Zaterdagochtend waren dochter en ik hapjes aan het maken om mijn verjaardagsfeest smiddags en savonds te vieren. Ze verteld me ineens uit het niet dat papa haar wel eens slaat. (Haar vader heeft een heel kort lontje maar de kinderbescherming vond dat hij toch een goeie vader was met de beste bedoelingen dus kreeg hij gedeeld gezag en een bezoekregeling.Ik ben dus altijd bang geweest dat hij ooit een keer zijn dochter pijn zou doen... hij sloeg mij en daarom gingen wij uit elkaar.) Dus ik heb flink doorgevraagd hoe, wat,wanneer,hoe het haar laat voelen,wat ze denkt,of ze nog wel wil gaan (ze is 9,5) etc etc etc Het zit dus zo: Ze gaat naar vader, verstaat iets verkeerd en antwoord bijvoorbeeld met nee en zijn reactie is dan: wat nee??? En schreeuwt tegen haar en slaat haar. (ze heeft voorgedaan op mij hoe hard en dat is behoorlijk! Het is geen tik die ze krijgt). Volgens haar heeft haar oma wel eens tegen hem gezegd dat hij normaal moet doen. Ik ben me rot geschrokken en heb met verschillende mensen hierover gepraat want in eerste instantie dacht ik: misschien heeft ze het gelezen of gezien ergens of gehoord of misschien vind ze het stoer. Maar ze blijft echt volhouden dat het zo is en dat ze eigenlijk nog wel naar hem toe wil (vanwege de "leuke dingen") maar dat het nu zo'n half jaar aan de gang is. En haar vader begon ineens wel met tegen mij zeggen : "Ja ik moest haar op dr donder geven, dan weet je dat als ze er iets van zegt". Ik wil zo eigenlijk het AMK bellen om om advies te vragen. Voel me zo kut erover... Bah
Jeetje meid wat heftig, wat zul je geschrokken zijn. Ik zou zeker hiervan een melding maken bij de amk. Stel dat je meisje toch gewoon naar papa wil blijven gaan kan ze dan niet onder begeleiding? Of ergens op een openbare plek alleen? Ik zou haar niet meer zomaar laten gaan...sterkte!
Heftig hoor, denk niet dat je dit alleen kunt en toch even langs de ha om dit met hem/ haar te bespreken. De huisarts kent jullie gezin en weet misschien wat je het beste kunt doen. Of je het via de jeugdzorg moet doen, en of er misschien andere wegen zijn die naar Rome gaan. Sterkte
Heb zojuist het AMK gesproken. zij adviseren om eerst eens met zus van vader te praten en dochter ook met haar te laten praten. En met maatschappelijk werk via school. Ik ga in ieder geval in gesprek met zijn zus en vanmiddag even naar haar leraar. Zelf haar vader aanspreken lijkt me niet wijs omdat hij heel agressief naar mij kan zijn. Moeilijk dit!! Ze is zo bang dat ze van dr pa op der flikker krijgt als hij het hoort.
Ik snap dat je bent geschrokken! Zijn er meer mensen die hier vanaf weten? Dan kunnen zij evt ook het AMK bellen. Ik geloof je meteen hoor, maar daar zullen ze vaak te maken hebben met 'wraakzuchtige' exen en een melding van jou alleen minder serieus nemen? Verder zou je nog een gesprek met juf kunnen aanvragen ( werk zelf als juf) en vrahen of die iets aan je dochter merken. Samen kun je haar misschien beter helpen! Sterkte hoor!
Jeetje, kan me voorstellen dat je je rot geschrokken bent. Wat erg dat je dochter bang is dat ze nu op d'r flikker krijgt omdat ze het vertelt heeft Sterkte met deze situatie!
Ja haar leraar merkt de laatste tijd vooral dat ze er erg moe uitziet en dr concentratie ver te zoeken is. Haar lezen is bijvoorbeeld erg achteruit gegaan terwijl ze veel leest
Dit en er voor zorgen dat je eigen emotie niet de boven toon voert straks denken ze nog dat je ze opstookt! En de gedeelde voogdij zal wel blijven denk ik wel zal jeugdzorg er bij betrokken raken en moet hij onder dwang hulp aanvaarde. Maar dit zijn lastige situatie.s. Ook jij moet dan met de billen bloot. Kan niet precies uit leggen met wat ik er mee bedoel. ( wel bedoel ik het goed) kan je ook niet iemand anders met hem laten praten dat dit gedrag niet goed is tegen over zijn kind en dat hij haar behoorlijk wat schade toebrengt. Zo te lezen ben je zelf ook bang dat maakt de situatie er niet makkelijker op straks denken ze idd de ex die dwars gaat zitten maar ze is negen een kind van negen kan gelukkig al goed zelf vertellen wat er gebeurt. Dat scheelt. Sterkte en succes ermee. Dit zijn de lastige dingen in het leven.
Ja zijm al 2x door de molen geweest bij de kinderbescherming ivm bezoekregeling en gedeelde voogdij. Mijn emotie doet er niet toe hierin en haar gevoel des te meer. vanmiddag naar dr leraar en ib-er van school. Dan kan zij haar verhaal daar ook doen en heeft ze een vertrouwenspersoon en kom ik idd niet over als "de ex".
Fijn dat je al een gesprek hebt aangevraagd! Wat je hierboven schrijft is wel een flink teken hoor... Kinderen kunnen op een niveau blijven hangen maar omlaag gaan zie je niet vaak. Wel fijn dat ze het op school ook zien, dat maakt de situatie alleen maar duidelijker. Wat voor nu zou kunnen helpen is je dochter een dagboekje of schriftje geven wat ze bij zich houdt, ook op school. Als ze dan even iets kwijt wil kan ze dat opschrijven. Ik heb dit in de afgelopen jaren met drie kinderen gedaan en het heeft ze allemaal geholpen.
Net leraar ff snel gesproken, vanmiddag om 3 uur een afspraak met haar erbij. Hij had gemerkt dat er wat anders aan haar was vandaag (beetje vreemd maar goed). Hij vond het fijn dat we er even over gingen praten. misschien verklaard het voor ons beiden een hele hoop.
Oh wat erg, ik zou haar zeker serieus nemen. Geen flauw idee wat voor stappen je nu moet ondernemen.. Succes in ieder geval!
kun je er niet eerst met de vader over praten voordat je instanties inschakeld? dan weet hij in ieder geval dat jij op de hoogte bent voordat hij gebeld wordt door instanties....
jeetje heftig ik zou me ook dood schrikken hoop er wat uit mag komen met de gesprekken van de leraar zou er ook zeker een melding van maken succes en onwijs veel sterkte hiermee