Ik moet nog ergens een paar foto's hebben liggen van Dirk in Petit Bateau-pakje uit 1974. Dat pakje is trouwens zo degelijk van kwaliteit dat het netjes gewassen in een doos ligt. Voor pop van dochter (zoon heeft daar geen interesse in ) of wie weet, kleinkind of zo
haha jeugd trauma.. Ik was altijd een jongens-achtig meisje, mijn moeder dacht dat ik 1 of andere aankleedpop was (verzin ik niet, zo noemde ze me ook) Mijn broer kreeg altijd lego en ik poppen. Ik gooide de poppen in een hoekje of knipte de haren er af en ging met mijn broers lego spelen. Tot hij er achter kwam en dan werd hij erg boos want dat was van hem, mocht ik niet mee spelen. Mijn vader uiteindelijk toch wel medelijden, kreeg ik een inimini meisjes-lego setje. roze met een paard. Maar daar kon je niet mee bouwen, alleen rond huppelen met je 'nep' paard dus vond ik ook niet leuk. Heb altijd geroepen, als ik een meisje krijg en die wil lego(duplo) dan krijgt die net zo veel recht om daar mee te spelen als een jongen @ Dirksmama, ben het wel met je eens hoor. Als ik in kleding winkels rond loop vind ik ook dat je al snel op 'overdreven' meisjes kleding uit komt en snel een beetje 'saaie' jongenskleding. Na even zoeken kom je er wel. Over als je van kleins af aan in roze wordt gehesen.. wat ik hier boven zei, mijn moeder vond mij echt haar aankleedpop, ik kreeg kantenjurkjes aan strikjes in mijn haren. Maar ik heb, door dat het moest en nooit eens anders kon, echt een aversie opgelopen. Ik heb er heel lang over gedaan voor ik als volwassene weer is een jurk oid aan wou. Dus die uitwerking kan het ook hebben Ik ben wel voor gender-neutraal opvoeden, voor zover haalbaar in deze maatschappij. Mijn zoontje was pas helemaal verliefd op de pop van de dochter van vrienden van ons. Dus ben ik ook opzoek gegaan naar die pop. Mijn man stond er een beetje stuurs bij te kijken, dus die is iets minder voorgender-neutraal opvoeden
Je kan natuurlijk de maatschappij de schuld geven van al dat roze vuurwerk, maar vraag al die meisjes zelf eens wat hun lievelingskleur is. Het gehalte bling-bling hangt af van de conjunctuur, van de staat van de economie. Hoe somberder ons gemoed des te meer bling-bling. Fact. De eerste 10 jaar van mijn bestaan zat het wel goed met de economie. En toen ineens cri--sis! En hee, keek eens wat het deed met het modebeeld: alles was overdreven: neonkleuren, hoog haar, dikke kettingen, heul veel bling-bling. Net als nu. Retro noemen ze dat dan opeens.
Gwahaa, zo grappig dit! Petit Bateau zat er hier ook bij, niks mis mee, volgens mij had er ook nog een zus in gelegen ook (check het fotoalbum!). Ik was helemaal geshockeerd: mijn moeder Petit Bateau, dat kakmerk, mijn moeder was zich van geen kwaad bewust, hoezo goeie ouwe tijd?
Ha ja, mijn moeder kende Petit Bateau ook wel...dat waren die gestreepte grote onderbroeken... Barbara Farber was in mijn jeugd wel al mega-kak. Dat droegen de kinderen van de chirurg en de directeur.
Ik heb die ene post 2 keer gequote omdat het me erg dwars zat en ik de tweede keer snapte wat me daaraan dwars zat. Ik kreeg er trouwens ook niet het gevoel uit dat je het niet over jouw eigen ideeen had. Verder heb ik niets gepersonificeerd, ik had het over mensen in het algemeen. Jij valt mij nu persoonlijk aan...
Quote me waar je denkt dat ik het over mezelf heb? Wat ik al zei: je inlevingsgevoel is bagger slecht. Jij maakte het persoonlijk, klaag nu dan niet vrouw.
Op zoek naar een winterjas, moest en zou ik een Pointer. Klas 6, mijn moeder was not amused .... Maar ik kreeg hem wel!
Denk dat het bij roze toch een vraag is die vooral gecreeerd wordt door het aanbod. Vooral omdat het alternatief van die depri-modderkleuren zijn vaak.
