Dat een meisje met autootjes speelt en een jongetje met poppen prima maar ik hou me daar niet bewust mee bezig maar het geslacht in het midden laten door een neutrale naam en geen jongen of meisje te benoemen vind ik onzin maar ieder z'n ding....
Wat je met dit soort dingen probeert te bereiken, ligt denk ik meer in hoe je kind later is als ie volwassen is. Als het normaler is dat meisje ook stoer mogen zijn, dan wordt het ook normaler dat vrouwen bijvoorbeeld in de bouw werken of in de havens oid als ze dat willen. Als jongetjes niet alleen maar stoer hoeven te zijn, maar ook met een pop mogen tutten, dan wordt het ook normaler dat mannen in de kinderverzorging werken, of als verpleger oid. Door kinderen op een bepaalde manier op te voeden leer je ze iets over hoe de wereld in elkaar steekt. Als je tegen een jongetje zegt dat hij niet met poppen mag spelen omdat dat voor meisjes is (en ja dat wordt nog steeds gezegd) dan leert hij daar iets van. Als je je meisje alleen maar poppen en keukens geeft, dan leert ook zij hier iets van. Mij gaat het ook om de vanzelfsprekendheid waarmee bijvoorbeeld wordt gezegd dat poppen niet zo leuk zijn voor jongens maar auto's anders zijn want die zijn wel leuk voor meisjes. De vanzelfsprekendheid waarmee mensen dat soort dingen uitdragen zegt iets over de maatschappij, over hoe we tegen jongens en mannen aankijken en hoe we tegen meisjes en vrouwen aankijken. Ik vind persoonlijk dat er nog best een grote scheidslijn is tussen wat vrouwen worden geacht te doen en wat mannen worden geacht te doen. Dat zie je hier op zp (als wordt aangegeven dat het huishouden vrouwenwerk is...) en in de echt wereld waar bijvoorbeeld het meerendeel van de leidsters op kdv's vrouwen is, waar op de basisschool bijna geen meesters meer zijn. Het gaat mij om balans in die dingen.
Nee, dat vind ik te ver gaan en te vergezocht. Ze mogen alledrie spelen waarmee ze mogen spelen en als mijn zoontje nagellak op wil moet hij dat vooral doen, maar het zijn geen genderneutrale kindjes, het zijn 2 jongetjes en een meisje. Niets meer, niets minder. Ik zal nooit zeggen dat iets niet mag omdat hij/zij een jongetje of meisje is, maar ik ga ook niet doen alsof het neutrale persoontjes zijn.
Maar dat vind ik echt totaal anders dan waar het in de openingspost over gaat. Daar laat je de keuze jongetje/meisje bij het kind en in mijn ogen kan dat niet, ze zijn nou eenmaal als jongetje of meisje geboren. Poppen, auto's, lego, knex of whatever, waar mijn dochter gelukkig van wordt mag ze mee spelen. Maar het is en blijft mijn dochter. Als ze later tegen me zegt dat ze liever van het mannelijke geslacht wil zijn prima, maar ik ga haar dit niet vanaf geboorte af aan uit laten zoeken. Ik denk dat je je dan alleen maar problemen op de hals haalt.
Wij hebben een meisje en een jongetje. We hebben dus ook poppen én auto's. Mijn dochter speelt liever met de vuilniswagen dan met de pop en ze vindt de duplo erg leuk. Maar ze draagt wel altijd jurken of rokjes, broeken vindt ze niet lekker zitten. Mijn zoontje is wat speelgoed betreft een echt jongen, hij pakt altijd en overal de auto's ook als er ander speelgoed voor handen is. Ik ben er niet bewust mee bezig. Mannen en vrouwen verschillen nou eenmaal qua hersenen en o.a.het gebruik ervan. Dat is toch allang bewezen? Buiten dat heb je als ouders maar een beperkte invloed denk ik. Mijn moeder en mijn stiefmoeder (getrouwd met mijn vader) zijn allebei geen "meisje-meisjes", terwijl ik dat juist wel heel erg ben. Ik ben gek op roze, make-up, met mij nharen tutten, nagels laten doen etc. Maar zo ben ik dus zeker niet opgevoed.
