Ik snap je berichtje ook wel en ik verwachtte ook helemaal niet dat ik al snel kon doorslapen, maar de realiteit viel me toch ontzettend tegen. Vooral in week 3 en 4 had ik soms echt overdag dat ik moest huilen van vermoeidheid. Je went er wel aan vind ik, dat wel. Gelukkig is onze baby echt een slaapkop dus heel lang heeft het niet geduurd.
Ik ben trouwens ook iemand die veel slaap nodig heeft, dus toen mijn dochter nog niet doorsliep (en ook echt váák wakker werd + heel moeilijk weer in slaap viel, ik was soms blij als ik 4 uurtjes onderbroken slaap had gehad! en dan dus 4 uurtjes met kind op me ), was ik soms fysiek ook gewoon ziek van het slaapgebrek... maar tja, wat doe je er aan? Ik kan haar moeilijk dwingen door te slapen. Natuurlijk heb ik mijn slaap nodig, maar tjaaa, als ik m'n slaap zó hard nodig had gehad, had ik nóóit zwanger moeten worden
Dat is wel een ding wat zeker is! haha Gelukkig 2 nachtwn weer mogen genieten.. En vannavht heb k t 3 uur zien worden helaas Hopen op weer een goeie nacht!
Zo erg was t hier gelukkig niet Maar ik was ook regelmatig doodmoe... En gemiddeld nog steeds 2-3 dagen in de week... Mja dat is idd iets wat erbij hoort vind ik.. Ondanks dat dat heus niet fijn is mja.. Tis niet anders
Ik was ook heeeeel erg blij hoor toen ze met vijf weken van 19-03 doorsliep! Daar werd ik al een veel blijer mens van. En toen ze met acht weken sliep van 23-07 was ik nog blijer! Mag dit niet dan? Raar... Volgens mij vind iedere moeder (en vader en broertjes en zusjes) het fijn als de baby doorslaapt. Ik ken echt nieman die het heerlijk vindt om gebroken nachten te hebben totdat ze de pubertijd ingaan?!
Tuurlijk is het heerlijk als ze doorslapen! Maar het ging er meer om dat mensen trucjes willen uithalen om hun baby maar zo snel mogelijk te laten doorslapen, terwijl ze dat pas doen als ZIJ eraan toe zijn, en niet de ouders. Terwijl het echt niet ongewoon is, een baby van bijv. 5 maanden die nog niet elke nacht doorslaapt. Mijn dochter begon hier met 3 maanden door te slapen en toen was ik ook heel blij, natuurlijk. Inmiddels weer elke nacht wakker voor een of meerdere nachtvoedingen, maar om daar over te klagen of zeuren? Het hoort er gewoon bij.
Ik snap dat iedereen natuurlijk graag een kind wil dat zo snel mogelijk door slaapt, dat wil ik ook Maar ik verbaas me ook wel eens enorm als mensen met een baby van een paar weken oud al gaan vragen hoe je daarop aan kunt sturen. Gewoon ook omdat ik dan denk: heb je nooit ook maar iets gelezen over baby's, voor je eraan begon? Blijkbaar dan... en dat vind ik dus wel bijzonder. Voor je een beroep uit kunt oefenen, volg je een opleiding en dat vindt iedereen normaal, maar blijkbaar is er desondanks een grote groep mensen die denkt een veel moeilijker taak uit te kunnen gaan oefenen zonder enige voorbereiding. Edit: vragen over kleine handigheidjes die misschien net even voor langere nachten kunnen zorgen, snap ik, zeker als een kindje ouder dan 3 maanden is. Maar het gaat mij dus echt om mensen die bij een kind van 2 of 3 weken al gaan lopen miepen over de gebroken nachten en dat dat zo zwaar is. Dan hoop ik altijd maar voor ze dat hun kids betere slapers zijn dan de mijne... (Thirza sliep pas met 23 maanden door, wel door fysieke klachten, maar toch ).
Haha, dat is wasr ratatosk! Maar als ze op mij of haar vader lijkt dan krijgt ze het 'vrije' leven pas op haar 18de door...
Ik zeg ook nergens toch dat je er niet blij mee mag zijn? Maar ik vind het wel vreemd als je bij een kindje van een paar weken oid de hele trucendoos open gooit om te zorgen dt je kind doorslaapt.. En dat zijn toch 2 heleeee verschillende dingen
Maar als iemand hier op het forum nu "de truc" heeft uitgevonden? Waarom irriteer jij je dan zo als (oververmoeide) moeders dit uit willen proberen? Bij ons was "de truc" de puckababy! Ik ben de dames van dat topic nog dankbaar, want ook ik liep ongeveer 1 op de 3 nachten hele nachten te wiebelen met mijn dochter in mijn armen.... Daarna "de tip" van de draagdoek, en mijn moppie en ik (en ook papa en de hond) kregen weer genoeg nachtelijke rustuurtjes en iedereen was weer veel liever tegen elkaar!
Ach, toen ik hoogzwanger was moest ik elke nacht wel een paar keer plassen, nu moet ik er een keertje uit om meisje op te halen... Plassen krijg je t kouder van. Meisje uit de slaapzak halen (ik praat wel, maar op rustige zachte toon), naar mijn bed dragen, het wakkerste moment om te bedenken welke borst ook weer, aanleggen en slapen. En als zij het eens gezellig wil maken en wil kletsen en zingen heeft ze pech: ik trek haar tegen me aan in liefdevolle houdgreep, geef een kus en ga slapen. Ze volgt vanzelf.
