@Lov ik duim morgen voor je, hoor! Ben benieuwd!!! ik schrijf ook niet meer zo snel mee, werk nu iets meer dus sommige dingen hier ontgaan me maar ik leef en lees wel zo goed als mogelijk mee hoor!
Goedenavond dames, Hier vluchtig bijgelezen. Knuffel voor degene die het nodig hebben en mijn duimen draaien voor positieve testen komende week! Vandaag een nieuwe babyfoon gekocht. We hadden voorheen de Luvion Grand Elite, een super ding (wel duur) maar tot 3x toe teruggeweest omdat hij ineens geen bereik meer had. Erna het nieuwste model gekregen (geruild bij Babydump) maar helaas de bon kwijtgeraakt of origineel meegezonden, die laatste beviel namelijk totaal niet!! Te groot blokkerig beeld en veel ruis. Helaas kon hij niet terug zonder bon dus hebben we hem via mp verkocht. We dachten er geen te willen tot de volgende maar nu onze zoon steeds zo ziek is, wil ik wel kunnen zien hoe het gaat en of hij niet ligt te stikken in zijn spuug ofzo... Dus op pas geweest na een uitgebreid onderzoek op internet, en we zijn voor de Alexto DVM 70 gegaan. We hebben hem op het werk ook voor 1 cliënt en hij werkt fijn. Hij was zo geïnstalleerd en het beeld voldoet aan onze wensen. Alleen kan er geen extra camera op dus tzt moeten we even kijken of de babyfoon voor nr 2 gebruikt gaat worden en zoonlief zonder of dat we er nog een bij aanschaffen. Gelukkig is zoonlief aan de beterende hand. De ab kuur slaat al aan. Ben er erg blij om met de operatie van komende maandag in het vooruitzicht. Hij hoest nog wel veel, maar eet steeds iets meer en zijn ogen zijn bijna vrij van prut. Gisteren steeds een gelige drap wat eruit kwam, ook uit zijn neusje, zo sneu! Hele dag wilde hij niet slapen, dus hopelijk doet de nacht ons goed. Man zit met zijn rug dus alles komt op mij neer momenteel. Ik heb laten pendelen trouwens, en er wordt voorspeld dat ik in juli een positieve test in handen zal hebben en het een meisje zal worden. Ik ben benieuwd
Hihi dank je Lov, veel succes morgen! Ik duim voor je dat je hcg laag is Wat fijn dat je zoontje aan de beterende hand is Sanne Ben benieuwd of je pendel uit gaat komen! Fijn dat je schoonmoeder er niet veel aan gaat over houden knvs. Ik hoop natuurlijk voor je dat je menstruatie weg blijft CupCake, hoop dat jij ook snel ongesteld gaat worden of dat je natuurlijk toch zwanger bent!
Welkom alle nieuwe dames! Ik heb eindelijk m'n verhaal uitgetypt en plaats die in het volgende berichtje. Ben wel blij dat ik nu weer lekker mee kan schrijven, en hoop snel een hoop positieve testen te zien! (En misschien ook echo's? Ik weet niet hoe makkelijk die in te scannen zijn haha. )
Nou dames, vriendlief was hier van vrijdagmiddag tot maandagochtend, vandaar dat ik maar heel erg weinig heb geschreven.. Maar ik denk dat ik nu eindelijk wel m'n verhaal kan plaatsen. De reden dat ik het niet meer weet, is omdat ik er niet meer zeker van ben of ik wel oprecht een kindje wil (op dit moment dan, ik weet wel 100% zeker dat ik ooit een kindje wil). Het is namelijk zo dat ik altijd verschrikkelijk eenzaam ben, en ik ben bang dat ik vooral aan een baby denk om die leegte op te vullen.. Mijn broertje heeft autisme en ADHD en daar heeft m'n moeder haar handen vol aan (ze heeft ook reuma en is vaak er moe en heeft veel pijn, en dan geef ik haar liever gewoon haar rust), vriendlief woont natuurlijk zo ver weg, en ik, ik kom bijna nooit de deur uit. Ik ben met school gestopt vanwege m'n lichamelijke toestand (costochondritis, nog steeds last van operatie aan scoliose en slapeloosheid), en werken zie ik dus ook niet zo zitten (ik mag geen zwaar lichamelijk werk doen, en zou max. 2-3 uur per dag willen/kunnen werken vanwege de vermoeidheid). Ik fantaseer vaak over een baby hebben, hoe lief het eruit ziet, het voeden, troosten, door moeilijke tijden gaan (huilen, ziekte), het zien opgroeien, woordjes leren, haartjes krijgen, kleertjes, zelfs naar stinkende poepluiers kan ik enorm uitkijken. Maar als ik er dan aan