Cupcake, spannend!! Ik zelf had een soort trillend gevoel in mijn buik toen ik zwanger bleek van onze zoon. Net of mijn baarmoeder iets trilde, tot 2 x toe, ik zat toen in de auto ik weet het nog goed. Wanneer mag je testen?? Lov nogmaals succes vandaag! Nimme fijn dat je kids weer beter zijn! Hier ook aan de beterende hand gelukkig. Groene oogjes en groen snot zijn bijna voorbij (alleen snot nog). Het hoesten houdt nog wat aan maar de koorts is weg. De kuur lijkt dus goed aan te slaan! En we hebben nog tot zondagmorgen voor de boeg, dus ik hoop dat het alleen maar bergopwaarts gaat! Micchan, ik sluit me bij de rest aan. Probeer te parten (professional, vriendinnen, vriend of misschien zelf je zus?) over al wat er gebeurd is. Misschien ervaart je zus de dingen wel hel anders? Of weet zij of er uberhaupt iets gebeurd is? Het kom toch niet uit de lucht vallen lijkt mij vd verkrachting en/of miskraam. Heftig lijkt me... sterkte. En idd je bent nog jong (hoe cliche) en hebt nog alle tijd. Je moet er aan toe zijn aan een kindje, beiden, en probeer eerst zelf meer tijd samen door te brengen met je vriend en te wachten tot de tijd rijp is.
Nmv, ik heb in het topic pendelen gevraagd of iemand wilde pendelen. Er staan verschillende namen van pendelaars en per naam is een topic waarin de pendelaarster zet wanneer zij zal pendelen en wat je moet doen. Ik heb bij ChantallCindy gekeken en zij pendelde toevallig afgelopen week. In een PB bericht heb ik mijn naam, geboortedatum en foto gezet en mijn vragen. Hierop heeft zij geantwoord. Geen idee of het werkt, we zullen zien!
ChantallCindy pendelt vandaag ook: http://www.zwangerschapspagina.nl/pendelen/375797-nieuwe-pendelaarster-13.html
Nimme, fijn dat je kindjes weer beter zijn.. is altijd zo zielug! Had jij niet meer getest? ik dacht ergens een vroege test van je te hebben gezien. Lov, ik zie dat je hier ook meekletst.. ook in dit topic veel succes gewenst vanmiddag, ik hoop dat je hcg nu op 0 staat en je er gelijk weer voor kunt gaan. Iemand vroeg wanneer we er voor wilden gaan? dit is de 2e ronde.. Zijn er nog meiden die mogen testen? iig succes, hopenlijk testen jullie positief Ik moet er nog een beetje inkomen hier want er wordt lekker veel gekletst, gezellig hoor!!
Dank je meiden! Nog even geduld .... Cupcake het kan zomaar! Het is idg iets wat je normaliter niet voelt toch?
Lov, nee zo sneu als hij ziek is! En dat is hij dus nog wel eens... En dan ben je zelf ook gesloopt en voel je je schuldig als je niet ala minute reageert... Normaal slaapt hij veel als hij ziek is, maar nu niet. Elke keer max 10 min en dan weer brullend wakker, zo sneu! Nu slaapt hij eindelijk vanaf 10.30 uur.... (afkloppen). Misschien dat ik zo mijn ogen ook nog even dichtdoe op de bank maar dat had ik mij eigenlijk eerder moeten bedenken haha... vader is al even weg, maar goed... kijk wel
Allereerst ben ik er ontzettend blij om dat jullie niet een kindje de hemel in prijzen en zeggen dat het allemaal wel goedkomt, maar mijn verhaal echt objectief bekijken en er jullie gedachtes/meningen over uiten. Vriendlief dacht dat jullie allemaal zouden zeggen dat we er gewoon voor moesten gaan en het wel goed zou komen, dus stiekem was ik een beetje bang dat ik inderdaad alleen zulke reacties kon verwachten. Dus mijn excuus over mijn slechte gedachtes over jullie! Dit is inderdaad zeker waar. We hebben het erover gehad en we gaan het sowieso zoveel mogelijk proberen weg te drukken tot we bij elkaar wonen. Wat dan natuurlijk