Mijn voorkeur zou het zeker niet hebben, althans, ik zou graag hebben dat het niet perse hoeft. Als het om wat voor rede een poos wel gebeurt (omdat ze het dus zelf leuk vind oid) dan heb ik daar geen moeite mee hoor.
Tja soms kan het gewoon niet anders. Ons appartement met twee slaapkamers staat al eeuwen te koop. Toen de tweede in de maak was, wisten we dat ze op 1 kamer zouden komen. Maar ik wilde mijn wens voor een tweede niet laten belemmeren door het aantal slaapkamers. Maar goed ook, anders had er misschien wel 7 jaar tussen die twee gezeten. Nu maakt t nog niet zoveel uit. Kan me voorstellen dat het lastiger is als ze ouder worden maar hopelijk is de huizenmarkt tegen die tijd weer een beetje aangetrokken.
Dat zou mij ook niet tegenhouden hoor om nog een kindje te krijgen. Ik heb 4 slaapkamers en straks 4 kids, dus mettertijd moeten er toch 2 samen slapen! De oudste 2 behouden hun eigen kamer.
Beetje generaliserend natuurlijk, maar ik snap het vaak echt niet hoe in sommige gezinnen de kids grotendeels alleen op hun kamer zitten.
Ehm....ik vind dit toch echt wat anders hoor. Als volwassen vrouw heb ik gekozen mijn leven en slaapplek te delen met mijn man. (trouwens slapen echt ook niet alle echtgenoten bij elkaar hoor) Dat is toch heel anders dan door je ouders verplicht te worden om een kamer met een broer of zus te moeten delen.... Appels en peren...
Ik zie het hele doel van je topic niet zo, je vind het zelf helemaal niks.. je DENKT dat je kinderen dramatisch gaan slapen (je hebt het nooit ervaren hoe het is toch?). Al met al vind je het gewoon not-done haast lijkt het wel?
Maar kinderen die al van kleins af aan samen een kamer delen.. Die weten toch niet beter en zien het dan ook niet als verplichting zéker niet als ze nog klein zijn.. Het is wat anders als ze altijd een eigen kamer gehad hebben en in ene op hun 12e een kamer moeten gaan delen..
hier deelt er niemand een kamer. (nouja, mijn man en ik soms) Maar kriebeldekriebel ik hoop stiekem dat het wel ooit gaat gebeuren!! Dan zouden de twee oudsten onze kamer krijgen. Die is net zo groot als de zolder, alleen dan gewoon hoog. Dus dan zouden er van die gave hoogslapers komen en en en .. maar goed, nu nog niet dus
hier twee kindjes van 4 en 5. gisteren hebben we de bedjes maar samen op 1 kamer gezet. jongste slaapt veel beter bij zijn zus, oudste vindt het ook helemaal gezellig. was steeds voor periodes, met zijn matrasje op de grond. nu maar zijn bedje verhuisd, en wat zijn ze blij allebei. nu ineens een extra speelkamertje, waar ze graag gebruik van maken. ze slapen door werkelijk alles heen van elkaar, kan 's nachts hele bedden verschonen als t nodig is zonder dat de ander wakker wordt. ze kletsen bij het slapen gaan altijd nog wel eventjes, maar dat duurt maar kort. na een paar minuutjes beslissen ze zelf dat ze gaan slapen. heerlijk hoor. als één van de twee het ooit niet meer wil, dan kan het weer veranderd worden.
@juut: hier ook zo gedaan. Extra slaapkamer ligt nog steeds haar bed maar is omgetoverd tot speelkamer en dat vinden ze prachtig. En hier wilde mijn oudste het zo graag. Ze zei mama ik vind het niet eerlijk dat jij samen met papa in 1 kamer mag slapen en ik en mijn zusje alleen. En ze slapen al meer dan 1 jaar samen zonder problemen. En nogmaals wanneer er een zegt mama ik wil mijn eigen kamer dan zijn er 2 kamers beschikbaar op tweede verdieping.
Dat was bij ons thuis wel het geval. Ik heb drie broers, en er waren drie slaapkamers. 1 voor de ouwe lui, 1 voor mijn jongste broertjes en 1 voor mij en mijn broer.. Dat ging goed tot de puberteit idd. Als we in dat huis waren blijven wonen dan had ik de kleinste slk gekregen, en mijn drie broers hadden 1 slk moeten delen. Denk niet dat ze het erg hadden gevonden. Toen we allemaal een eigen slk kregen in het 'nieuwe huis', toen klitten mijn 3 broers allemaal samen op 1 slk.. Maar ieder kind is anders..
