Verbieden heeft wel een heel negatieve lading, maar ik begrijp heel goed dat je bij sommige mannen meer je grenzen moet aangeven, dan bij anderen. Denk zelf dat het voor de partner vervelend genoeg is, dat je dat "moet" doen.
Verbieden doe ik niets, maar soms weiger ik mijn medewerking. Maar zonder gekheid.... nee ik verbied niets, maar mijn man en ik weten wel dat acties en consequenties bij elkaar horen. Belangrijke dingen overleggen we en soms komt het voor dat één van ons een belofte heeft gedaan, waar de ander het dan achteraf niet mee eens is (geld uitlenen bijvoorbeeld). Dan praten we er wel over en kijken we hoe we het gaan oplossen. Manlief heeft in een "rijker" verleden eens een behoorlijk bedrag toegezegd aan iemand die ons al een paar duizendjes schuldig was... mmmm daar was ik niet blij mee. En dan komt er wel een stevig gesprekje. Ik denk dat we elkaar bij tijd en wijle wat begrenzen, spiegelen en corrigeren... maar zo werkt het toch gewoon in het leven?
ik vind het belangrijk dat je seks heb met de man/vrouw waarvan je houd. en ik zou me erg onzeker erover voelen. (maar dat is mijn mening)
Ja, zo kun je er instaan. Ik denk dat het belangrijkste is dat je beiden dezelfde ideeen hebt hierover. Of dat nu juist heel vrij of juist heel beperkend is. Denk dat de problemen daar komen wanneer je er niet hetzelfde over denkt, en te weinig communiceert.
Verbieden is een groot woord, maar mijn man weet wel dat er consequenties zijn als hij iets doet waar ik niet achter sta. Ik vertrouw erop dat hij nooit vreemd zal gaan, maar mocht het zo zijn dat hij toch vreemd zou gaan dan wil ik niet bij hem blijven. Dat weet hij ook. Verder heb ik er geen problemen mee als hij met vrienden weg gaat, ligt er wel aan waar hij heen gaat... Verbieden doe ik dus niet, maar ik denk dat hij oud en wijs genoeg is om te weten dat hij met mij getrouwd is en dus ook rekening moet houden met hoe ik over dingen denk. Gelukkig houdt die van mij daar ook rekening mee
Wij gaan niet uit, hebben geen vriendschappen van hetzelfde geslacht. Daar staan we beide achter dus of het echt verbieden is. Verder ga ik wel eens alleen naar familie in het buitenland, en van mij mag hij ook met familie weg. Maar een strandvakantie met vrienden of vriendinnen is bij ons ook not done. Staan gelukkig wel op 1 lijn wat dat betreft.
Huh, je hebt dus wel vriendschappen met het andere geslacht? Of is het een typo, of jullie zijn lesbisch?
Hier doen we lekker allebei ons eigen ding. Wel in overleg, maar dat is meer om te kijken of er geen andere plannen waren. Mijn grootste hobby is ook de grootste hobby van mijn vriend, dus doen we ook veel samen. Ik ben wel zo'n muts die in bed ligt en zich zorgen maakt als hij op stap is. Maar dat is omdat ik weet dat als hij veel drinkt hij nogal onvoorzichtig is. Heb de afgelopen jaren al regelmatig met hem op de ehbo gezeten. Ook al het één en ander meegemaakt qua vechtpartijen en zelfs een overval, dus ben altijd blij dat hij thuis is. Oeps.. kom ik er toch op dat ik hem iets verbiedt... hij mag van mij absoluut niet te voet naar huis komen vanuit het stappen, ik wil persé dat hij een taxi pakt.
Haha! Maar draai het eens om, stel het gaat wel om een lesbische relatie: lijkt me knap vervelend als je geen vriendschap zou mogen hebben met een vrouw, als vrouw zijnde...
Hahaha... Maar zijn jullie dan bang dat er iemand vreemdgaat of wat is de reden? Vreemdgaan kun je natuurlijk ook met hetzelfde geslacht .
Met mijn ex-man vond ik eigenlijk alles goed,vaak zeiden mensen jij bent ook makkelijk,je vind alles goed wat ie doed.Ik wil geen relatie waarin ik mijn man dingen moet gaan verbieden ofzo,ga er vanuit dat hij zelf oud en wijs genoeg is om te weten wat wel en niet kan.Natuurlijk was vreemdgaan zoals bij de meeste niet acceptabel.Zou het ook nooit vewachten van hem dus liet em echt vrij maar helaas maakte hij er wel misbruik van en ging tot 2e keer toe vreemd,de eerste keer was met een vriendin van mij toen ik zwanger was,ik vergaf em,wilde het beste voor mijn zoontje en dat was een gezin met beide ouders,later ging ie vreemd met een collega. We zijn nu (natuurlijk) gescheiden maar ben vaak bang dat ik bij een eventuele nieuwe relatie niet zo vrij meer kan denken,maar wil nog steeds geen vrouw zijn die haar man dingen verbied....gaat moeilijk worden.