denk dat vriendlief thuiskomt en ik nog steeds geen tijd voor hem heb (of in ieder geval weinig), vind ik dat helemaal niet meer zo leuk en geweldig. Dat gaf me al het eerste idee dat het te vroeg is, we brengen nu natuurlijk ook maar heel weinig tijd met elkaar door. Maar aan de andere kant, vanaf juni ben ik elke dag bij hem, en als we in december beginnen is het minimaal september voor het baby'tje er is, dus we kunnen nog minstens 15 maanden van het samenzijn en de vrije tijd genieten. (Vriendlief werkt overigens en gaat naar de universiteit) Dat vind mijn vriend trouwens ook een groot struikelpunt, dat we dan maar zo 'weinig' tijd samen hebben doorgebracht. Hij vindt het eigenlijk te vroeg en voelt zich er niet volledig happy bij, maar wil dat liever dan helemaal nooit (ik heb gezegd dat als we veel later beginnen het niet meer hoeft, niet als bedreiging, maar omdat ik weet dat ik eraan onderdoor ga als ik daar alleen maar op zit te wachten, want ik zit nu altijd ook alleen maar te wachten). En daar voel ik me dan ook weer schuldig over, alsof ik hem ertoe dwing een kindje te krijgen met mij. En voor een kindje moet je natuurlijk samen gaan (uitzonderingen daargelaten). Daarnaast zit er nog iets raars in m'n hoofd.. Ik vind het niet erg comfortabel om dat te zeggen, vooral omdat m'n zus hier op ZP zit, maar ik plaats het toch maar om m'n gedachtegang zo duidelijk mogelijk te proberen weer te geven.. (Dit haal ik waarschijnlijk wel weg later) Ik heb vanaf mijn zestiende het idee dat ik ben verkracht toen ik elf was, en dat ik van de trap af ben gevallen en toen een miskraam heb gehad. En waarom? Geen flauw idee. Er is echt totaal geen aanleiding toe om dat te denken, en ik kan me ook niet voorstellen dat het echt is gebeurd, omdat ik altijd al iemand ben geweest die liever de hele dag binnen zit, maar vooral 's avonds/als het donker is. Ik heb er tot ongeveer afgelopen oktober wel echt in geloofd, totdat ik er met m'n vriend meer over probeerde te praten (ik had het al heel vroeg verteld, maar dan wel heel kort) en merkte dat er ontzettend veel ontbrak. Ik had geen idee waar het was, geen idee hoe lang ik zwanger was voor ik viel, geen idee in welke maand het gebeurde (wel de precieze dag van de 'miskraam'), enz. Maar ik voel nog steeds een soort 'gemis', en ben ook bang dat een deel van mijn wens bestaat uit die gedachte wegdrukken of te vervangen. Maar toch krijg ik het gevoel niet weggedrukt.. Wanneer ik een baby zie, smelt ik nog steeds helemaal van binnen. Als ik een kledingwinkel binnenstap, loer ik altijd vanuit mijn ooghoeken naar de babykleertjes, en ben ik in m'n hoofd al aan het uitvogelen welke onze smaak zouden zijn, welke ik al 'vroeg' zou kunnen kopen (als in, uniseks, wanneer we het geslacht nog niet weten), enz. Het is dat ik geen flauw idee heb in welke maat een baby hoe dan ook gaat passen, anders had ik waarschijnlijk al iets gekocht. Ik typ dit ook met tranen in m'n ogen, want ik heb echt geen idee meer wat ik nou wil en hoe het moet.
Micchan meissie......wat lees ik allemaal? Op je verhaal van wel of geen kindje......ga eerst eens samenwonen en zie wel hoe en wanneer..... Een kindje krijgen is niet iets wat je moet overhaasten lieverd. Nu lijkt het allemaal zo mooi en bijzonder, en vooral de fanatasie van een kindje en supermooi. Het echt hebben van een kind is al snel gewoon. Niet dat ik het niet t mooiste vindt wat er bestaat hè. Maar van te voren kun je hele voorstellingen hebben hoe het wel niet moet zijn. Is je kindje er eenmaal kun je nooit meer terug. Een kindje verdient het niet om net op het verkeerde moment geboren te moeten worden. Niet dat ik nu eg dat dit bij jou zo is, dat weet ik niet natuurlijk. Denk wel .... Doe rustig aan, je hebt nog alle tijd om kindjes te krijgen. Toch? Als heteen moeten is .... Dan klopt het toch al niet. Over je verkrachting, wat veracheikkelijk moet zijn als je met zo'n gedachte zit. Je weet dus niet of het echt gebeurt is?
