Kunstvoeding mag niet op de markt gebracht worden als je kindje er niet groot op zou worden. Daarnaast lijkt het me verschrikkelijk steeds tegen de voedingen op te zien omdat je pijn hebt. Ik mocht geen BV geven, had het wel willen proberen mits ik niet teveel pijn zou hebben etc, maar achteraf kan ik lekker genieten van het geven van zijn flesje. Het is jouw lichaam, jouw kind! Lekker doen wat voor jouzelf het beste voelt.
Hier juist vaak het tegen over gestelde.Onze dochter is bijna 6 mnd en ik krijg nu juist vaak verbaasde gezichten dat ik haar nog steeds de borst geef.Mijn moeder dringt juist aan om maar eens te stoppen haha.Nu ben ik momenteel wel aan het afbouwen moet ik zeggen.Bij mijn andere 2 kinderen was de BV ook een fiasco en die zijn ook gezond en groot geworden op de flesvoeding. Lekker laten praten allemaal en wil je niet dan gewoon niet.Hier loopt het makkelijk en vlotjes en dan is het leuk maar als het een opgave gaat worden door dwang van buitenstaanders dan moet je je helemaal niet verplicht voelen. Zolang jij achter je eigen keuze staat is het prima.
Ik zou willen zeggen, waar je ook voor kiest, laat het JOUW keuze zijn. Doe waar jij je goed bij voelt en bedenk dat NIEMAND het recht heeft om over een ander te oordelen. Of je nou borstvoeding geeft of flesvoeding, je kindje wordt toch wel groot. Een keuze waar je zelf niet achter staat is een dagelijks gevecht met jezelf. Dat voelt je kindje heus wel aan. Ik ben zelf ook groot geworden met de fles (borstvoeding lukt niet) en heb er niets van geleden hoor. Heel veel sterkte en geluk gewenst! Moi
Vond jij dat niet erg? Laat jij jou kindjes hun eerste voeding door iemand anders geven? Hier is dat noodgedwongen gegaan, zoon kreeg borstvoeding maar dronk erg slecht. Door mijn borstoperatie wist ik dat de kans van slagen al klein was en zoon hapte niet goed aan, was moe, suf, dus toen we besloten dat we echt bij moesten gaan voeden was mn oudste dochter enorm van slag die ochtend. Huilen, moe, ik heb toen de kraamhulp zoon de fles laten geven omdat we al 3-4 dagen bijna alleen maar met zoon bezig waren met voeden en mn meisje nu echt even aandacht nodig had. Ook denk ik dat fles in NL echt geen taboe is, bijna iedere baby krijgt fles, mensen met BV die moeten zich juist na de 3 maanden verdedigen dat ze "nogsteeds" "gewoon" borstvoeding geven. Ik vind BV wel de norm, maar helaas...
ben ik het wel mee eens.....wat ik ook altijd wel jammer vindt, als je bv gewoon het beste voor je kindje vindt je gelijk de bv mafia bent
Precies! En ik vind maffia een achterlijke term trouwens, veel te overtrokken als het gaat om voeding voor je kindje. En als je ziet hoeveel er geflest wordt in Nederland en als je kijkt naar borstvoedingsonvriendelijke adviezen (vaak uit onwetendheid heb ik het idee) die gegeven worden op cb's, door vk's, door kraamhulpen, door huisartsen... is kunstvoeding echt geen taboe. Meer de 'norm', lijkt het zelfs als je alles naast elkaar zet.
Ja is ook belachelijk die termIk heb soms het gevoel alsof ik me in moet houden als ik enthousiast ben. Heb eens een topic geopend omdat ik het zo jammer vond dat mijn vriendin geen bv meer gaf na 2 dagen.....nou ja had ik beter niet kunnen openen. die reacties toen! Ja dat bv het beste is weet iedereen....maar veel geen gelijk in de verdediging als je dat zegt. Jammer gewoon.
Ik kan me dat topic nog herinneren, ja. Ook een ander topic (in het borstvoedingsgedeelte notabene) van een moeder die zo blij is dat haar kindje lekker rustig wordt van de borst, werd er gelijk pinnig gereageerd door flesgevende moeders. Dat zij met kunstvoeding hun kind net zo goed konden troosten enzo, net alsof ze persoonlijk aangevallen werden (in het bv-gedeelte). Het ging helemaal niet om bv vs kv, maar door dat soort reacties wordt het wel zo'n topic. Bv is het beste, maar dat zeg je beter niet en je mag er vooral niet blij mee zijn dat het lukt of dat het goed gaat.
