Hey meiden. ik zit met een probleempje en hoop dat er iemand mee leest die hier ook ervaring mee heeft. Ik heb een dreumes rondlopen van bijna 18 maanden en ik heb een baby van bijna 6 maanden en dat is op zijn zachtst gezegd nogal druk.. Nou heb ik overdag alles aardig onder controle, we houden er een redelijk straks schema op na om alles op rolletjes te laten verlopen zodat beide aan hun hapjes, papjes, flesjes, schone luiers, slaapjes en aandacht komen en het huishouden ook nog redelijk op peil blijft. Tot zover op de drukte na dus geen problemen en gaat alles me goed af, maar waar het vaak misgaat is wanneer de baby geluid maakt zoals bv huilen als hij moe is of een fles wil. Mijn zoontje reageert hier heel erg heftig op gaat vaak gillen en krijsen waardoor de baby schrikt en nog harder gaat huilen en vice versa en ik dus met 2 krijsende kinderen zit die amper tot bedaren zijn te brengen. Het brengt me vaak helemaal tot wanhoop! Ik weet niet wie ik dan het eerste moet troosten. Vaak breng ik de baby maar even naar boven in zijn bedje, trooste mijn zoontje en dan weer snel naar de baby. Zo gaat het een paar keer per dag en ik ben er zo klaar mee! Krijg het al benauwd als de baby ook maar een klein geluidje maakt ook al is het niet eens huilen. Ik heb echt geen idee waarom mijn zoontje zo heftig reageert op het geluid van de baby. Het lijkt alsof het hem enorm irriteert. Negeren, boos worden, troosten, het helpt tot nu toe allemaal nog niks...
Herkenbaar van toen mijn kinderen (schelen 14 maanden) kleiner waren. Ik heb helaas geen tips voor je. Bij mijn dochter was het op een gegeven moment gewoon over en kon ze er beter tegen als mijn zoontje ging huilen. Ik probeerde ze eigenlijk meestal samen te troosten en mijn dochter zo goed als het ging duidelijk te maken dat babies nou eenmaal wel eens huilen. Succes!
Ik zou zeker de jongste niet weghalen voor de oudste zeg maar.. Lekker makkelijk.. Hij gaat huilen en kleintje word weggebracht... Gewoon proberen uit te leggen, allebei troosten.. Tsjaa het is nou eenmaal niet anders en daar moet ie (en jij) mee leren omgaan
Ja, daar hebben jullie gelijk in. Het is heel sneu om de jongste dan verdrietig boven in zijn bedje te leggen maar dat doe ik natuurlijk ook niet zomaar (en echt mar voor een paar minuten want mijn dreumes is dan helemaal buiten zinnen en moet echt afgeleid worden. Tegelijk troosten gaat echt niet dan steken ze elkaar steeds opnieuw aan met hun gehuil. Tsja en accepteren dat het nu eenmaal zo is heb ik ook inmiddels echt wel gedaan zoals ook met heeeel veel andere dingen maar dit is het enige stukje waar ik nog iets aan hoop te kunnen doen ipv alleen maar accepteren dat het zo is..
Ja dat is lastig als beide kindjes nog zo klein zijn en aandacht nodig hebben omdat ze nog niet zelfstandig zijn.. Ik zou zeker je baby niet helemaal aan zijn lot overlaten boven! Je oudste zal moeten leren dat mama er voor beide moet zijn! probeer hem te betrekken bij het troosten van de baby. Zal tijd nodig hebben maar hij kan al meer begrijpen dan je jongste!
Ik heb je reactie niet gelezen, was aan het typen op mijn telefoon.... dus aan mijn advies heb je niet veel
ik vind dat een kindje van 1,5 best zoiets al een beetje kan begrijpen. Dus zo zeker de baby niet wegbrengen. Zou eerder even de ouste op de gang laten af koelen en uitleggend at hij de baby bang maakt en dat de baby honger heeft.
Nou, ikzou ook zeker niet te hard voor de oudste zijn hoor. Als moeder wordt je zelf toch soms al tuureluurs van het gehuil, althans ik wel , dus laat staan zo'n kleintje. De oudste "straffen" door m op de gang te zetten zou ik iig nooit doen. DE oplossing heb ik ook niet hoor, maar "de oudste op de gang laten afkoelen" zou niet mijn manier zijn. Hij is pas 1,5...dat is toch ook nog hartstikke klein...
