Dag dames, Ik en mijn vriend zijn eruit, We zijn toe aan kinderen. Ik ben 22 en hij is bijna 27 jaar en voor ons is het gewoon duidelijk. We hebben een huisje, vriend heeft een goede baan. En ik studeer half juni af voor mijn hbo studie. Ik heb een 4 uur contract bij mijn bijbaan en ik heb een bedrijfje (webshop) waarmee ik in ieder geval zoveel verdien als iemand met een gemiddelde parttime baan. Het punt is meer dat ik nog aan het afstuderen ben, ik ben nog 3 maanden samen met een afstudeer vriendin hard aan de slag en we moeten ons onderzoek 1 juni uiterlijk inleveren. Ik ben niet aan de pil, 4 maanden geleden had ik een spiraal die ik er door pijnklachten uit heb laten halen, sindsdien deden we het met condoom. We willen beginnen om zwanger te worden maar het enige waar ik wat bang voor ben is de zwangerschapsymtomen die me misschien tijdens het studeren kunnen tegenhouden. Anderzijds zou het zomaar kunnen dat zwanger worden een aantal rondes nodig heeft dus dan zou paniek voor niets zijn. Ik gebruik momenteel nog 5 weken anti biotica die niet schadelijk is bij een zwangerschap. Zouden jullie het verstandig vinden om nu al zonder condoom te vrijen? Ik zit nu in de eerste week na mijn menstruatie en ik verwacht dat de ovulatie ongeveer 27 feb. zal zijn. Ik ben benieuwd naar jullie reacties en eventueel ook jullie ervaringen met zwangerschapsymptomen. Mijn nod dag zou dan denk ik tussen 10 en 13 maart zijn. Bedankt voor het lezen en antwoorden
Joh ik testte 1 dec positief en moest ook in juni mijn scriptie inleveren. Is gewoon gelukt hoor, had mijn zwangerschap geen invloed op ook al had ik wel wat klachten. Sterker nog, zwanger studeren is een stuk makkelijker dan zwanger werken. Een zwangerschap komt nooit uit, er zijn altijd wel bezwaren. Gewoon doen dus
Persoonlijk zou ik het niet doen. Natuurlijk hoopt iedereen dat het een zorgeloze zwangerschap wordt, maar helaas heb ik uit mijn omgeving ook meegemaakt dat de kans bestaat dat je echt enorm misselijk bent de eerste maanden. Wil je dan het risico lopen dat niet alleen jouw afstuderen maar ook dat van je vriendin in gevaar komt?? Als je nu weet dat je over een paar maanden gaat afstuderen, waarom dan niet nog eventjes geduld proberen opbrengen. Dan weet je zeker dat je afstuderen niet in gevaar komt én kun je je heerlijk focussen op je zwangerschap als het zover is, i.p.v. druk bezig te moeten zijn met studie. Succes met het maken van keuze
Thanks voor je reactie dat doet me goed! Ben vooral bang om er extreem ziek en misselijk van te worden omdat ik samen met iemand afstudeer en het voorlopig niet aan die persoon wil vertellen. Wie weet lukt het voorlopig nog niet. We klussen nu bijna dagelijks, niet heel doelbewust, weet ook wel dat de eerste week na menstruatie kansloos kan zijn. We gaan er gewoon voor en we zien het wel, ik ken mijn cyclus niet precies (het aantal dagen, geen idee) al wordt ik altijd wel regelmatig ongesteld) dus weet mn eisprong nog niet zo in te schatten. Van de week wel wat klachten van misselijkheid gehad, heel vreemd en vandaag wat buikpijn maar dat heeft er vast niets mee te maken. Iemand tips daarover?
ik zou het sowieso nog niet snel doen, omdat je aan de antibiotica bent, je wilt toch geen risico lopen?
Het ligt er echt aan wat voor zwangerschap je krijgt. Wie weet duurt het nog wel een aantal maanden voor je zwanger bent, maar straks ben je meteen zwanger en heb je een zware zwangerschap en ben je doodziek. Ik ben twee zwangerschappen vrij misselijk geweest en op die manier had ik mezelf niet zien afstuderen, maar deze zwangerschap is weer erg makkelijk tot nu toe en dan had het makkelijk gekund. Je zou de gok kunnen nemen, wie weet heb je gewoon een vlekkeloze zwangerschap en gaat het allemaal makkelijk. Wel zou ik er wel echt zeker van zijn dat de antibiotica geen kwaad kan.
Zelf zou ik het nog niet doen en wachten tot na 1 juni. Je kan je dan volledig richten op je studie en daarna heb je nog tijd genoeg.
Ik ben nooit echt enorm ziek en/of hondsmoe geweest tijdens mijn zwangerschappen, maar heb vaak het idee dat ik een van de weinige ben. Ben wel altijd erg afgeleid en vergeetachtig. Heel eerlijk zou ik gewoon nog even 2/3 maanden wachten.
Mijn leidinggevende,toen ook directe collega,kwam er wel achter omdat ik elke ochtend misselijk was en dat normaal nooit ben. Zo wist zij het nog voor mijn ouders en voor we de eerste echo hadden, was rond 8,5 week ongeveer... Ik zou het dus niet doen als je dat beslist niet wilt.
Ik zou wachten. het zijn maar paar maandjes en zou risico niet lopen dat je re misselijk bent iets te doen. Ben nu zwanger en zou er niet aan moeten denken daar tijd aan te besteden; misselijk en moe.
Ik zou nog twee maanden wachten. Die maken het dan toch ook niet meer uit? Voor jezelf is dat wel zo rustig, afstuderen is niet niks. En stress is niet goed voor de baby.
Ik ben ook aan de studie, ik verwacht in juli mijn diploma te ontvangen. Wij gaan nu voor een tweede. De eerste was Ok heel zwaar met misselijkheid en spugen en dergelijke. Toch nemen we de gok. onze kinderwens is zo grote dat dat me ook afleid van de studie.. Veel dingen heb ik al afgerond en ik zit nu echt in het laatste stukje. Ik ben nooit ziek geweest tijdens stage, heb zat uren en de eind opdracht ben ik al een eind mee. Ik vind het ook heel spannend..!!!.maar ik laat het over me heen komen.. Ik werk gewoon niet te veel leeftijd tussen mijn zoontje en een tweede en misschien duurt het Ok wel een paar maanden voor je in verwachting bent
Wat trouwens voor ons de druppel was, was dat we het zat waren om altijd maar"verstandig" te zijn, terwijl het zo onnatuurlijk voelt om tegen je gevoel in te gaan.. Wij vertrouwen.daar samen op weg dan moet alles vast goed komen..zolang we elkaar maar hebben en ons allebei voor 150% inzetten