Ik snap wel een beetje wat je bedoelt. Bij de eerste wilde ik heel graag borstvoeding geven, helaas heeft hij bij zijn geboorte een hersenbloeding gehad en moest naar de Nicu. Ik mocht/kon dus in het begin niet zelf voeden en toen ik het na 2 weken mocht proberen wilde hij niet meer.. Ze bleven toen aandringen dat ik het bleef proberen en ik durfde op een gegeven moment bijna niet meer te zeggen dat ik het echt niet meer wilde. Bij de tweede heb ik bewust gekozen om flesvoeding te geven en dat van te voren ook in het ziekenhuis duidelijk aangegeven. Ik heb hier nooit rare of vervelende opmerkingen gekregen. Het scheelt misschien wel hoe stellig je er zelf in bent. Stuwing vond ik overigens erg meevallen. Ja, het doet een dag flink zeer maar ook dat gaat weer over. De enige vervelende opmerking die ik heb gekregen was toen mijn dochtertje met 2 weken in het ziekenhuis kwam. Ze had, in de eerste instantie, een virus en een veel te lage saturatie. Daarbij had ze ook nog last van een te hoge bloeddruk. Er was toen 1 verpleegster die tegen mij zei dat wanneer ik mijn dochter borstvoeding had gegeven, dit niet was gebeurd..... Je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt. Als je het niet ziet zitten om borstvoeding te geven dan moet je dat gewoon niet doen! Als je heel erg twijfelt kun je het altijd proberen. mocht het dan niet werken of je wilt het niet meer kun je altijd overstappen.
Heel vervelend dat mensen zich er zo mee bemoeien en vooral dat jij je onder druk gezet voelt. Maak vooral je eigen besluit er over! Als bv-gevende moeder wil ik wel een positieve draai aan je verhaal geven, namelijk het feit dat jij in jouw omgeving wel veel pro-bv mensen hebt! Geloof me, dat is een uitzondering. In dit land, waar na 1 maand nog 48% van de moeders bv geeft en na 3 maanden nog maar 30%, is de samenleving ingericht op baby's die de fles krijgen. Deze groep is dus duidelijk in de meerderheid en meer geaccepteerd. De fles geven taboe??? Nee, dat is toch echt niet mijn ervaring. Sla het gemiddelde baby-blad maar open. Het CB heeft groei-grafieken die gebaseerd zijn op kv-babietjes. De adviezen zijn vaak bv-ondermijnend. Kraamhulpen bedoelen het goed maar ook zij geven vaak verkeerde bv-adviezen. Het schema dat je krijgt, om de 3 uur aanleggen, is een kv-schema (bv is op verzoek). En, het is al eerder gezegd, als je een baby ouder dan 6 maanden nog bv geeft...de reacties liegen er niet om! Ik heb bij mijn 3 kids bv-problemen gehad. De 1e maand kolven (met nog 2 kindjes die aandacht nodig hadden), de vreselijkste kloven auw auw auw, spruw, een kindje dat niet goed aankwam, verkeerde haptechniek, bv die niet op gang kwam na de keizersnee...you name it. Ik had JUIST behoefte aan steun, maar kreeg die helemaal niet. "waarom stap je niet over op de fles, dat is veel makkelijker..". Het is me uiteindelijk, met veel tranen, gelukt om door te zetten. Ook omdat er veel allergische problemen in de familie zitten, en bv daar bescherming tegen geeft (het gaat echt niet alleen om verkoudheden..). Mijn point is, zorg er voor, wat je ook kiest, dat je steun krijgt in je omgeving. Als jij voor de fles kiest....klaar! Dat is jouw keuze en dat moet men respecteren! Je hoeft daar ook geen discussies over te hebben... Besluit je om er wel voor te gaan, zorg er dan voor dat je goed geinformeerd bent over hoe bv geven nu precies werkt,en vooral goede begeleiding krijgt (want je geeft aan dat je die niet gehad hebt in het ziekenhuis..). Je hebt een voorgeschiedenis en dan kan je wel wat hulp gebruiken! (van een lactatiekundige).Zeker met zulke gevoelige borsten is de juiste aanlegtechniek zo belangrijk..en dan nog kan het heel erg pijn gaan doen en is het mischien een tijdje flink doorzetten. Maar als alles goed is, hoort dit echter te verdwijnen na een tijdje. En dan wordt het alleen maar makkelijker Succes met de laatste loodjes, nog even en dan is je kindje er..
Ik heb me wel eens moeten verantwoorden, dat ik de eerste keer al gelijk voor flesvoeding koos. Maar niet zo heel erg. Ik besloot het op een gegeven moment ook niet meer te den. Kwam de vraag dan zei ik heel stellig: flesvoeding. Weinig gedoe mee gehad. De vk deed total niet moeilijk en heeft me zelfs geholpen met deze beslissing. En familie had er geen commentaar op. Mijn moeder heeft zelfs dezelfde keuze om dezelfde reden gegeven. Het is jammer dat het zo gaat in jouw omgeving. Maar laat je niet gekmaken en kies waar jij je goed bij voelt. Hebben mensen commentaar, bedank dan een duidelijk en stellig antwoord zodat ze er geen ruimte meer voor voelen.
Wat heb ik dan geluk gehad met mijn omgeving en verloskundige! Bij de 1e waren mijn tepels na 1 dag al kapot, ondanks goed aanleggen! Zelf had ik heel veel pijn in bekken, kon niet langer dan 2 minuten stil zitten/liggen in dezelfde houding.. Toen flesvoeding gaan geven.. Toen ik zwanger was van de 2e was het 1e wat de verloskindige zei: Je start nu gelijk met flesvoeding toch ? Totaal niet afkeurend! Toen ik ja zei, gaf ze me groot gelijk..
