Mijn partner ook, hij heeft haar tot z'n schouders (iets korter) en z'n familie heeft de neiging om hem vast te binden en het helemaal af te scheren omdat het volgens hen heel erg slecht is en geen goed voorbeeld voor ons kindje later. Ze hebben het al eens in z'n slaap afgeknipt dus hoop dat ze dit niet weer doen.
1 persoon heeft me een tijdje geleden verteld dat ik een slechte moeder ben omdat ik gestopt ben met werken toen onze dochter geboren is, en haar in 11 maanden tijd geen dag alleen gelaten heb en onze dochter nooit een dag(of uur) bij opa/oma/oppas geweest is ( alleen dus he, geen bezoekjes etc met het gezin ) ik zou mijn dochter mensenschuw maken volgens deze persoon
Ik zou me er niets van aantrekken. Ik heb heel veel vrienden met tattoo's (meer dan 1tje) en dat zijn allemaal stuk voor stuk goeie ouders. Ze hebben zelfs betere waarden dan sommige andere mensen die ik ken.
, dat ik de hele dag op mijn luie reet zit. Oh ja, als ik naar Ikea ga dan dump ik mijn oudste in het speelgebeuren aaaaaahhhh oeeeed oooooooooh. (er was hier ooit dat draadje over je kind dumpen bij Ikea)
Enige belediging die ik ooit heb gekregen was omdat ik mijn kind op een soort 'particuliere' school doe... (gewoon een school die werkt volgens de Daltonmethode, iets meer schoolgeld betalen voor extra's en iets hogere verwachtingen van de kinderen, bewuste keuze voor mijn begaafde zoontje) "Maar jij bent toch ook maar een alleenstaande moeder, met kinderen waarvan de vader aan de drugs zit".... (Jep, alleenstaand, al 2 jaar en vader heeft een cannabisprobleem waar hij keihard tegen aan het vechten is met professionele hulp) Die kwam dus wel even hard aan. Alsof mijn kinderen niet 'goed genoeg' zouden zijn om daar op school te mogen. Verder nooit kritiek gehad, maar het moederschap gaat me dan tot nu toe ook wel heel makkelijk af, had al veel ervaring met kinderen enz. En ik werk en studeer redelijk veel (16-40 uur per week) maar krijg daar eigenlijk nooit iets over te horen. Hooguit waarom ik niet gewoon even 'bijstand neem'... En wie weet krijg ik nog wel meer kritiek hoor, maar dan dringt het gewoon niet tot me door
Ik vind sommige opmerkingen van mensen die ik hier lees echt dom.. ik bedoel niet die jullie plaatsen maar die er worden gezegd. Mensen die hun kinderen mishandelen of iets wat er op lijkt... ja dat vind ik slecht.. maar niet omdat iemand tattoo's, piercings heeft of naar bepaalde muziek luistert. ( heb zelf ook een aantal tatoos en oorbellen en piercings ) Ik ben nog niet zolang moeder en heb tot nu toe nog niks negatiefs gehoord. Ik hoor alleen maar positieve dingen omdat mijn vriend en ik best relax zijn met de 2 hummels. Wel kijken mensen me soms argwanend aan... Ze komen naar me toe ( wildvreemde ) en zeggen.. Goh.. jij hebt het wel druk he met die 2 kindjes.. en als ik dan zeg dat het reuze mee valt ( ik ga lunchen met vriendinnen en kids gaan mee, ik ga shoppen met de kids enz ) dan kijken ze me stom aan en zeggen.. nou.. ik vond het met 1tje al druk.. tja.. dat kan.. mijn meiden zijn vrij rustig en tevreden dus dat scheelt natuurlijk ook wel. Het is net of ze je dan ook niet geloven maar dat boeit me echt niet Dus... niks van de opmerkingen aantrekken..
ik heb het wel eens te horen gekregen, maar het was als grapje bedoeld. ik was op een verjaardag met zoonlief, die toen nog een half jaar oud was. een week ervoor is hij hard van de bank afgevallen en ben ik me kapot geschrokken, gelukkig verder niks, alleen beide een grote schrik. Maar op die verjaardag wilde ik zoonlief even uit de zon weghalen en onder de tafel op zijn boxkleed leggen, hij schoot iets uit mijn handen en kwam een tikkie hard neer met zijn hoofdje op het kleed, niks aan de hand, weer een beetje schrik en even brullen. was er een kennis van de jarige die zonodig moest grappen dat ik zo'n slechte moeder was omdat ik hem "weer" liet vallen kwaaier kon je me niet krijgen!:x:x:x Ik vond het altijd een aardige gast maar sindsdien heeft hij het echt verbruikt bij mij, hij is echt zo'n type met het soort humor dat het grappig is om anderen neer te halen. mijn humor is het zeker niet.
