Ben eens benieuwd hoe jullie hier mee omgaan. Vanochtend met zoontje even de stad geweest. Hem paar keer gezegd even paar boodschapjes doen en dan gaan we je zus van school halen. staan we in de winkel en wil hij niet weg. Ik zeg nog een keer ga je mee dan gaan we malou halen en broodje eten. Wordt hij zo boos en krijst het uit. Ik maar even mijn boodschapje afgerekend en komt hij er gillend aan rennen. Ik nogmaals Ga Je mee jens antwoord was natuurlijk Nee. ..... we moesten weg om dochter van school te halen dus heb m over mijn schouder getild en hij heeft mij geslagen geschopt en mijn bril op de grond gegooit. loop je dan in een drukke winkelstraat. ...... met veel moeite bij de auto gekomen (had jammer genoeg ook nog buggy mee) wil hij niet in de stoel. Heb hem los in de auto gelaten en naar school gereden. was 5 minuten te laat en hij werd toen we er waren netv rustig gelukkig. -Ik weet dat ik rustig moet blijven en dat blijf ik ook -negeren kon ik niet doen aangezien we anders veels te laat kwamen - leg hem altijd uit wat we gaan doen en geef dit ook tijdig aan nu heb ik het een paar keer gezegd wat we gingen doen en om 20 over 11 nogmaals gezegd en toen begon het. Hij heeft het dus drie kwartier volgehouden. En die is nog kort want hij heeft ze regelmatig van een uur en langer. pff iemand nog tips? ???????
Zou het de leeftijd niet kunnen zijn hoe oud is hij? Mijn dochter is bijna drie en is op dit moment ook moeilijker dan daar voor. Merk echt dat ze dat peuter achtige af is. Veel wijzer ect ect. En de zin door drijven. Mijn zoon was ook niet de makkelijkste in de peuter leeftijd. En rond zijn derde was ook het hoogte punt van niet willen luisteren ect ect.( wel nu hij in de pubertijd zit is het een graatje erger dan als peuter) Denk dat je toch wel even hem kan toe spreken je moet gewoon luisteren en we gaan nu weg. zou ik meer tijd hebben blijven ze maar liggen waar ze liggen willen ik loop wel door. Van de week ze is het gewent naar het kdv te gaan met het weg gaan drama even. Normaal doet ze dat zelden tot nooit. Vandaag ging ze weer vrolijk mee. Denk dus wat strenger worden? ( toespreken noem ik dat altijd)
Er valt mij 1 ding meteen op.. Je had een buggy mee en toch til je hem? Waarom? Hier geen hele driftige kinderen, maar ik probeer dit soort situaties ook wel te voorkomen. Als ik haast heb gaat de jongste bijvoorbeeld altijd in de buggy, dan kan hij gewoon even niet zelf lopen, daar doe ik dan niemand een plezier mee. Ik zie het ook maar zo, hij kan er niets aan doen dat zus opgehaald moet worden. En afhankelijk van zijn leeftijd... (2-3?) doet hij dit niet om jou dwars te zitten, maar grenzen verleggen en uitproberen hoort er bij en wordt als het goed is steeds minder.
Zet je kind iig nooit meer los in de auto, dan maar liever krijsend van woede. Het is denk ik de leeftijd, wij hebben hier ook zeer heftige toestanden de laatste tijd met 3 van zulke gevallen die nog eens elkaar opjutten. als iets moet gebeuren, leg ik het van te voren uit, en laat weinig ruimte over voor dwarsheid. Als ze stug weigeren mee te lopen, vraag ik gewoon: wil je zelf lopen of moet ik je meenemen? En dan vooral doen wat je zegt.
En hoe doe je dat dan als ze alledrie tegelijk zeggen: 'meenemen mamma' Til je ze dan? Sorry, ik zie het al een beetje voor me
Ik heb weleens met 2 peuters onder mijn arm gelopen, en de derde ziet dan aan mijn gezicht dat ie echt wel mee moet lopen en dan loop ik geen uren meer, maar linea recta naar de auto of naar huis. Gelukkig hebben we zulke extreme toestanden maar 2-3x gehad. Ze zagen dat met zulk gedrag alle pret voorbij was, en dat mama ook niet gezellig meer deed.
Hoe betrek je je kind bij het winkelen? Ik wijs altijd dingen aan, laat haar meehelpen, dingen zoeken en als afwisseling gaan we even kijken in een winkel die zij leuk vind. We kopen ook wel eens een kaasstengel. Bij slecht luisteren zou ik hem vastzetten in de buggy.
Mja hier had ik dus ook iemand linea recta in de buggy geparkeerd en naar huis gegaan. Plus.. Als ze niet van plan is te luisteren.. Ga ik niet vragen of ze meeloopt. Dan geef ik de opdracht om mee te lopen. (Zo ook als ze een drama maakt als ik iets vraag.. Dan volgt een herhaling die geen vraag is want "nee" is ook een antwoord. )
hallo hij is bijna drie. Ook al zal ik hem in de buggy willen hebben ik krijg hem er niet in. Hij is dan zo sterk dat ik hem echt niet in de buggy kan snoeren. Wat dus ook geldt voor in de autostoel. Hij heeft de stoel met driepuntsgordel gordel en daar laat hij zich uitglijden als hij zo boos is. normaal zal ik hem in de winkel laten liggen en wachten tot hij normaal doet maar moest echt naar school toe en had niemand die haar zou ophalen. Wij hebben bijna elke dag een woede aanval van een uur met hem
als je een driepuntsgordel strak aan trekt (zonder jas), kan een kind zich daar echt niet uit laten glijden, of bedoel je iets anders?
