Hahaha hier ook zo. Opa en oma hebben veel meer tijd dan papa en mama. Maar als oma dan een keer moppert willen ze altijd naar huis toe.
Haha herkenbaar . Ik vroeg Eva vanavond of ze in de vakantie het liefst naar de bso wilde, naar opa en oma of thuis bij mama. Ze wilde het liefst naar opa en oma . De de 2e dag in de vakantie . En als ik haar bij mijn ouders breng vraagt ze al snel: wanneer ga je nou weg mama? Mama ga nou! Wat wel heel lief is, is dat als ik vraag van wie ze het allermeeste houdt, ze meestal 'Lisa' zegt.....*smelt*
Vorige week nog begon zoonlief van bijna 5 te huilen toen ik hem op woensdag uit school haalde. De eerste maanden dat hij op school zat deed oma dat, maar toen ik mijn vrije dag had kunnen omruilen kon ik het zelf doen. "Ik wil oooomaaaa!" Sta je dan, op het schoolplein, met een kind dat teleurgesteld is om je te zien. Maar uiteindelijk vindt hij me nog steeds de liefste van de wereld hoor, dat dan weer wel.
Hier net zo hoor. Zie topic moeder in het ziekenhuis. Maar van de week vroeg mijn dochter aan oma kom jij mij van het kdv halen.
Ohh meis! Heeeel erg herkenbaar! Echt! Ik heb een zware zwangerschap gehad van mijn jongste (bekkeninstabiliteit, hyperemesis gravidarum, uitdroging, hoge bloeddruk etc.) en daarom was mijn oudste veel bij oma. Als hij thuis was, keken we samen wat tv, maar echt spelen kon ik gewoon niet. Als ik alleen met hem was, ging het prima. Maar als oma er was, dan duwde hij mij gewoon weg en wilde naar oma. Hij werd woest als oma wegging en ik mocht hem dan niet aanraken, hij sloeg me dan gewoon. Wat hij normaal nooit doet. Ik heb daar ook ZOOO erg mee gezeten, ik werd er heel erg verdrietig van. Maar nu, nu alles weer goed is, is het weer zoals ervoor. Hij wil mij en papa het allerliefst en is gewoon gelukkig zo. Je zoontje vind het nu misschien even leuker bij opa en oma, maar straks als jij je oude zelf weer bent, word het vanzelf weer prima. En daarnaast, net als wat de rest ook al zegt, bij oma en opa is het toch even anders. Niet zo standaard ritme als thuis en worden ze vaak lekker verwend. Dat zegt niks over jou als mama.
Haha, hier zijn oma en vooral opa ook alles hoor! Als we bij mijn ouders zijn hebben wij geen omkijken naar onze dochter, wij zijn niet belangrijk. En als opa thuis is, is oma ook niet meer belangrijk. Onze dochter was vorige week zowaar teleurgesteld omdat papa thuis (nouwja, bij mijn ouders dan) kwam, ze dacht dat opa thuis kwam. Ook regelmatig als we naar huis willen gaan tegen de avond, dat ze niet mee wil maar bij opa en oma wil blijven slapen. Tja, sinds ze geboren is, ziet ze mijn ouders zeker 2-3 keer per week. Ze zijn afgelopen zomer een weekje met haar wezen kamperen, vond ze ook helemaal geweldig. Heeft ze een half jaar later er nog over dat ze met opa op de camping was en naar 't zwembad was geweest enzo. Ik vind 't alleen maar leuk
Wij vonden het vroeger toch ook leuker bij opa en oma? Het zou niet goed zijn als dat niet zo is. Opa en oma zijn er om de kids lekker in de watten te leggen en te verwennen. Wij zijn er om op te voeden. Mijn oudste wil ook veel liever bij mijn ouders wonen en dan zegt mijn moeder dat dat echt niet zo leuk is want dan zal oma ook af en toe boos moeten worden omdat ze dingen doet die ze niet hoort te doen en dat er dan regels komen.
Hier heeft dochterlief zelfs al eens gezegd "ik wou dat jullie dood waren... Dan ging ik bij opa en oma wonen" Geloof mij.. Dan val je wel even van je stoel af. Wat bleek.... (Verhaal is altijd net anders dan het klinkt). Ze heeft een hekel aan school en wij brengen d'r altijd naar school.. En als oma er is hoeft ze niet naar school... Dus die dacht dat ze dan nooit meer naar school zou hoeven. Nadat ik heb uitgelegd hoe dat werkt in Nederland en dat je verplicht naar school moet (zelfs als je bij oma woont) woont ze gelukkig weer graag hier.
Maar ik was vroeger ook gek op m'n opa en oma.. Daar was het altijd een feestje, alle aandacht etc Bij de kachel in de woonkamer, eten dat de halve middag op de kachel bleef staan, kopjes thee, spelletjes en allemaal boeken die ik thuis niet had... Ik denk dat alle kinderen een speciaal gevoel hebben als ze bij opa en oma zijn. En dat dat niks te maken heeft met onze kwaliteiten als ouders (Al mopper ik er ook weleens over hoor.. Want ook ik vind het soms weleens vervelend)
Haha mijn kids willen ook bij opa en oma wonen!!! Daar kan ik me echt niet druk om maken. Ben juist blij dat ze ze zo graag zien. En lekker makkelijk met oppas, want dat willen ze er altijd heen
heerlijk toch als ze zo gek zijn met opa en oma? en andersom ook natuurlijk als ik hier soms verhalen lees over schoonouders waar het contact mee verbroken is, om welke reden ook, denk ik: "wat sneu voor die kids"
Mja ik moest even voor mezelf bewust scheiden dat ik echt niet perse dood hoefde Dat dat niet het deel van de zin was waar het om ging.... Heb daarna wel even bij school aan de bel getrokken dat ik niet het idee had dat dochterlief graag naar school ging...