogelijk. En hoe vaak ik het gas wel niet aan heb laten staan nadat ik opgeschept heb.. Het is nu zelfs zo dat m'n relatie nadat hij zijn bordje heeft gekregen standaard even 'het keukenlicht gaat controleren' om te checken of alle pitten wel uit staan. Ach, het hoort erbij zeggen ze
Nou ik heb er totaal geen last van, ook niet gehad. Ik rij ook zo'n 200 km per dag in de auto en is niet veranderd.
Ik herken het niet, maar kan me alleen niet concentreren op een boek o.i.d. Ik kijk liever televisie. Ook noem ik mezelf weleens "Mevrouw vergiet-hoofd" omdat ik nu nog meer dingen vergeet of helemaal in de war raak met simpele klusjes, hihi. Veel sterkte er mee, lijkt me heel irritant als zoiets je dagelijks leven beinvloed!
Bij mij was het na ongeveer 24 weken over. Ik had ook zo'n problemen om op woorden te komen. Verschrikkelijk, zeker omdat ik normaal gesproken heel goed uit mijn woorden kan komen. Gelukkig is het nu over en functioneert mijn hoofd weer normaal Autorijden blijft wel een uitdaging, maar dat komt meer door een stukje vermoeidheid en dagdromen over de kleine
haha, is zwangerschapsdementie. Heeft er naar het schijnt mee te maken dat je als zwangere vrouw andere prioriteiten hebt en je dus moeilijk op die dagdagelijkse dingen kan concentreren. Je zit letterlijk met je hoofd ergens anders, namelijk in je buik.