ik vind 60 kg bij mijn trouwens echt mager. rond de 65 voel ik me een stuk beter. minder koud, minder duizelig en gewoon meer energie
Dank je Als jij meer rondingen hebt wil ik graag met je ruilen! Ben altijd zo jaloers op vrouwen met mooie borsten en iets meer vet. Vrouwen die er gezond slank uitzien. Vooral als ik in een zwembad ben kan ik daar heel jaloers op zijn... Vind dat veel aantrekkelijker
het gras is altijd groener aan de andere kant moet je maar denken, iedereen heeft zo zijn dingetjes, als je gezond eet en sport en je hebt verder geen ongemakken eraan (zoals eerder genoemd; slechtere weerstand, koud hebben, blauwe plekken van je botten e.d.) dan is er niet veel wat je anders kan of "moet" doen, wil je wat makkelijker op gewicht blijven zonder teveel zooi te hoeven eten kan je die poeders gebruiken, zijn zeer effectief en beter dan bv meer vet of suikers eten.
Meid ik zou naar een gewichtsconsulente gaan. Zij kunnen je misschien met een paar adviezen heel goed helpen. Je kunt dat ook vergoed krijgen via de verzekering. Het is bovendien niet gezond om zo mager te zijn voor zo'n lang lijf. Ps ben wel ECHT stiekem jaloers op een mooi slank lijf, maar ik snap dat TE mager ook echt niet fijn is. Ik worstel al jaren met flink overgewicht.
Ben ook 1.70 en 53 kilo! En ik ben dik tevreden! Maar ik zou niet erg vinden om af te vallen of aankomen. It's all about the inside!
Het is wel te dun hoor... Maar je hebt gelijk dat het vooral om je binnenkant gaat. Toch is te dun zijn niet gezond en ik merk aan mezelf dat ik snel duizelig ben, vaak suffig ben en het heel vaak koud heb. Verder vind ik bijna geen borsten hebben alles behalve mooi.
Te dun is idd net zo ongezond als te dik, nou ja iets te dik dan er zijn gezondheidsrisico's waaronder dus vruchtbaarheid, je hebt geen reserve bij ziek worden, vaak hebben mensen ook gewoon te hoge cholesterol omdat ze meer vet eten om op gewicht te blijven, dunne mensen hebben meer kans op klaplong e.d. alhoewel dat meer bij mannen is, maar zo zijn er veel dingen een BMI van 22 is ideaal voor je gezondheid volgens artsen.
Hier ook zo'n spinnetje.... Voor de zwangerschap 47 kilo, tijdens de zwangerschap 63 en daarna in een rap tempo terug naar 46 Zo irritant die opmerkingen... wat ben je mager bla bla bla... en het zijn vaak of de stevigere dames OF de "net zo magere" En alleen al het woord "mager"... Ik zeg toch ook niet tegen een stevig persoon "moddervet" Daarbij ben ik ook nog heel smal gebouwd En dát valt dan bijna niemand op. Want als ze goed kijken zien ze dat ik dun ben en niet mager. Ik heb geen uitstekende heup/schouder botten.
Ik vind je ook heel mooi hoor! Maar ik herken je gevoel wel hoor.... Hier 1.75 en 58 kg en ben ook vaak onzeker over mijn lichaam.... Helemaal met huidige mode (alles wijd, tunieken) ben ik zo plat als een dubbeltje Die opmerkeningen zijn inderdaad bloedirritant. Neem je een gebakje, zegt iemand sarcastisch zou je dat nou wel doen
BMI houd geen rekening met de bouw van iemand. ZZOals ik, ik ben heel smal gebouwd dus in verhouding klop ik redelijk. Alleen mijn bmi zegt van niet
ik was altijd te dik, maar om onbekende reden (nou ja stress enzo) val ik nu af, zonder dat ik dat per se wil. heb nu nog wel wat reserves, maar die zijn straks ook op. Mijn dokter zegt dat ik mn stress moet aanpakken en als ik tegen het ondergewicht aankom, dan wil hij voor de zekerheid bloedprikken voor de hormonen/schildklier dat soort dingen. bmi is sinds september gezakt van 31 naar 26, das wel fijn, maar ik mag nu echt niet meer te veel kwijt (verlies nog steeds een halve kilo per week...) extra boterham, net even extra aardappels enzo, maar verder...