weer niet betekent dat ik alles moet wegstoppen, we kunnen verder wel gewoon open praten hoor. Maar dat we dan gaan kijken hoe het gaat, met ons samen, met onze gevoelens, met de wens.. En als het dan nog steeds zo sterk aanwezig is, ja, dan zullen we weer opnieuw aan tafel moeten voor een lang gesprek over het wanneer en waarom. Daar heb je uiteraard helemaal gelijk in! Ik zal ook zeker een hoop dingen in m'n hoofd hebben die helemaal verkeerd blijken te zijn, maar dat het allemaal geen rozengeur en maneschijn is, realiseer ik me wel. Daarom noemde ik als voorbeeld ook de poepluiers en ziektes. Maar natuurlijk ook heel veel tijd, geld en geduld.. Toen ik negen was werd mijn broertje geboren, en toen ik vijftien was werd mijn neefje geboren (mijn zus woonde toen nog thuis), dus ik ben wel met baby's om me heen opgegroeid, haha. Niet dat dat het volledige beeld geeft natuurlijk, dat krijg je pas als je echt je eigen kindje in je armen hebt en de zorg 24/7 op je moet nemen, denk ik. Maar het is dus wel zo dat ik al veel 'slechte' dingen te zien heb gekregen. Verkeerd moment vind ik moeilijk te zeggen.. Aan de ene kant zeg ik ja, omdat we nu allebei twijfelen en het is oneerlijk voor het kindje om te horen te krijgen dat zijn/haar ouders niet zo goed wisten of ze hem/haar nou wel wilden.. Aan de andere kant, spijt zouden we nooit krijgen, en geld en liefde hebben we genoeg te bieden.. Tuurlijk ben ik jong haha, maar wanneer we in December zouden beginnen, word ik de Februari daarna 'al' 20. Misschien is het een verdedigende gedachtegang, maar zit er veel verschil tussen 20 en veel van de 23-25 die ik hier zie? (Dit is uiteraard niet aanvallend naar jullie bedoeld, maar echt een oprechte vraag.) Zeker weten kan ik het nooit, maar ik ben er vrijwel van overtuigd dat het niet echt gebeurd is. Ik denk dat dat een grotere impact op me had achtergelaten.. Ik ben altijd al bang geweest voor mannen, en met vriendlief duurde het ook 4-5 maanden voor ik hem durfde te ontmoeten en intiem durfde te zijn. Dus ik denk dat als iets als dit gebeurd was, dat gevoel van angst en wantrouwen nog veel sterker zou zijn.. Waar het dan wel vandaan komt? Ik weet het niet, misschien een film, of een levensechte droom, in combinatie met de chaos en duisternis die toen in m'n hoofd zat, en dat het er toen is ingeslopen o.i.d. Ik heb al met vier psychologen gepraat in de afgelopen vijf jaar, niet over deze wens dan, maar wel veel van de dingen in m'n hoofd, en hoe het er in het dagelijks leven aan toe gaat. Maar daar heb ik niet bepaald goede herinneringen aan (aan alle vier niet), dus ik denk niet dat ik die stap snel weer zou nemen. Bovendien zou ik er nu ook het geld niet voor hebben.. Ik praat wel heel veel met m'n vriend (over alles) en met m'n zus (over de wens en over hoe het is als het kindje er is), en daardoor raak ik al veel stoom in m'n hoofd kwijt gelukkig. Maar dat van het verleden, of het nou echt is of niet, heeft wel een plekje en is nu gewoon rustig. Ik denk er vrijwel niet meer aan, behalve wanneer ik er over praat/schrijf natuurlijk, en op de dag dat het 'mis' zou zijn gegaan (maar ook dan lig ik niet als een depressief hoopje op bed hoor, haha). Het heeft waarschijnlijk wel meegeholpen met het maken van een plekje in m'n hart. Ik heb het er trouwens met niemand behalve vriendlief over gehad in de periode dat ik het geloofde. En nu zet ik het dan hier neer, maar ik denk niet dat ik het er ooit echt persoonlijk met iemand over zou hebben. Heb