Wj hadden onze zoon eerst in zijn reiswieg op onze kamer liggen. En na een tijdje werd dat minder praktisch, dus hebben we zijn ledikant gewoon naar onze kamer versleept. Sinds dat moment sliep hij dus ook overdag op onze kamer. Toen we (na drie maanden) besloten dat hij naar zijn eigen kamer ging, is dit geen probleem geweest.
Hier de eerste weken/maanden bij ons op de kamer. Ligt ook wel aan het kind. De oudste sliep onrustiger, met meer herrie en die lag na 2 weken al op zijn eigen kamer want ik kon zelf niet slapen van al zijn geluiden. De jongste met 2 maanden, die sliep stiller
De kleine slaapt bij ons op de slaapkamer in een hangwiegje. De eerste nachten gaf ik haar in bed de borst. Maar dan ging ik er alsnog uit voor een schone luier en het omspoelen van de tepelhoedjes. Bovendien vond ik het erg onrustig voor mijn vriend... Niet dat ik zoveel kabaal maak, maar toch iedere keer het licht aan, opstaan, in bed gaan zitten, boeren, luier verwisselen op de babykamer en weer terug. Dus de derde nacht ben ik op de babykamer gaan voeden. Ik heb daar een lekkere stoel met schapenvachtje staan en dat zit minstens zo comfortabel. En omdat ik haar toch een schone luier wil geven kan ik daar net zo goed even voeden. Die kamer 'verwarm' ik ook een beetje zodat ze het met verschonen niet koud krijgt. Dan soes ik haar nog even en leg ik haar weer naast mij in haar wiegje. Het lijkt heel omslachtig, want in eerste instantie leg je een kindje natuurlijk bij je vanwege het gemakkelijk en snel de borst kunnen geven. Ik hou haar voorlopig ook nog wel op de ouderlijke slaapkamer, want het is wel echt handig om de honger-signaaltjes op te pikken.
Mira heeft 5,5 maand bij ons op de kamer, in een wiegje geslapen. Ze was echt toe aan haar eigen kamer, werd wakker van elk geluidje. Dus naar haar eigen kamer ging gelijk goed.. We hebben straks de kleine weer +- 6 maanden bij ons op de kamer.
Ik heb mijn dochter toen ze eindelijk thuis was eerst in een wiegje op onze slaapkamer gezet, en toen dat wiegje te klein was (was een klein wiegje) in de wandelwagenbak (die was nog een stukje groter). En toen ze daar uit was moest ze in haar eigen ledikant op haar eigen kamer slapen want die paste gewoon niet in onze slaapkamer. En moet eerlijk zeggen dat ik het wel rustiger vond slapen toen ze op haar eigen kamertje lag (met babyfoon met geluid en camera en aerosleep). Vooral ook als 's ochtends de wekker van mijn vriend afging omdat hij moest gaan werken en onze dochter daar ook telkens wakker van werd. De overstap is gelukkig meteen prima gegaan, maar onze dochter sliep ook al snel door. Bed met ledikant in de woonkamer zetten was trouwens geen optie, want we hebben 3 katten en die wou en wil ik 's nachts niet in dezelfde ruimte hebben (was te bang dat ze op haar zouden gaan liggen of iets, je hoort van die enge dingen).
Je moet altijd doen waar jij en je partner het 't beste bij voelen... Ons leek het echt helemaal niets om de kleine op de kamer te hebben. Ons kids hebben vanaf de 1e nacht op eigen kamer geslapen en ze sliepen ook vrijwel direct hele nachten door. Wel altijd alle deuren open zodat vreemde geluiden opvallen als er wat is. Mijn man zou het trouwens absoluut niet goed gevonden hebben om de kleine op onze kamer te hebben. Het is dus iets waar je het samen over moet hebben..
*proest* Ik lees dat wiegendood vooral "tussen twee weken en één jaar oud voorkomt, met een piek tussen twee en vier maanden" Maar om wiegendood te voorkomen zou het dus betekenen dat een kleintje het eerste jaar 24/7 "iedere seconde" in de gaten moet worden gehouden Dat ik alles er aan wil doen om het te voorkomen, dat mag hopelijk duidelijk zijn. Maar ik kan nu al zeggen dat ik m'n kleintje niet 24/7 in de gaten kan houden.