Eigenlijk is die 2 kilo er af ook nergens op gebaseerd hoor, ik ben nergens te dik. Is gewoon mijn gevoel, maar niet echt belangrijk ofzo. 4 kilo aankomen, zou wel voor een gezonde aanpak kiezen. Bijvoorbeeld koolhydraat rijke voeding. Maar dan wel bijv voor macaronie en rijst de volkoren variant, dat is een stuk gezonder. Verwen jezelf met een lekker toetje naar het eten. Misschien dat daar wat van blijft hangen
Ik herken het..was voor mijn bevalling altijd al 52 kilo bij 1.69, niets te zwaar dus. Met de zwangerschap ben ik direct gestopt met roken en was zelfs even bang dat ik na mijn bevalling met 'extra stoppen met roken kilo's' te handelen kreeg. Alleen nu een jaar mijn bevalling moet ik gewoon snacken om boven de 50 kilo te blijven. Ik eet werkelijk waar elke avond koekjes, wat te snaaien etc. En eet gewoon mijn brood/warm etc. Ik vermoed dus hier ook dat mijn stofwisseling de aanstichter is. Ik oog gelukkig niet 'te' mager maar blijf er wel meisjesachtig door kwa figuur, wat meer curves zou mooier zijn. (Al verwacht ik geen cupmaat meer als ik kilo's aankom)
Inderdaad die stomme opmerkingen. 'volgens mij eet jij echt niks..' of als we 's avonds bij familie zitten 'neem jij ook eens wat, je bent veel te mager'. Soms bedoelen mensen het niet vernederend maar meer als grapje, maar ik vind het meestal niet leuk als ze zo'n opmerking maken. Het is wel minder geworden dan toen ik 52 kilo woog. Toen kreeg ik echt van iedereen te horen hoe mager ik was en dat ik meer moest gaan eten alsof ik dat niet deed. Daarom wil ik het liefst een beetje blijven hangen op het gewicht dat ik nu heb (56 kilo) en niet meer afvallen. Hoop dat het lukt maar heb 't idee dat mijn lichaam een eigen willetje heeft
Hier hetzelfde... Ik ben 1.73 m. en weeg nu 53 kilo. Ik woog vroeger 57 kilo, voor ik kids had.. maar nu lijkt het steeds erger te worden. Sinds ik kids heb blijft mijn gewicht steken op 52/53 kilo.Na de zwangerschappen was ik de extra (gewilde) kilo's binnen een maand weer kwijt. Eten doe ik!!!! Eet vaak voor het slapen gaan nog 6 sneetjes brood..of makkelijk nog even een bord boerenkool met worst en jus! Volgens mijn broertje moet ik gaan sporten en een dieet volgen waarbij ik écht om de 2 uur moet eten. Hij doet dit en kwam hierdoor wel aan! Hij is nu echt mooi gespierd en op gewicht.
