Een schat ja. Misschien is dat ook een deel van het probleem. Een meegaande man die altijd maar doet wat jij wilt en ja en amen knikt is niet bijster aantrekkelijk. Die kun je afsnauwen want tja, die zal er toch nooit wat mee doen. Een beetje pit in zijn reet en zich niet laten gebruiken als dweil is al iets aantrekkelijker. Je gaat je daar toch ook rot aan ergeren.
Verder klink je idd depressief. Ik herken het wel. Ook dat de AC er wat mee te maken heeft herken ik.
Wat een vervelende situatie zeg!! Je kan niet echt je vinger op het probleem leggen. Je vraagt je af of je nog wel verder wilt met hem. En of je nog wel gelukkig bent met hem. Misschien een idee om even het huis uit te gaan. Misschien kan je ergens terecht? Dan ben je helemaal alleen en kan je goed nadenken wat je daadwerkelijk mist in je relatie. Als je hem echt niet mist als je partner dan weet je wat je moet doen. Misschien worden je ogen geopend en zie je weer in waarom je wel zoveel van hem houdt en dat je hem echt niet kwijt wilt. Als je nu bij hem blijft heb ik het idee dat de hij je in de relatie benauwd door te zeggen dat jij alles voor hem bent en het enige bent in zijn leven. Jij moet eerst voor jezelf er achter zien te komen wat je daadwerkelijk wilt. Doorgaan met hem of alleen en samen het voogdij over de kleine delen. Sterkte ermee
Ja ik was degene wat heel weinig at, inmiddels eet ik al 2 maanden normaal en snack ik ook heel af en toe. Het zal een mengeling zijn van vanalles en nog wat. Ik heb de huisarts gebeld, ik kan morgen middag pas terecht alles zit vol. Ergens diep in mijn hart weet ik dat jullie misschien gelijk hebben, maar ergens wil ik er ook niet aan toe geven, echt een dubbel gevoel heel raar is dat. Nu ik jullie reacties heb gelezen, ik kan in huilen uitbarsten, ik wist niet dat er nog zo een lieve mensen bestonden die me raad geven terwijl ze me niet eens persoonlijk k ennen, daar ben ik echt gevoelig voor.
Ik weet dat jullie gelijk hebben over mijn dochtertje af en toe wegbrengen voor een leuke avond, maar dat vind ik zo moeilijk. Ik moet het wel gaan proberen. Voor ik mijn dochtertje had dat is inmiddels al heel lang gelden want we hebben er 14 maanden overgedaan voor we zwanger waren, had ik de mirena spiraal en daarvoor de yasmina pil
Misschien ook eens aan de huisarts vragen of de prikpil hier in een rol speelt? Zou goed kunnen hoor meid! Heel veel succes in ieder geval
Worden zoals je vroeger was, is een absolute onmogelijkheid. Je bent ouder, hebt allerlei dingen meegemaakt in de afgelopen jaren en die hebben een invloed gehad op wie je bent en op hoe je in je vel zit. Wat betreft dat je alles mag van je vriend: zou dat niet juist het probleem kunnen zijn? Hij lijkt wat onzichtbaar in jullie relatie, lijkt weinig eigenheid te hebben, als ik dit zo lees. Zou het niet gezonder zijn als hij wat meer tegen je in zou gaan? Depressie is een zwaar woord, dat zal niet aan de hand zijn, maar een depressieve periode kan het wel zijn. Daarvoor is het altijd verstandig om eens met een psycholoog te gaan praten. Je huisarts kan je daarin prima verwijzen.
He bah meid, wat naar... het klinkt echt alsof je een depressie hebt. Ik hoop dat de huisarts je verder kan helpen en dat je je snel weer beter voelt. Als ik het zo lees lijkt het mij echt alsof het met jou niet lekker gaat en daardoor met je relatie. Niet andersom. Veel sterkte en een dikke knuffel!
O, en als je het hebt over dingen die invloed kunnen hebben op hoe je in je vel zit: koffie en cola zijn ook bekende boosdoeners. Collega van mij begeleidde een meisje die voortdurend down was. Niets hielp, therapie niet, medicatie niet. Uiteindelijk was ze om de een of andere reden een paar dagen cola-loos en ineens knapte ze op. Ze is gestopt met cola en alle problemen waren als sneeuw voor de zon verdwenen....
Dit was eigenlijk ook het eerste wat ik me afvroeg.... Ik ben na de bevalling van de jongste na 3 maanden weer met de pil begonnen en sindsdien nergens meer zin in (vooral niet in seks), humeurig enz. Nu weet ik dat ik slecht tegen hormonen kan, maar het is een heel lichte pil (yasmin). Ik ben, na 8 maanden tobben en steeds somberder worden, gestopt met de pil en na een week of 2/3 werd het weer "licht". Ik kon weer vrolijk zijn, had weer energie en zin in seks! Ik hoop voor je dat jullie eruit komen en dat je je snel weer fijn voelt!!!! Sterkte!!