Halowa kort verhaaltjé over mijn Liefjé Hij is 30 & sinds 2jaar borderline vastgesteld & smetvrees + dwangnurosé We zijn nu 4jaar samen waarvan de eerste 3jaren echt een hell waren' ik begreep hem zelden & hij mij we hebben vaak met harde woorden gesmeten en ook vaak met pak & zak klaar gestaan maar toch hebben we elkaar nooit losgelaten Dus het meest waar ik het moeilijk mee had was zijn gedachtens die hij vaak krijgt door zijn borderline Als hij bevoorbeeld andere vrouwen ziet,zal hij er vaak gevoelens voor krijgen & dan in deze 3jaren Zei hij mij dat vlak af wat natuurlijk heel pijnlijk voor mezelf was & ik wist toen totaal niet dat hij er zelf niets aan kon doen' Ook had hij een verslaving via internet '18+' ik was het zo zat!! Ik nam de laptop & smijten die gewoon lekker op de grond:x Maar uiteindelijk was dat geen oplossing ik heb er hard voor moeten vechten om onze relatie terug normaal te kunnen krijgen & godszijdank is dit nu een enorme opluchting dat hij in therapie is & medicijntjes neemt hij is totaal anders nu, hij gaat zelden of nooit nog op de pc hij praat meer en meer met mij,lachen plezier maken & samen voor een kindje gaan' ook naar andere vrouwen toe is dit heel anders' dankzij zijn medicatie krijgt hij geen waanbeelden meer & is zijn gedachtens naar andere mensen toe gewoon verdwenen wel is natuurlijk de pech dat hij heel zijn leven eraan vast hangt de medicijnen laten hem verdikken terwijl hij anders zo sportief was maar ik heb liever een liefjé die wat dikker is Dan eentje die ik niet zou kunnen vertrouwen! Het belangrijkste in een relatie is ervoor vechten, hoe hard & tegenstrijdig dit soms is ik heb mijn battle gewonnen & ik heb hem verboden Dat Hij noooit of noooit Nog over zijn ex mag praten haha Dat Ex liefje heeft hem zo zot gekregen dat ze samen een huisje hebben gekocht dat nu al heel lang tekoop staat zo blijft hij een band hebben met haar....& Dat hoofdstuk mag afgesloten worden voor mezelf
ik verbied mijn man om veel teveel geld uit te geven hij heeft nl een gat in z,n hand terwijl hij 0,0 weet hoe de financien erbij staan maar ja hij verdient ze ikke niet.
Goh ik Vind dat je eigenlijk even veel recht hebt als jou man om het geld te beheren ook al verdiend hij als enigste Ben je getrouwd? Dan vertellen ze jou namelijk voor de wet dat je alles moet delen
Ben samen met man sinds mijn 14e, toen ik 17 was zijn we gaan samenwonen. We zijn veel op stap geweest en vakanties, samen en apart. Man dronk elk weekend. Nu zelden. Hij wil niet zonder mij een avond weg. ik vind dat soms wel vervelend, dan zeg ik dat ie gewoon moet gaan. We doen eigenlijk bijna alles samen! Bij vreemdgaan is het voor ons allebei over. Het enige wat ik hem moet verbieden is om niet teveel geld uit te geven aan mij haha. ik ben van het sparen en na denken en als hij bijv een mooie fiets ziet en denkt oh ze heeft een keer gezegd dat ze een nieuwe fiets wil, komt ie dus thuis met een fiets. En zo komt hij regelmatig met dingen. Ook weekendjes weg enz maar wel lief!
hier is het eigenlijk hetzelfde als bij de ts. ik heb mijn man in de afgelopen 11 jaar zeker dingen verboden.. ik heb me daar ook zeker rot en schuldig over gevoeld,maar moet ik me eigen dan rot en ongelukkig voelen omdat hij domme dingen doet? mijn man heeft idd ook een psychische aandoening (ik zeg er liever niet te veel over ivm herkenbaarheid) en daardoor heeft hij dit dus ook gewoon echt nodig! als ik dat niet doe, dan maakt hij er een potje van!