Je moet je niet zoveel aantrekken van wat anderen zeggen want iedereen weet het altijd beter dan jijzelf. Je moet doen waar je je eigen goed bij voelt. Ze vragen mij ook of ik borstvoeding ga geven, en nee dit ga ik niet doen. Heb het bij mijn dochter niet gedaan omdat ik toenertijd mijn zus zo zag martelen met haar zoon dat ik dacht, bekijk het maar. Ze vragen me nu ook waarom geef je het niet dan...... Ik denk zelf ook, heb een dochter van 5, ze is flink verwend zal straks allemaal anders worden. Stel dat ik borstvoeding zou geven dan is er misschien alleen maar jaloezie, en zij kan straks lekker de fles geven, en manlief. (anders ook wel door middel van afkolven) maar ik hou het op flesvoeding. Nogmaals, trek het je niet aan wat anderen zeggen!!
Ja herkenbaar hier ook hoor. Mijn dochter heeft 5 maanden bv gehad, en dat was met heel veel pijn en moeite. Ik heb te kleine borsten en ingetrokken tepels waardoor ze niet goed aan kon happen, dus moest steeds voeden met een tepelhoedje, voeden duurde een uur en dan was het alweer bijna tijd voor de volgende voeding.. Om over regeldagen niet te spreken, dan kon je ze net zo goed gewoon de hele dag aan je borst hangen Mijn melkproductie was ook niet optimaal (ik blijf erbij dat het aan de grootte van mijn borsten ligt, er past gewoon minder melk in), dus na de eerste maand was het niet meer voldoende en moest er bijvoeding gegeven worden. Nog maar niet te spreken over het 's nachts steeds alleen verantwoordelijk zijn voor de voedingen, kolven ging niet omdat er te weinig uit kwam, verstopte melkkliertjes, stuwing, lekken, niet kunnen eten en drinken wat je wil.. Misschien dat ik er destijds te licht ingestapt ben, omdat ik het heel graag wilde proberen en iedereen zei 'als je echt wil dan lukt het wel'. Maar dat betekent wel dat je er keihard voor moet werken. Openbaar voeden vond ik zelf ook nooit zo prettig dus deed het alleen als het echt niet anders kon, maar ik zat dus onbewust ook erg aan huis gekluisterd, en het was nog wel hoogzomer. Zit je met 40 graden op de bank met een kind aan je tiet, want lekker naar het strand, terras of wandelen in de stad ging niet ivm de afstand. Ik heb het tot 5 maanden volgehouden, maar meer omdat ik mezelf wilde bewijzen tegenover anderen dan dat ik er nou zo'n plezier van had. Ik keek er ook echt naar uit, en toen met 5 maanden de melk echt op was, was ik zo opgelucht. En nu gaan ze er al automatisch vanuit dat ik bv ga geven. Ik weet het nog niet zeker, in principe zeg ik fv als ik naar mijn ervaring kijk maar iets in mij zegt ook dat het dit keer misschien wel beter gaat, dus dat ik het altijd kan proberen. Kortom het staat hier nog open, ik kijk gewoon hoe ik me na de bevalling voel. Ik zeg dus steeds tegen mensen; maar ik ga geen bv geven dit keer hoor. En dan elke keer die geschokte blikken. Als ik dan uitleg waarom dan begrijpen ze het wel, maar is het vaak van "dan kun je het altijd nog 2 weekjes/ 2 dagen/ vul in.. doen en dan weer stoppen" Jahoor ik ga de hele riedel op gang brengen, weer met pijn en koorts in het kraambed liggen vanwege de stuwing en tepelkloven, weer de regeldagen tegemoet om de produtie op te krikken en dan na 2 weken alles weer afbouwen. Nee dat is lekker efficient. Gelukkig heb ik een sterk karakter en als ik mensen de mond wil snoeren lukt me dat ook wel. Maar vermoeiend is het wel.. Het lijkt wel of sommigen denken dat je dat kind aan je tiet legt en op het 'aan' knopje drukt en de melk dan spontaan rijkelijk begint te vloeien, dat wij daar zelf niks voor hoeven te doen of last van ondervinden. Ik weet nu in ieder geval dat wat ik ook kies, het het beste voor mij en mijn gezin zal zijn en niet gebaseerd op wat anderen willen of verwachten.
