Ik ben sinds een week nu aan de lijn maar ik merk dat ik alweer obsessief gedrag begin te vertonen. Ik word zo moe van mezelf. In het verleden heb ik dit ook gehad en ben een keer 25 kilo in 10 weken afgevallen. Elke dag ging ik 2 uur sporten en leefde ik op 300 a 400 cal. Per dag. Ik probeer mezelf nu niet te wegen omdat ik elke keer minder eet als ik niet genoeg ben afgevallen. Ik praat elke twee weken al met een psych maar dat helpt niet. Een dietiste helpt ook niet....ik weet het niet meer. Ik wil niet weer te ver doorslaan. Herkent iemand dit? Hoe ben je ermee om gegaan en heb je misschien tips?
Realiseer je dat dit probleem NIET zit in je lijf, maar in je hoofd. Dus met een goede dietist afspreken hoeveel, wanneer en wat je eet en je hier heel strikt aan houden (bijvoorbeeld inclusief wegen van je eten, dus niet jezelf ). Niet-eten is schijnbaar verslavend en wordt in stand gehouden en versterkt door niet-eten. Het is dus heel belangrijk om dit patroon te doorbreken. Verder ben ik geen hulpverlener en heb hier absoluut geen ervaring mee. Misschien weinig invoelend voor jou, maar denk vooral ook aan je twee dochters. Een lijnende moeder is heel slecht voor het zelfbeeld van je kinderen. Een moeder met een gezonde leefstijl (genieten van gezond eten en regelmatig bewegen) juist heel goed. En niet alleen voor je meiden, maar ook voor jou. Maar goed, ik neem aan dat je dat zelf ook al weet.
Verantwoordelijkheid ligt bij ts zelf. Zij moet zichzelf serieus nemen en dus hulp aanvaarden. TS, je kunt nu al goed verwoorden dat je de touwtjes te strak in handen wilt houden. Je moet daar dus aan werken, controle durven loslaten. Uiteindelijk gaat het helemaal niet om je gewicht. Maar dat weet je zelf natuurlijk al.
Heb je echt overgewicht of vind je jezelf te zwaar terwijl je niet echt overgewicht hebt? En wat Salapio zegt,denk aan je meiden.Mijn moeder was ook altijd bezig met (extreem)lijnen en aankomen,niet doelbewust natuurlijk maar ik dat vreemde eetgedrag wel meegekregen en daardoor al vanaf heel jong gewichtsproblemen. Wat zegt je psycholoog er van dan?
Ik weet dat het in mijn hoofd zit. Daarom is het zo moeilijk me er tegen te verzetten. Ik word trots op mezelf als mijn maag gaat knorren, dan denk ik goed zo, ben ik lekker aan het afvallen. Het slaat nergens op dat weet ik. Vroeger durfde ik geen ibuprofen te nemen omdat daar calorieen in konden zitten. Zo ver ben ik nog niet dit keer gelukkig. Een dietiste die me verteld wat ik moet eten raak ik juist heel gefrustreerd van omdat ik juist controle wil houden.
Ik heb geen obesitas maar dat ik twee kids heb gehad is duidelijk te zien. Daarnaast helpen de antidepressiva ook niet echt met hun vetmaakhormonen. Ik en mijn psych zijn al tot de conclusie dat ik te veel zelf controle wil hebben en mezelf het maar wat te graag moeilijk en zwaar maak.
Ik zou toch echt om een ander vragen. Die weer anders naar jou kijkt. Je hebt 2 meiden nu en je wilt dit echt niet overbrengen naar hun toe. Dus begin er gelijk mee. En stop dan met lijnen. Honger lijden is zo slecht voor je en niks goeds. Gewoon 2 a 3 keer per week sporten en gezond eten. Geniet van het leven meid. Controle hebben kan je echt loslaten maar moet je wel goede begeleiding hebben en ook toelaten dat iemand je wilt helpen.
Maar die heb je nu toch juist niet? Je moet niet eten, dat heb je niet zelf in de hand, dat is je verslaving/ziekte. Je toont juist controle als je wel (gezond) eet/leeft. Wees trots als je een hele dag goed hebt gegeten. Ontbijt - 2 boterhammen met gewoon beleg (margarine met appelstroop bijvoorbeeld) / yoghurt met muesli en noten en gedroogd fruit Tussendoor - 1 stuk fruit, handje noten (ongezouten, ongebrand) Lunch - gigasalade met noten, avocado, (gegrilde) groente, fruit, vis/kip/ei etc. Tussendoor - 1 stuk fruit, handje tomaatjes Avondmaaltijd - normaal eten (pasta, groenten, vis bijvoorbeeld, inclusief gezonde vetten zoals olijfolie, zalm, ed) Snack - handje noten, stukjes rauwkost Tussendoor water, groene thee, verse sap (1x). Koffie als je dat lekker vindt. Eventueel een glas rode wijn zo af en toe (en dan mag je best een stukje kaas erbij nemen). Iedere dag fietsen, wandelen, huishouden. Maximaal 2-3 keer per week 1 uurtje sporten (hardlopen, fitness etc) Als je dat volhoudt. Dan heb je pas echt controle!
