Hahahha Jaaaa ik ook hoor. Dan dacht ik shittt kan ik alles weer zelf gaan opruimen en dan kwam zijn moeder binnen is hij weer aggressieff geweest ofzo.... Uhhhh neee ik haha.. Nu is dat gelukkig alweer JArennn geleden en zijn we beide niet meer zo... Maaaaarrr als ik hormonen spuit ben ik een beest... En tja dan word hier gevraagd WAAROM haal je et bloed onder je mans nagels vandaan.. Uh tjaaa.. Ik ben dan denk ik gewoon een B*tch want soms doe ik het er gewoon om.. Danheb k gewoon een moment dat aALLES me irriteert.. Maar ik kan me ook niet voorstellen dat er mensen zijn die dat HELEMAAL NOOIT hebben.
Wat zijn er nog een hoop die dit gedrag voor zichzelf goed weten te praten... Dat "wij" vrouwen ook met deuren kunnen slaan en dingen kunnen gooien vind ik ook niet kunnen. Zeker niet met een gezin. Als ouder zijnde ben je een voorbeeld voor je kinderen. Mocht het een eenmalig iets zijn snap ik dat je er niet zoveel waarde aan hecht en er niet meteen het ergste van moet denken maar anders zou ik toch echt die cirkel willen verbreken van "het korte lontje" oid. Van je kinderen verwacht je ook dat ze hun emoties onder controle kunnen houden, waarom zou je dat dan niet van je man of jezelf kunnen verwachten?
Zo en jij bent ervaringsdeskundige op het gebied van huiselijk geweld? Wat jij hier verklaard is bullshit, en ja ik ben helaas wel ervaringsdeskundige op dat gebied. Ik heb het 2 keer mee gemaakt met 1 keer het resultaat blijf van mijn lijf huis. Gaten in de deuren slaan, nee meisje daar is het zeker niet mee begonnen. De eerste keer van de tweede ervaring, ook direct de laatste keer kwam volledig uit het niets. Meneer had honger en die wilde steak halen, we hadden net de afspraak gemaakt naar de Mac te gaan en zaten te wachten op de tram. Uit het niets staat meneer op, pakt mij bij mijn jas en probeert mij na een paar klappen voor de tram te gooien. Geweld, schelden of wat dan ook kwam daarvoor niet aan te pas. Zolang je het niet mee heb gemaakt ga ajb niet verkondigen dat je wel weet hoe zoiets werkt, echt daar gaat mijn bloed van koken. Mijn man zou nooit tegen een deur meppen maar weet je als dat een keer zou gebeuren en hij is het kwijt prima, maar angst dat ik de volgende keer aan de beurt ben, nooit hij zou mij met geen vinger aanraken.
tja ik weet ook 1000% zeker dat mijn man me nooit met 1 vinger aan zou raken. we hebben zo vaak het bloed onder elkaars nagels vandaan gehaald, dan had dat allang gebeurt!
Ik heb ook wel eens iets kapot gemaakt hoor. Gelukkig komt dit zelden voor! Mijn ex vond zichzelf 'verbaal sterker' en ging dan overdreven rustig doen met een grote glimlach. Dan werd ik dus nog kwader! Maar omdat ik weleens iets kapot heb gegooid ga ik echt mijn man niet slaan. Mijn man laat trouwens nooit iets van agressie zien. Ps. Ik heb zelf wel te maken gehad met een vriendje en slaan. En dat begon echt niet met dit soort dingen hoor!
Man man man, alsof iedereen als ze ruzie hebben rustig erbij gaan zitten en dingen RUSTIG uitpraten. Soms lopen de gemoederen wel eens hoog op. Wij zijn beide nogal hittepetitjes. Ik weet hoe ik hem verbaal moet triggeren, hij weet ook wat hij kan zeggen om mij te raken. Achteraf zijn we er ons ook beide van bewust dat het ging om ´´raken´´ en meer niet. Als daar een keer een deur bij sneuvelt, balen, maar so be it. Dat is makkelijk te vergeven, een klap aan mijn adres niet. En nee, het is geen begin van huishoudelijk geweld. Wel een begin aan geweld tegenover het huishouden. Dat arme servies heeft wat te verduren.
Uhm nee, ik niet, moet ik me nu zorgen maken? Ik kan je er ook geen advies in geven, aangezien ik niet in jouw situatie zit en ik geen achtergrond weet, of weet waar de ruzie over ging. Ik snap wel dat je erg geschrokken bent en dat je er wel met hem moet over praten. * heb nog even het topic door zitten lezen, wat zijn er ook veel vrouwen die dingen kapot maken Dat had ik niet verwacht....... Wat zonde van al die spullen
De kwaliteit van de hedendaagse bouwmaterialen is inderdaad adembenemend slecht. Het feit dat er na één driftbui al een deuk in de deur zit geeft al aan dat er gebruik is gemaakt van zgn. waaibomenhout. On topic: ik ken een stel waar in de studententijd ook regelmatig het servies over en weer vloog ( en grappig genoeg zat er bij hun ooit ook een vuistformaat deuk in de deur). Mijn mening: beter de deur dan de partner. Het bewuste stel is inmiddels nog altijd heel gelukkig samen met hun kindjes, en zijn eveneens mijn dierbaarste vrienden...