Ik begin ook meteen met flesvoeding bij dit kindje. En ik herken je reacties absoluut. De verloskundige heb ik er nog niet over gehoord. Maar de kraamverzorgster die ook nog eens lacatatiekundige is geworden voelde zich wel een beetje tegen de benen geschopt. Stelligheid is heel belangrijk. Jij bepaald. PUNT. Die punt moet je niet uitspreken maar wel duidelijk laten horen in je zinnetje. Mensen durven er dan al niet meer overheen te walsen, als het ware ben je er dan zelf van te voren al overheen gewalst. Ik las iets over dostinex. Waarom is dat een probleem? Bij mijn zoon had ik ernstige overproductie. Hierdoor binnen 10 dagen na zijn geboorte ontstekingen. Zo erg, dat er gewoon groene draden mee naar buiten kwamen bij het kolven. Na een aantal dagen kwam er een arts langs, en die gaf mij toen 2 pilletjes. Ik had geen idee wat het was, ze zei wel dat ze het een beter idee vond als ik de tabletjes nam. (Ik was nog ontzettend in een roes, en begreep er allemaal weinig van op dat moment) Achteraf heb ik daar geen spijt van gehad, ik heb dat borstvoeden niet gemist hoor. En ik geloof dat je met een flesje net zo goed kunt knuffelen.
Ik herken dat juist helemaal niet ik geef borstvoeding 'al' 6 maanden maar dat durf ik soms niet eens te zeggen als mensen het vragen.. Dan vinden ze het lang en vragen ze wanneer ik denk te stoppen?!?! Ik werk in de ouderenzorg en ik kreeg zelf een keer te horen dat ik ouderwets was met bv geven.. En dan ook nog op verzoen en langer als 3 maanden.. Maar ik denk dat je lekker moet doen waar jij je goed bij voelt. Bv is dan het beste zeggen ze, maar niet als jij je als moeder niet goed voelt want dat merkt je kindje ook..
Nou 6 maanden vind ik niet lang hoor. Maar om eerlijk te zijn, als ik een moeder een kind wat al een tijdje loopt zie voeden in het openbaar dan denk ik ook wel even bij mezelf "Njah, moeten ze zelf weten,...." Maar afkeuren? Of iemand vragen wanneer ze ermee stoppen? Nee dat is ook weer niet nodig. Ik zou dan waarschijnlijk zoiets zeggen van "Goh knap van je! Ik zou het niet zo lang volhouden denk ik!"
Ik heb ook vanaf dag 1 de fles gegeven, dit wist ik al voor de bevalling. Tijdens mijn zwangerschap kwam er wel regelmatig commentaar op mijn keuze. Dat het een taboe is heb ik niet ervaren. Wel viel het me op dat ik regelmatig mijn keuze voor de fles moest verdedigen... Het is al meerdere malen gezegd in dit topic en ik sluit me erbij aan: jouw kind, jouw lichaam, jouw keuze. Een ander kan hierover hoog en laag springen maar dat zou niets moeten uitmaken. Ik ben tot op de dag van vandaag erg blij en tevreden met mijn keuze. Dochterlief is dol op de fles, bij iedere voeding ligt ze rustig en lief tegen me aan en moeders is vertederd doordat ze elkaar steeds in de ogen kijken tijdens een voeding. Hoezo is flesvoeding niet intiem??
Hier ook commentaar en meewarige blikken omdat ik de fles geef. Hoewel ik het uiteindelijk ook niet van plan was (was er op moment van bevallen met 35 weken nog steeds niet uit mede door erg slechte voorbeelden in mijn omgeving), bleek het geen optie na een spoedkeizersnede, kind 1 week in isolatie op de nicu en ik verdacht van een resistente bacterie. Heb ook geen druppel melk ontdekt en 0,0 stuwing gehad.. Merk wel dat ik het 'fijn' vind om een reden te hebben als er weer eens naar het waarom gevraagd wordt.. dus voel zeker een soort druk van de omgeving..
Misschien ervaar je 'druk' omdat je het al weet voordat je kindje er is? Dan begrijp ik dat er mensen zijn (zorgverleners) die je op andere gedachten proberen te brengen. En ik denk dat je ook veel makkelijker je keuze kan 'rechtvaardigen' als je kindje er is. Want pas dan kun je je voorstellen hoe het is. In je zwangerschap al een keuze maken zou ik wat voorbarig vinden (ondanks je eerdere ervaring, al begrijp ik dat echt wel!) Ik had ook geen idee en dacht 'ik zie het allemaal wel'. Toen na een infoavond over bv toch er pro bv geworden en ik wilde in de kraamtijd in ieder geval bv geven. Maar altijd met de gedachte: als het niet lukt, stoppen we gewoon. En zo, met die instelling (dag per dag bekijken) geef ik nu 10 maanden volledige bv. Want al zou je maar 1 keer bv geven, geef je je kindje zoiets ontzettend waardevols mee (colostrum). Daarna kun je alsnog kiezen voor de fles, die colostrum pakken ze hem niet meer af!