*ENORM LANG VERHAAL ALARM* Dag lieve meisjes, Vanavond het gesprek met Penny gehad. Jeetje, die neemt echt de tijd voor je. Heb een half uur durend gesprek met haar gehad. Ik voel me nu verward. Probeer blij te zijn met wat ze zei maar het verward me. Ik durf niet blij te zijn, durf niet opgelucht te zijn. Maar ze geeft me zoveel hoop. Tegelijkertijd doet het zo pijn allemaal. Zit alweer te janken. Goed, ik zal maar bij het begin beginnen. De infectie die ik heb heeft volgens haar effect gehad op mijn eicelreserve, hij heeft het aangetast. Tevens heeft het effect op mn BM omdat het mn toch al krakkemikkige eicellen/embryo's sloopt. Dit is niet 100% terug te draaien met AB, maar het valt wel te verbeteren. Ze vond het heel goed dat ik een HSG wilde. Sterker nog, ze wilde mij dat vanavond aanraden. Een HSG is trouwens het doorspoelen van de eileiders. Door Chlamidia kunnen de eierstokken verstopt zijn geraakt waardoor een eitje of een bevrucht eitje er niet door heen zou kunnen gaan. Dat weet ik allemaal wel, maar ik wist immers nooit dat ik een vorm van Chlamidia zou hebben. Ik bedoel: ik, maagd tot aan manlief ontmoet te hebben. Manlief was gematigd wild geweest in zn jongere jaren, maar had zich wel laten testen voordat wij intiem werden. Hij was schoon. Dus hoe zou ik in godsnaam dat hebben kunnen oplopen? Ergens bracht het me trouwens een gematigd prettig gevoel dat ik het van hem zou hebben moeten gekregen. Dan was hij ''ook schuldig geweest aan iets''. Ik heb nooit een SOA oid gewild (duhh) maar de wetenschap dat het niet alleen aan mij had gelegen vond ik ergens wel fijn, ofzo. Nou... Dat is de grond in geboord door Penny. Ze begon zelf over de oorsprong van mijn Hidden C en zij is er zeer zeker van dat ik dit al in mijn jongste jeugd of misschien al bij mn moeder in de buik (YAK) zou hebben gekregen. Manlief heeft het, als hij het al heeft, absoluut van mij gekregen. Die mening is zij bedeeld omdat hij heel goed zaad heeft (80 miljoen).Zijn zaad zou ernstig aangetast moeten zijn als hij het al langer zou hebben gehad dan dat ik heb. Het zou volgens haar ook verklaren waarom ik al sinds mijn eerste menstruaties zulke slechte cyclussen zou hebben gehad. Ik vind het wel bizar. Mijn ouders zouden als maagd het huwelijk zijn ingegaan en ik heb wellicht Chlamidia via mn moeder opgelopen?? Penny benadrukte weer dat het ook via smerige toilletten opgelopen zou kunnen zijn, van smerige zwembaden of als een SOA. Je zou bijna denken dat Penny en Juulzon 'samen onder 1 hoedje spelen' want ook Penny raadt mij aan om eerst ff op natuurlijke kracht te gaan proberen zwanger te worden. Al is volgens Penny in mijn geval op natuurlijke kracht door het volgende te gebruiken: - Utrogestan (400 mg per dag vanaf DPO tot aan mn NOD) te gebruiken ivm mijn belabberde LF, al denkt ze wel dat de kans aanwezig is dat mn LF iets verbeterd zal worden als ik de kuur heb afgemaakt. - Prednison 10 mg - Intralipid (ivm mijn Killercellen, ze noemt die cellen een heel groot probleem bij mij) -Clexane (40 mg (mg?? of was het een andere eenheidaanduiding??) ) Ze acht de kans op een 'spontane' (nou ja, wel met het één en het ander aan meds, maar zonder IVF) zwangerschap na de AB en na de HSG zeer aannemelijk. Ik ben jong en het ergste probleem qua kwaliteit zou op te lossen zijn met de AB. Maar mocht ik na 2 