Ik snap wel dat je dingen probeert, wij hebben ook allerlei dingen geprobeerd, maar als het niet werkt, tja, dan niet he; baby's hoeven niet door te slapen, zeker heel jonge baby's niet. Ik kreeg uiteindelijk meer rust toen ik me bij de situatie neerlegde dan toen ik bezig was met 'slaapt ze nou gewoon maar eens 1 keertje door!'.
Ik heb niet alles gelezen maar vraag me af wat er met dit topic bereikt wil worden. Je wil geen mensen voor t hoofd stoten maar miss doen je dat toch. Dat heb jij ook door anders schrijf je het niet zo. Laat iedereen toch lekker... Ik ben t eens hoor als mensen al verwachten dat de baby na twee maanden door slaapt en zwaar dit, zwaar dat. Maar de meeste mensen die vragen hier om advies omdat ze het idee hebben dat de baby wel door kan slapen maar het nog niet doet om wat voor reden dan ook en zo zijn er tal van redenen. Ik denk dus dat in 9 van de 10 gevallen de ouders alleen wat tips en trics willen om het te sturen maar lukt dit niet ze het ook niet erg vinden. Vaak wordt er ook te overtrokken gereageerd op zulke topics. Je begrijpt.... Ik draai de zaken hiermee dus even om maar ik vind dat er ook naar de andere kant gekeken mag worden en niet meteen diepgewortelde frustraties naar buiten moeten komen bij een doorslaap topic. Nogmaals ben ik het anderzijds ook eens als mensen verwachten dat de baby snel door slaapt omdat ze moe zijn ( ja duh, had je je ook van te voren kunnen bedenken) dus snap je frusteatie echt wel maar veel mensen willen alleen een tip om het een beetje te sturen en die wirden dan voor hun hoofd gestoten metnzo een topic als dit.
Ik heb me er ook meerdere keren over verbaasd, dat er ouders zijn die van zo'n klein guppie van een maand of 2 verwachten dat ze doorslapen. Zeker als het gaat om een kleine geruststelling, wat voeding of een speentje. Dat ging hier echt op automatische piloot (tuurlijk slaap ik liever een nacht door, want mijn slaap is echt heilig). Onze zoon heeft ontzettende moeite gehad met het doorslapen (reflux), waardoor we uur na uur met hem 's nachts op hebben gezeten..... Dat vind ik dan weer een heel ander verhaal, maar een flesje, speen of een geruststelling, ja dat hoort er na mijn mening toch echt een btje bij, zeker de eerste maanden. Edit; Justy +1, jou kant van het verhaal zit ook zeker wat in!
Ja soms lijkt het te snel te moeten. Maar het is ook niet gek met een druk leven en ook nog eens werk. Ik heb ook erg hard mijn slaap nodig terwijl dit al 8 maand niet lukt. E dan kan je zeggen: ga optijd naar bed. Maar dat doe ik al. En dan nog helpt dat niet echt, want je wordt steeds maar weer gestoord in je nachtrust. Ja van te voren bedenken... Niemand weet hoe groot de inpact van een baby is van te voren. Soms moet het zeker erg snel, maar ik begrijp het deels wel.
Dit had ik kunnen schrijven... Ik geef toe dat je van een paar weken oude baby niet kan verwachten dat hij/zij doorslaapt....zou wel lekker zijn, maar hoe vaak gebeurt dat nou. Bij die leeftijd zou ik ook zeker geen trucjes uitproberen, gewoon even doorbijten hoe lastig dat ook is. Zelf heb ik m'n goede nachtrust echt nodig anders kan je me opvegen de volgende ochtend. Ook vind ik dat je idd wat tijd met je partner (of voor jezelf?) moet overhouden; je bent moeder maar ook gewoon een individu. Ik ben het ook eens met misa; in theorie weten we allemaal wat een baby met zich mee brengt. Huilen, stinkluiers, gebroken nachten en weet ik veel wat voor leed. Het daadwerkelijk ervaren is iets heel anders. Zelf heb ik me qua "theorie" (je snapt me wel ) heel goed voorbereid op de komst van de kleine. Toch was ik echt overdonderd door de geboorte en de eerste paar maanden daarna.
Ik ben het eens met de rest van je stuk Melrose, maar heb even deze zin gepakt om erop te reageren (dus niet op je verdere stuk). Wat heeft dit te maken met een baby van pakweg 2/3 maanden oud? Ik vind het niet meer dan normaal dat ALLES om de baby draait die eerste maanden, laat staan de eerste weken. Normaal gezien stabiliseert alles zich vanzelf, bij ons was dit na een maand of 3, anderen doen er wat langer over, en als er medische problemen zijn is het natuurlijk helemaal een ander verhaal. Maar een baby gooit je leven helemaal overhoop. Je kan maar beter dat laten gebeuren dan je met hand en tand verzetten en kunstgrepen gaan uithalen om hem/haar in een 'ritme' te krijgen. Dat overhoop gooien houdt in, zeker de eerste maanden, met je baby meegaan. Hij geeft nu je dag aan, hij bepaalt de uren, de tijden. Mensen die dan beginnen over 'verwennen' of ' ze moeten niet denken dat alles om hun draait', hebben het fout. ALLES draait om een baby, juist omdat ze zo afhankelijk zijn van hun ouders. En als het goed is, verandert de komst van een baby alle facetten in je leven. Jou als persoon, je partner, je relatie met je partner en je relatie met anderen en uiteindelijk met de wereld. Dit onder ogen (durven) zien is volgens mij waar ouderschap begint.
+1 Doorslapen is heerlijk, maar inmiddels al zo gewend aan weinig slaap dat ik ontzettend brak ben als hij wel wat langer slaapt. Hier neem ik de kleine man ook bij me in bed. Nu is hij ziek en wil hij helemaal niet in zijn eigen bedje slapen, jammer dan, lekker bij ons in bed.