je moet doen waar je je goed bij voelt, ik neem medicatie dus borstvoeding was zoiezo geen optie, ook omdat ik na mn zwangerschap weer moest veranderen van medicatie,...maar eerlijk,...ook al nam ik geen medicatie had ik voor flesvoeding gekozen!!! ik vind het wel leuk dat ik de medicatie kan "gebruiken" als men vraagt waarom ik geen borstvoeding geef, dan zagen ze niet je hoort het vaak dat de baby's die bv geven vaak ziek zijn en dan toch maar volhouden dat ze een beter immuumsysteem hebben en bv versterkt de band echt niet hoor!!! als jij bv geeft en je bent daardoor oververmoeid en gestrest, dat voelen die babytjes aan hoor! dan krijg je een onrustige baby want hij/zij voelt aan dat er iets is met mama maar weet niet wat met fv weet je ook precies hoeveel je babytje binnenkrijgt en ze krijgen volgens mij ook sneller een ritme jij bent minder gestrest, de voeding is in 2 minuten klaar dus je bent geen 15u per dag bezig met voeden, kolven,.... dus tijd genoeg om nog lekker met het kleintje te knuffelen en te spelen men vriend vind het ook heerlijk om na het werk het flesje te geven en daarna lekker te knuffelen, wat ik ook heel leuk vind, ik kan dan echt genieten als ik mn vriend het kleintje de fles zie geven, echt leuk om te zien en mn vriend straalt dan ook echt van trots we hebben beiden een superleuke band met ons mannetje, veel tijd om te knuffelen en te spelen. mn mannetje is een spugertje en dat is nu opgelost door johannesbroodpitmeel, hoe moest ik dat oplossen als ik bv gaf? soms doe ik mn mannetje zijn kleertjes uit en leg ik hem op mn blote buik/borst, dit versterkt ook de band, hij ligt dan lekker naar je hartslag te luisteren, maar ik leg hem ook vaak zo neer met beiden de kleren aan, hij gaat dan echt stilaan met zijn oortje richting mijn hart, ook heel leuk om te zien en ik vrees dat ik geen tepels meer had als ik fv gaf, zijn zuigbehoefte is abnormaal, in het ziekenhuis zeiden ze ook dat hij een sterk zuigbehoefte heeft, als ik mn pink in zn mondje doe ben ik blij dat na 2min mn pink nog heel is , als hij het speentje heeft en die valt uit zn mondje staat heel die speen afgebeeld rondom zn mondje nee doe mij maar fv, hij heeft een redelijk ritme, huilt nooit (alleen als ie honger heeft) hij is heel tevreden, wij ook, ik wil het niet anders ik bedoel dit bericht niet verkeerd naar de fv-mama's, ik heb er eigenlijk heel veel respect voor dat ze het aankunnen, maar ik wil later terugkijken naar een mooie tijd, niet naar een gestreste vermoeide tijd het enige jammere is dat ik nu alweer een inieminie a cup heb
Heel herkenbaar meid!! Bij mij kwam het bij mn 1e gewoon weg niet op gang, ik heb het een week lang geprobeerd, maar ik zag er op een gegeven moment zo tegen op. Ik kreeg af en toe het gevoel alsof mn borsten er af getrokken werden zoveel moest ik kolven en het deed zo verschrikkelijk veel pijn. Kraamverzorgende zei tegen me, meid als je er niet achter staat dan moet je het niet doen. Inderdaad ik stond er ook niet achter, ik keek er tegen op. Midden in de nacht wakker worden en dan ook direct kolven om het allemaal op gang te brengen. Ik zag er gewoon echt tegen op, ik genoot niet van mn kraamtijd,het enige wat ik dacht in de ochtend was, ik moet weer kolven. Toen ik flesvoeding begon te geven, was het zo een opluchting. Ik doe gewoon weer bij deze zwangerschap gewoon weer flesvoeding. Ik vind het fijner, ik kan de kleine meer regelmaat geven. Vind het zelf ook veel fijner. Gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt meid!!
Heb je alles gelezen wat ik heb geschreven dan??? Ik vind dat borstvoeding in principe de 1e keuze moet zijn, maar t moet wel leuk blijven en wat niet gaat, dat gaat niet en dan is flesvoeding zeker een goede tweede optie. Lees mijn bericht nog eens, ik probeer het juist te nuanceren, omdat ik weet hoe irritant het kan zijn als dingen je worden opgedrongen of dat mensen je een rotgevoel geven met hun opmerkingen. Als het anders overkwam, dan mijn excuses want zo heb ik het niet bedoeld.
Luca2504: naar mijn weten heeft de grootte van je borsten er niet veel mee te maken. Ik heb ook geen grote borsten en had op n gegeven moment enorm veel melk (te veel, waardoor mijn zoontje daar last van kreeg). En ik heb een collega met echt cup F en die heeft nooit genoeg BV gehad.
Dit is mijn eerste kindje en ik heb al besloten geen bv te geven. Ik krijg daar behoorlijk wat commentaar op: 'waarom probeer je het niet, hoe kan je dat nu al beslissen, bv is het beste voor je kindje, wil je dan niet het beste voor je kindje' en ga zo maar door. Ik heb er gewoon niets mee en heb daarnaast mijn zus en talloze vriendinnen ermee zien worstelen, dat ik denk: ik ga daar niet eens aan beginnen. Voor het eerst moeder worden is op zichzelf al zo'n heftig ding, dat ik niet zie waarom ik mezelf extra zou gaan belasten met iets waar ik geen fijn gevoel bij heb. Ik probeer vooral zo te denken: blije mama, blije baby. Ik ben zelf groot geworden op fv en ik mankeer helemaal niets. Ik heb kennissen die bv gaven en wiens kinderen alle allergieen hebben die je maar kunt bedenken...Dus dat bv zonder meer het beste voor je kindje is en fv altijd inferieur daaraan, dat gaat er bij mij niet in. Doe waar je jezelf goed bij voelt, en laat je niet onzeker maken door de mening van anderen, het is jouw kindje, en jouw lijf!