tot 3 maanden niet spontaan zwanger zijn geraakt dan zou ze mij willen uitnodigen voordat ik weer ga IVF'en om in haar kliniek een Hystroscopie te gaan doen. Ik vraag me af waarom in Athene en niet gewoon hier, maar het bellen is natuurlijk ook wel een beetje patientenwervend bedoeld. Ik bedoel, haar auto moet natuurlijk ook kunnen rijden en de Grieken staan er op dit moment niet zo gunstig voor Een Hystroscopie omdat het het klimaat in de BM positief kan veranderen en ook omdat eerder dat bij mij effect heeft gehad. Ik heb namelijk eind augustus 2010 een Hystroscopie gehad en bij de IVF daarop volgend (oktober) ben ik in verwachting geraakt. Ohja, ik heb vaak cysten en bij de IVF's heb ik altijd zeer snelle eigroei (nog sneller dan in de natuurlijke cyclus, vaak punctie op CD 8 of soms 9.) Zij denkt dat dat ook door de bacterie kan zijn gekomen. Als je je bedenkt dat ik al wat IVF's heb moeten laten afbreken vanwege al die stomme cysten zou dat idd een verklaring kunnen zijn. Zij heeft hoop dat mn follikels wat trager zouden groeien straks. Als ik rond 12 maart wel mn nieuwe IVF wil opstarten is dat prima, maar toch zou zij er niet voor kiezen. Ik vroeg nog hoe zij over mijn POF dacht. Zou dat in haar visie dan opgelost worden door de antibiotica? Nee zei ze, maar die paar maanden maakten niets uit. Zij zegt dus: 1. HSG 2. Natuurlijke cyclussen proberen met - Utro, - Prednison, - Intralipid, - Clexane 3. Hystroscopie 4. Verse IVF met weer dezelfde meds als in bij punt 2 beschreven + dezelfde AB kuur als dat ik nu doe. Maartman hoeft niet de kuur opnieuw. Het kan volgens haar niet kwaad als ik zwanger raak dat ik dan aan die zware meuk zit omdat de schadelijke effecten pas kunnen komen als je het nog slikt als je 8 weken zwanger bent. Ik zou na 25 dagen al moeten stoppen. De Intralipid zou zij aanraden om dat voor de punctie en na de punctie te doen (in tegenstelling tot wat Pfeiffer altijd aanraad, 3 dagen voor de TP en 3 dagen na de TP. Ik vond het heel heftig om te horen hoe lang ik naw al Chlamidia al zal hebben gehad. Maar het allerengst: dan had ik het natuurlijk ook al toen mn meisje in mn buik zat. Ik heb haar gevraagd of het dan ook hetzelfde effect op haar zal kunnen hebben en of zij onderzoeken of behandeling nodig zou hebben. Ik mocht me daar van haar niet druk over maken. Ze roffelde dat tot tweemaal toe onder het tapijt. Ik weet het niet. Ik begon er met opzet niet over naar Maartman toen ik thuis kwam, wilde hem niet onnodig bezorgd maken. Maar hij vroeg er zelf naar. AB zou toch niet mogelijk zijn ivm de tandjes (deze AB mag absoluut niet bij jonge kinderen..) Maar het laat me niet los. Ik hoef wat haar betreft niet mn Anti-TPO enzo opnieuw te laten prikken. En ik hoef niet hoger dan 10 mg prednison te gaan. Maar ik heb volgende week een date met mn arts en ik wil denk ik toch wel weten hoe hoog bepaalde waardes nu zijn, dus ik denk dat ik daar eigenwijs in zal zijn. Ergens ben ik super blij. Ze geeft me hoop. Maar anderzijds heb ik ook wel een beetje het gevoel alsof ze met haar AB'tje al probleem kan oplossen. Ik durf niet blij te zijn. Ergens ben ik bang dat het me net zoveel gaat opleveren om er niet mee bezig te zijn, met vakantie te gaan, een hond te nemen of wat dan ook.... Ik ben vandaag ongesteld geworden. 21 januari - 11 februari: HSG Maand?? 