pff...even van mij afschrijven, word er helemaal gek van... mijn zoontje van 13maanden wil niets eten, ja wel koekjes/snoepjes en toetjes, maar als ik hem brood (met werkelijk alle soorten beleg), pap, fruit (potje of vers) of warme maaltijd (ook vers of potje) geef draait hij zijn hoofd om, en begint de strijd. wij willen hem altijd minstens 1 hapje laten proeven...nou dat betekent dus hoofd goed vast houden en een hapje naar binnen werken...maar nee hoor...hij eet echt niets.. iemand die dit herkent??
Dat laatste lijkt me niet echt de manier (hoofd vasthouden en een hapje naar binnen duwen!)... Met eten verlies je toch altijd de strijd en levert veel te veel frustratie op! Waarom laat je je kindje niet zelf eten? (neem aan dat ie gewoon met de pot mee eet en geen prakjes meer krijgt op deze leeftijd?) Dat kan best bij 13 maanden. Dat kan door hem zelf een lepeltje te geven of gewoon met de handjes te laten eten... Maakt het een stuk gezelliger aan tafel! Hier altijd de regel gehad: wij bepalen wat er gegeten wordt, zij bepaald hoeveel ze er van eet. Is dat niks: prima, maar er komt ook niks vervangends. (niet dat dat altijd even gemakkelijk is, maar is wel duidelijk) Wel altijd een toetje in de vorm van volle franse kwark/griekse yoghurt of fruit. En zolang hij niet goed eet, geen snoepjes/koekjes oid tussendoor geven. Scheelde hier zeker, had ze veel meer honger rond etenstijd! Door te dwingen leer je hem niet dat etenstijd een gezellig moment is en eten leuk is... denk dat ie dan nog veel meer en langer blijft weigeren.
Ja, zulke fases heb ik hier ook wel gehad. Maar ik maak er geen strijd van, dan eet hij maar niet. Strijd aangaan helpt toch niks, levert alleen hoop frustraties op Schrik er eerlijk gezegd wel van dat je z'n hoofd vasthoudt en zo dwingt. Ik vind dat echt niet kunnen.... Zo maak je alleen maar een groter issue van eten.
Helemaal eens met Nova81 en Chiggy. Eten naar binnen 'proppen' is echt niet de manier! Dan krijgt hij juist een grotere afkeer van eten en kinderen kunnen zoiets JAREN met zich meedragen. En dat is het laatste dat je wil, denk ik. Terwijl als je het negeert, het waarschijnlijk een fase is die ook wel kan duren maar een kind gaat heus wel een keer eten. Hij kan ook last hebben van doorkomende tanden/kiezen. Ik zou er echt geen issue van maken en zou ook direct stoppen met hem voeren. Daar is hij te groot voor. Bied hem eens stukken aan en zie wat hij doet. Gaat hij kliederen/gooien, haal je het bord weg. Is hij weer rustig, geef je het hem weer. En niet teveel aandacht aan besteden. Misschien krijgt hij niet veel binnen de eerste dagen/weken, maar zo leert hij dat eten leuk en ontspannen is. En onderzoeken met de handen, knijpen en voelen, is ook eten.
Hoofd vasthouden en hapje naar binnen proppen.. Meen je dit nu echt?! Wat bizar..ik vind het eigenlijk echt walgelijk Hoe zou jij dat vinden? Je leert je kind nu alleen maar dat eten niet leuk is.. En 1 ding... Jij wint het NOOIT van je kind met eten.. Als je kind niet wil eten eet het niet al ga je op je kop staan... Laat hem lekker zelf eten, met de handjes of vorkje of whatever.. Dat maakt het eten veeel leuker! Ik snijd hier tegenwoordig boterham in reepjes en die eet ie lekker zelf Op(voorheen gewoon stukjes maar wil ie ineens niet meer) En ik geef hier altijd een toetje maakt niet uit of ie niks heft gegeten of heeeel goed Voor de rest niet teveel koekjes oid tussendoor geven En bedenk maar dat als e kind ECHT honger heeft.. Dan eet ie heus wel En dat perse een hap proeven... Voer dat over een jaar oid maar in als he dat perse wil.. Maar je kindje is echt nog veel te jong om daadwerkelijk te behrijpen wat jij nu probeert te doen
Ik vind dat je ook een kind met normaal respect hoort te behandelen. En daar hoort dwingen met eten echt niet bij. Je gaat duidelijk over de grenzen van je kindje heen, door je zo te gedragen. Denk maar eens na wat voor boodschap je afgeeft aan je kindje.
