Ik heb hier ongeveer een jaar geleden een toppic geopend, over tips hoe om te gaan met jaloerse/bezitterige man. Hier in had ik beschreven wat er eigenlijk allemaal wel niet mocht in mijn relatie. Ik heb veel reacties gekregen, waar ik niet zo veel mee had op dat moment, en ook erg veel fijne tips gekregen. Inmiddels zijn we nu dus een jaar verder, maar dit toppic blijft in mijn hoofd spelen, ook omdat ik regelmatig de reactie te lezen kreeg, dat TS (ik dus) niks met de adviezen zou doen. De stand van zaken zoals het nu is: Ik ben van de zomer voor het eerst het huis uit gegaan, samen met dochter, 2 nachten, waar hij enorm van geschrokken was, hij zou hulp zoeken etc.... dus weer terug gegaan, met het idee, dat het nu wel duidelijk zou zijn, dat ik zo niet verder meer kon. Uiteindelijk ben ik nog 2 keer weg gegaan, maar er veranderde helemaal niks eigenlijk... En toen was het bijna kerst.... en wat heb ik gedaan... Ik ben weg gegaan. Samen met de kleine meis. En gezegd dat t de laatste keer was, want ik was er helemaal klaar mee. En wat is er veel veranderd zeg. We liggen in scheiding, heb met dochter 6 weken bij mijn vader gewoond, en sinds afgelopen vrijdag hebben we onze eigen woning Geen spulletjes niks hadden we, maar door dat ik al weer 6 weken bij mijn vader in huis zat, kreeg ik al snel mijn oude contacten terug. Hoe fijn voelt dat, vrienden die je al 10 jaar niet gesproken hebt, die dan weer zoooooooo voor je klaar staan, niet te geloven. Ook voor me meisje is het zo veel rustiger nu, geen ruzies meer tussen papa en mama, gezellige school, ze mag bij vriendjes spelen etc. En ik dan... ik sport weer, leef weer, en het mooiste van alles: Ik heb weer zin in het leven, de zomer komt er aan, smurfje en ik hebben 1 doel gemaakt! Deze zomer gaan we 1 week kamperen, op de fiest, smurf achterop, fietskarretje daar weer achter, en we gaan de dijk over, een camping zoeken, en genieten! Ja dat doel hebben we nodig, om blij van te worden, want al met al, na wat er gebeurd is, is het echt nodig. We vallen onder de categorie huiselijk geweld (psychische) en er is nog zo ongelooflijk veel wat we moeten verwerken.... Maar hoe fijn is het dat er dan familie op je staat te wachten, en je met alles helpen, wat je wilt. Ook leer ik hard me trots in te slikken, want alles wat we krijgen neem ik nu aan, al is het maar voor me meisie. En jeetje... wat kunnen we weer lachen samen, gewoon naar buiten gaan, shoppen, bussen, gewoon alles wat we willen. Hoe opgelucht ben ik nu! Ja mijn ex denkt nog dat ik terug kom, maar dat gaat echt niet meer gebeuren.. no way, ik ben veels te blij met hoe we ons nu voelen! Dames die toen zeiden, dumpen.... toen klonk het niet leuk, echter is in dit geval gebleken dat het voor mij en smurfje echt het beste is wat ik kon doen. We lachen weer! @ De dames met de goede tips... ook bedankt, ik heb t geprobeerd, echter nooit de kans gekregen van hem om t te laten slagen. Tis misschien een wat warrig bericht, echter, ik bedenk gewoon voor mezelf dat ik mijn oogkleppen ben gaan openen op het moment dat ik mijn vorrige toppic heb geplaatst! En ja..... dan is een updat wel verdiend voor jullie! Fijne avond!
Hele dikke pluim voor jou! Wat knap dat je hebt durven kiezen voor jou en je dochtertje! Geniet van het leven samen!
Good for you meis...lekker genieten van je nieuwe leventje (heb je topic toen niet gevolgd trouwens dus weet niet alles van jullie situatie)...
Heb je oude topic niet gevolgd, vindt dit erg knap en dapper van je! Wil je dan ook veel geluk wensen!
Wat fijn om te lezen dat het zo goed met jullie gaat!! Ik heb je topic destijds ook gelezen en vind het erg fijn om een update te lezen. Meid zo te horen komen jullie er wel !