12 februari - 4 maart: maand 1 natuurlijk proberen maand na AB en na HSG? 5 maart - 26 maart: maand 2 natuurlijk proberen maand na AB en na HSG? 27 maart - 17 april: maand 3 natuurlijk proberen maand na AB en na HSG? + Hystrocospie >18 april: IVF/ICSI Aan zoiets denk ik nu... Al voelt het dubbel... Ik bedoel: ja ik wil een HSG maar aan de andere kant: ik door een potje te Prikkellectuur'n zwanger raken??? Dat kan toch helemaal niet??? Ik overweeg het dus nu wel. Al ben ik er nog niet over uit of ik al die meuk zonder IVF wil gebruiken. Ik durf gewoon niet te hopen en mn lichaam in zo'n gevoelsmatige kansloze poging vol te pompen met zooi. Hystroscopie weer bij Scholtes laten uitvoeren? Vorige keer was onder narcose. En dat is denk ik wel zo handig ivm narcose. Mannn de buikpijn die ik voelde toen ik wakker werd. Dat hoef ik niet live tijdens de kijkoperatie te voelen. Nee, dank u de koekkoek. Pff, het wordt weer een stuk ingewikkelder, terwijl het idee: spontaan zwanger raken, voor velen zo eenvoudig zou lijken. @ MamavanH, idd 18 maanden BV gehad... Ik ben voor de DHEA gestopt, al wilde mijn hartje nog lang niet stoppen. Sorry dat het zo'n lang verhaal is. Ben benieuwd of jullie dit hele verhaal hebben uitgelezen Ik vond het in ieder geval prettig om ff van me af te schrijven. Ik ben benieuwd wat jullie er eerlijk van vinden. Ergens ben ik nl bang dat ze te veel met iets wil oplossen waarvan ik me afvraag... Maar tegelijkertijd wil ik er in geloven omdat het zoveel hoop geeft... Trusten!!
..... Dus jij dacht echt dat je Penny aan de telefoon had? Heb ik toch goed mijn Engels gefaked.... (Overdag is zij een blonde Hollandse die zwanger probeert te worden, maar soms transformeert zij zich tot de dr Penny, de Griekse Superheldin die anderen helpt zwanger te worden...). Nee, zonder gekheid. Ik blijf bij wat mijn gevoel al zei, dit schema klinkt plausibel... En daarbij, ik ken je een beetje... Maar probeer het nu maar gewoon een beetje en vergeet tussendoor niet te genieten van je meisje... Je mannetje, denk aan je werk, ook druk en 'weer nieuw'... Daarbij, in april is het weer mooier weer, dagen langer, prettiger met naar Düsseldorf rijden... Idee, samen naar Griekenland gaan en groepsvorming op de hysteroscopie vragen? Doen we eerst sightseeing in Athene? Wil trouwens echt niet te gemakkelijk klinken en ergens begrijpelijk je ook echt wel (probeer ik) en bedoel het heus goed, maar soms... Soms klink je gewoon heel erg gehaast en alsof er druk achter zit... Nogmaals, bedoel dit niet betweterig, je kent me... Maar soms zou ik wel eens lief tegen je willen zeggen 'adem in.... Adem uit..... Adem in.... Adem uit....'. En dan doe ik gewoon mee, want uiteraard kan ik er zelf ook wat van, van het mezelf dingen opleggen,plannen en plannen, vooruitdenken en zekerheid zoeken... (Ben alleen wel tot de conclusie gekomen dat dit alles bij mijn nooit ergens toegeeft geleid, dus vandaar die ademtherapie ). Succes met je keuzes. Wat zegt Maartman ervan? Ook niet onbelangrijk zeg maar . X
Maartje jeetje wat een verhaal. Ik weet wel, dat als het ooit met een nieuwe vlam niet wil lukken, dan ga ik mezelf ook maar door Serum laten checken! Maar pijn van hystero en zelfs onder narcose? Ik was in Gent gewoon bij en geen centje pijn! Daarna iets, zoals zware ongipijn, maar tijdens de procedure zelf echt nix! Vond t juist wel prachtig om mee naar binnen te spieken