Nee hier let ik niet op! Ze kiezen zelf wat ze willen en wat ze doen maar ik ga niet anders doen. Mijn oudste dochter is een echt meisje meisje en heeft periodes alleen maar rokken aangewild en wil perse lang haar en is een prinses zoals ze zelf zegt. Mijn jongste dochter is een echt boerinnetje en heeft daar allemaal niks mee, prima. De een heeft dan ook een roze/paarse kamer de ander heeft een blauw/rode kamer met oudhollands. En het past precies bij hun. Ze mogen met alles spelen wat ze willen, ze hebben een hele mooi tractor voor buiten etc.
Pfff....als ik hier óók nog over na moet gaan denken.... dan zorg ik der zelf voor dat t ouderschap wel heeel lastig wordt!
En wat nou als dat wat jij nu genderbevestigend noemt, gewoon in aanleg aanwezig is? Zo is er ooit een onderzoek gedaan naar vorkeur voor roze bij vrouwen/meisjes en zelfs in culturen waar vrouwen niet bekend waren met roze, hadden deze de voorkeur voor roze. Ik denk dat opvoeden ten allen tijde betekent dat je een stempel drukt en dat dat nooit neutraal kan. Dat het aanbieden van zowel de vrouwendingen als de mannendingen juist heel veel verwarring gaat geven: wat moet ze nou zijn? Moet ze het allebei zijn? Wat betekent vrouw-zijn, (want haar geslachtsorganen zijn bepaald niet gender-neutraal)? Bovendien: ze moet opgroeien in een maatschappij waarin rollen op een bepaalde manier ingevuld zijn. Daar moet ze toch ook op voorbereid zijn? Ik denk persoonlijk, ook op basis van mijn kennis van psychologie en ontwikkelingspsychologie, dat het heel veel schade oplevert als je je kind geen duidelijke handvaten aanbiedt, en ik denk dat er andere en veel betere manieren zijn om je kind te leren dat het eigen keuzes mag maken en op mag groeien tot een ge-emancipeerde jonge vrouw. Ik denk dat de mensen die begonnen zijn over gender-neutraal opvoeden geen snars begrijpen van de ontwikkeling van een kind en vooral bepaalde visies bovenaan hebben staan, waar zeer waarschijnlijk persoonlijke frustraties aan ten grondslag liggen. En als er iets slecht is in de opvoeding, is dat onverwerkte frustraties van ouders de boventoon voeren...
Genderneutraal? Wie heeft die term bedacht? Speelgoed, lievelingskleur, kleding, beroep... mijn dochter mag het zelf gaan onderzoeken, maar het blijft een meisje. Een genderneutraal geslacht bestaan in mijn ogen niet. Het is een jongen of een meisje. Een man of een vrouw. En mannen en vrouwen zijn nu eenmaal verschillend en daar is volgens mij niets mis mee! Ik denk zelfs dat je hele gefrustreerde en verwarde kinderen kunt krijgen door zo'n opvoeding. Zoals met veel dingen waar mensen zich druk over kunnen maken denk ik: get over it! Het leven is soms al lastig genoeg
Ow ow, mijn frustratie van op een jongetje lijken ik vind het echt zo erg dat iedereen haar een jongetje noemt!
Onze ZOON heeft auto's, blokken en een duplotrein. Maar ook een keuken, compleet met schort. En laatst had hij op eigen verzoek een staartje in zijn haar. Dat is niet omdat ik hem gender-neutraal op wil voeden. Ik kijk gewoon naar mijn kind en zie vanzelf welke dingen hij leuk vindt en bij hem passen. Soms is dat dus een keuken en gaan we samen afwassen. Andere keren staan we te voetballen of kruipen we over de vloer met auto's. Ik ga hem niet in een keurslijf dwingen met alleen maar jongens-dingen. Maar om heel eerlijk te zijn, vind ik een kind per se gender-neutraal opvoeden ook een beetje op een keurslijf lijken. Ik kijk gewoon liever naar mijn kind zelf. Als hij belangstelling heeft voor een pop, krijgt hij een pop. Heeft hij belangstelling voor treinen, krijgt hij een trein. Ik ga niet als ik het één koop ook meteen het ander kopen uit een soort compensatiedrang.