Heel herkenbaar. Ik ben zojuist ook weer begonnen met lijnen (een paar zwangerschapskilos), maar merk na een paar dagen dat ik me alleen goed voel als ik nauwelijks eet. Zodra ik een beschuitje neem, heb ik meteen het gevoel alsof ik heb gezondigd, een gevulde maag voelt niet goed bij het lijnen. Het is ontzettend moeilijk om die tussenweg te vinden, ik heb hem helaas nog niet gevonden, ben er wel naar opzoek want dit is niet gezond.
Ik weet niet of het al gezegd is, maar jij bent een voorbeeld voor je kinderen. Zij gaan dit gedrag van jou overnemen.. Voorbeeld van mijn zus; Mijn moeder was vroeger altijd bezig met lijnen, ALTIJD. Mijn zus kreeg dat voorbeeld en heeft anorexia gehad. Mijn moeder is toen volledig omgeslagen en is juist meer gaan eten om mijn zus te laten zien dat het helemaal niet erg is om misschien iets voller te zijn (veel te laat natuurlijk maar goed). Vanaf toen zei mijn moeder; een maatje meer maakt niet uit, eet wat je lekker vind en geniet van het leven. Je hoeft er niet zo op te letten. Zo ben ik dus opgevoed, eet wat je lekker vind.. een maatje meer is net zo mooi.. en kijk mij, ik heb overgewicht (niet zo veel meer). Zo bedoel ik maar, denk aan je kinderen. Zij zijn je alles. Ik weet zelf niet hoe moeilijk dit is, maar zoek hulp.. als je psych je niet verder kan helpen zoek dan verder.. je wilt niet weer terug vallen in je oude patroon. Ik wil je heel veel succes wensen. Ik wilde met mijn voorbeeld alleen even zeggen, als je een moeilijk moment hebt.. denk dan aan je kinderen misschien dat dat een beetje steun geeft...
Ja dat heb ik ook, zit ik gelijk weer te tellen en het liefst zou ik ter plekken een paar sit ups willen doen om ze er weer af te trainen. Het is me twee keer gelukt om die middenweg te vinden. Ik ben tussen dochter 1 en 2 10 kilo afgevallen op een hele normale manier. Heb je wel eens prof. Hulp gezocht?
Ik denk dat de controle die Salapio bedoelt voor jou juist als controle-verlies voelt. Misschien ben je meer van het alles-of-niets en voelt het alleen goed als het extreem is en je meteen resultaat ziet. Maar misschien heb ik het fout hoor. Overigens heeft Baby90 een goed punt.
Mijn moeder kijkt altijd een beetje neer op mensen die te dik zijn heb ik het idee, ze zegt het niet met zoveel woorden maar ze houd nog net geen feestje toen ik zei dat ik aan de lijn ging weer. Ze wil ook niet dat ik het op een ongezonde manier doe maar het maakte me wel verdrietig. Zo wil ik nooit zijn tegenover mijn dochters, mijn oudste heeft hopelijk niks door, ik eet gewoon mee maar dan weinig en iets waar weinig in zit. Voor de rest maak ik er geen issue van, is het meer een innerlijke strijd.
Als je denkt dat je van een ibuprofen al aankomt, dan is er wel iets mis. Ik herken dat niet, ik wil heel graag gezond afvallen en goed voor mijn lichaam zorgen. Hoe ik het doe is vergelijkbaar met wat Salapio omschrijft. Gezond eten, minder eten en bewegen. Ik zou echt op tijd goede hulp zoeken voordat dit escaleert. Jouw oudste gaat jouw gedrag trouwens wel meekrijgen hoor op deze leeftijd! Ik zou echt gezond eten als zij erbij is.
O ja ik herken het wel een beetje. Ik ben ook begonnen met lijnen..nouja hoe wil je t noemen. Ik eet gewoon de helft van wat ik normaal eet en geen koek, snoep etc meer. Geen suiker. Maar ben begonnen met hardlopen en dat 'moet' ik nu het liefst toch wel elke dag een half uur doen. En tja waarvoor allemaal, er is nu 4 kilo af en er mag nog max 4 kilo af. Ik weeg dan 52 bij een lengte van 1,60. Ik weet t niet..heb 4 kinderen gekregen en ik had altijd alleen een enorme buik verder niets. Maar nu wil ik ineens weer gewoon zijn zoals vóór al die kinderen. Dat je het dus niet eens kunt zien dat ik ooit zwanger was. En dat lukt me zie ik. Maar misschien toch een btje overdone ergens...