Maartje, ik heb het hele verhaal gelezen . Jeetje, meid, ik snap de emoties. Zou de Chlamydia voor al die jaren van ellende hebben gezorgd? En had het dus (tot op zekere hoogte) makkelijk verholpen kunnen worden? Teleurstelling na teleurstelling misschien onnodig geïncasseerd? En hoop krijgen? Hoop, wat is dat? Hoop is eng, maar hoop kan ook zo heerlijk voelen.... Ik denk dat niemand hier niet emotioneel van zou gaan stuiterballen.... Maar wat nou als het echt zo kan zijn als Penny schetst? Dat is het proberen toch wel waard, kan ik me voorstellen. Het is wat, hè, die Griekse infectietesten. Wat moet je ermee? Is het echt waar? Het klinkt zo aannemelijk, dat Chlamydia in al die jaren jouw eierstokken kapot heeft gemaakt. En de therapie, antibiotica, is zo voordehandliggend makkelijk, dat je je niet kunt voorstellen dat het de oplossing is. Net zoals ik nu amper kan geloven dat ik door de AB zomaar ineens zwanger zou blijven, dat mijn huisje hierdoor schoon genoeg is geworden om een kindje vast te kunnen houden. Waarom zou het nu niet weer op een miskraam uitdraaien, zoals het altijd doet? Ik weet wel dat er in Amerika een dr Toth zit die de hele infectietheorie ondersteunt. Hij gaat zelfs veel verder hierin dan Serum: hij stelt dat infecties de nr 1 oorzaak zijn voor infertiliteit en miskramen. En zijn AB-protocollen zijn nog straffer dan die van Serum (zo injecteert hij AB in de prostaat ) Voor zover je dat van mij moet aannemen (ik zonder IVF-ervaring), zou ik de natuurlijke weg zeker een kans geven. En hoop, je mag het voelen, maar ook alle vrees mag er zijn. Het blijft doodeng en retespannend!
Ik sluit mij aan bij Chantal mbt de hysteroscopie. Ik heb deze ook in gent gehad zonder verdoving of narcose. Heel bijzonder om te zien hoe alles er van binnen uit ziet. Achteraf wel wat menstruatieachtig gevoel, maar niet echt pijnlijk. Ik ben daarnaa gewoon weer naar mijn werk gegaan. Ik las dat je de vorige keer een hysteroscopie hebt gehad en vlak daarna zwanger raakte van je meiske. Ik lees wel vaker dat meiden sneller zwanger raken na bijvoorbeeld een hysteroscopie of een miskraam. Op basis hiervan is de pipelle ook in het leven geroepen. Dat is een een soort baarmoederbiopt die de cytokines in de baarmoeder veranderd waardoor er een grotere kans op innesteling bestaan. De meningen zijn er echter over verdeeld en het kan niet samen met prednisolon, omdat het de werking zou tegen houden of zoiets. Ik heb zelf voorafgaand aan de cryo poging de pipelle gedaan (en in eerste instantie geen prednison gebruikt). pas toen ik overduidelijke afstotingsverschijnselen kreeg, ben ik direct aan een hogere dosis prednisolon gegaan. Geen idee of dit allemaal heeft bijgedragen aan ons wondertje. Verder klinkt het schema mij inderdaad ook plausibel. En wat fijn dat ze zo de tijd nam tijdens het gesprek. Ik kan mij voorstellen dat alles nu duizelt. Aan de ene kant willen wij de hoop hebben en aan de andere kant ons zelf beschermen tegen eventuele teleurstellingen. Succes met je keuze! Mama, wij weten niet wat het wordt. Ik wil wel eens ervaren hoe is het als het een verassing wordt. Bij mn zoontje wisten wij dat het een jongetje zou worden. Nu dus nog onbekend. Verder heb ik wekelijks therapie bij een bekkentherapeut. Ik ga er straks weer heen.