JAAA ik kan dit bevestigen. Ik heb 3 jaar lang BV gegeven. 21 maanden aan dochter..toen werd zoon geboren en hem 15 maanden BV gegeven. Wilde sneller stoppen met BV, maar had de wilskracht niet. De keuze werd voor mij 5 maanden geleden germaakt..kreeg een fikse spruw aan beide tepels tegelijk (bactiele infectie). Zogen was dus absoluut geen optie meer, cold turkey moeten stoppen. Ben achteraf blij dat ik nu geen BV meer geef.. maar ben in die 5 maanden ook niet aangekomen
Ik heb het ook. Ben 1.68 en heb altijd 50 kg gewogen. Toen ik zwanger was kreeg ik eindelijk wat vorm, zo blij was ik! Aan het eind zat ik op 58 kg, maar de dag na de bevalling was er alweer 5kg af. Na de bevalling ben ik heel lang op 53 blijven hangen, en vond dat eigenlijk wel prima. Zag er net wat voller uit allemaal. Maar toen ging ik weer aan het werk en viel door de extra beweging in een keer 6 kilo af, en toen was ik weer een mager scharminkel van 47 kg En ik eet toch echt goed! Krijg ook vaak opmerkingen van "je ziet er niet zo gezond uit, ben je ziek?" "je hebt een beetje ingevallen ogen, ben je moe?" etc etc. Tja ik kan er niks aan doen mijn bouw is gewoon zo. Aankomen schijnt moeilijker te zijn dan afvallen, dus ik zou evt een dietist inschakelen om een paar kilo's eraan te krijgen, ken een paar mensen bij wie dit met veel pijn en moeite gelukt is. Maar anders zou ik het niet weten. Het zal gewoon je lijf zijn ben ik bang..
Zo herkenbaar helaas. Ik heb altijd 48/49 kg gewogen bij 1.72cm. Toen ik halverwege mijn 20'er jaren was werd dat met moeite al eens een keer 50 kg. Tieten had ik ook niet, lang leve de gevulde bh's, zeg maar. In mijn eerste zwangerschap ben ik flink bijgekomen. Tot aan bijna 70 kg. Dat ging er vanzelf af tot een kilo of 56. Bij mijn tweede zwangerschap weer naar een kilo of 65 ongeveer. Na de bevalling is mijn gewicht op 60/61 kg blijven steken. Maar ik hoef maar een griepje te vatten en twee dagen minder te eten en het wordt weer 59 kg en minder. Ik raak dan licht in paniek want ik wil niet meer zo weinig wegen. Tietjes zijn wel een beetje meegegroeid maar zo ook mijn buik. Ik kan wel nog steeds eten wat ik wil, het maakt geen verschil in gewicht. Het is ongelooflijk. Ziektes zijn uitgesloten, het is gewoon wie ik ben. Ik ben echter nog steeds lichtgeraakt als mensen afgeven op "magere" vrouwen. Daar wordt zo ontzettend lacherig over gedaan. Daar gaan mijn stekels van overeind.
Ik ben ook niet bepaald vet. Gelukkig ben ik 10 kg aangekomen toen ik de pil ben gaan slikken. Eindelijk kon ik gaan shoppen op de damesafdeling op mijn 20e! Ik heb in 10 jaar tijd 5 kinderen gekregen, maar ik weeg nu nog minder als voordat ik ze had..... Ik eet normaal, maar snoep heel veel. Als ik dat niet zou doen zou weer richting het gewicht gaan wat ik had voordat ik aan de pil begon. Mijn oudste dochter van 10 heeft ernstig ondergewicht. Ik loop met haar bij een dietiste om aan te komen. Ze wordt op school uitgescholden voor skelet.... Een moeder van een dik klasgenootje met behoorlijk overgewicht heeft het over haar 'stevige' dochter en mijn 'broodmagere' dochter. Over ondergewicht/dun mag iedereen wat vinden/zeggen, over overgewicht absoluut niet. En 't is allebei psychisch even zwaar beladen!
klopt helemaal wat je zegt, ik heb op school nooit meegemaakt dat iemand straf kreeg om mij skelet te noemen maar ojee als dat dikke kindje namen kreeg. En iedere ronde medisch schoolonderzoek was het weer raak. Moest je in je ondergoed wachten op de arts om te horen dat ik te mager was. Zo ook op het werk. Ik ben er nooit gepest maar men vond het belangrijk om te bespreken waarom ik een salade at ipv vette hap. Dat kon ik toch beter doen dan zou ik tenminste bijkomen. Heb ze nooit tegen een collega horen zeggen met overgewicht dat zij beter salade kon eten.