Ik ben een slechte moeder want ik ben 20 en m'n eerste kindje is bijna 5 maanden en ben al zwanger van de 2e. Dat zou ik nooooit aankunnen. Nou echt wel owja en mijn zoontje is met 34 weken geboren en dat is vast mijn schuld geweest omdat ik vegetarisch ben en daardoor Zou hij niet genoeg voedingsstoffen gekregen hebben. Grootse onzin die k ooit gehoord heb. Daarbij ben ik na 1,5 mnd gestopt met bv want mijn zoontje kon niet aan de borst drinken en bovendien lag hij bijna 4 wkn in het ziekenhuis en is de productie slecht opgang gekomen. Na 1,5 maand lukte t gewoon niet meer met al dat kolven enzo. Owja en ik ging 5 x per dag naar mijn zoontje in t ziekenhuis en andere moeders gingen maar 2 x en omdat ik niet genoeg rust nam is t mijn eigen schuld van die borstvoeding al met al ik ben echt verschrikkelijk onverantwoordelijk.
Nog nooit heeft iemand me gezegd dat ik een slechte moeder ben. Wel dat ik bepaalde dingen anders aan zou kunnen pakken. Sommige dames sommen hier van alles op. Ik vraag me af of er dan iemand letterlijk gezegd heeft je bent een slechte moeder omdat.....
troost je, dan ben ik ook een slechte moeder was 18 toen k zwanger werd, 19 toen D kwam, net 21 toen L kwam...
In mijn geval zeiden ze het vrijwel letterlijk. Die vrouw van het CB had ik toen eigenlijk het huis uit moeten gooien, maar daar was ik te netjes voor. En mijn ouders zeggen ook wel dingen, hoor. Dat het zielig is dat we haar vegetarisch opvoeden, dat het zielig is dat we niet van roze/glitter/plastic/ordi houden (nen dus kopen zij het voor haar :x), dat we wel gek zijn als we kind meenemen om te backpacken, en we hebben een paar erg christelijke mensen in de straat die het zielig vinden als de ouders van een kindje niet getrouwd zijn. (Wat ik dan weer vreemd vindt, volgens mij ben je voor de bijbel getrouwd als je met elkaar naar bed gaat, toch?) Goed, ik krijg overwegend complimenten, hoor. Dus ik maak me er uiteindelijk niet druk om. En dit forum zorgt ook wel voor een olifantenhuid, je kan hier goed oefenen met kritiek, zeg maar.
Haha! Eindelijk iemand, die dat ook zo ziet. Ik denk eigenlijk, dat je pas een slechte ouder bent, als je niet omkijkt naar je kind(eren). Als je ze thuis links laat liggen. Als je ze alleen maar vervelend vindt. Als je niet kijk/luistert naar je kind en dus niet weet, wat er speelt, waar ze behoefte aan hebben en daar dan dus ook niet in voorziet. Wil ik dus absoluut niet mee zeggen, dat je je kinderen moet geven wat ze willen, maar dat je op z'n minst op de hoogte bent. En ik heb het ook niet over speelgoed, maar aandacht, liefde, een knuffel, dat soort dingen. Ik denk ook dat ik dat hier rustig kan neerzetten, want ouders die zo zijn, zitten ook niet op een forum als deze.
ik ben blijkbaar n hele slechte moeder omdat ik mijn ex heb verlaten die er al zelf 4 jaar niet was en omdat ik piercings en tatos heb ach maak me totaal niet druk als ze er last van hebben moeten ze lekker weg blijven ben wie ik ben en echter geen slechte moeder omdat ik voor mezelf en de kinderen kies of omdat ik nou vele piercings en tatos heb
nee hoor. Er zijn genoeg Bijbelse aanwijzingen dat een huwelijk bestaat uit de voor die tijd en streek gebruikelijke ceremonies of feesten. Er staat wel duidelijk beschreven dat seks een gevolg is van een huwelijk, het 1 worden van vlees dus. Hier vroeg je niet om, I know Maar het is dus een beetje een verkeerdom redenatie die in christelijke kringen ook behoorlijk hardnekkig is en vervelende situaties met zich meebrengt. (gedwongen trouwen enzo..)