Ik heb niet alles gelezen, maar ben het helemaal met je eens. In het andere topic al. In mijn ervaring is het erg 'Hollands' om zo te reageren. Het is niet alleen zo met ouders maar in het algemeen. Ik heb hier zoveel commentaar gehad op dingen die ik 'bereikt' heb. Leuke fijne dingen, maar het mag niet of je mag er zeker niet blij mee zijn als er een ander is die misschien niet heeft wat jij hebt of kan wat jij kunt. Ik vind het zo jammer. Zelf blij of trots zijn heeft helemaal niets te maken dat met denken dat je beter bent dan een ander en toch wordt er vaak zo gereageerd. Ik heb een tijd in de VS gewoond en daar was het zo anders, voor veel mensen misschien te veel de andere kant in, maar ik voelde me zo bevrijd daar van die bekrompenheid. Wat betreft ouderschap lijkt het me niet meer dan normaal dat elke ouder trots is op zijn/haar kindje(s), Ik ben in elk geval zo trots als een pauw op mijn twee schatten. Ik snap niet waarom we elkaar dat heerlijke gevoel niet zouden gunnen.
Ik maak dat ook vaak mee. Als ouders dan verhalen vertellen over hun kindjes ze zich vaak na korte tijd verontschuldigen, omdat ze bang zijn dat ze mij ermee 'lastig vallen'. Zelf vind ik dat altijd erg leuk om te horen, ik snap ook heel goed dat ze trots zijn.. én terecht! Maar dan vertellen ze ook vaak dat veel mensen het niet aan willen horen. Een poos terug zaten we op een verjaardag waar ook 2 stellen waren die beiden een dochtertje hebben van dezelfde leeftijd. Nou dat ging me nog al niet tekeer! De een kon dat beter, de ander kon dat nóg beter.. Dat vind ik dan wel weer jammer..
Thanx, maar het is ook sneu. Het moe zijn doet zij leuke karaktertje geen goed helaas..en mij en mij man en dus onbewust mijn dochtertje ook niet. Hij wordt ook altijd ouder geschat, heeft een kop met dik veel haar en is bijna 104. Zelfs de nieuwe juf van de psz die hij 4 keer gezien had zei de laatste keer tegen mij dat hij wel ver was voor zijn 3 jaar. Dat hij gelukkig over paar weken naar de basisschool gaat. Euh wat? Sorry ik neigde om te zeggen dat ze zich wel wat beter had kunnen inlezen.. een jaar en paar weken... helaas is zijn frusteatie en moeheid daar ook merkbaar. En mijn dochtertje? Niet om op te scheppen haha maar die is zo 'gemiddeld'. Haha.. nee we zien bij haar geen frustraties gelukkig en slaapt tot nu toe super goed! (Klop klop klop) Rozemarijke, ik vind je instelling top, is ook de mijne, maar probeer dan ook het positieve te zien in een topic als dit dan beaam ik je instelling nog meer
Dat mag je zeggen. Ik heb er zelfs over nagedacht. De titel is inderdaad niet erg duidelijk. Als je dan denkt aan moeders van vlinderkindjes, word je inderdaad wel even op het verkeerde been gezet. Ik snap dat je dan inderdaad denkt 'waar gaat dit heen'. Ik denk dat moeder zijn van een kindje dat er niet (meer) is het ergste is wat je kan overkomen. Al het andere is daarmee vergeleken maar klein leed. Wat betreft jouw gedacht aan moeders van gehandicapte kindjes... Ergens past dat misschien wel. Want wat ik juist bedoel te zeggen; het maakt niet uit hoe je kind zich ontwikkelt. Volgens het boekje, langzamer, sneller: laat dat nou eens los. Het is vaak niet van belang in een normaal gesprek, waarin je gewoon iets wilt delen over je kind. Ik denk dat de moeders van een gehandicapt kind net zo trots zijn als de moeders van een kind dat zich volgens de meer gemiddeldes ontwikkelt of een kindje dat juist wat sneller is. Al die moeders houden zielsveel van hun kind, zullen graag praten over de vorderingen van hun kind. En al die moeders zullen ook momenten hebben dat ze zich zorgen maken, vragen hebben of zelfs even met de handen in het haar zitten. Het reageert vaak makkelijker op mensen waarin je iets van jezelf herkent. Op dit forum zullen dat de mensen zijn die een kindje hebben dat even oud is of mensen met een kindje die eenzelfde ontwikkeling doormaken of die tegen dezelfde vragen aanlopen. En dat is natuurlijk prima, dat je met de één meer hebt dan met de ander. Maar dat hoeft zich dan volgens mij niet te uiten door de ander belachelijk te maken, puur omdat je de situatie van die persoon niet herkent of omdat je de zorgen of gevoelens van die persoon niet snapt. Ik hoop dat je het nu minder weird vindt, in ied geval snapt wat ik bedoel. En anders ook goed.
Of beter nog, wees gewoon lekker trots op je kleine zonder er topics over te openen. Ik ben namelijk ook trots op mijn kinders en moeder A ook en B ook en C ook en D ook etc. etc. Waarom moet er opgeschept worden over onze kinderen? We zijn toch allemaal trotse mama's? Eerlijk is eerlijk, het kan me werkelijk geen snars boeien of de 1 nu met 10 maanden, 15 maanden of 19 maanden kan lopen, de 1 zindelijk is op z'n 2e verjaardag en de ander nog in de broek piest op de basisschool... (Oké dat laatste lijkt me wel een probleem..) Maar ik reageer dan gewoon niet in die topics, dat is ook een vorm van respect toch? Vraag me alleen af wat je als mama zijn wil bereiken met een 'show off' topic'. Is het dan niet gewoon jezelf een beetje willen kietelen ofzo?
