Ik moest het in het begin juist een beetje remmen bij m'n dochter, die wilde vanaf het begin meteen alle dagen afspreken. De eerste keer dat ze ging wennen op school, december vorig jaar, kwam ze na schooltijd al met een kindje naar buiten en wilde ze een speelafspraakje. Ik stond toen even met m'n mond vol tanden, dat ging me een beetje snel en heb het even afgehouden. Na de kerstvakantie ging ze écht en sindsdien heeft ze bijna elke week wel een afspraakje, de ene keer bij ons, de andere keer bij een ander. Ze heeft vanaf het begin 'een hartsvriendin', een 'beste vriendin' en een paar 'hele goede vriendinnen', de rest zijn gewoon vrienden en vriendinnen.
Ik vraag me ook af hoeveel jullie kind zelf mag bepalen. Ik lees steeds: dochter/zoon maakt afspraakjes. Daar heb je als ouder toch de final stem in of niet? En sluiten jullie dat dan kort met de ouder die het vriendinnetje/vriendje komt halen?
Tuurlijk, ik ben uiteindelijk degene die bepaalt. Als ik andere plannen heb, dan gaat het niet door, simpel. Dat weet ze ook. Maar als er geen afspraken zijn dan laat ik haar vrij daar in. Net als bij wie er gespeeld wordt, bij de ander of bij ons. Staat m'n huis op zn kop en heb ik geen zin in rotzooi, dan stuur ik het wat meer naar 'bij de ander'. En een andere keer stel ik voor bij ons. Ze denkt dat ze het allemaal zelf bepaalt, maar ik stuur het uiteraard heel subtiel
Tuurlijk bepaal je als ouder uiteindelijk wat er gebeurt. Ze komen hier regelmatig 2 aan 2 de klas uit en hebben al helemaal bedacht bij wie ze gaan afspreken. Helaas kan/mag het dan niet altijd, ik ben meestal niet zo moeilijk omdat Eva maar 2 dagen kan afspreken, maar de andere ouder kan soms niet of wil soms niet (omdat het die week al zo druk is bijvoorbeeld). Eva moet van mij wel altijd aan de vader/moeder vragen of ze kunnen afspreken, normaal kan ze best timide zijn, maar dan is ze dat helemaal niet, zo graag wil ze dan . En natuurlijk overleg je zelf ook even met de ouder van dat kindje, even telefoonnummers uitwisselen als dat nog nodig is en de tijd van ophalen/thuisbrengen afspreken. Of als het die dag niet uitkomt, alvast een andere dag afspreken. Maar goed, het spreekt eigenlijk wel voor zich als het zover is
Ja hoor, uit eindelijk bepalen wij of er wel of niet gespeeld gaat worden. Maar mijn ervaring is dat ze van alles afspreken in de klas. En dan wordt er even overlegd met de ouder ( of opa/oma/oppas etc ). Maar vaak kan het ook niet, helemaal teleurgesteld dan want ze hadden al hele plannen, kleine druktemakers.
Ik schrijf juist dat ik dat wel zou doen toch Ik laat mijn dochter idd niet zomaar bij iemand spelen.....ik wil echt eerste ouders leren kennen. Dat het dan ook gewoon moeders zijn is voor mij geen reden om het dan maar te doen. Ik leer de ouders steeds beter kennen nu omdat ik vaker een praatje hou...dus misschien als ze dalijk eens komt dat ik er eens over nadenk. Ze zit pas vanaf vorig jaar sept op school. Daarbij is ze veel te moe door al die indrukken. De woensdag en vrijdag middag is hier echt een dag om bij te komen. Heerlijk niks doen.
Ik dacht dat je bedoelde dat als iemand haar vraagt, je erover na wil denken. Maar goed, andersom dus ook . Als je een keer met een ouder praat, kan je meestal wel een beetje inschatten hoe de ouders zijn toch? Ik heb met sommige ouders (en kinderen) niet zoveel, maar als Eva dan wil afspreken, vind ik dat prima. Ik kan wel redelijk inschatten of de ouders een beetje dezelfde normen en waarden hebben als ik. En ook als dat wat verschilt, vind ik het ook prima, daar leert Eva ook van (en ik misschien ook ). Als ik een kind/de ouders echt niet geschikt zou vinden om daar te gaan spelen, zou ik het ook echt niet doen. Maar dat is hier niet van toepassing, ik zie gewoon 'normale' kinderen en ouders. Teveel wantrouwen is ook niet goed denk ik (en ik ben echt niet zo makkelijk).
Zolang niemand komt vragen doe ik het ook niet. Ik kan natuurlijk ook de ouders inschatten maar het is gewoon dat ik liever even goed kennismaak met de ouders. Heeft verder niks te maken met "mensen die anders zijn".....maakt mij helemaal niks uit hoor. Niemand is hetzelfde als ons dat kan ook niet. Ik ben gewoon van mening dat ik mijn kinderen niet zomaar bij iemand laat spelen die ik niet ken....puur bescherming geen wantrouwen of tè beschermend hoor....