Ik ken het topic van toen niet maar ik wil even zeggen dat je een toffe stoere mama bent! Zo te lezen heb je de juiste beslissing gemaakt. En hoe moeilijk soms ook... het word alleen maar beter! En dat er toen der tijd dames waren die dachten dat je niets deed met hun adviezen?... zoiets heeft tijd nodig. Vind het dus raad dat er waren die dachten dat je dus zomaar hup, de boel gepakt zou hebben. Geniet maar lekker van je meisje!
Graag gedaan hoor deze update... heb ook begrepen dat het goed voor mezelf is er over te praten, want zelfs dat mocht ik natuurlijk niet. En eigenlijk ben ik bijna zo ver dat ik kan zeggen dat ik trots op mezelf ben. Dat zal wel gebeuren als ik daadwerkelijk een handtekening heb staan, en dat ik los ben van mijn ex! Ik kan niet wachten
Ontzettend moedig dat je voor jezelf en kindje hebt gekozen !! Heel veel respect en ik wens je veel goeds voor de toekomst toe.
Fijn dat het zo goed gaat en dat je je dingen kan oppakken. Geniet lekker van je meissie en de vrijheid
Ik zit echt even te genieten nu.... tis ook wel eens prettig iets positiefs te horen of lezen... Ook dit is weer geweldige steun! Ex moppert de hele tijd dat ik smurfje uit haar vertrouwde omgeving heb weggehaald... dat vind ik wel irritant. Want aan 1 kant zeg ik ja, das waar, we wonen nu 40 minuten rijden verder, echter ben ik ook van mening dat de vertrouwde omgeving behoorlijk vies was zeg maar... Klinkt vaag, maar ja, weet zo niet hoe t duideljk te vertellen! Ik hoop wel uit de grond van mijn hart dat ik wat dat verhuizen betreft het goed heb gedaan.... eigenlijk weet ik dat wel zeker, want dat gezichtje van haar zegt natuurlijk wel genoeg toch? Onzekerheid is nog volop aan wezig.... we gaan het WEL redden, dat voel ik gewoon!
Super goed van je!! Ik snap dat je ex dat zegt, hij weet vast dat je je dat misschien aan trekt en hoopt dan natuurlijk dat je alsnog terug komt! Maar klopt wat je zegt, die veilige plek van jou dochter was helemaal zo veilig niet!! Echt beter dat je nu echt weg bent hoor! Suc6 met alles!
Die onzekerheid is niet raar hoor, heb ik na mijn scheiding ook last van gehad. Een voorbeeld: De eerste keer op vakantie, alleen met kind, vre-se-lijk !! de dag ervoor heb ik echt lopen huilen dat ik niet durfde, maar wel gewoon gegaan natuurlijk, en het viel mee Beetje bij beetje zul je merken dat je jezelf weer terug gaat vinden, ik was nl zelf erg schuchter geworden, onzeker gemaakt en was eigenlijk best een bang vogeltje (achteraf bekeken) Totdat ik op een gegeven moment merkte dat ik MEZELF weer was, zoals ik was voor mijn huwelijk, een heerlijk moment. dat gaat jou ook nog overkomen meid, en natuurlijk ga je het redden, al zal het misschien met ups en downs gaan, bij moeilijke dingen: gewoon doorzetten, heel veel geluk toegewenst
Ik weet idd dat het weer het gemanipuleer is van zijn kant... echter kom ik steeds meer los van zijn macht... ja hij krijgt mij bang, heus... echter merk ik dat ik toch wel een oermama ben, want ik laat niet meer over me heen lopen. Echter heb ik ook nog steeds momenten dat ik letterlijk loop te shaken van angst hoor, als ik weer dagen achter elkaar een telefoon stalker heb zeg maar, dat vreet toch aan je... Zou willen dat ik nog veeeeeel losser van hem stond. En vooral dat ik niet meer bang ben. De ene dag praat hij normaal, en helpt hij zelfs met spullen hier heen brengen, en vervolgens moet ik hem de deur uit trappen omdat hij zo dreigend tegen over me gaat staatn (waar smurfje bij is)... Frustrerend, beangstigend, zal dat ooit weggaan?