Nee in tegendeel mijn bericht was aardig bedoelt naar ts hoor, juist als een soort van hart onder de riem... Snap dan je reacties wat frustraties betreft ook niet. Maar goed ts, leg het naast je neer, er zullen altijd minder vriendelijke mensen zijn... Lekker trots blijven op je kind, en er lekker veel over vertellen, is juist leuk toch!
@MamaPeetje: Prima als jij niet de behoefte voelt om over je kind te praten. En groot gelijk dat je dus uit dat soort topics wegblijft. Geen reactie geven is prima, je kunt toch niet alles lezen en op alles reageren. Andere moeders hebben die behoefte wel. Ik vind het heerlijk om over mijn zoon te praten. Ik breng minstens de helft van mijn tijd met hem door. En ik ben een kletskous. 1+1=2 De helft van mijn tekst zal over m'n zoon gaan. (Wel een beetje aangepast hoor, ik weet dat het niet iedereen boeit. Terwijl bijvoorbeeld mijn grootouders niet genoeg kunnen krijgen van verhalen over hun achterkleinkind en gewoon minder in m'n werk geïnteresseerd zijn.)
Trots zijn of opscheppen over zijn twee hele verschillende dingen. Het is jammer dat dit jouw opvatting is.
Ik herken het niet, maar kan me wel voorstellen wat je schrijft. In mijn omgeving zijn ook best veel mensen met kleine kinderen, maar we wisselen vooral ervaringen uit. En dat het ervaren wordt als opscheppen herken ik (gelukkig) ook niet, hier beginnen de mensen zelf over dat mijn dochter wel heel sociaal is en echt contact zoekt, etc. Met praten en spraakontwikkeling loopt ze dan 'voor', maar (grof) motorisch dan weer 'achter'. Ik maak me daar geen zorgen over, want daar is geen reden toe, en heb het gelukkig ook niet meegemaakt dat ouders tegen elkaar gaan zitten 'opbieden". Maar kan me voorstellen dat het naar is als je gewoon het idee hebt dat je de grond in wordt geboord als je iets over je kind vertelt. Ik praat ook graag over mijn kind, wie niet?
Zitten jullie al op de show off topic? Daar kun je lekker alles opschrijven waar je trots op bent, heb het echt met een glimlach gelezen!! Vind het zo leuk om te lezen, omdat je er dingen in herkent (jouw kindje deed dat ook op die leeftijd) en je ziet dingen die je kunt verwachten over een tijdje.
Haha, vergeet de standaarddeviaties niet! Ik kan me ook vinden in de mening van ts. Het maakt niet uit of je kindje onder of boven het gemiddelde zit. Iedereen is trots op wat haar (of zijn) kindje aan vaardigheden heeft verworven. Waarom zou je dat niet mogen delen met de wereld? Ook elkaar aftroeven met hoe vroeg je kind iets kan ontstaat volgens mij soms uit trots. Als je het zo benaderd kan je een reactie ook anders gaan zien. Ik. Moet zeggen dat ik me daarom vaak niet zo erger aan dit soort topics. Sarcastische opmerkingen op een trotse moeder hoeft voor mij ook niet.
Snap helemaal wat je bedoeld. Lijkt sowieso een beetje trent te worden hier om elkaar af te troeven of negatief te reageren. Jammer vindt ik dat want tuurlijk mag je trots zijn op je kindje. ik geniet dan ook altijd als ik lees dat er een ouder trots is op z'n kindje hihihi die heeft dan toch maar een toppie ouder. Snap je gevoel wel en vind het ook jammer dat dat regelmstig gebeurd dat aftroeven
Ik kan hem niet vinden... hmmzz nou ben ik natuurlijk ook niet zo slim als mijn ventje Grapjuh Maar heb je een link, ben wel nieuwsgierig geworden!
maa dit komt ook omdat jij het dan als lezer zo vaak tegenkomt.. maar elk topic wordt door iemand ander gestart of gelezen, dus je antwoord blijft het zelfde bij een vraag wat je kind kan op een bepaalde leeftijd...Dat JIJ het dan toevallig al 20x van dezelfde persoon hebt gelezen, is jouw irritatie... uhh snap je wat ik bedoel... Bijv in eet topics ofzo, geef ik ook hetzelfde antwoord als er wordt gevraags wanneer mn kind ( ikzeg maar even wat) met lepel kon eten... tja als jij dan als lezer daar topics leest en toevallig mij steeds tegenkomt, teriwjl ik een ander alleen maar een antwood geef...
ik herken het idd wel.. niet alleen via forum maar ook buiten forum om.. reacties als: oh dat deed de mijne met zoveel weken/maanden al.. daardoor lijkt het ee wedstrijd wanneer je kindje iets moet kunnen.. ik merk dat ik daardoor wat onzeker word.. maar mama's in mijn omgeving ook.. heb mijn buurvrouwtje zelfs op moeten beuren nadat cb had gezegd dat haar zoontje al meer had moeten kunnen en wel zwakbegaafd zou zijn.. uiteindelijk was hij gewoon wat later!!