Ik ga dadelijk ook even bijlezen maar eerst even verslagje Vandaag echo gehad. Vorige keer liep die paar daagjes achter, vandaag gaf de echo 9 w aan (dus dagje voor) En goed nieuws: het bloed is volledig verdwenen uit de baarmoeder, sterke hartslag, je zag hem/haar al lichtjes bewegen ... Schildklierwaarden zijn goed, alleen heb ik blijkbaar wel verhoogde waardes toxoplasmose en rubella. Wel Igg en Igm en enkel de waarde die op een oude infectie wijst is verhoogd. Blijkbaar kunnen de Ivig baxter een vertekend beeld geven... Hier 15/02 12-weken echo, ik hoop echt dat dit kindje bij ons blijft!
Elpie, wat fijn dat alles helemaal goed was! Super!!! Kunnen de verhoogde waarden mbt toxoplasmose te maken hebben met resistentie of zoiets? Ik weet namelijk dat als je bijvooorbeeld katten hebt (gehad) er een grote kans is dat je ooit besmet bent geweest met toxoplasmose en dan automatisch resistent bent. Dat is ook te zien in de bloedwaarden. Ik weet alleen niet of dit dan een verhoogde waarde aan geeft. Ik heb zelf explicietop toxoplasmose laten prikken (ik heb altijd katten gehad) en mijn bloed liet zien dat ik ooit besmet ben geweest en nu dus resistent ben. Ik ben alleen vergeten te vragen aan mijn gyn hoe dit zich dan uitte in mijn bloed. (voordeel is wel dat rood vlees ineens weer mag, want het gevaar voor toxoplasmose is weg).
voor de baxters was ik 100 % niet immuun voor toxo, dus ik ben zeker dat het door de baxters komt. Ook rubella was verhoogd, en ja hoe groot is de kans dat je beide infecties opeens tegelijkertijd zou opdoen?
Maartje, ik heb je verhaal gelezen. Fijn dat Penny zo de tijd voor je heeft genomen, wat is ze lief he? Wat ze zegt, vind ik wel heel logisch klinken. Vergeet niet dat ze al haar hele leven lang onderzoek doet en heel erg kundig is. Ik zou op haar vertrouwen! Het is idd 40mg clexane, als ik je een tip mag geven; laat tijdens het spuiten de huidplooi los om blauwe plekken te voorkomen. Mag ik vragen wat de waarde is van jouw NK cellen?? Elpie, wat heerlijk dat je een goede echo hebt gehad! Ik duim voor je dat alles goed blijft gaan. Tauret, ik ben ook resistent voor toxoplasmose (wij hebben 3 katten), maar ik weet niet of dat dan een verhoogde waarde aangeeft in je bloed.
Armani hoe gaat het een beetje met jou meid? Nemen jullie nu even pauze of gaan jullie voor een nieuwe poging? Knuffel!
Meiden, Wil even laten weten dat ik aan jullie denk!!! Ik lees mee, maar door een concentratieboog van een, tsja...uhm...visstick, lukt het me niet zo goed om alles in me op te nemen. Maar denk dus wel aan jullie!!!!