@lov succes vandaag! Hopelijk kun je gauw verder @micchan wat een verhaal hey! Knap dat je dat zo neer kan zetten. En niet naar bedoeld maar heb je ooit geprobeerd er met iemand over te praten.. Psycholoog of iets dergelijks?? Soms kun je dingen idd goed verstopt hebben... Misschien lan iemand je helpen het voor jou duidelijk te krijgen?
Lov succes vandaag zal aan je denken en duimen xxx Micchan jeetje heftig verhaal. Mis moet je eens met iemand praten niet slecht bedoeld hoor! Maar is niet niks want lees ook dat je ziek bent geweest of nog bent En eerst lkkr samenwonen derest komt vanzelf je bent nog jong! Sterkte ermee meis xxx
@nimme Even over het Tempkaartje iemand in een ander topic denkt dat ik op dag 26 m'n eisprong heb gehad omdat volgens haar je gemiddelde Temp met eisprong 36.7 is?! Maar m'n ovutesten gaven dat niet aan? Heb even met ff gespeeld en alleen als ik m'n slijm op waterig zet op dag 26 heb ik een eisprong maar niet als ik m'n opk weghaal help xxx
Knvs je zietmtoch duidelijk een daling en enorme stijging rond de 20ste? Je zou toch denken dat dit je ei was? En dank je meid.
Succes vanmiddag! Ik zal voor je duimen! En Micchan: heftig verhaal! Zoals al andere dames hebben gezegd, misschien is het een goed idee om met een psycholoog oid te gaan praten. Als het zo diep zit, kan het je tegen gaan werken! Niet alleen nu, maar ook als je wel een baby/kindje hebt. En jij bent inderdaad nog jong, dus je hebt nog tijd... (Ook al zal je daar misschien anders over denken.) Ook ik denk dat je beter eerst kunt gaan samenwonen, leer elkaar beter kennen en ga daarna pas verder praten over de kinderwens.
Morgen dames ! Micchan ,ik sluit me aan bij de rest van de dames en ik hoop dat alles op zijn pootjes terecht mag komen in je eigen leven als ook in je relatie en met de familie. Wat jij zegt van je geovel en je droom kan het zijn dat je als kind zijnde een emotioneel gemis hebt gehad ,soort psychische mishandeling zoals men noemt ,te weinig liefde ervan ,vaak dat je alles zelfstandig moest doen (je geeft het ook aan van je broer te moeten helpen enz).Moest het echt zo niet zijn van je verkrachting dat je echt 100% het zou weten dat het niet is zou ik dat eerder naar dat verklaren. Wil je meer weten pm me gerust. Lov ,lieve meid ,heel veel succes strakjes!!! Knvs ,haha snoer me de mond aub .... (over hetgene je had geschreven).Ik ben met je kaartje eens je eisprong zal dan geweest zijn hoor anders stijgt je temperatuur zo snel niet maar het kan soms zijn na + ovutest dat je eitje binnen dat en 72 uur spring je dus eigenlijk nog een marge hebt van 1 tot ..... dagen NA je positieve ovutest ,snap je hem ?? Hier niets speciaals de kids naar school gebracht halleluija (die waren ineens niet meer ziek). Inkopen gedaan in de buurtwinkel ,al opgeruimd ,nu nog ontbijtje want val om van de honger. We gaan een rustig woensdagje tegemoet
Wauw wat een uitgebreide reacties! Ik heb ze wel allemaal al gelezen, maar momentje nodig om te reageren. Jullie zijn lieverds!
Heej meiden, Ik heb sinds 2 dagen steeds steekjes boven m'n linkerheup.. Niet perse bij bepaalde bewegingen, ook in rust. Doet niet echt pijn, maar het valt wel op! Zeker nu ik niet aan het werk ben.. Het is wel bijna elke minuut.. Ga ik googlen, stuit ik (natuurlijk) als eerste op symptomen van een zwangerschap.. Heeft iemand hier ook last van?