Nou, Jelle is bij zijn vriendje thuis gaan spelen maar ik werd om 16.15 al opgebeld of ik hem kon komen halen. Bleek het broertje van vriendje een flinke koortsstuip te hebben en de ambulance stond voor de deur om naar het ziekenhuis te gaan. (was al de tweede of derde keer in korte tijd) Jelle is er wel van geschrokken, maar was geheel niet onder de indruk... Hij vond het allemaal wel interessant. Ik heb mijn hulp aangeboden, maar dat was niet nodig en toen zijn we snel naar huis gegaan. Zo dadelijk maar eens vragen hoe het gaat met broertje.
Mijn zoontje had op zijn 3e schooldag een vriendinnetje mee en vanaf week 1 heeft hij regelmatig vriendjes mee naar huis of gaat hij daarheen. Hij zit een paar maanden op school maar hij vraagt elke keer mag er iemand mee. Nu kan het alleen op dinsdag en vrijdag tussen de middag want na school moet hij dan zwemmen en de andere dagen wordt hij door oma opgehaald. En mijn schoonmoeder neemt dan een enkele keer een kindje mee zodat ze bij haar thuis kunnen spelen maar over het algemeen is het alleen tussen de middag voor een boterham op mijn vrije dagen. En op de maandag is hij altijd bij mijn ouders met mijn neefje samen dus hij speelt genoeg en in de weekenden met kinderen van vriendinnen enzo. Maar hij heeft ook zoveel energie dat ik naast school en zwemmen er binnenkort nog wat bij wil gaan doen op de zaterdagochtend.
ik word juist gek van de vragen van soms 2 kindjes die elke x willen spelen hahahaha en hij zit voledig op school sinds 17 dec
Dochter gaat sinds september naar school en sinds december vliegen ineens de afspraakjes om de oren. Wij hebben daar zelf niets voor gedaan om het te stimuleren. Het gebeurde gewoon ineens. En nu hebben we zelfs een max. van 2x per week afgesproken omdat het anders een beetje veel word
Zoon is erg populair op school maar van speelafspraakjes komt het eigenlijk niet. We hebben veel kinderen die van buiten het dorp komen en dan vinden ouders het vaak gewoon een beetje gedoe. Ook veel werkende ouders en dus veel BSO (zoon speelt daar altijd met dezelfde jongetjes waarvan één uit zijn klas en één die hij nog kent van het kdv). A.s. donderdag komt er een meisje spelen (maar wel in bijzijn van haar moeder want het kind schijnt samen spelen moeilijk te vinden) en hij speelt af en toe met een vriendje van het kdv. Het is genoeg.. hij heeft een zusje waar hij graag mee speelt, zwemmen, kinderhockey, opa en oma... druk zat Oja, ik merk ook wel dat het vooral de ouders zijn die graag even hun handen vrij willen hebben de speelafspraakjes willen regelen maar dan bij hen komen.. ho maar
Nou mijn zoontje speelt veel liever thuis met vriendjes dan andersom dus als hij het weer eens vraagt zeg ik 'ja maar nu mag je wel een keer bij hem spelen' en moet zeggen dat hij het dan ook geen probleem vind. Ik vind het erg gezellig hoor met die kinderen maar het hoeft van mij ook niet elke keer bij mij thuis. Al is dat 9 vd 10 keer wel zo dus die ene keer dat hij bij een ander speelt is weleens lekker ja
Oh echt waar?! Wat erg eigenlijk . Hier zijn het echt de kinderen die willen afspreken. En het gaat een beetje om en om, nu vindt Eva het vaak wel spannend om ergens anders te spelen, dus er wordt wel vaak hier gespeeld. Mij maakt het niet zoveel uit. En als Eva weg is, heb nog een ander draakje die zich mét Eva veel beter vermaakt. En als hier een kindje speelt, speelt Lisa lekker mee. Meestal heb ik mijn handen minder vol aan 3 kinderen dan aan mijn 2 eigen kinderen . Ik ga gewoon beginnen met het avondeten en de kinderen spelen (meestal) op Eva's kamer.
Na 2 keer op het schoolplein met iemand praten heb ik wel het idee dat ik die vader of moeder wel een beetje ken. Je hebt ook wel snel een indruk hoe iemand is, vind ik. Hier geeft iedereen ook makkelijk hun kind mee aan een andere ouder, ook al kennen de ouders elkaar niet zo goed. Het voelt gewoon vertrouwd, misschien dat dat voor jou anders is. Is ook allemaal prima , ieder z'n eigen manier toch?