Wat fijn om al jullie lieve reacties te lezen, bedankt!! *proest* Ik hoor het je zo zeggen met je grappige namaak Belgenaccent Maar ehh, ik geniet weer volop van mn meisje, mn mannetje en alles hoor!! Je weet dat ik me een poosje heel down heb gevoeld, mede ivm werkdingen, maar ik ben weer een blij meisje aan het worden welke geniet van de mooie dingen in het leven Samen naar Griekenland én samen adentherapie doen klinkt goed. Volgens mij weten we beiden nog wel een goede psych daarvoor Ik heb gisteren nagedacht over de haast die ik ervaar welke jij beschrijft, want je hebt gelijk, ik heb haast. Ik (ik heb niets te willen, i know) dat er weinig tijd tussen meisje en haar potentiele brusje zit, maar daarnaast en bovenal, wil ik dat het medische gedoe gaat ophouden, gaat stoppen en dat ik het boek mag dicht gooien. Met welk resultaat dan ook. Ik wilde immers ook geen behandelingen meer, ik wilde er echt mee stoppen zoals je weet. Toen ik manlief toezei nog 1 a 2 pogingen te gaan doen had ik mezelf voorgenomen dat ik voor dat de eerste helft van het jaar voorbij zou zijn, ik zou weten wat het ging worden: ooit nog een kindje of niet. Nu lijkt het zich weer langer te gaan uitspreiden. Dat vind ik lastig. Wat ik ook wel eens lastig vind en ik hoop dat je dit niet verkeerd opvat, is dat ik soms het gevoel krijg dat mensen vinden en denken dat ik nu vast wel heel eenvoudig zwanger ga raken omdat ik meisje heb, omdat mijn lichaam het al eens bewezen heeft. Soms krijg ik het gevoel (niet specifiek van jou hoor, meer in het algemeen!) dat mensen vinden dat ik nu maar es ff mn mond moet houden want het zal nu allemaal wel loslopen omdat ik er al eentje heb. Ik kwam eens het volgende blog tegen: secundaire fertiliteitsbehandelingen Het voelde als heel herkenbaar. Maartman vond het enerzijds een plausibel verhaal, anderzijds had hij ook zoiets van dat hij het ongeloofwaardig vond dat ik spontaan zwanger kan raken. Wel steunt hij mij erin dat ik toch wil proberen op te volgen wat Penny heeft aanbevolen. Chantal, ik snap het goed dat jij dan ook een potje wilt inleveren. Maar eerst eens ff afwachten of het bij mij resultaat heeft totdat jij met een potje tussen je benen 3 uur lang op de toilet zit, oke 'Eerst zien, dan geloven'-mentaliteit speelt weer op @hystroscopie: misschien dat Scholtes wel erg ruig met de dametjes omgaat als we onder narcose liggen (of en bovendien ) ben ik uiteraard vast een watje, want ik heb meestal ook na de puncties enorm veel pijn. Ik zou willen dat je het ook kon vergelijken met bevallen omdat dat zou betekenen....) maar ik ervaar de pijn die ik na de puncties heb met de pijn welke ik tijdens de weeen heb gehad. Ook de pijn na de hystroscopie komt absoluut in de buurt van de weeen welke ik heb gehad. Brix, jij ook bedankt voor je berichtje Ik ga informatie over die dr. Toth opzoeken. Jeetje, toen ik er midden in zat toen ik voor mn meisje bezig was had ik het idee dat er maar weinig was waar ik geen weet van had qua wat er op fertiliteitsgebied gaande was. Maar soms duizelt het me gewoon al die kennis die jij, Amani, MamavanH en nog meer hebben Fijn dat jullie al die kennis willen delen. Al was het natuurlijk nog veel fijner geweest als jullie er geen kennis van hadden gehad, want dat had betekend dat jullie geen doorgewinterde fertiliteitspatienten waren geweest Tauret, ja het klopt, toen in de laatste week van augustus een Hystroscopie, en een week of 6 later ben ik begonnen met de volgende IVF/ICSI. Er zijn mensen die zeggen dat een zgn Pipelle en Prednison niet samen gaat, maar bijv een Sikki heeft ook eerst een Pipelle gehad en de poging daarna Prednison gebruikt en zij heeft nu ook een heel mooi meisje. Toeval? Zou kunnen... Maar misschien komt het wel daardoor... Armani, bedankt voor de tip. Mijn NK cellen zijn... ff opzoeken... 19 Ik wil inderdaad nu eerst ff op haar vertrouwen, maar het is wel lastig hoor. Ik bedoel, cyclus 98 in onlangs gestart... Maar ik ga er voor hoor!! Hatsiekiedeeee!! Manlief zal moeten presteren de komende drie maanden Vanmorgen ben ik gebeld door de gyn welke mij gedurende mn zwangerschap heeft begeleid. Ik mag een HSG in het lokale ZH!! Jippie!!! Aanstaande maandag aan het einde van de middag ben ik de sjaak Ik moet van te voren 2 paracetemols innemen... Zat trouwens te denken, misschien dat ik dan de lokale gyn ook wel zo ver krijg dat ik hier een hystro krijg... Al weet ik nog niet of ik het wel zonder narcose durf, zegt het watje Al zou een hystro hier in het ZH wel makkelijker zijn dan in DD wat betreft afstand en facturen enzo. Na ja, stap voor stap. Eerst nu de HSG en de AB afmaken en dan hopelijk nooit meer behandelingen
Maartje, spannend dat je maandag de HSG krijgt! Ik heb vorig jaar een hysteroscopie gehad en die zou ik de volgende keer toch echt onder narcose doen... Vond Penny jouw NK cellen een probleem? Wow de laatste keer dat ik het heb laten testen was mijn waarde 41! Heeft Penny gezegd in hoeverre ze het een probleem vond bij jou? Ik begrijp heel goed dat je het lastig vind om weer het vertrouwen terug te krijgen. Dat herken ik wel. Elpie, het gaat met ups en heel veel downs. Ben nog steeds erg verdrietig. We denken er wel aan om nog een poging te doen, ik weet nu dat ik zwanger kan worden. Nu nog blijven... Ik las dat de baxters erg goed zijn voor het immuunsysteem maar helaas kom ik daar niet voor in aanmerking bij N.oens. Kiekske; lief van je meis!
