Hoi dames, Ik zit een beetje met en dilemma, ik ben er achter gekomen dat ik weer in verwachting ben. Nu zit het zo toen ik zwanger was na me jongste zoon was me zus al niet al te enthousiast. Ze vond het wel leuk maar ineens was het contact heel minimaal. Terwijl ik altijd een goede band met haar had(heb) Helaas eindigende dat in een ma, daar heeft ze me wel goed in gesteund de dag van de curretage is Ze zelfs bij me gekomen. Ze woont 1,5 uur rijden van mij vandaan. Toen ik daarna na 2 maanden weer zwanger was had ik het haar als 1st verteld en de reactie van haar was heel kort: nou je laat er ook geen gras over groeien. En daarna was het contact weer voorbij. Ook ging deze zwangerschap niet goed en eindigde met spoed in het ziekenhuis ivm te veel bloedverlies. Me zus stuurde alleen: ja das k*t en dat ze niet kon komen omdat er de volgende dag vriendinnen lang kwamen. Ik ben toen eigenlijk best wel boos geweest en heeft me echt pijn gedaan. Nu ik weer ik verwachting ben, ben ik dus bang dat het contact weer minimaal gaat worden nu het weer zo goed gaat. Ik wil het eigenlijk pas vertellen als ik zeker weet dat het goed zit, maar voel me aan de ene kant er ook weer rot over niks te zeggen. Ik weet ook dat me zus heel graag een 2de kindje wil maar haar vriend nog niet haar zoontje was met 31 weken geboren en we waren samen zwanger en 1 dag verschil in de uitgerekende datum dat was ook wel een zware periode voor hun. Maar wat Ik ook niet snap is als je weet wat er is gebeurd en dan nog zo rot op reageren naar mij toe. Pff vind het maar weer een dilemma en ben bang dat het contact weer op een laag Pitje zal komen als ze het weet. En bind het contact met me zus erg fijn. Voelt Igg goed om het even van me af te schrijven
Als ik je verhaal zo lees, zou ik echt even maling hebben aan je zus. Sorry, maar als mijn zus zo zijn zou ik er niet eens 'iets' mee te maken willen hebben als ze dit niet kan waarderen. Heel irritant lijkt mij dat... ik wens je sterkte, maar denk echt lekker aan jezelf, doet zij volgens mij ook.
Klinkt heel moeilijk maar ik vind zelf als ik het idee heb dat mij zus het mij niet gunt dan niet.als jou zus hierom her contact verbreekt betekent dit dat ze het niet gunt en zal voor mij al afgelopen zijn.alshaar vriend/man geen kinderen wil nu . İs dat heel anders dan iemand die geen kinderen kan krijgen. İrmand die geen kinderen kan krijgen en zo zal reageren is dat wek begrijpelijk.
Ik heb zelf geen contact met m'n zus maar als ze ooit dat soort dingen tegen me zei of me zo behandelde. Was het snel klaar. Zij denkt aan d'r zelf, mag jij nu ook doen.
Heb je er al een over gepraat met je zus? Wat de reden is waarom ze zo tegen je doet? Misschien zit er wel meer achter....
Ik heb het wel geprobeerd maar krijg geen reactie erop terug ze klapt dan helemaal dicht. Mijn moeder en stiefvader hebben het ook geprobeerd omdat ze het ook heel erg vonden hoe ze reageerde maar ook helaas naar hun toe niks. Ik weet dat de zwangerschap van hun zoon lang op zich heeft laten wachten en het ook moeilijk was omdat hij prematuur was en ze nu nog 1,5 jaar later klachten heeft van bloedarmoede door de keizersnede Maar komt bij mij(en rest van de Fam.) eerder over als jaloersie. Ik denk dat ik idd gewoon wacht tot ik zeker weet dat het allemaal goed zit en het haar dan vertel. Mocht ze weer zo raar reageren of vragen waarom ik het niet eerder heb verteld krijgt ze van mij gewoon de waarheid te horen. De laatse miskraam was voor ons heel heftig en had ook een erge bloedarmoede daarna en haar reactie was nog kouder als dat van een vreemde. Toen haar ze in het zh lag ben ik zwanger en erg beroerd de auto in gestapt en 2 uur onderweg geweest om haar te steunen. Ook weer toen haar zoontje geboren werd. Lijkt mij ook normaal het is me zus en hebben in het verleden al zoveel meegemaakt. Met blijft gewoon een moeilijk punt. Maar de waarheid krijg ze zo wie zo nog wel eens een keer te horen.
Je zus reageert dan maar erg egoïstisch vind ik! Het draait om jou en je kindje, Niet om haar. Zij hoeft jou toch geen schuldgevoel te geven omdat haar man nog geen tweede wil? Of dat op jou gaan uitwerken? Heel gemakkelijk allemaal. En ja het is je zus maar dat betekent niet dat je zomaar alles moet slikken van haar he. Probeer het wat van je af te zetten en als ze nu weer stom reageert, haar ook gewoon te gaan negeren. Je hebt daar dan ook alle recht toe vind ik. Het probleem ligt bij haar en het is zij die dan de eerste stap terug moet zetten. Succes ermee!
zoals Dilara het zegt, het zou al heel anders zijn als ze zelf nog helemaal geen kindje had, dan zou ik nog begrip hebben voor haar gedrag, maar wat haar waarschijnlijk dwarszit is dat zij en haar vriend niet op 1 lijn liggen qua kinderwens en mss reageert ze haar frustratie daarover op jou af als ze hoort dat jij "weer" zwanger bent. Ik praat haar gedrag zeker niet goed, zeker na wat jij allemaal op je bordje hebt gehad met je miskramen, maar ik probeer een verklaring voor haar gedrag te bedenken.
Ik denk dat het idd iets van frustratie en jaloersie een beetje is. Het blijft denk ik gewoon een moeilijk iets. Ik hoop ook zeker aangenaam verrast te worden door haar als ik het haar vertel. Maar dat zal toch pas na de termijn echo worden. Bedankt dames ook voor het mee denken en het voelt Igg beter het van me af te schrijven.