Hallo allemaal, Volgens mij ben ik in verwachting van ons derde kindje... Helemaal blij kan ik nog niet zijn... Onze dochter van 3 is nog geen jaar geleden overleden aan een meningitis... Wat mis ik haar vreselijk.... We wilden altijd graag drie kindjes, alleen is het nu in een sneltreinvaart gegaan.... Maar deze zwangerschap zal heeeeeel dubbel zijn.... Ik vind het fijn om op dit plekje te weten dat ik niet de enige ben met vreselijk beel verdriet... Op de andere plekjes hier op de site is iedereen zo blij....dat ben.ik voorzichtig ook maar het is toch dubbel... Ik heb trouwens nog een zoontje van 2. Zijn er meer mama's met overleden kindjes die wat ouder xijn geworden? X mama van m* en m
Wat een vreselijk verdriet. Ik snap dat je gematigd blij bent. Onze dochter is dan wel na 32 weken levenloos geboren, maar ik vind t ook heel erg moeilijk om me echt over te geven aan deze zwangerschap. Volgens mij zijn er wel meer meiden die oudere kindjes hebben verloren. Veel sterkte en hopelijk kan je ondanks dit onmenselijke verlies toch een beetje genieten van deze zwangerschap.
Jeetje meid, wat verschrikkelijk dat jullie je meisje moeten missen. Gefeliciteerd met je zwangerschap. Wat zal het allemaal beladen zijn zeg, deze zwangerschap. Ik heb er geen ervaring mee maar wil je heel veel sterkte wensen.
Wat een vreselijk gemis. Mijn jongste dochter is nu ook 3 en het doet me al pijn als ik er aan denk. Alsnog gecondoleerd en toch ook gefeliciteerd met je zwangerschap. Hier dus geen ervaring met een overleden kindje, ik weet wel dat er meiden zijn die een kindje hebben verloren die al wat ouder waren. Ik heb wel als jong meisje een vriendinnetje verloren aan meningitis. Heel, heel erg veel sterkte. Ik kan me niet eens voorstellen hoeveel verdriet jullie moeten hebben
Jeetje meid, Hartsikke veel sterkte! Dit is het moeilijkse wat een ouder kan overkomen. Ik zal tijdens mijn gebed, zegeningen voor je dochter vragen. Daar waar ze veilig is in de hemel. Ik heb zelf geen kind verloren. Ik hoop dat je het kan verwerken en denk aan de dag dat je haar weer terug zult zien. Ze is niet voor altijd bij je weg. En je hebt nog een andere zoon en in verwachting. Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik ben blij dat je ook niet helemaal alleen ben en dat je nog kinderen heb al hoewel je je dochtertje altijd blijft missen. Heel veel sterkte en als het niet gaat, denk aan je dochterje die nu niet meer aan het lijden is en je altijd ziet en jullie op een dag herenigd worden! Nogmaals heel erg veel sterkte en ook voor je man en je kinderen. Groetjes
Wat een vreselijk gemis! Ik ben mijn oudste zoontje verloren toen hij 8 maanden oud was. Daarna ben ik zwanger geworden van mijn jongste zoontje en die zwangerschap heb ik vooral geestelijk als zwaar ervaren. Gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap en ik begrijp hoe je je voelt. Allerlei emoties door elkaar. Liefs Suzanne
Bedankt! @suuz: ik merk ook wel dat ik het heel dubbel vind... Gewoon ook bsng dit kindje te verliezen, ook al was mijn dochter geen baby meer... Hoe is jou zoontje overleden? Was je juist blij weer een jongetje te hebben gekregen? Xxx
Heftig hoor. Ik heb zelf een dochter van bijna 3 en een dochter die overleden is na een zwangerschap van 23 weken. Kan me voorstellen dat een nieuwe zwangerschap erg dubbel is en dat je angstig bent. Ik hoop dat je op de een of andere manier toch een beetje rust kunt vinden.
Ja het gevoel van weer je kind verliezen herken ik. Je hele vertrouwen in het leven is op zijn kop gezet. Hoe kun je nu verwachten dat alles goed gaat, als alles eerst zo fout is gegaan? Ik heb wel gemerkt dat dit vertrouwen met de tijd is gekomen. Een antwoord waar je nu helemaal niks aan hebt, want het voelt zo anders. Ik kon mensen eerst niet uitstaan die zeiden "het gaat over met de tijd of het slijt wel". Ik dacht, ik voel het NU en het gaat nooit meer over. Mijn zoontje is overleden aan wiegendood. Hij is gaan slapen om nooit meer wakker te worden. In eerste instantie was ik erg geschrokken dat het weer een jongetje was ( ik wist het met 35 weken zwangerschap), omdat er in eerste instantie werd gedacht aan een stofwisselingsziekte die alleen bij jongens voorkwam. Daarnaast had mijn tweede zoontje ook een (te) laag gewicht en (te) korte armen en benen, iets wat bij mijn eerste zoontje ook had en hun wees op die stofwisselingsziekte. Uiteindelijk is dus gebleken dat mijn eerste zoontje dit niet had. Het geslacht maakte mij niet qua voorkeur, alleen hierom dus wel. Toen eenmaal bekend was dat dit niet de oorzaak van het overlijden was, had ik er vele meer vrede mee. Groetjes Suzanne
Het is al zo verschrikkelijk heftig om je baby te verliezen... ik kan me niet eens indenken hoe afgrijselijk het wel niet moet zijn om na zo'n tijd nog je kindje te verliezen. Het is gewoon niet eerlijk! Ik hoop toch dat je een fijne zwangerschap zult hebben en een super gezond kindje op de wereld zal zetten!
Vandaag zou je vier jaar geworden zijn, meis wat mis ik je vreselijk! We zullen je geboortedag vieren met taart en kaarsjes en bloemetjes! Hopelijk kijk je vanaf je roze wolk met een glimlach naar ons...
Kippenvel... Wat vreselijk verdrietig dat jullie meisje niet langer bij jullie mocht blijven dan haar drie jaartjes. Zo oneerlijk Heel veel sterkte vandaag, ik hoop dat jullie ondanks het vreselijke verdriet en gemis toch ook met een glimlach naar boven kunnen kijken. Ook wil ik jullie feliciteren met de zwangerschap, hopelijk kun je er toch een beetje van genieten.
Met tranen in mijn ogen heb ik jouw verhaal gelezen. Wat moeten jullie door een hel gaan, echt vreselijk! Ik wens je superveel sterkte bij het verwerken van dit enorme verlies... Ook wens ik je een hele goede zwangerschap, opdat jullie dochter een beetje voort mag leven in haar broertje of zusje...
Wat fijn om te horen dat jullie haar verjaardag gevierd hebben. Ze zal zó trots zijn op jullie!! Dikke knuffel!
Zwangerschap na het verlies van een kleintje is inderdaad heel heftig. Mijn eerste dochtertje 16 mnd toen ze overleed, na een ernstige ziekte maar ook 6 weken nadat haar broertje geboren werd. Wij putten er kracht uit dat ze toch nog kennis gemaakt hebben. Toen ik daarna opnieuw een dochter kreeg vond ik dat nog wel spannender, want ze lijkt heel erg op grote zus. Toch is ieder kindje zijn eigen persoonlijkheid en geniet van de mooie momenten. Waardering voor kleine dingen, was voor onze wijze les uit de nare ervaring. Sterkte!