Ik lees net de vorige pagina's terug en ik weet dat ik met mijn volgende opmerking er eentje terug krijg maar wat kom jij in je posts in verschillende topics gefrustreerd over op mij. Ik zeg even duidelijk dat je op mij zo overkomt, maar jeetje, wat reageer jij venijnig en onaardig zeg, alsof je boven iedereen staat en echt alles beter weet. Je hoeft verder niet te reageren, want het interesseert me niet zo maar ik moet soms lachen om de argumenten die je op dit forum geeft, wie moet je wat bewijzen?
Ik vraag me nog steeds af uit wat voor omgeving jij komt. Ik ken werkelijk niemand die haar dochter vertelt dat ze geen piloot maar verpleegster moet worden. Het gaat om de voorbeelden wat je aan je kind geeft. En ken evengoed niemand die de term 'genderneutraal' gebruiken. Ikzelf leef in een omgeving waar het doodnormaal is voor beide geslachten om alle beroepen te kiezen, dat is ook goed zichtbaar in onze familie. Dus onze kinderen zullen opgroeien met het feit dat het normaal is dat een vrouw een hoge functie heeft, en een man een kok is. Daar heb ik geen opvoedingstheorien voor nodig Heb jij zelf een technisch beroep gekozen? Werk je zelf 'tussen de mannen'? Dan zal het voor jouw dochter heel vanzelfsprekend zijn dat ze ook alles kan kiezen wat ze wil ALS ze dat graag wil. Nogmaals: een wereldbeeld geef je met jezelf, niet met speelgoed.
Je quote een reactie op een reactie, hè... Er is toch niets mis mee om het hierover te hebben? Om je bewust te willen worden van de normen en waarden die je overbrengt op je kind. Wat is precies het probleem daarmee dan, volgens jou? Ik begrijp ook niet zo goed waarom je het vreemd vindt dat iemand de term genderneutraal gebruikt als niemand het in je omgeving het gebruikt. So? Een wereldbeeld geef je idd zelf. Maar je kunt wel degelijk gender al dan niet benadrukken in je opvoedstijl. Speelgoed is daar maar een voorbeeld van. Het verbieden van bepaalde kleding is ook zo'n voorbeeld. En ja, ik zit in een technisch beroep. Met helaas weinig vrouwen.
Daarom steek ik mijn zoon soms ook in het vrolijke roze, wordt soms zo moe van dat donkerblauw en donkergrijs! Gelukkig zien de voorjaarskleuren er wel fruitig uit!
Dat roze wordt enorm overtrokken hoor. Ik heb een dochter die totaal geen type is voor een roze invasie op haar lichaam. Ze wil vrijwel geen jurken aan, draagt liefst een spijkerbroek en heeft veel donker paarse/rode en donkerblauwe kleren. Wel her en der roze tussendoor, maar niet veel. In tegenstelling tot haar zus En ja, ik heb 2 dochters van dezelfde leeftijd met 2 verschillende kledingkasten, want ze zijn twee totaal verschillende personen, met ieder eigen voorkeuren, en lievelingskleuren/ en kleren. En ze krijgen beide dezelfde opvoeding... Goh, hoe zou dat komen dan?
Die kleuren voor jongens zijn soms wel drama idd. Aqua blauw en zeegroen vind ik leuk maar die "modderkleuren" trek ik hem niet aan hoor.... Rood staat hem ook leuk. Best gender neutraal toch ?
Ik vraag me dat ook echt af inderdaad. Ik kom echt uit een familie en omgeving waar de wereld open is en vrouwen hetzelfde kunnen als mannen. Ik was een echt poppen moedertje, maar hing ook in de bomen en heb altijd op scouting gezeten. Mijn moeder vind ik een typische power vrouw als politica en mijn oma ook die na haar derde zwangerschap een studie is gaan doen. En zelfs mijn andere oma, van 84, werkt nog steeds. Ik ben trots op dit nest. En ook ben ik trots op mijn eigen keus, om thuismoeder te zijn. Juist alles uit mijn kind laten komen wat er in zit doen ze toch door me er niet te veel mee te bemoeien? En door dus niet geforceerd een garage bij de pop te kopen? Adi, vooral je laatste zin, zeer eens!