Hier een meisje van 1,5 met weinig haar, dus ik krijg echt altijd een "hij" naar m'n hoofd. Ook al heeft ze een roze legging met roze gympies aan . Ik raak er nu zo langzamerhand wel geïrriteerd van, want het zijn echt niet alleen maar bejaarden die zich vergissen!
Dat heb ik een keer met mijn zoontje gehad.. Alles blauw, mutsje op met zn naam.. Stond nota bene jongens kleertjes te bekijken.. Komt er een vrouw (+/-30) naast me staan: Oooooh, wat een lief meisje Heb verder maar niets gezegd hahaha..
Vroeger ook wel es gehad ja... ze had notabene een rokje aan en een truitje met 'Prinses'...hoe duidelijk wil je het?
JA hoor. Hier al een aantal keer gehad; wandelen met een knalroze bugoboo donkey en dan volgt: wat zijn het? Meestal volgt na mijn antwoord een beschaamd "ja dat had ik kunnen weten" hahaha
Heel vervelend, hier hebben we er ook last van. En ze onthouden ook niet. Ik geef turnles aan selectiemeisjes en op woensdag komen er na ons senioren gymmen. Terwijl wij opruimen en de les afsluiten beginnen zij. Mijn dochter gaat al vanaf het begin mee, al bijna 20 maanden nu dus. Ze gaat ook altijd heel enthousiast met ze ballen, badmintonnen en mee rennen. Heel handig kan ik even mn ding doen tijdens het opruimen en loopt ze niet in de weg. Prachtig vinden ze het. Maar het is nog steeds "hij" "hem" en "knulletje" terwijl ik al 20 maanden zeg dat het een meisje is. 1x in de week is blijkbaar niet genoeg voor ze op het op te slaan in hun hersenen. Zelfs nu ik eindelijk een ienimiennie staartje kan maken bij dr, of als ze roze, een rok of jurk aan heeft.
Wij hebben een paarse wandelwagen en ook aan mij word vaak gevraagd is het nou een meisje of een jongen. Dit terwijl onze knul echt jongenskleding/jas/muts enzo aan heeft en je duidelijk kan zien dat het een jongen is. Alleen doordat zijn wagen paars is en je die niet verwacht bij een jongen krijg ik ook steeds weer de vraag.
Hier ook al een paar keer meegemaakt. Maar moet zeggen ik zie het zelf ook niet altijd. En je kunt niet altijd uitgaan van de kleur. Laatst nog zei ik: wat een knap meisje. Bleek het een jongetje te zijn dat onder een roze dekentje lag. Tja....
Vroeger was het blijkbaar heel normaal om een roze dekentje te hebben voor een jongetje bijvoorbeeld. Ik heb hier een roze met grijs geruiten dekentje liggen en die is van mijn oom geweest.... Verklaard dus wel waarom veel oudjes vragen of het een jongen of een meisje is maar ik vind het ook raar.
Ik kan me niet druk maken om die vraag bij zi oudjes weetje vroeger droegen jongrns ook jurkjes dus snap dat hun die link niet leghem
Hebben wij nog nooit gehad. Laatst was ik in het bejaardenhuis bij mijn oma en ook daar sprak iedereen gewoon over een jongen. Ik moet wel zeggen dat mijn zoontje wel echt een jongenshoofd heeft, al vanaf dat hij geboren heeft. Kan het niet echt uitleggen Trouwens, van de kleur kan je niet uitgaan hoor. Mijn beste vriendin zou alsnog panterprint dekentjes etc kopen voor dr kleine als het een jongen zou zijn. Zij houdt ervan en de kleine kan het toch niks schelen... dus ja
Ach ja, ik krijg de vraag ook wel eens. Vind het niet erg, want ik vind het altijd leuk dat iemand belangstelling voor m'n zoontje heeft!
grappig om te lezen dit Onze kinderwagen is in een kleur die voor meisje/jongen door zou kunnen gaan (kom even niet op de naam), maar mijn zoontje is toch echt wel een duidelijk jongetje volgens ons en familie vrienden. Was ik buiten aan het wandelen met mijn zoontje (toen een maandje of 6, met stoere jongens kleertjes aan!), komt een oud buurvrouwtje naar me toe, hallo, mag ik de baby zien? Tuurlijk.. aahhh zegt ze, wat is het? Een meisje he? Tegen mijn zoontje, ja jij bent een meisje he, jij bent een lief mooi meisje he haha, voorzichtig gezegd dat het eigenlijk een jongetje was, maar toen keek ze me echt aan alsof ik haar voor de gek hield. Verder gelukkig geen gekke verwarringen.. begrijp dat het voor jullie niet leuk is, maar ik moet wel om jullie stukjes lachen hoor vooral die met het dochtertje die een t-shirt aan had: because i'm een girl
Whahaha. Dit inderdaad! Nou was mn meisje pas een week oud, maar toch, roze shirtje aan; ohhh, wat een schattig jochie!! Uhmm... oke
Hier andersom wel eens gehad. Mijn zoon in een stoere roze polo in de kinderwagen. Komt er een vrouw aanlopen, ach wat een lief meisje! Net of roze alleen voor meisjes is en blauw voor jongetjes.....
Nee echt niet mee eens hoor! Hier een meisje met een heel fijn gezichtje ben dito lijfje, grote ogen en lange wimpers. Met altijd een knalroze jas aan en een roze mutsje met bloem of strik erop en dan nog "hij" zeggen! Het ligt echt niet altijd aan het koppie (al zijn er ook echt wel babies waarbij ik t niet zou weten als ik het niet aan de kleding kon afkijken). Sommige mensen, vooral oudere lijken gewoon heel anders te kijken, hebben een ander referentiekader ofzo. Volgens mij deden ze vroeger bij een baby gewoon altijd wit aan. En dan was het niet duidelijk wat het was dus moest je t vragen. ZE zijn niet gewend aan specifieke jongens of meisjeskleding bij van die kleine ukkies.
Vroeger was het andersom dus tsjah niet zo raar dat ze het niet kon zeggen. Alhoewel je nu toch wel moet weten in deze tijd dat jongetje blauw is en meisje roze haha
Ik was een paar weken geleden ook totaal verbijsterd.... Ik liep met mijn zoontje in een draagdoek door de supermarkt. Hij zat in een blauwe draagdoek en droeg een blauwe spijkerbroek en een blauwe 'stoere jongens'- jasje en een blauwe sjaal en blauwe wantjes. Blauwer had ik hem echt niet aan kunnen kleden. Bovendien zegt eigenlijk iedereen dat hij een echt 'jongenskoppie' heeft. Maar goed..... Omdat hij nieuwsgierig was, hing hij heel erg opzij in die draagdoek. Vervolgens zegt de cassiere: "ZE sliep net hè?"