Hoi hoi, het is nog niet zover, maar over een paar weken hebben we gesprek in het ziekenhuis, dit zal ook over de bevalling gaan. Ik heb gehoord dat ik dan ook aan kan geven, mocht pijnmedicatie nodig zijn, waar ik voor zou kiezen, zo mogelijk. Ik heb natuurlijk geen idee of ik voor pijnmedicatie zal kiezen tijdens de bevalling..., geen idee hoe alles dan zal gaan. Ik vind zelf het belangrijkste wat het beste is voor de kleine uk, dat gaat bij mij voorop. Ben benieuwd naar ervaringen.
Het lijkt me lastig dit van te voren aan te geven. Toen ik hoorde wat de eventuele bijwerkingen waren van de pijnbestrijding wilde ik het niet. Tot ik tijdens de bevalling het echt niet meer vol hield en een ruggeprik wilde. Alleen bleek bij controle dat ik al 10 cm had en mocht gaan persen. De pijn was ook gelijk verdwenen haha.
Ik wilde het in eerste instantie ook zonder pijnmedicatie doen.. Maar mijn bevalling duurde best lang en de weeën waren direct heel hevig (rugweeen). Dus toch voor pijnmedicatie gekozen en naar het ziekenhuis gegaan.. Wat ik achteraf jammer vond is dat mijn eigen vk de bevalling niet zelf heeft gedaan.. Daarom zal ik bij een tweede proberen het langer vol te houden hihihi. Maar goed, je weet nooit hoe een bevalling loopt . Ik heb gekozen voor een morfine pompje.
Vooraf zeggen dat je het wel of juist absoluut niet wilt, tja. Je weet niet hoe het loopt he? Ik had een weeenstorm van een paar uur zonder dat het effectief was. Dus heb een pompje genomen/gekregen. Hiermee kan je zelf op het knopje drukken voor een extra dosis, maar uiteraard niet continu. Later ivm keizersnede een ruggeprik.
Hier precies andersom... Heb de hele zwangerschap geroepen dat ik een ruggenprik wilde, zag zo op tegen de pijn. Totdat het zover was... Ik had een nogal snelle bevalling, toen de verloskundige kwam kijken bleek ik dus al volledige ontsluiting te hebben. Dochter is uiteindelijk binnen 3 uur geboren, zonder pijnstilling. Je kunt zeker wat dingetjes vast laten leggen in een geboorteplan, maar hou er dus ook sterk rekening mee dat het allemaal anders kan lopen dan je had gedacht!
Ik zou zeggen, laat het op je afkomen maar geef aan je man/vriend op voorhand mee wat je wel wil en zeker niet wil. Ik had zoiets van ik zie wel wat er gebeurd. Tot ik plots op 34w5d moest bevallen. Ik had er totaal nog niet over nagedacht en was echt even het noorden kwijt. De bevalling vorderde moeizaam( baby was er ngo niet klaar voor maar ik had een ongeval met de wagen gehad). Na 12u nog steeds maar 4 cm en toch weeën om de 60 à 90 seconden. Ik wilde graag volhouden maar zat tussen mijn weeën maar steeds te snotteren dat ik nu nog niet wilde bevallen en dat ik zo bang was. Uiteindelijk heeft de gyn me bijna gedwongen om een epidurale te nemen (is hier in België nogal de gewoonte om met te bevallen). Jammer genoeg heb ik geluisterd... Ik kreeg een bloeddrukval, ben flauwgevallen, moest overgeven en het ergste van allemaal, even later zat ik op 10cm, mocht ik persen maar voelde helemaal geen persdrang. De uitdrijving duurde dus super lang wat absoluut niet goed was voor mijn kleine mannetje... Als je er wil, oké, maar weet dan wat d egevolgen zijn en spreek er (ver ) op voorhand al eens over met je partner! Maar, ondanks alles, vond ik bevallen toch leuk, dus enjoy it!
Ik had bij de oudste een ruggenprik. Daar heb ik nu nog spijt van. De bevalling bleef pijnlijk, en bij de uitdrijvingsfase, als de prik moet worden uitgezet worden, werd ik zo overvallen door de pijn dat ik verlamd raakte van de pijn. Hierdoor kreeg ik uiteindelijk een keizersnede, waardoor een nieuwe prik gezet moet worden. Nu, 13 jaar later heb ik dankzij die rotprik nog steeds rugklachten. De tweede heb ik gewoon helemaal op eigen kracht gebaard. Dat was een veel mooiere ervaring!
Ik had in het begin al besloten dat ik echt geen pijnstilling wilde, zou thuis bevallen. Maar toen we uiteindelijk toch naar het ziekenhuis moesten en ik daar en half uurtje lag. En echt veel pijn had, wilde ik toch graag pijnstilling. Ik heb toen en pompje met remifentanil gekregen. Daarbij kon ik zelf bepalen wanneer ik een dosis pijnstilling wilde (met maximum eraan vat natuurlijk). Hierdoor werd de pijn en stuk minder. Wat ik wel een nadeel vind is dat je er echt van de wereld van kan raken. Daar had ik last van. Af en toe wel fijn, maar ik 'miste' wel stukken.
hier vier keer zonder pijnstilling bevallen. bekijk/ bespreek van tevoren wat evt. mogelijk is, maar weet wel dat het altijd anders gaat dan "gepland". niet in elk ziekenhuis is een remifentanilpompje te krijgen. een ruggenprik is wel overal te krijgen, maar ook niet altijd mogelijk (bijv. door teveel ontsluiting of overgewicht). bovendien kan een ruggenprik ook bijwerkingen hebben.