ook niet het gevoel dat dat echt nodig is. Ik heb wel vaak veel alleen moeten doen omdat broertje altijd extra hulp nodig heeft gehad en m'n zus ook het een en ander heeft meegemaakt (wil dat hier liever niet neerzetten, al helemaal niet omdat ze hier zelf ook zit), en ik was altijd degene 'zonder problemen' dus dat schoot er vaak wel wat bij in. Er is hier op een gegeven moment ook thuishulp (noem je dat zo?) geweest om te kijken hoe het hier ging door de dag en om te praten, en om te proberen ons meer te laten praten, met z'n allen. Maar al snel ging dat over op 'Nou het is wel goed zo, nu ga ik me maar alleen op jou richten want jij bent degene die ervoor zorgt dat het hier in huis niet goed gaat', dus daar werd ik niet zo vrolijk van (dat zei die man dan he, niet m'n familie). Gelukkig eindigde dat traject al snel daarna, maar ik kwam er niet bepaald beter uit. PM denk ik over na, dankjewel voor het aanbod alvast! Ik hoop dat ik niemand ben vergeten, sorry voor m'n enorme bericht, ik wilde graag zoveel mogelijk alles bij elkaar grouperen om in een keer antwoord te geven. Ik hoop ook echt dat ik niet aanvallend of juist verdedigend overkom, want zo bedoel ik het echt niet.
Fae ,nee hoor niet meer getest ,vrijdag pas en dan nog denk ik dat het dan te vroeg gaat zijn dus tussen vrijdag en zondag. sanne ,ze zijn idd.zo zielig als ze ziek zijn
Oh ja dat is dan helemaal lastig als ze niet slapen maar het gaat schijnbaar wel de goede kant op nu gelukkig.....
Nou Micchan meid als jullie er wel gelijk voor willen gaan doe je dat toch soms moeten we niet te veel nadenken over dingen.het leven wat we leven krijgen we maar1x ...je moet er ales aan doen om ze gelukkig mogelijk te zijn. Zoals jij het schrijft wil je gewoon graag...prima toch meissie.... Over je verleden .... Ik denk dat je voor jezelf moet proberen het een plekje te geven ? Want als je al 4 pro's hebt bezocht dan is dat blijkbaar nietje manier voor jou. Niet iedereen is geschikt voor therapie. Ik ook niet. Hoe en waarom in dat nodig had maakt even nu niks uit maar weet wel dat ik er ook geen persoon voor was. Ik denk dat je voor nu gewoon moet zeggen tegen jezelf.....we zien het wel wat er op ons pad komt. Heerlijk hoor om niet alles te plannen....en gewoon te zien hoe het komt
Om even hiermee te beginnen: Op mij kom je niet aanvallend of verdedigend over, ik denk dat het goed is dat je nu vrij open dit neer kunt zetten. Ik denk ook niet dat iemand het je kwalijk neemt dat je slecht over ons denkt, dus excuses aanvaart! Ik kon me er wel wat bij voorstellen dat je had verwacht dat wij alles de hemel in zouden prijzen, het is immers een zwangerschapspagina! Maar gelukkig zien de meeste dames hier nog wel meer dan alleen maar babys. Bij mij was er wel een groot verschil tussen nu en toen ik 20 was (ben nu 26). Op mijn 20e was ik meer bezig met mezelf dan met een toekomstig gezinnetje. Ook merk ik nu dat ik veel meer rust in mijn leven heb gekregen, je zou het evenwichtig kunnen noemen? Wij hebben nu ook allebei het gevoel dat we er klaar voor zijn, dat geeft ook veel vertrouwen! Jammer dat je slechte ervaringen hebt gehad. Misschien is er een praatgroep die je kunt proberen? (Ik weet niet wat er allemaal bestaat ) En als je het op je eigen manier een plekje kunt geven, ga je gang! Mijn verhaal is nu ook wel weer lang genoeg!
Micchan, ik heb niet heel je verhaal meegekregen.. ik ben pas lid van zp, maar wil je wel graag zeggen: volg je/jullie gevoel, dan komt alles wel goed