Ze noemde het een serieus probleem en noemde specifiek mijn NK cellen. Maar zij heeft alle bloed resultaten van mij. Ik neem aan dan dat het een totaal plaatje is van alles dat ze bekeken heeft?? Want 41 is wel heel hoog Jij hebt dr. Beer zijn boek ook gelezen toch? Ik begrijp goed dat je het begrijpt. Wat vreselijk dat jij jullie zo gewenste kindje zijn kwijt geraakt... Hoe dat weer te boven komen en door vechten? Dikke knuffel... X
Herkenbaar! Ook denkt (of vindt) de omgeving vaak dat een mislukte poging dan ineens niet erg kan zijn, want je hebt immers al een kindje........arghh! Wat fijn dat je in het lokale ziekenhuis terecht kan voor de hcg en dan ook nog eens zo snel!
Ja, precies... ''ICSI mislukt? Nou, gelukkig heb je je meisje'' ''ICSI mislukt? Nou, dan besef je vast extra wat voor wonder je dochter is. Stop anders met de behandelingen. Misschien raak je dan wel spontaan zwanger.'' ''ICSI mislukt? Ja, meid je kunt niet alles hebben en je hebt al een kindje'' (iemand met zelf 3 koters) ''ICSI mislukt? Laat het los'' De pijn die ik voel is echt. Het is mijn pijn... Ik ben dolgelukkig dat het eenmaal gelukt is. En hoewel ik me nooit begreep waarom mensen zo konden jammeren over het niet lukken voor een tweede of derde kindje, snap ik dat nu wel... Juist nu. Ik weet nu hoe bijzonder het allemaal is. En het allermeest van alles: ik zie hoe mijn meisje zich vermaakt met andere kindjes. Het haar geen broertje of zusje kunnen geven doet mij vele malen meer pijn dan dat mijn eigen egoistische (ik wil nog een baby...) pijn mij pijn doet... Fijn dat je mij begrijpt Want ik wil geen mensen voor het hoofd stoten. Ik weet immers ook nog goed dat toen ik nog geen kindje had, ik vond dat mensen die er eentje hadden niet zo moesten zeuren... Die hadden toch al waar ik alleen maar van kon dromen...
