mijn man zijn nichtje is na 7 jaar eindelijk zwanger en nog reageren mensen met uitspraken zoals: - zie je wel, je moet nooit opgeven/wanhopen... - ah jouw tijd is dan toch (?!) nog gekomen - heeft hij (vriend) dan toch eens raak geschoten grrr ik zit niet in hun situatie, maar als ik die dingen las op facebook, heb ik me toch moeten inhouden hoor!!!!
Op de baby shower maart 2012 van mijn beste vriendin zeiden voor mij wild vreemde: - En kriebelt het nou niet zo'n mooie zwangere buik (goh al een jaar {nu ondertussen bijna 2} helaas, maar dat zien mensen niet) - Ik had jou eerder zwanger verwacht als je schoonzus (zijn tegelijk begonnen en haar dochter is 10 maanden nu ) - Ik vind jou een echte mama, ik snap niet dat je er zo lang mee wacht (tja dat is mijn lichaam nou eenmaal) De TOPPER kwam van een van onze huisartsen (een vrouwelijke van 34 jaar toen): Tja ik was 31 toen ik voor het eerst zwanger raakte, dus ik stuur je ondanks je lange cyclussen niet door naar de gyn, je hebt met je 23 jaar nog tijd genoeg. Ben nu 34 en heb 2 gezonde zoons was haar argument... (Mijn mond viel werkelijk open, ik wou NU kinderen niet over 10 jaar!!!)
Heel herkenbaar allemaal, wat een stomme opmerkingen allemaal! Het meest kwalijke vind ik nog van de artsen... Dat zou echt niet mogen! Iedereen komt ook altijd met zijn eigen ervaringen he?! Ik heb het aan 2 kanten ervaren; ik las het hier ook al eerder: bij de 1e was ik in 1x zwanger en moest het toen mijn vriendin vertellen die al een tijd in de MM zat... Dat was heel zwaar, maar we hebben er samen om gehuild (blijdschap en verdriet voor elkaar). Nu zit ik in de MM en kan me 10x beter voorstellen nu hoe het toen voor haar geweest moet zijn. Maar ondanks dat wij ''er al 1 hebben'', is de wens op een zwangerschap nu niet minder groot. Ik heb er ook een paar: -"Willen jullie geen 2e? Alleen is ook maar alleen.'' -''Ik weet zeker dat het goed komt, ik voel het. Trouwens .... is ook zwanger''! -''Goh wat vervelend dat het niet lukken wil, daar had ik nooit problemen mee, hoor.'' -''kinderen die alleen zijn, zijn vaak verwend en minder sociaal''
Nou denk dat een varken meer empathisch vermogen heeft als die arts van mij toen. Moet zeggen dat ze ook op het matje geroepen is toen ik dit kenbaar maakte bij mijn "eigen" arts (zitten er 6 in de praktijk)
Over artsen gesproken.. Tijdens onze intake bij het MCK in Leiderdorp begon de arts meteen over mijn overgewicht. Je moet daar een BMI onder de 33 hebben, maar ik hoorde van meiden hier op het forum dat zij met een hoger BMI ook geholpen werden in het MCK. Nouja, dat bleek niet zo te zijn, is ook niet erg want als dat daar het protocol is accepteer ik dat en heb ik daar begrip voor. Maar toen zei de arts; 'Als jij er niet voor kiest om af te vallen en wij jou hier dus niet helpen, is het jouw schuld als je vriend nooit een kind van zichzelf krijgt'. Dat was echt de meest gruwelijke uitspraak die ik ooit heb gehoord. Ben daar echt dagen door van slag geweest.
@Doortje: Wat een belachelijke psycholoog!! Iemand met zo weinig inlevingsvermogen zou überhaupt niet werkzaam mogen zijn als therapeut. @Pearl Amor: Dit vind ik dus ook totaal absurd. Hoe durft zo'n mens haar eigen leven als standaard te nemen?? En als zij had gewacht tot haar 39ste betekent dat dan dat alle vrouwen voor hun 39ste geen hulp kunnen krijgen. @Shaddixxx: Ik had dit inderdaad al eens gelezen, maar mn oren (ogen..) gaan nog steeds klapperen als ik dit lees! Je had hier ook een klacht over ingediend, toch? Ik hoop dat dat nare mens flink de wind van voren heeft gekregen. Hoe haal je het in je botte kop om zoiets te zeggen :x.
