Mijn man heeft meer met andermans kinderen dan ik. Idd een levend klimrek hihi. Kinderen vinden heb altijd het leukst. Vind het soms wel irritant want die kinderen worden daarom zo druk en door het dolle heen. Gelukkig kan hij met onze dochter ook rustige dingen doen zoals een boekje lezen of samen lekker tv kijken.
Mijn man had niks met kinderen. Toen ik zwanger werd ging hij zich er voor open stellen. Hij is knettergek op onze dochter. Ze is zijn alles! Andere kinderen kan hij nu soms wel schattig vinden, maar hij is vooral gek op onze dochter! Uiteraard! hahaha
Mijn man vond ze toen al heel erg leuk. Maar hij heeft ook 2 ( veel ) jongere zusjes. Hij is zo'n kindermagneet, altijd in voor iets geks, doet altijd net zo hard mee. Zo stonden zondag de buurjongens weer voor de deur, of mijn man met een sneeuwballen gevecht mee ging doen. Het is zelf net een groot kind. Ik vond kinderen helemaal niks, en nu vaak nog steeds niet haha, behalve mijn eigen
Ik was zelf zo eigenlijk. Ik had een gruwelijke hekel aan kleine kindere die geen familie waren of iets. Maarik wou wel degelijk zelf een kindje. Ik vind nu ook kinderen van andere leuk sinds mijn eerste is geboren.
Mijn man heeft kinderen altijd leuk gevonden. Hij trekt ze ook erg gemakkelijk aan. Ze vliegen altijd op hem af. Terwijl je dit niet zou verwachten, gezien zijn uiterlijk. Hij zit vol tattoo's en heeft best een boevige blik met zn bruine ogen. Maar het krijgen van een eigen kind is natuurlijk heel anders. Dit zegt hij zelf ook. Hij had het makkelijker verwacht. Verder is hij dol op zn zoon en andersom idem.
Ligt echt aan z'n humeur.. Soms kan hij heel leuk met kindjes spelen en soms zie ik dat ie na een paar zinnen al chaggo wordt (waarschijnlijk omdat hij geen NL verstaat).. Maar kindjes wil hij juist wel heel graag.
Ja! Mijn man is echt een kindervriend. Hij is zo een type dat op verjaardagen altijd met de kids aan t spelen is. Alle kinderen zijn dol op hem!
Aaah, lief he?! Moet zeggen dat ie met Beer ook super lief en leuk is! Echt een super-papa, precies zoals ik had verwacht.
Mijne vond kinderen al heel leuk, speelde er altijd heel leuk mee! En nog leuker met onze eigen kindjes hihi
Nope mijn vriend wilde geen kinderen. Hij is er in mee gegaan voor mij want ik zag mijn leven niet zonder. Wel zijn er bepaalde afspraken gemaakt over het zorgen voor de kinderen. Ik doe 80% van de zorg en zou niet anders willen. Maar ieder vrij moment speelt hij wel met em We zijn zelfs in de MMM beland en via ICSI ons zoontje gekregen. Hij is strondgek op zijn zoon en we hebben net weer een succesvolle ICSI achter de rug! Er komt een brusje aan!
Dat is bij ons ook zo Alle kinderen komen op hem af als bijen op honing . Maar eigen kinderen vond ie maar niks.
Ja, hier hoor. Mijn man sterft met ons zoontje, die 2 zijn echt dikke maatjes, hij doet alles met en voor hem, en is - kort om - een topvader! Maar hij heeft echt nooit iets met kinderen gehad, hij vond ze inderdaad irritant, en nog is het geen kindervriend. Al kan hij sinds we zelf een kind hebben wel meer begrip opbrengen voor kinderen van anderen. Dus er is hoop voor je
Dat was hier toch wel een vereiste. Maargoed, ik had al een zoontje toen wij echt gingen daten. Hij kende me van voordat ik zwanger was, tijdens mijn zwangerschap en nu dus als zijn vriendin zijnde Hij had eigenlijk niet echt een enorme aantrekkingskracht op kids ofzo, had er eigenlijk ook niet heel erg veel mee. Maar vanaf het moment dat hij steeds vaker echt met Tygo omging en steeds meer ging helpen in verzorging.. Nou, ik moet het nu niet proberen om een keertje te zeggen "schat ik ga niet naar scouting" want daar pak ik zijn papa-dagje mee af Dan pakt ie de boel bij elkaar en gaat gerust er lekker in zijn uppie op uit en zoals hij zelf zegt "stoere mannen dingen doen met Broekpoepert". Maar een broertje of zusje voor Tygo, (en daarmee dus eigenlijk zijn eerste echt éigen kindje) heb ik eigenlijk geen idee van hoe hij erover denkt. Zal t hier eens aansnijden voor de gein, kijken wat hij zegt. Zal er voorlopig nog niet van komen vanwege alle rompslomp waar we in zitten.... maar stiekem zie ik een tweede er nog wel komen (althans, dat mag ik hopen!)
Hij vond ze wel ok maar met zijn eigen dochter was hij meteen helemaal gek en is een superpapa. Ik vind andermans kinderen ook lang niet altijd leuk eigenlijk..
mijn vriend deed altijd de gekste spelletjes met kinderen.. vond het geweldig.. ik daarin tegen niet.. ik moest echt niets van kinderen weten.. totdat ik mijn eigen kindje in mijn armen kreeg... TOEN begon ik ook pas de leuke dingen in andermans kinderen te zien...