Ik heb recht op mijn eigen mening en verwachtingspatroon, wat niet wil zeggen dat ik gelijk heb of moet krijgen. Ik heb geen ervaring hiermee en wil gewoon van mensen met wel ervaring graag horen hoe het voor hun heeft uitgepakt. Of het voldoet aan de verwachtingen of dat het is mee- of tegengevallen. Niet raar toch? En dat ik het not-done vind is natuurlijk onzin, ik heb al meermaals aangegeven dat ik me kan voorstellen dat het voordelen heeft (gezelligheid/veiligheid etc), en dat ik het kan begrijpen. Maar ik geef daarnaast ook aan dat het voor mij geen bewuste keuze zou zijn als het niet nodig is...of misschien enkel voor tijdelijk.
Maar jij bevind je nogal in een luxe positie als je het mij vraagt, je zegt dat je 4 kinderen een eigen kamer kunt geven, dan hebben jullie dus 5 slaapkamers? Ik heb veel vriendinnen die maar 2 slaapkamers hebben en die willen ook gewoon hun gezin uit kunnen breiden en in de toekomst wellicht verhuizen wanneer alles dat toelaat. Is toch absurd om je vruchtbare jaren terwijl de huizenmarkt en het huren van een woning gewoon enorm lastig is het dan maar bij 1 kindje te houden terwijl er in je hart ruimte zat is voor meer kinderen?
dat merken we hier om ons heen ook, wij zouden ons nu ook niet tegen laten houden met een wens voor nog een kindje, het is idd maar tijdelijk. Wij hebben 2 slaapkamers, de grootste is voor onze twee kindjes, hij is ook tot 2 aparte kamers te maken, dat zou evt nog kunnen mocht er een derde kindje komen. En overdag zijn ze toch meestal beneden, buiten, op visite of school dus ik zie de slaapkamer dan ook alleen als een plek om te slapen voorlopig.
Bij ons slapen ze alledrie op 1 kamer. Gaat prima. We hebben maar 2 slaapkamers en een grote zolder. Alleen is de zolder er niet op gemaakt om een groot bed op te zetten. Peuterbedjes ging net, maar groter niet. We hebben daar nu een speelzolder van gemaakt. Helaas gebruiken ze die niet, omdat er eentje heeft bedacht dat er heksen en monsters op de zolder zitten.
Zie niet wat er mis mee is? Mijn zoontje en dochter en bijna 3 slapen vanaf hun geboorte al bij elkaar op de kamer, wat het nut er van is is dat er geen andere kamer beschikbaar is, we hebben vier slaapkamers en die liggen allemaal vol met onszelf en kinderen. Nu willen we als de jongste zoon wat ouder is. Hem samen met de middelste op een kamer leggen zodat onze dochter een eigen meiden kamer kan hebben (enigste meid) en als de oudste ooit op zichzelf gaat wonen(bijna 14 nu) dan kijken we wel weer verder.
Fijn om te lezen dat t met drie ook kan. Hier met twee gaat t prima, als er nog een kindje bij zou komen dan zou het bij ons ook eerst een half jaar op de slaapkamer slapen en daarna ook bij de oudste twee. niet echt ideaal maar we zullen ooit vast weleens gaan verhuizen. Krijg je nooit reactie's van mensen om je heen over dat ze met drie op 1 kamer liggen? Wij voelen ons namelijk soms al 'armoedig' omdat we er 2 samen hebben slapen. Het is toch vrij 'normaal' dat je voor ieder kind een eigen slaapkamer hebt tegenwoordig? zo vatten wij dat wel vaak op iig.
Je moest is weten hoe ze dat vroegah deden. Mijn familie komt uit Indonesië en daar slapen ze met 3 gezinnen, 4 generaties) in 1 huisje. En 'huis' is dan een gebouwtje met 2kamers en keukentje. Bij mn pa in de straat woonde een gezin met 13kinderen. Die sliepen met zn 4en en soms 5en op 1 kamer. Als je dan aan ze vroeg of ze geen privacy willen dan vroegen ze waarom wel, want tis toch gezellig met je broertjes en zusjes. En elke week mochten ze 1 dag allemaal 1vriendje meenemen naar huis. Nou daar zit je dan met 26kids. Is een super leuk en gezellig gezin. Volgens mij zijn ze nu naar een boerderij verhuisd dacht ik