Ik herken het wel.. Onze peuter is een gevoelig meisje en werd heel verdrietig als haar zusje huilde. Gelukkig had ze er steeds minder last van en nu zegt ze alleen maar "C. huilt". Ik heb ze ook weleens in andere ruimtes gelegd... Je voelt je zo machteloos met 2 huilende kinderen! Maar is idd niet zo handig. Sowieso is het zaak je oudste dingen uit te leggen. Dat de baby nog niet kan praten en huilt als het honger heeft of moe is. En dat dat niet erg is. Ik zou proberen de baby eerst te troosten, want dat is makkelijk gedaan als het bijv om honger gaat. Neem je dreumes op je arm terwijl je een flesje maakt. Leg uit wat je doet "ik maak nu een flesje voor de baby want hij heeft honger. Dan houdt hij snel op met huilen". Sterkte. Hopelijk kan je dreumes er snel beter tegen.. Niet straffen hoor, dat is niet eerlijk.
Heel herkenbaar. Ik vrees dat het iets is waar je doorheen moet. Op een gegeven moment was mijn oudste (schelen 16 maanden) aan het geluid gewend en reageerde er minder heftig op. Nu begint mijn jongste te kruipen en is mijn oudste weer helemaal in de war omdat er met zijn speelgoed wordt gespeeld...zucht.. Het enigste trouwens wat bij mij heel goed hielp als ze beiden op elkaar reageerden en gingen huilen was om te gaan zingen. Dan werden ze allebei weer rustig, even knuffelen met 2 kids op schoot en dan ging het vaak wel weer.
Mn zoon is 2,5 jaar ouder dan mn dochter maar toen ze geboren werd moest hij ook vreselijk wennen aan haar gehuil. De eerste 2 maanden was hij volledig overstuur wanneer mn dochtertje moest huilen. Ik werd er ook helemaal netrveus van want wie moest ik nu als eerste troosten? Hier was het echt een kwestie van wennen en in de tussendtijd uitleg geven en trooster. Uitleg geven is in jullie geval misschien al iets lastiger? Maar leg gewoo n uit: de baby heeft honger/ slaap etc en is heel verdrietig. maak het niet negatief. Misschien kan je je oudste een beetje betrekken dus een speentje laten halen of een knuffeltje als de baby huilt zodat hij leert hoe hij ermee om kan gaan.
ik bedoelde het ook niet om direct op te gang te zetten de oudste. Maar het eerst uitleggen waarom de baby zou doet. En dat de baby alleen maar meer gaat huilen als oudste dat ook doet. Maar als de oudste echt heel erg aan het huilen is, zou ik wel op ene gegevn momentz eggen dat hij niet zo moet huilen en dat dan maar op de gang moet doen.
Ook wat lijkt me dat lastig. Misschien kan je de oudste laten helpen met troosten. Steeds maar weer op dezelfde manier uitleggen wat er aan de hand is en voor doen hoe je de baby kunt troosten (eventueel speentje laten geven?) Ik zou ze ook niet snel uit elkaar halen en ook de oudste niet straffen denk ik. Heeft de oudste ook iets van een duim, knuffel, speen als troost? Succes!
Dit dus. ik zou een kleine baby echt niet wegbrengen, om een kind van 1,5 te troosten. Dan even andersom. Je baby kan niet leren om te wachten, je dreumes wel. als hij drama maakt omdat een baby huilt, zou ik even duidelijk maken dat ie daarmee geen directe aandacht kan krijgen.
Lijkt me lastig, maar zou ervoor kiezen de oudste erbij te betrekken. Uitleggen, helpen, samen troosten, nog keer uitleggen. Succes iig!
Idd de oudste erbij betrekken, samen de fles maken, samen de baby troosten en uitleggen waarom de baby huilt. Werkt dat niet is het niet zo dat de baby moet leren wachten, die is daar nog veel te klein voor, dan mag de dreumes nu leren dat hij soms moet wachten en de aandacht van mama moet delen. Wordt hij dan hysterisch, dan idd even afkoelen op een stoeltje oid.