Hebben inderdaad een klacht ingediend bij de klachtenfunctionaris van het MCK, over de betreffende arts. Ik heb in eerste instantie alleen een mailtje naar het info-adres van het MCK gestuurd, die terecht komt bij de secretaresse, waarin ik niet heb geschreven wat er precies aan de hand was maar gewoon heb aangegeven dat ik een klacht in wilde dienen over die arts, en of ik dat bij hun klachtenfunctionaris kon doen.. De secretaresse heeft m'n mail doorgestuurd naar de klachtenfunctionaris en daar kreeg ik een paar dagen later een mail van terug waarin stond dat het de dokter ontzettend speet. Ze hadden nog niet eens gevraagd waar het over ging, daar hadden ze dus geen idee van. Hoe kun je dan roepen dat het je spijt? Er zijn nog een paar berichten over en weer gestuurd, en uiteindelijk heeft het MCK gewoon niks meer laten horen.. Hier staan alle mailtjes; Klachtenafhandeling bij het MCK | Te belachelijk voor woorden.. Maar volgens mij kunnen wij gewoon verder niks meer doen
Jahoorrrrrrrrrr jeetje mina wat belachelijk!!! En dan die mailcorrespondentie ook!! Alvast excuses aanbieden voor iets wat ze niet weten waaroveren later ook toegeven dat ze het idd niet weten waar het over gaat.... Wat een rare zooi daar en dan ook niets meer laten horen....
Ja ik vond dat ook heel bizar toen. Maar denk dat deze arts wel zo zou zijn ja, heb daarna ook een andere huisarts gevraagd, ze heeft me 2 keer naar huis gestuurd. Terwijl ik iedere maand wanneer ik ongi moest zijn doodziek was en buikkrampen tot en met... De laatste keer zei ze wacht nog maar eens 6 maanden. Kwam toevallig voor iets anders bij een andere arts en die heeft me wel door verwezen en haar op het matje geroepen... Kan gewoon niet dat je inderdaad je eigen leven vergelijk of als standaard neemt. Zij was ook nog eens vlot achter elkaar zwanger. Tussen der 31 en 34 heeft ze 2 kinderen gekregen...
Heb je blog gelezen over de mails, jemig dat een arts gewoon plompverloren zegt dat iets spijt, terwijl zij niet weer waar van... Ik vind dat je nog netjes bent gebleven met je mails. Denk dat ze aan mij niet zo'n lieve vrouw hadden gehad. En die opmerking alleen al kon echt niet van haar...
Geloof me, dat heeft me héél veel moeite gekost Maar weet je wat het is, het was overduidelijk dat ze mij daar zagen als 'die dikke vrouw die boos was dat ze niet behandeld mocht worden', ik denk dat ze alleen maar gelachen hadden als ik me agressief had opgesteld.. Niet dat rustig blijven nu zozeer in m'n voordeel heeft gewerkt, maar ach
Vond die van mn moeder ook wel inventief Of ik het gewoon kon vertellen als het gelukt was.want elke keer horen dat het niet lukte was te pijnlijk voor haar. ..
Pardon, en voor jou is dat niet pijnlijk dat het niet lukte?! Zie dat je zwanger bent, gefeliciteerd...
jaja van de assistente in het mmc: "veel succes, mevrouw met IUI nr6.... .... heeft u wel genoeg puregon voor ronde 7"..... wilde ik nu net niet aan denken eigenlijk....
Zakenrelaties en collega's (die niet weten van onze situatie): "Heb jij geen kinderen? Oh je bent zeker zo'n carrierevrouwtje die alleen maar aan zichzelf denkt en geen kinderen wil?" (Ehm, parrrrrrdon?) Het mooie is dan wel om er meteen tegenaan te knallen dat het nou niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is om zwanger te raken...hebben ze voer om na te denken. Of: "Jouw zusje is 4 jaar jonger en heeft al kids, wordt het voor jou ook geen tijd?" Of: "Ach joh, maak je geen zorgen, het komt wel goed, een vriendin van mij heeft IVF gehad en zij heeft nu toch ook een kind." (Ja dat zegt ALLES!, hoezo onbegrip )
Een collega zei tegen mij: "dan neem je toch gewoon een draagmoeder?" En serieus heeft ook eens iemand aan mij gevraagd of we het wel op de goede manier deden. (doelend op het vrijen) En het 'laat het los, dan komt het vanzelf' word ik ook helemaal simpel van!