He echt?! Hoofd vasthouden en een hap naar binnen duwen? Wat is dat dan voor iets joh... No way dat dat hier zo gaat en dochter wil ook echt weleens niet eten hoor. Prima, dan eet ze lekker niet. Ik dacht eigenlijk ook dat onderhand wel algemeen bekend was dat je die strijd never nooit niet wint! Het enige dat je er mee bereikt is nog meer weerstand en uiteindelijk misschien wel een bang kind dat geen eigen wil mag ontwikkelen (niet eten is het eerste waarmee ze ontdekken dat ze zelf ook een vinger in de pap hebben)... Nou, dan eet liever helemaal niks! Het komt wel weer hoor, een kind dat honger heeft eet heus wel! Wat betreft tips ga ik met mijn voorgangers mee. Haal de focus er eens vanaf, zet een bordje voor hem neer en ga ook lekker zelf eten. Eet ie niet, prima. Eet ie wel, ook prima. Gaat ie kliederen dan het 1 keer waarschuwen en daarna het bordje weghalen. Probeer het met iedere maaltijd zo te doen, hou het gezellig en wees een beetje lief... () Niets anders aanbieden, geen straf geven als ie niet wil, maar belonen zou ik ook niet doen want eten is geen topprestatie ofzo. Er zijn kinderen die maanden niet of nauwelijks eten omdat ze er geen zin in hebben, maar groot worden doen ze bijna allemaal hoor!
we doen dit omdat hij werkelijk niets eet, op advies van de kinderarts. hij moet aankomen, vandaar. zelf laten eten maakt geen verschil. het enigste wat hij momenteel eet is een toetje, en smiddags een koekje. verder weigert hij alles. vandaar...(had ik er even bij moeten zetten)
Niet gaan pushen, die van mij at als een bouwvakker en is ineens omgeslagen, hij eet nu pas sinds 2 dagen weer een boterham.
Ik zou hier echt direct mee stoppen! En dan vandaag nog. Want je creert zo, met een beetje pech, een levenslang probleem terwijl dit gewoon een fase is. De meeste kinderen gaan echt weleten op een gegeven moment. Maar hoe meer gespannen je ermee omgaat (en hoe dwingender je gaat doen), hoe meer hij gaat weigeren en hoe langer het duurt. Dan heb je een peuter en straks een kleuter die niet normaal met eten kan omgaan. Misschien creeer je wel een eetprobleem in de puberteit. Eten en dwang: niet doen! Als hij echt zonodig moet aankomen zijn er ook calorierijke yoghurtproducten,etc.. Zeker als hij toetjes lekker vindt zou dat een betere optie zijn.
Hier is ie vanavond zonder warme hap naar bed gegaan, draaide steeds weg en zelf eten en op schoot eten wilde hij ook niet...nou dan niet, hij krijgt dan wel een toetje en die gaat er heerlijk in...ach ja...dit heeft ie eens in zoveel tijd. In het begin dacht ik ook "huh en nu?" maar maak er geen strijd van, is niemand bij gebaat. Hij at van de week trouwens bij m'n schoonouders en na drie hapjes bloemkool wilde hij niet meer, ik had ook een potje meegegeven maar die wilde hij ook niet...schoonmoeders (leuke schoonmoeder verder zeg ik er vooraf maar even bij) pakte z'n hoofd vast en schoof wat naar binnen, zijn antwoord: braakkotsspuug, al het eten over de tafel Maar hoe lang eet ie al niks, echt niks? Tis best een raar advies van die arts maar verder was ie niet bezorgd begrijp ik? Misschien wat fruit door het toetje/griekse yoghurt doen of iets van liga er doorheen, krijgt ie toch wat binnen. En verder alles blijven aanbieden. Hier wil ie bijvoorbeeld ook de ene dag zelf eten, andere dag moeten we 'm voeren, dan wil ie met z'n handen eten, dan met z'n vork...tis soms ook even zoeken hoe of wat. Hoop dat ie snel weer gaat eten!