Ik heb hier (gelukkig) geen ervaring mee. Ze schelen hier 3 jaar en 10 maanden en daar ben ik achteraf eigenlijk best blij mee. Maar zoals je het omschrijft zou ik denken aan jaloezie. Je oudste heeft natuurlijk prima door dat als de baby gaat huilen mama de baby aandacht moet geven. Een kindje van 1,5 vindt echter nog dat de hele wereld om.hem moet draaien en kan het, in sommige gevallen, dan moeilijk verkroppen day de,wereld overduidelijk ook om de baby draait. Dus zodra de baby gaat huilen dan hij ook....om er maar voor te zorgen dat hij de aandacht vasthoudt. En dat werkt ook nog want mama brengt de baby weg en geeft hem de volle aandacht. Hij leert dus dat hij als eerste getroost wordt terwijl de baby maar even moet wachten (huilend). Dus hij zal hier ook niet snel mee stoppen want hij heeft zijn doel toch bereikt? De wereld draait om hem. Althans....zo zie ik hey. Ik zou ook proberen de kinderen beiden te troosten. Of toch zo rustig mogelijk de fles klaar maken en gaan geven. Ondertussen je oudste uitleggen dat dit even moet maar dat je daarna met hem gaat spelen, koekje eten etc. Beloon hem ook.als hij zich goed gedraagd. Misschien kun je een mooie poster maken waarop hij, elke x dat hij rustig blijft, een sticker mag plakken. Hier begon dat met anderhalf jaar te werken. En anders toch even de gang op. Of, als t erg blijft, om en om. Dan de baby naar de kamer, dan je oudste weer naar de gang. Je oudste moet in elk geval leren dat soms dingen nou eenmaal niet altijd gaan zoals hij wil, toch? Sterkte!
Jullie hebben gelijk, het is eigenlijk te zot voor woorden om mijn baby weg te leggen voor mijn dreumes. Ik ga idd proberen mijn dreumes meer te betrekken bij de baby. Hopelijk helpt het. Hij snapt (volgens mij) nog zo weinig van de gesproken taal maarja hij snapt vast meer dan ik denk. Hij praat zelf ook nog niet dus het is nog lastig hem iets uit te leggen. En idd Kweenie, hij vind echt nog dat de hele wereld om hem moet draaien, dat heb je mooi verwoord! En in die wereld past gewoon geen baby, die stoort hem. Tenminste zo lijkt het. ga hem nu it zijn bedje halen. Meneer is weer wakker. Bedankt voor jullie tips, zal nog even laten weten of ze gewerkt hebben!
Succes, hopelijk geeft het positieve energie! Maak het leuk, laat hem helpen, geef hem een pop en speen en flesje, luiertje enz. Kan hij zelf ook meedoen als hij dat wil. Ik denk dat ze meer begrijpen dat wat wij soms denken. Ik onderschat het ook wek eens. Maar gewoon alles in normale taal blijven vertellen en herhalen, dan leert hij het zeker. Lastig lijkt me! Succes!
Ja het is inderdaad heeel lastig.. Pfff, weer zo'n vermoeiende ochtend achter de rug. Ben blij dat ze nu beide even te bed liggen. Baby lag vanmorgen tijdje in de box en ligt dan echt te kraaien van plezier onder zijn mobiel maar ook dit geluid wordt dus niet getolereerd door mijn dreumes die dus constant liep te krijsen... het is ook echt zo'n driftkikker op het moment. Op een gegeven moment werd het echt een spelletje hij wacht dan echt op een geluidje waar hij op kan reageren. Ik heb het op een gegeven moment genegeerd hoor en de baby lekker bij me in de draagzak genomen want die wordt ook gek van zijn gekrijs natuurlijk... Vroeger toen ik nog geen moeder was wist ik het allemaal zo goed he, over andermans kinderen. O, o, wat had ik dan altijd een grote mond. Ik zou dat wel even heeeeeel anders doen met mijn kinderen later.. hihi. Maar pfff jeetje wat is dat toch moeilijk af en toe he, moeder zijn!