Agter wat wil je dan doen? Je man voor straf in een hoekje stoppen. Of op zijn kamer? Of pak jij gelijk je koffer als hij een keer tegen de deur slaat? Dan lijkt het dat je relatie niet goed is hoor. Als mijn vriend tegen de deur zou slaan zou ik in eerste instantie schrikken ja maar daar ga ik toch geen relatie voor verbreken of wat dan ook! Als hij rustig is geworden en klaagt dat hij pijn heeft kunnen wij daar een grapje van maken. Want het is zijn eigen domme schuld ja. En de volgende kun je dat beter niet doen schatje wie weet breek je hem dan. Maar ik ga hem er niet voor op zijn vingers wijzen. Daar ben ik niet de aangewezen persoon voor, dat is zijn moeder
Wat een ontzettende onzin dat huiselijk geweld begint met het slaan tegen een deur/muur vanwege frustratie/onmacht Weet je waar huiselijk geweld vaak mee begint? Manilpulatief gedrag, verbaal geweld, macht tonen door de ander dingen te verbieden, toontjes als "als jij dat doet, dan..." Een deur slaan hoeft dus echt niet altijd te leiden tot huiselijk geweld.
Mijn man heeft ook een keer een gat in de deur geslagen, uit onmacht. Tja, beter in de deur dan in mij. We kunnen er nu (3 jaar later) om lachen en de deur zit verkeerd om nu, was de deur van de kelderkast, de deur zit nu op zijn kop en het gat is nu niet meer te zien haha Ik schrok er toen ook wel van, maar ja. Iedereen doet wel eens stom.
Helemaal waar, maar doen wij vrouwen niet allemaal een klein beetje manipuleren als het erop aan komt . "Schatje, kan jij de afwas doen, want jij doet het zo goed!" Verbaal geweld: Ik moet zeggen dat ik soms ook wel eens dingen kan zeggen tegen mijn vriend (en vice versa) waar de honden geen brood van lusten, niet zozeer vloeken, maar elkaar ''verwijten'' maken. Het is maar net waar als persoon je grenzen liggen. Als jullie als koppel tevreden zijn over zo nu en dan een gaatje in de deur, wat maakt het dan uit? Maar zolang één van de twee wel degelijk problemen heeft met de situatie. Dan klopt er iets niet.
Nee, natuurlijk niet. Maar laten we het er eerst over eens worden dat het geen geaccepteerd gedrag is. En als dit thuis gewoon toegestaan wordt, net als schelden, tegen elkaar schreeuwen en grof taalgebruik enzo, wees dan niet verbaasd als je kinderen het overnemen.
Wie zegt dat er kinderen bij zijn? Dat iemand eens een keer uit zijn slof schiet door bijv iets op de grond stuk te gooien, ergens een trap tegen te geven betekend toch niet dat dit wekelijks of maandelijks gebeurd? Misschien wel 1x in je leven, of 1x in de 10 jaar. Het is maar net welke trigger je bij je iemand raakt soms. Mensen kunnen best iemand tot het uiterste drijven zonder schreeuwen of geweld. Maar jij brengt het nu alsof dit de normale gang van zaken is bij sommigen en dat er automatisch kinderen bij zijn.
joh als ik kwaad ben gooi ik graag iets kapot, net ook nog mn samsung note. daarna is het balen als een stekker maar op dat moment ben ik zo kwaad dat er ff met iets gegooid moet worden. gelukkig is dit maar zelden. maak je er niet druk om
ik denk als het regelmatig voor zou komen dat het een heel ander verhaal eens, we doen allemaal wel eens dingen waar we niet trots op zijn (of zeggen ze) gewoon even laten afkoelen en hem zelf tot besef laten komen van wat ie heeft gedaan en over praten, ik zou er (na enige tijd) zelfs een geintje over kunnen maken hoor. Mijn man heeft ook een keer gedaan, ik was echt bloed onder zijn nagels vandaan aan het halen (zwanger, hormonen, praat het niet goed maar was echt even b*tchy bezig haha) toen heeft ie ook gedaan, de zaterdag erop moest ie de deur maken, schaamde zich dood ervoor. We hebben het er wel over gehad (nouja ik meer janken, onder invloed van hormonen) hij schrok van mijn tranen en dimde meteen in, was niet zijn bedoeling hij werd alleen zo gek van me, ik heb zo zijn grenzen leren kennen (want ik ging veel te ver over iets persoonlijks) sindsdien (6 jaar geleden ofzo) nooit meer zoiets gebeurd eigenlijk. Niemand is perfect (haha zelfs ik niet, ik weet ik kom dichtbij ) nee ben gewoon echt een trut als ik zwanger ben en kan heel laag onder de gordel steken, ik was niet goed, bezig hij ook niet, maar toch liever dat als iets wat mij persoonlijk beschadigd... Ik kan je ook meteen zeggen dat na die zwangerschap ons serviesgoed hebben vervangen, aangezien de helft kapot gegooid is door moi (ook niet meer gebeurd na deze periode haha) ik kon nogal een heethoofd zijn, ik ben rustiger geworden met de tijd...
Beter een deur, dan jij. Ik zou dr ook van schrikken, maar achteraf denken: "Boeiend, liever die deur dan ik" Misschien ben ik daar gewoon een nuchtere trien in....
+1 Het gaat er niet zozeer om of dit een begin is van Huiselijk Geweld (wat wel degelijk zo KAN zijn) of dat je door een uitbarsting je relatie moet verbreken. Waar het wel om gaat is dat het in mijn ogen door een hoop hier geaccepteerd gedrag is, want "liever de deur dan jij" of "we zijn toch allemaal weleens boos". Kinderen krijgen meer mee dan wij denken, ja ook als ze niet in dezelfde kamer zijn. Slopen van spul en als je boos bent of ruzie hebt is niet het voorbeeld wat ik wil geven aan mijn kind.