Genderneutraal opvoeden... Alsof je kind een soort amoebe is, die naar believen van geslacht kan wisselen. Ik heb een zoon, en die voed ik op als zoon: hij draagt jongenskleren. Hij heeft bakken vol speelgoed, maar geen barbies. Als hij erom vraagt: prima, maar ik bied het niet aan. Voor het overige ga ik met hem om zoals ik met elk kind zou doen: knuffelen, stoeien, helpen met koken, voetballen, knutselen. Dat is niet genderneutraal, dat is gewoon normaal!
Haha, ik moest wel lachen om deze droge uitspraak! Maar ja, ik doe gewoon maar wat. Mijn dochtertje is bijv. echt geen poppenkind, interesseert haar niets, maar ze vindt make-upjes en tutten wel erg leuk, mijn zoontje ook en die doet dan gewoon mee. Verder spelen ze samen veel met treinen, duplo, houden van klimmen en klauteren etc. Al vind ik het wel grappig om te zien dat mijn zoontje van heel jongs af aan meer interesse heeft in vrachtwagens, bussen of bijv. wil kijken bij de bouw. Hij is ook een stuk wilder. Ik erger me er wel eens aan met kleertjes kopen, dat veel jongenskleren 'stoer' moeten zijn, schreeuwerige grote teksten etc. Maar ook kleren die ik nog wel aardig vind zoals van 'Lief!' ,waarom staat er bij de meisjescollectie altijd 'Lief' op en bij jongens 'stoer'? Meisjes kunnen toch ook stoer zijn en jongens lief? Oh ja, hij draagt ook roze shirts enzo, staat hem super. Ik ga alleen echt niet bewust dingen kopen om ze genderneutraal op te voeden, andersom koop ik ook geen dingen op juist die rol te bevestigen, gewoon wat ze leuk vinden.
hier wordt onze zoon vrees ik totaal niet gender neutraal opgevoed de garage stond al klaar toen hij nog niet eens geboren was en de auto's ook al..... maar zonder gekheid, ik kleed hem stoer zoals ik dat leuk vindt, koop inderdaad geen pop voor hem, maar auto's, duplo. maar ook winkelstraat van little people en als hij straks op ballet wil is dat helemaal prima, vond mama ook heel leuk
Mijn meisje is nu echt een meisjes meisje. Tuttige schattige vaak roze kleertjes aan. Haarbandje om etc. Noem haar vaak mijn prinsesje of mama's mooie meid oid Maar als ze straks stoerder wil zijn prima
Ik vind het een beetje vragen om problemen. Natuurlijk zijn er kids die in een verkeerd lichaam geboren worden, maar hoe vaak komt dit voor? De meeste kinderen zijn gewoon echt een jongen of een meisje en voelen zich daar prima mee. Denk dat je alleen maar problemen veroorzaakt als je je kind als 'neutraal' opvoed. Dan vragen ze later, ben jij een jongen of een meisje, en dan kan je dat niet eens beantwoorden. Daardoor gaan ze weer nadenken omdat ze nooit geleerd hebben wat nou echt het verschil is en voelen ze zich weer anders. Ik geef mijn zoontjes gewoon wat ze leuk vinden, maar hou zelf niet van roze (en ik ben een vrouw jaja) dus let erop dat het niet knalroze is. Maar als ze ouder zijn en iets roze willen, nou gang hoor, maar ga er niet op aan sturen ofzo door steeds iets voor én een jongen én een meisje te kopen.
Bij dit soort topics gaan mijn nekharen altijd overeind staan mijn zoon van twaalf heeft gendersdysforie en het heeft niks met de opvoeding te maken en geloof me het brengt grote problemen met zich mee en dan nog niet zozeer voor mij maar wel voor mijn zoon.
Oh denken mensen dat van j dochter? Ik snap je frustratie wel hoor, ik heb weleens met Finnley gehad dat mensen vroegen of het een jongen of meisje is , zelfs met blauwe kleertjes aan hmmzz en hij lijkt toch echt op een jongen of niet ?