Lieve Manyana, ik heb nog niet alles gelezen... Ik denk inderdaad ook dat je een depressie hebt! Ik ben ook al een hele tijd precies zoals jij je gevoel beschrijft! Ook tegen mijn man! Heb vorig jaar in het dieptepunt op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en was toen al onder behandeling van een psycholoog! De druk op je relatie van weinig geld hebben, dus niets leuks kunnen doen, een kindje en alle stress die een volwassen leven in de crisistijd met zich meebrengen, is echt hoog! Die voelen wij hier dus ook! Ik heb er keihard aan gewerkt, en ik ben nog zeker niet waar ik zijn wil, maar besef me wel heel goed, dat ik, wat ik heb zeker niet kwijt wil! En jij schrijft ook heel duidelijk dat je weet dat het aan jou ligt! Natuurlijk zal het echt niet alleen maar aan jou liggen! Maar ik denk inderdaad wel dat het verstandig is even met iemand te gaan praten om alles op een rijtje te zetten! Ik zie nog genoeg vechtlust en liefde in je berichtjes... En die sex dat komt als laatste, daar ben ik ook nog niet hoor! Pijn kan ook komen omdat je psychisch niet lekker bent... Ook dat heb ik, als ik me een paar dagen beter voel heb ik ook geen pijn enzo...Wij vrouwen moeten lichamelijk en psychisch ok zijn voor sex!
Ook dit probleem ken ik helaas! Ik had een angststoornis die vooral gericht was op de scheiding tussen mij en mijn zoontje. Ga echt naar een psycholoog, zij kunnen je helpen je in te laten zien dat je haar echt los moet laten! Mensen om mij heen zeiden allemaal hetzelfde... Dat krampachtige vastklampen aan je kind is slecht, je maakt er een angstig en krampachtig kind van! Dit betekent niet dat je een slechte moeder bent, maar je bent een nog betere moeder als je je kind de vrijheid geeft om andere dingen/mensen te ontdekken zonder jou! Op die manier ontwikkelt je kind zich nog beter en zal zij als ze straks ook beter om kunnen gaan met andere mensen en andere situaties! Je bent wel een beetje aan het doen wat ik deed... Alles draait om jou en je kindje en je vriend mag eigelijk blij zijn dat hij nog van dichtbij mag toekijken en mag als klap op de vuurpijl ook nog eens de klappen opvangen als jij het ergens niet mee eens bent. Let op, dit is geen kritiek! Ik denk dat ik weet hoe je je voelt! Je moet het je alleen gaan beseffen. De verhoudingen in jullie gezin liggen scheef! Wat voor mij werkte... Ga als jullie meisje op bed ligt eens wat drinken bij een vriendin, daar begin je mee, daarna doe je dat een keer overdag, daarna breidt je het uit naar eens een dagje shoppen, je zult zien dat je nog meer gaa waarderen wat je thuis hebt, en je geeft je vriend vertrouwen dat hij ook wat waard is en dat hij voor jullie kindje kan zorgen! En het hoeft niet veel te kosten... Ik heb geshopt voor 30,00 bij Primark en ben daarna voor 10,00 mijn wenkbrauwen gaan laten epileren en verven! Voor 40,00 was mijn relatie weer een paar weken beter en was ik weer even helemaal opgeladen zonder kind! Zo leer je echt je relatie waarderen, kom je even bij uit die sleur, en ben jij weer even jezelf! Mocht je meer willen weten pb me maar!
Mijn moeder was manisch depressief en deed toen preccies als jou Ze is in behandeling gegaan bij psygoloog en toen knapte ze er van op en kon weer genieten van alles en iedereen
misschien een goed idee om vitamine d te gaan slikken, soms krijgen mensen bij een te kort hieraan een depressie. Dan weet je in elk geval dat dat het niet is. Klinkt wel als een depressie. sterkte!