Dus als ik het goed begrijp hoeft hij niet in de buggy als hij zich verzet, moet hij niet in de autostoel als hij zich verzet en mag hij zolang als hij wil driftig zijn in een winkel? Poeh, nou nee hoor hier zijn de touwtjes toch echt strakker aangetrokken! Ik begrijp echt dat een peuterpuber heel lastig kan zijn maar ik raad je aan om eens een paar dagen op te schrijven wat je die dag gedaan hebt en waar de problemen (driftbuien) liggen. Misschien is het nodig om ergens meer structuur in te brengen en wat dingen te veranderen? Maak een stappenplan van de dingen die je aan wilt pakken en blijf consequent. Werk aan de winkel succes!
Geloof me mijn zoon kan dat wel. Doet hij normaal niet en blijft ook gewoon zitten maar als hij zon woede aanval heeft komt er echt makkelijk uit. Godzijdank is het de 2e keer pas dat ik hem met woede aanval in de auto moet krijgen (1e keer wel de tijd gehad om hem te laten uitrazen voordat ik ging rijden) Wil namelijk wel even zeggen dat ik heel erg tegen ben om mn kind los in de auto te zetten. Doen we normaal ook absoluut niet!! maar naar mijn idee had ik nu niet veel keus. Ik vraag me gewoon af of andere moeders dit herkennen en tips hebben. Ik maak me zelf namelijk wel een beetje zorgen dat hij dagelijks deze aanvallen heeft. Het is de laatste tijd echt erg. Ik heb ook een gesprek aangevraagd bij de huisarts over hem.
Eerlijk? heb het idee een beetje dat hij de baas is! Als hij niet wilt dan krijg je hem er niet in, eh hij is nog niet eens 3! En los in een auto lijkt me ook niet echt de ideale manier van vervoeren. Mijn tip: consequent blijven en volhouden! Hier ook wel met een razende peuter rond gesjouwt, maar dat haden ze snel door en deden het niet meer.
Natuurlijk moet hij in de buggy van mij en dat probeer ik ook echt maar het lukt me dus echt niet. Vanochtend ook meerdere keren gedaan. Wat hetzelfde geldt voor de autostoel. Consequent ben ik wel naar mijn idee en ze weten ook goed wat ze wel en niet mogen. Doordeweeks is de structuur altijd gelijk: 7 uur uit bed, aankleden, broodje eten, even tv kijken en oudste dochter naar school brengen, Daarna naar huis even samen zitten met wat drinken en fruit. Dan gaan we of hij alleen spelen totdat we weer naar school moeten. Als we weg gaan bereid ik hem daar op voor door het sochtends gelijk te bespreken. Dat is wat deze ochtend ook is gebeurd. Maar wil je misschien mij eens uitleggen hoe jullie er mee omgaan met een woede aanval zoals ik vanochtend had? Wat had jij gedaan?
Ik heb ook zo'n draakje ik zou IIg het vragen achterwege laten. Met 'ga je mee jens' heeft hij de optie om nee te zeggen. Je kunt beter zeggen we gaan nu je zus halen, wil je zelf in de buggy klimmen of zal mama het doen?
En niet teveel nee zeggen, dan worden ze nog dwarser. Beter zeggen; je mag straks dit of dat, maar nu gaan we zus of zo.
Misschien nog een tip; misschien het tv kijken s morgens vroeg achterwege laten, hierdoor krijgen ze al heel veel prikkels binnen z o vroeg op de morgen.
Vast in de buggy zetten en meteen naar huis gaan. Ik zou heeeeel duidelijk laten merken dat ik dit gedrag niet accepteer. Mijn dochter is ook bijna drie en voor haar gebruik ik geen buggy meer. In dat geval neem ik haar onder de arm en ga naar huis. En zo kwam ik vorig jaar een collega tegen in het winkelcentrum .
Oh ja. Ik stel soms ook een vraag en dan krijg ik geen reactie. Als ik zeg: Ik wil dat je nu mee gaat, dan heeft het meer effect. Geen ruimte laten voor een nee
Mijn tip zou iig zijn om, als je 1x iets hebt gevraagd en hij luistert niet, hem gewoon op te pakken en doen wat je wilt doen. Niet oneindig blijven vragen, zoals je zelf ook merkt werkt dat niet. Hier ook zo'n dwarse bijna 3-jarige die pas nog al gillend en kronkelend over de vloer iedereen de stuipen op het lijf heeft gejaagd in de Wibra . Dan pak ik haar dus echtbij kop en kont en gaan we gewoon. No way dat ik ga onderhandelen ofzo als ze zo'n bui heeft.