Mn dochter is nu 2 jaar en 3 maanden. Sinds vorige week plast ze op het potje en dat doet ze super goed! De eerste week poepte ze ook 3x ofzo op de pot, soms kwam het iets te snel en zat 't in de onderbroek, soms was het nog in de ochtend-nachtluier. Maar toen begon 't probleem; dinsdag had ze ineens diaree, super dun dus heb ik dr maar een luierbroekje aan gedaan. Woensdag diaree weg, geen poep. Donderdag ook niet. Vrijdag ochtend wou ze steeds op de "cee" maar ging dan beetje huilen, nee roepen en wou er snel weer af. Ik had al het idee dat ze gewoon moest poepen maar niet durfde/kon. Na de hele ochtend proberen waarbij ze steeds wou "plassen op de cee" en dan toch weer "Klaar..." kreeg ze 's middags weer een luier aan. Gevolg: Vrijdag middag een enorm dikke, harde drol in dr luier. Daarna nog een mega olifantendrol in dr onderbroek. En toen 's middags weer diaree/dunne poep in dr onderbroek. Toen zaterdag weer niet gepoept en zondag middag begon ze weer met steeds op de pot willen, niet kunnen, huilen, opstaan, zitten, huilen, luier aan... Zondag middag poep in de luier maar had het idee dat er nog wel meer zit. Maar ze slaapt nu bij opa en oma dus ik weet niet hoe 't gegaan is toen ze op bed lag. Maargoed; zindelijk van plas. Poep kan ze ophouden. Te lang. En dan durft/kan ze niet poepen. We zeggen al steeds tegen dr; plassen mag in de cee, poepen mag in je luier als je wilt. Ze drinkt genoeg, eet fruit en bruin brood. En poepte normaal bijna elke dag na het ontbijt wel. En nu is 't ineens zo'n moeite met poepen... Ze heeft er na een dag overslaan echt last van, ze moet, maar ze durft of kan niet... Hulp, tips, ervaring, herkenning?
Ppff... Ik wil je niet ontmoedigen, maar zo is hier een poeptrauma begonnen, met beide dochters. Na eerste paar keer poepen op het potje zijn ze bang geworden. Er n het heeft maanden geduurd, incl forlax. Ik weet eigenlijk niet hoe je het kunt voorkomen, je forceert niks (hebben wij ook niet gedaan maar tja). Misschien even geen aandacht aan besteden en hopen dat ze het zelf weer oppakt?
Hier ook ophouden van poep tot hij het niet meer op kan houden en toch een luier wil...het komt vaak voor heb ik begrepen.ik last het lekker zo gaan, komt vanzelf.hij poept iig niet in z'n broek!
Nou ze poept hier wel in dr broek of dan dus als 't zolang geduurt heeft, de luier. Want dan is ze al heel de ochtend en vroege middag aan het proberen op de po en steeds maar huilen... Forlax geef ik idd nu wel even, dat heb ik in huis voor mn zoon. Adi, bij jou meiden zat er dan ook dagen tussen en niet durven poepen terwijl je ziet dat ze wel moeten? En plassen wel op de po blijven doen? Want om weer met plassen op de po te stoppen is zo zonde vind ik...
Ja plassen deden ze wel gewoon, maar ze wilden op gegeven moment helemaal niet meer poepen, nergens, en soms 4 dagen niet. eerst was het de schrik van de wc, en door het ophouden werd het alleen maar moeilijker en pijnlijker, dus daarna was het angst voor de pijn. goed dat je al forlax geeft, dat voorkomt pijn.
mijn zoontje gign het dus ophouden tot hij zn nachtluier om had en na het naar bed brengen ineens uit bed kwam met een poepluier... Maargoed hier ggn dus regelmaat in zitten, btj jammer...uieidnelijk gaf ik hem een x iets te drinken overdga, waardoor hij blijkbaar het niet op kon houden en in zn broek deed..alleen het was dun en vies en hij trapte er nog in en alles..moest onder de douche..sindsdien baalde hij er blijkbaar zo van ( dat hele gebeuren met verschonen en douchen etc etc), dat ie zelf aan gaf op de wc te gaan.. Hier was trouwens het probleem dat hij per se geen luier ana wilde dus. Hier hiel het boek Hugo hoeft geen luier meer om, heel goed. En hem afleiden als hij dan toch op het toilet wilde, mocht ie bijv ff een filmpje op de ipad kijken en samen zelf verzonnen poepplas liedje zingen... Ik heb gekozen voor een beloning van een mini stukje chocola stickers vind hij niks aan..en daarmee kan je hem echt een gat in de lucht laten springen...dit hielp gelijk. heeft ff weekje geduurd dat ie het telkens wilde en daarna vergat ie het. eerst vond ie de drang blijkbaar "eng" ..en dan ging ik hem "helpen'" met poepen, buikje masseren of achter onderaan zn rug zo naar beneden wrijven of billetjes btj openduwen als het een harde drol was...soms als ie blijkbaar wat kramp heeft tijdens het poepen vraagt ie ook altijd of ik hem btj wil helpen..vidn ie waarschijnlijk fijn. En hij mag altijd met mij mee kijken...gata dan echt tussen mn benen door kijken die gek haha, maarja zo wild ehij het uiteindelijk toch zelf doen of "samen" poepen...ik op wc en hij op zn potje voor me...zegt oh mama "gezellig" samen poepen hahahaha
Als ze elke dag na ontbijt poept kan je haar toch even een luier om doen. Daarna weer zonder laten lopen? En dan over een tijdje als ze dan niet meer zo gestrest is en plassen gaat heel goed dan op poepen richten. Ze vind het duidelijk heel eng en idd straks krijgt ze er een trauma van. Mijn. Dochter had het en dat is echt niet fijn!! Echt zielig
Ja maar nu poept ze dus helemaal niet meer. Ze houd t heel de dag, dagen lang op. Voor ze op de po ging deed ze t elke dag nu niet meer. Ze heeft een luierbroek aan die droog blijft maar poept ze dus niet in. Vanmorgen bij oma heeft ze wel 4x ofzo gepoept dus t is wel weer op gang gelukkig.