meid je bent niet slechter hoor als je fles geeft. sterker nog...bij mij lukte het door omstandigheden ook niet dus kreeg ze in ZKH vanaf 2 dagen oud al meteen bijvoeding en al snel alleen fles....ze is nu 18 maanden en NOOIT ziek of koorst, ja 1 keer verhoging, alleen verkouden, dus lieverd...en heb ook mega goede band met me dochter en zij met mij =) dus voel je zeker niet schuldig hoor, tis idd lastig dat soms zo opgedrongen kan worden. dikke knuff
Natuurlijk is dat allang wetenschappelijk onderzocht en bewezen. Dacht je dat de overheid gewoon zomaar heeft besloten dat bv het beste is, uit het niks? Daar zit een hele rits onderzoeken en publicaties achter, een officieel beleid wat is gebaseerd op de adviezen van de WHO, daarna Europese Unie en daarna in Nederland. Borstvoeding is gewoon de beste voeding, klaar punt uit. Onder alle omstandigheden; moeders die alleen friet eten, moeders die roken etc. Is allemaal onderzocht. Gezonder, beter immuunsysteem en minder allergieën. Kijk ik snap dat je als moeder knettergek er van wordt om iedere keer je keuzes te moeten verdedigen, als die toevallig niet de borst is. Maar ik wordt weer een beetje moe van moeders die dan maar gaan beweren dat flesvoeding zo gezond en beter is, dat kun kind nooit ziek is en een prima band met ze heeft. Je hoeft je keuze niet te verdedigen; het is je recht als moeder om zelf keuzes te maken over hoe je dingen doet met je kind. Dus doe dat dan ook niet.
Ik heb niet die specifieke irritantie. Maar ik herken wel het bemoeizuchtige geleuter van mensen om je heen over van alles en nog wat. Wat dat betreft kun je als moeder maar weinig goed doen. Iedereen heeft een mening en voelt het als een soort recht om maar alles tegen je te mogen zeggen/ aan je te mogen vragen. Hoe vermoeiend ook, probeer het te negeren. Zeg dat je er nog over nadenkt, dat je nog gaat kijken hoe het loopt etc. Of zeg gewoon dat ze er niks mee te maken hebben. Het zijn je eigen keuzes en daar hebben anderen niks mee te maken. Kijk iemand kan het misschien vragen uit belangstelling, zoals het leuk is om over vanalles te praten wat met baby's te maken heeft. Maar als jij er geen zin in hebt, dan houdt het gewoon op. Wat betreft je keuze; volg gewoon je eigen gevoel.
Ik vind het ook niet erg als iemand het uit belangstelling vraagt en dan wil ik er ook prima over praten maar heb geen zin om veroordeeld te worden over de keuzes die ik maak. Ben wel blij te lezen dat ik lang niet de enige ben met deze frustratie, ben 16 weken zwanger en moeten mensen er dan al zo over zeuren!? Het voordeel van bv is wel dat je het altijd klaar en bij de hand hebt, en ik ben de enige die dat moment met mijn kind heeft verder niemand. Dat was het ook wel met de voordelen. Las hier dat iemand had neergezet dat het in allerlei landen onderzocht is en weet ik het wat dat bv echt het beste is maar dat zegt mij niks. Heb zelf nier ervaren of gezien dat het echt zoveel beter is als fv. Er word zoveel onderzocht en gezegd!
Ik geloof persoonlijk wel dat het gezonder is. Dus voor mij is het dan eerste keuze. Maar ik kan me goed voorstellen dat mensen op een fles overstappen als het een drama is. Dat is ook weer niet de bedoeling, zeker niet als er een goed alternatief is. Dat mensen er soms niet eens aan beginnen, dat vind ik wel jammer. Maar ik oordeel er niet over. Oordelen is gewoon te makkelijk, er spelen altijd veel andere dingen mee. Wat opstartproblemen betreft. Mijn eerste ging van een leien dakje. Natuurtalentje was hij en bv liep vanaf het begin super. Heb een jaar lang gevoed en enorm van genoten. Ik begon dan ook vol vertrouwen aan de tweede. Maar die viel tegen. Ze hapte niet goed (tepelkloven dus), gelijk spruw in een week tijd en bleeeeeeeeeeeef maar komen. Ik heb toen wel doorgezet ( en een speen gegeven!) omdat ik wist hoe het ook kan en na twee weken ging het goed. Maar als het na die twee weken nog steeds zo ging als in de eerste week, weet ik ook niet wat ik gedaan had. Ik wil maar zeggen heel voorzichtig tussen alle dramatische ervaringen; het kan ook gewoon erg goed gaan zonder dat het veel moeite kost.