Em sorry maar mijn zoontje is een buikslaper.. sliep al in week 1 op zn buikje. (oh god nu krijg ik de politie op mn dak zeker ) Huilbaby als hij vast werd gelegd op zn zij of rug.. Hij was al wel sterk in zn nekje want met 1 dag tilde hij zn hoofdje al wat op. en vanaf dag 1 sliep hij ook op zijn eigen kamertje, veel meer rust voor hemzelf ipv dat hij ons zou horen draaien en doen.
Bedankt voor alle reacties. Het is een duidelijke poll uitslag. We zullen het gaan uitproberen, weet ook niet of ik goed tegen alle slaapgeluidjes kan aangezien ik heel slecht en licht slaap, maar dat zullen we snel genoeg gaan merken wat voor ons het beste gaat werken.
Ik hoor wel vaker dat je leven veranderd met een kleintje, ze zullen dan vast bedoelen dat je zelf helemaal niet meer mag leven
Succes hoor....en ze liggen zo op hun eigen kamer he Discussie wel of niet buikslapen, weer moet iedereen zelf weten wat ze doen. Maar het is toch gewoon gevaarlijk zo klein op de buik slapen? Of zit ik nu verkeerd? Ik zou het overigens niet eens durven als ze zo klein zijn. Maar kan me ook goed voorstellen dat als dat de enige manier is dat je baby slaapt je het wel doet hoor.
Mijn oudste heeft de eerste 6 maanden bij ons op de kamer geslapen in haar ledikantje, de jongste 5 maanden in een hangwiegje. Die werd constant wakker als ik me bijv. omdraaide of moest hoesten. De oudste sliep daar allemaal doorheen. Was voor hem en ook voor ons rustiger dat hij naar zijn eigen kamertje ging. Overigens sliep ik zelf prima hoor, vond het wel fijn dat ze zo dicht bij me waren.
Mijn zoontje heeft tot hij 6 maanden was bij ons in de kamer gelegen. Eerst in een cosleeper en toen hij een maand of 3 was in zijn ledikant (vond het toen al te krap worden). Nooit problemen gehad met wennen aan zijn eigen kamertje, ging meteen goed. Iedereen heeft er zijn eigen ideeën eover en het is echt niet meteen levensgevaarlijk als je kindje meteen in zijn/haar eigen kamer slaapt. Doe vooral wat voor jullie het prettigst voelt. Als je geen oog dicht doet omdat je alle geluidjes hoort als hij/zij bij jullie ligt is niet goed omdat je dan niet voldoende uitrust, doe je juist geen oog dicht omdat hij/zij niet te horen is, schiet ook niet op. Dus volg je eigen gevoel en probeer het anders gewoon uit wat het prettigst voelt.
Lol daar lijkt het dan wel op he oh btw voor de anderen neem aub mijn reactie van hierboven met een flinke korrel zout Iedereen moet doen wat hij zelf goed vind en waarbij hij zich goed voelt.
Hier hebben ze allebei bij ons in bed geslapen. Bij M. hadden we wel een cosleeper, maar hij lag altijd liever op mij/over mij heen/tegen mij aan . Bij I. hebben we de cosleeper niet eens meer tevoorschijn gehaald. M. slaapt op zijn eigen kamer vanaf dat hij 2 is (toen was ik hoogzwanger van I. en moest hij "plaatsmaken" voor zijn zusje ), dat ging meteen goed! En I. slaapt sinds een paar weken in d'r eigen kamer en dat ging ook meteen goed.
Ik wil de kleine het liefst wel het eerste half jaar op onze kamer. Overdag kan hij of zij ook gewoon in het wiegje op onze slaapkamer. Alles is gelijkvloers dus dan zit er maar 1 muurtje tussen.
De oudste heeft tot haar tweede bij ons op de kamer gelegen en de jongste ligt nog steeds in haar cosleeper naast me. Lekker makkelijk met de voedingen en wij genieten heel erg van dat lieve slapende meisje naast ons bed. het voelt voor ons ook het meest natuurlijk.
Hier een wiegje bij ons op de slaapkamer. Maar ze heeft er denk ik in totaal 10 nachten in geslapen? De rest bij ons in bed (ivm borstvoeding) zo slapen we alledrie het meeste. Overdag slaapt ze in ledikant of in de box. Wanneer de baby bij de moeder slaapt is de kans op wiegendood minder!