Weet niet wat voor kinderarts dat nou weer is, maar dit is een advies wat nergens op slaat om dit zo te doen... Denk niet dat je kind hier op korte termijn meer van gaat eten en vraag me af of je het zelf echt wil! Vindt het echt niet normaal... en aankomen zal hij er zeker ook niet van! Het is echt creeëren van een eetprobleem, zowel nu als op latere leeftijd... Op zo'n manier maak je van de maaltijden écht geen gezellig samenzijn! Ieder kind gaat door dergelijke fases en dat wordt vanzelf weer minder, om vervolgens weer meer te worden enz. Misschien krijgt hij wel kiezen oid, waardoor hij minder eet ivm pijn.. en dan wordt het eten in je mond gepropt door je eigen vader of moeder. Al zouden 10 kinderartsen mij dit adviseren, dan nog zou ik het niet eens overwegen....
Ik sluit mij aan bij de rest. Niet gaan duwen hoor. Ik ken een kindje waarbij de ouders dat ook deden ofja nog doen. Kindje eet 's avonds amper en dit al 2,5 jaar. Verder eet hij overdag wel prima, gelukkig. Ons zoontje zit momenteel ook in zo'n fase. Gewoon aanbieden, eet hij is het prima eet hij niet... ook goed! Dringen begin ik niet aan. De strijd met eten win je toch niet en levert voor beiden frustraties op.
Tja en wij weten verder ook de achtergronden niet van het advies van de kinderarts ... er wordt ook wel heel makkelijk gezegd: je moet je geen zorgen maken, ieder kind eet hele periodes niets en dat is niet erg. Zo zat een vriendin van mijn man met haar zoon (dagen!) in het ziekenhuis met ernstige ondervoeding. Oeps. Toch wel erg in zijn geval ... Dus als ze bij een kinderarts loopt dan is er blijkbaar wél iets aan de hand. De vraag is wel of dwingen functioneel is (het lijkt van niet). Bij T werkte het wél: die wilde uit eigenwijzigheid niet eten. Eén hapje met veel afleiding of desnoods onder dwang en hij vrat zn bordje schoon leeg. S is ook een hele moeilijke eter. Bij hem werkt afleiding heel erg goed. Hij vindt eten gewoon heel erg saai, maar als hij ondertussen in een boekje mag 'lezen' dan eet hij soms zo waar een hele banaan of boterham of zelfs een paar happen avondeten!
Dan zou ik eerder denken als de situatie echt zo ernstig is, dat ze worden verwezen naar een eetteam/diëtiste oid. Niet om het eten onder dwang met vasthouden van hoofd naar binnen te werken... Blijf het een érg vreemd advies vinden!
Nova, zie tweede deel van mijn stukje. Wat jij aanhaalt is gericht op het 'maak je geen zorgen is normaal'.
Hier momenteel ook een drama eter. Overdag gaat het prima, eet als het aan haar ligt kilo's fruit, maar de warme hap is echt een ramp. Eerste 5 hapjes geen probleem maar daarna hoeft mevrouw niet meer. Wij eten dan rustig door en meestal begint ze dan zelf ook weer met eten. Toetje is momenteel ook niet echt geliefd hier, behalve fruit. Dus dan maar lekker fruit eten. De rest komt wel weer, Ze ontwikkeld verder goed, gewicht wel laag, maar is een erg druk dametje wat gewoon heel veel verbrand. Wij bepalen wat ze eet en zij bepaald hoeveel. Is volgens mij ook wel de beste manier,....zeker geen dwang, dat werkt averrechts.
hoe meer dwang hoe meer ze zich gaan verzetten, want ze hebben dan door dat ze macht hebben. maak geen punt van eten, trek komt vanzelf