Bedankt voor jullie reacties. Idd ik kan nu niet zeggen hoe het zal lopen straks, maar ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen. Ik vind het ook best wel eng, omdat je soms gekke dingen hoort. Mijn gevoel nu zegt zonder medicatie, maar goed we zullen zien....
Na langdurige weewn naar het ziekenhuis voor ruggeprik.. Ik heb er geen spijt van gehad.. Heb weeen opwekkers gehad en heb 8 minuten geperst. Ze hebben de ruggeprik niet hoeven uitzetten..nu moet ik in het ziekenhuis bevallen.. Weet mog niet of ik pijnbestrijding wil of niet.... Als ik ervoor kies wordt het ruggeprik..
Er is wel meer beter dan dat er gebeurd.. Daarnaast denk ik dat een eindeloos durende bevalling ook niet goed is voor je baby!
Ik heb een pijnpompje gehad heerlijk ding ik hou van je en dan die afstandsbediening zoenen tijdens de bevalling..( je voelt wel nog weeen mr geestelijk voel en merk je niks en ga je rare dingendoen) Had een paar dagen van te voren een pethidine prik gekregen en die beviel me helemaal niet... Had dir om half 11 gekregen Sabonds en de andere dag rond 2 uur smiddags kwam ik pas weer op aarde. Heb toen acuut tegen de verpleging gezegd dat ik deze echt niet tijdens de bevalling wilde ivm het missen van alle hoogte punten of jet niet bewust meemaken
Bij mn zoontje had ik het morfinepompje.. Maar bij deze bevalling twijfel ik nog.. Ga aan mijn verloskundige om advies vragen erom.. Ruggenprik schijnt meer pijn te doen en ik ben echt een watje als het om pijn gaat maar morfinepompje mag je niet lopen en als je moet plassen doe je dat op een potje.. En mijn vriend zal me er niet om uitlachen ofzo.. Maar voel me dan wel genant
ik wilde gewoon thuis zonder pijnbestrijding bevallen. Helaas toch naar het ziekenhuis voor bijstimulering en daar kreeg ik enorme weeenstormen van. Heel veel pijn en de weeen deden maar erg weinig. Er werd eigenlijk gewoon meegedeeld dat ik pijnbestrijding kreeg. ( zo'n prik ) werd er high van maar weeen werden minder en geen ontsluiting. Na een paar uur vond de gyn het gewoon geweest en is er besloten om naar de ok te gaan voor een keizersnee. Je weet dus echt nooit hoe het gaat lopen.
elke bevalling loopt anders! ik wou nooit geen pijn medicatie, en bij alle drie ook niet gehad! ik had rugweeën maar goed te doen bij de laatste ongeveer 3 kwartier wee storm gehad en toen was ze er! na die tijd veel naweeën en toen wel p.mtjes gehad
Ik heb ze ook alle 3 zonder gedaan. 2 in het ziekenhuis bevallen, had dus wel pijnbestrijding kunnen hebben, maar ik heb me er maar even doorheen gevochten. Achteraf zeg ik, het was ook wel te doen. Maar goed niet iedereen is hetzelfde, de een heeft er wel baat bij en de ander niet. Zou zeggen laat alles op je afkomen, dan kan je altijd nog beslissen op moment van! Je weet toch nooit hoe het gaat!
Liever geen. Bij de 1e geen pijnstilling gehad. Bij de 2e wilde ik liever een ruggenprik want daar heeft de baby geen 'last' van. Maar dat schijnt nogal moeilijk te zijn hier in het zkh in Arnhem, zelfs met mijn 4 cm en moeilijk vorderende ontsluiting kreeg ik hem gewoon niet :x Dus pethidine gehad die niks hielp. 20 minuten later was hij er al dus die ruggenprik zou m toch niet meer zijn geworden, maar goed. Volgende keer liever geen pijnbestrijding.
Omdat je nooit vooraf weet hoe de bevalling gaat verlopen, is het wel goed om te weten wat de (on)mogelijkheden zijn bij pijnbestrijding. Dus voorlichting is altijd goed! En verder moet je het maar afwachten Ik ben heel nuchter de bevallingen in gegaan, al ben ik wel bang voor de ruggeprik , en had zoiets van als het zonder kan dan zonder en anders maar een prik oid, maar pijn gaat het zeker doen. Bij de oudste heb ik een pethidine-injectie gehad en "mis" daardoor drie uur van de weeën. Na een uurtje of 3-4 was dat uitgewerkt en werd me gevraagd of ik even op mn zij ging liggen.... toen heb ik gegild om een ruggeprik of andere pijnstilling. Bleek dat het net het laatste zetje had gegeven, want ik mocht al meepersen. Bij de tweede heb ik twee maal een injectie gehad (was in Duits ziekenhuis) ik meen Buscopan, maar kan ook wat anders zijn geweest. Bij de tweede injectie ben ik even vijf minuten "weg" (lees soort van slapen) geweest en daarna kreeg ik persdrang en goed 20 minuten later was ze er ook al.