Dit is echt iets waar je wat mee kunt, wat Janna beschrijft is echt waar. Ikzelf ben ook depressief geweest en voel me nog steeds heel vaak down en ook mijn vriend is ongeloofelijk de sigaar op die momenten. Het is vreselijk maar dan ook echt vreselijk om je zo te voelen en om zo tegen je partner te doen terwijl je helemaal niet zo wilt zijn/doen. Tegenover de buitenwereld kun je even een vrolijk masker opzetten, maar thuis zet je die gelijk weer af. Ook dat herken ik heel erg. Tegen andere mensen zoals collega`s/vrienden/familie of andere mensen waar je even bent, is het "makkelijker" (heel verkeerd woord maar je snapt wel wat ik bedoel) om je even heel anders te gedragen dan dat je je daadwerkelijk voelt. En van deze mensen weet je ook dat ze het niet zo snel zullen accepteren als je je als een b*tch gedraagd, ook omdat ze niet weten wat er met je aan de hand is. Bij mij komt het ook door ADD, dit brengt ook veel stemmingswisselingen met zich mee. Gelukkig loop ik nu bij een psychiater en een psycholoog voor medicatie en hulp, want anders draai ik echt helemaal door. Het is daarom ook heel goed dat je inziet dat er iets is en dat je hulp gaat zoeken bij de huisarts. Dit is iets waar je niks aan kunt doen, maar wel mee geholpen kunt worden. Het is heel lief en ook heel erg te waarderen dat je vriend zo voor je klaar staat en zoveel geduld met je heeft. Mijn vriend doet dit ook. Het is belangerijk dat je erachter komt waar je gevoel vandaan komt (hoeft niet eens ergens aan te liggen, het kan ook zo zijn dat je je gewoon zo voelt) en je je relatie niet opgeeft...ik denk dat als je nu alleen komt te staan...dat dat je niet goed zal doen. Ik hoop dat je snel hulp krijgt en je snel beter gaat voelen, want dit is gewoon heel erg voor je. Dikke knuffel
En de situatie eromheen zal je nu ook even geen goed doen. Weinig geld om leuke dingen te doen, een kindje waar je veel verantwoording voor moet dragen en waarvoor je je ook beter wilt voelen...maar wat gewoon moeilijk is als je je zo kl*te voelt...en dan nog eens alle stress wat een volwassenleven zowiezo al met zich meebrengt. Ik snap het helemaal meis, echt waar!!! En als je anticonceptie met hormonen gebruikt, kijk daar ook goed naar...want dat is ook iets waardoor je je vreselijk naar kunt gaan voelen. Ik vind het gewoon echt erg voor je (ookal ken ik je natuurlijk niet), vooral omdat ik weet hoe erg het is en ook hoe wanhopig je ervan wordt...omdat het moeilijk is om er zelf uit te komen. Hoop echt dat je heel snel een stuk beter in je vel zit.
Ook dit is een heel goed advies, ik denk dat er bij jou nog meer aan de hand is buiten het niet los kunnen laten van je kindje..ik denk dat je vooral ook met jezelf in de knoop zit maar het is wel iets waar je wat mee kunt. @ MamaTal85 Ik kan me heel goed voorstellen dat je zo`n angst had om je kindje wat losser te laten, zeker toen ik je onderschrift had gelezen. Super knap van je, dat je hulp hebt gezocht en nu zoveel beter in je vel zit en het wat losser kan laten. Het zal altijd knokken blijven maar dat je al zover bent gekomen, is echt heel erg knap!!
Klinkt idd zoals ik mij voel(de) door een ppd. Ook mijn man moest het ontzettend ontgelden en voor de rest hield ik de schone schijn wel op. Nu het langzamerhand wat beter lijkt te gaan zie ik ook weer in waarom ik zo graag bij mijn man ben.
Zo lief jullie berichtjes, het doet me echt goed. Ook nu ik inzie dat al meerdere mensen hiermee te kampen hebben gehad. In mijn omgeving heb ik nog nooit iemand gehoord over een depressie. Mijn vriend geeft me ook wel eens tegen gas als ik dan weer eens uitflip dan zegt die wel eens moet je meteen een grote mond hebben, ik bedoel het toch goed? Maar zo lief en geduldig als hij met me is en ook met andere mensen ken ik er eigenlijk geen een. Hij is alles zo vergeten het voelt net alsof hij beter verdient. Als ik alles terug lees en overdenk hoe ik ben dan denk ik echt hoe kan iemand het nou met mij volhouden? Morgen moet ik om kwart voor 3 bij de dokter zijn. Ik zal daarna zeker nog even laten weten hoe het is gegaan. Dat van die vitamine d ga ik ook zeker proberen, baad het niet dan schaad het niet. Met de dokter ga ik het ook over de anticonceptie hebben. Kijken wat ze er van vind. Echt dankjewel meiden, ik heb niet veel vrienden wel 1 goede maar daar heb ik dit ook nog niet aan verteld, wil veel te graag goed overkomen wat natuurlijk alleen maar bedrog is. Ik ga nu op advies van jullie zo de laptop even opbergen en dan samen met vriend lief een filmpje kijken, de kaarsjes zijn al aan. Echt dankjewel!!!