Maartje: dat heb ik nou ook, dat het me duizelt van de kennis op dit forum. Ik begrijp heel goed dat die wens voor een tweede ook weer zo groot kan zijn. En of we nou willen of niet, zodra je de mmm weer instapt na een pauze zit je er onmiddellijk weer in die sneltrein, lichamelijk en geestelijk. Zelf meedenken en een beetje expirimenteren geeft nog enig gevoel van controle, alhoewel we natuurlijk vechten tegen het lot, de natuur of het toeval... Sterkte maandag! Annaatje: wij volgen hetzelfde traject. Tegen mij is gezegd dat je door iui met donor geen verhoogde kans hebt op een miskraam, maar als ik jouw verhaal dan lees ga ik daar ernstig over twijfelen. Waarom kies je niet voor ivf? Armani: ik snap dat je de moed soms even verliest. Ik heb soms ook van die downs waarin ik het allemaal niet meer zie gebeuren. Ik word dan door pure paniek overvallen. Gelukkig lukt het wonder boven wonder toch altijd weer om op te krabbelen en weer door te knokken. En dat ga jij ook weer doen, want je weet nu dat het kan! Het is wel heel hard hè, om er even aan te mogen ruiken en het vervolgens weer af te moeten geven. Hoe moeten wij ooit nog gaan 'genieten' van een zwangerschap mocht die er ooit van komen, vraag ik me wel eens af.... Sterkte meid! Hier: gisteren mijn zesde en laatste inseminatie gehad. De wachtweken zijn weer begonnen. Brrrr. Mamavanh en Maartje hadden het over het direct verhogen van je amh door vitamine D. Ik ging daardoor eens even terugdenken: sinds ik dagelijks 2000 ie vitamine d ben gaan likken gaan mijn iui behandelingen veel voorspoediger. Waar ik eerst mijn inseminatie had op dag 14 heb ik die de laatste 2 keer op dag 12 al. En waar ik eerst in de tweede week een halve ampul bij moest gaan spuiten is dat bij de laatste 2 pogingen ook niet nodig geweest. Toeval? Verder ben ik op eigen initiatief begonnen met utrobollen, kinderaspirine 80 mg en (na bloedtesten in DD) ook vast met Dhea. Nu maar hopen dat iets van dit net even dat duwtje wilt geven dat ik zo hard nodig heb. Omdat ik eigenlijk had gedacht dat de inseminatie aan het einde van de week zou vallen had ik mezelf al vrij gepland op mijn werk en heb ik nu onverwacht de hele week vrij. Nu kan ik fijn de hele dag investeren in mezelf knettergek te maken met de meest idiote dialogen omtrent deze poging ('uh..wat zal ik eens uitkiezen om aan te doen op de dag dat mijn bevruchting gaat plaatsvinden???'). Zo vermoeiend....
En eh...dat met die toxoplasmose door katten; we kwamen er vorige week op het poffertjes forum achter dat de meeste van ons 1 of meerdere katten hebben. Toeval?
Oh Maartje, zo herkenbaar, dat stuk over secundaire infertiliteit, op heel veel punten. Die pijn die is echt wel reeël, hoe blij ik ook ben met mijn dochter. Gelukkig heeft nog niemand tegen mij gezegd dat ik blij moet zijn dat ik er al een heb. Maar ik word er zo beu van dat iedereen maar riep dat het echt wel goed gaat komen, want mijn lijf heeft al eerder bewezen dat het kan. Zo'n foute opmerking, want ten eerste gaat het voorbij aan mijn angst dat het nooit meer gaat lukken en ten tweede, wat nog veel pijnlijker is, het komt nooit meer goed, want mijn zoon* is dood . En weet je wat ik erg vind om te constateren? Dat ik nu zoveel miskramen heb gehad, dat de mensen om mij heen ook niet meer durven te hopen dat het goed komt. Confronterend . Het gevoel van de hele molen los willen mogen laten heb ik ook heel sterk. Bij elke zwangerschap verheug ik me stiekem al op het spiraaltje dat ik zal laten plaatsen na de bevalling en gewoon niet meer zwanger kunnen worden en dus ook geen miskramen meer kunnen krijgen. Die gedachte voelt zo goed, los mogen laten, rust, weer mezelf terugkrijgen. En ik wou dat ik niet zoveel wist en niet zoveel tijd kwijt was aan zp'en en inlezen. Gewoon meer boeken lezen (en dan bedoel ik romans), sporten, simpel vermaak zonder zwarigheid. Laten we hopen dat het me deze keer gegund is Babsie, spannend, inseminatie gehad! Wat goed dat je voor jezelf opkomt en het een en ander op eigen initiatief bent gestart. Hopelijk is dat net het beetje extra dat je nodig hebt. Succes de komende wachtweken!