Nee hoor, geen problemen mee. Ik rij, trein en vlieg regelmatig alleen naar dingen toe. Ik heb collega's die dat niet willen/kunnen/durven. Het lijkt me vreselijk beklemmend om altijd maar zo afhankelijk te zijn, en geen stap buiten de deur te kunnen zetten zonder dat er iemand meegaat.
Met zoonlief mee zou ik het niet zo snel doen, ik hou niet zo van dat gesleep en het is ook geen kind om uren rustig in de kinderwagen te blijven zitten, maar in mijn 1tje ga ik overal heen, zelfs snachts als het moet.
Ik heb zelfs in mijn eentje met alleen een rugzak op door Syrie en Jordanie rondgetrokken dus ja, alleen met de auto durf ik wel
Jazeker durf ik dat wel....heb het voor mijn studie ook jaren moeten doen! Als je toch niet alleen met bv. de trein/bus ergens naartoe durft te gaan heb je wel een probleem denk ik....
Heerlijk... en het liefste zit ik gewoon alleen in mijn auto... Geen passagier die zich bemoeit met mijn rijstijl...
Ik vind het ook gewoon fijn in m'n eentje. Ik hoef niet zo nodig te kletsen of iemand aan m'n zijde. Als je alleen op vakantie baat kan ik me voorstellen dat je gezelschap op zoekt, maar verder hoeft dat van mij niet zo, laat mij maar lekker m'n gang gaan.
ja gelukkig wel, ben ook alleen wezen vliegen etc. Moet wel zeggen dat ik het niet zoveel meer doe. Niet perse vanwege angst maar meer omdat het wat onhandig is en dan vind ik het wel weer spannend. Mijn moeder woont op 2,5 uur treinen met verschillende overstappen en vind dat niet zo handig met een duowagen, kleuter en bagage.
Ik durf er zeker op uit te trekken in m'n eentje, daar heb ik geen moeite mee. Ik heb ook zo'n kennis die nergens heen durft en niks alleen doet, dus ook geen dokterbezoekjes, boodschappen doen etc. en daar krijg ik gewoon de kriebels van. Ik kan het me ook haast niet voorstellen dat je dat niet durft, voor mij zijn dat de normaalste zaken van de wereld.
Ik durf ook overal alleen heen, vind shoppen alleen (klein mannetje is dan wel mee) juist heerlijk vooral als ik een doel heb. Lijkt me echt heel lastig als je dat niet durft.
Ik ga overal naar toe alleen maar ben momenteel wel snel gespannen maar dat komt dan vooral door teveel prikkels, ben herstellende van een depressie en in therapie Ik denk dat als je niet alleen met de trein durft er toch echt wel wat aan de hand is en het misschien wel handig is om daar hulp voor te vragen.
@Zara75: Het is niet niks om niet alleen te durven zijn, of alleen eropuit te gaan. Zoiets beperkt het leven van je collega echt dramatisch, en daar is vast wel iets aan te doen met therapie. Wel lief dat je er voor haar bent
Geen problemen mee. Ook nooit gehad. Op m'n 17e in m'n eentje naar Canada gevlogen, al regelmatig in m'n eentje in de TGV naar Parijs, dagje alleen in New York gewinkeld terwijl m'n man nog aan het werk was... Ik maal er niet om. Vind het eerlijk gezegd eigenlijk wel heerlijk. Even de tijd voor mezelf, hoef even met niemand rekening te houden... Moet dat ook echt een paar keer per jaar doen. Even een dagje helemaal alleen weg van alles. Toen ik trouwens naar Canada vloog was m'n moeder helemaal in tranen. Vond het zoooo erg dat ik in m'n eentje wegging. Ze was denk ik even vergeten dat zij op haar 17e hetzelfde deed. En toen was vliegen lang nog niet zo ingeburgerd als 13 jaar geleden....
Heerlijk! Af en toe lekker in je eentje winkelen zonder op anderen te moeten wachten. Lekker MIJN winkels bezoeken en in MIJN tempo. En na afloop in m'n eentje een lekker stuk taart eten in een lunchroom met de nieuwste Grazia. Ik vind het prima. Tuurlijk vind ik shoppen en stappen met anderen ook wel leuk, maar in mn eentje gaat alles toch net wat vlotter.
Heerlijk hoor even me time. Geen problemen mee. Enige wat ik niet zo graag doe is bijv. alleen lopen laat in de avond/nacht in R'dam centrum. Maar gebeurd nooit meer eigenlijk.
Ja, en ik vind het ook geen optie om dit niet te durven. Ik ben een zelfstandig mensen en moet dus in staat zijn om al deze dingen gewoon zelf te doen. Er is een korte periode in mijn leven geweest dat ik dit niet kon... nooit meer!