Hij is 1,70 dit hebben ze ergens in het programma ook gezegd. Want zijn omvang was groter dan zijn lengte
Zijn omvang was 1,86 ofzo toch? Wij zeiden namelijk nog dat mijn man om hem heen paste en hij mij (+meer) aan gewicht kwijt was.
Pfieuw, ik kijk graag naar obese, maar van die man van gister kreeg ik het echt op mijn zenuwen Dat geklaag, die luie houding. Hoeveel mensen wel niet met obese wilden mee doen en dan krijg je de kans, doe je het op deze manier Dat au, au, au de hele tijd. Gelukkig hebben ze m goed aangepakt en begon ie aan het einde in te zien dat het voor zijn eigen bestwil was.
ik vond het heel aandoenlijk om te zien dat hij bijna flauwviel van een paar pionnetjes oprapen iedere persoon die aan morbide obesitas lijdt heeft zijn/haar eigen verhaal en een ander kan het niet zo even beoordelen aan de hand van wie je voor je ziet. Hij heeft het hem toch maar even geflikt, hij kwam wel van ruim 220 kilo, ik vind het niet vreemd dat hij in het begin het ontzettend zwaar had en veel pijn had. Voor zover ik het in de uitzending heb kunnen zien vind ik zijn geklaag best meevallen. Ik hoop dat hij de kracht en motivatie vindt om nu door te zetten.
Met 1.70 zit hij met 70 kilo nog net onder de overgewicht grens aan. Juul, ik snap je volkomen maar vind het woord verklep niet erg goed gekozen
Wat ben jij ongelooflijk lomp zeg.. Heb je er weleens bij stilgestaan dat zwaar obese mensen vaak heel veel hebben meegemaakt waardoor ze zo dik zijn geworden?? En super dat je 14 bent afgevallen, serieus! Ik ben er 25 kwijt en moet er nog 25-30. Ik was dus ook zwaar obees. Om dat te bereiken ben ik mishandeld, verkracht, en dat is nog maar het topje van de ijsberg. En dan zijn er óók nog zulke kortzichtige mensen zoals jij. (Ik zal het nuanceren want ik ken je niet: die zo overkomen iig) Daar moet ik nou echt even van janken
Ik vind het heel knap dat je al zoveel bent verloren aan kilo's. Maar er zijn ook mensen zonder moride obesitas welke ook mishandeld en verkracht zijn. Ook als je verkracht of mishandeld bent kom je aan door te veel te eten en of te weinig te bewegen. Van puur verkrachting of mishandeling an sich komt word een mens niet obesitas. Jouw bericht komt nogal aanvallend over.
Nou nou nou nou, wat een inlevingsvermogen zeg, Mensen die zwaar psygise problemen hebben, zoals hier een voorbeeld geschets is, Ja die groep heeft er wel meer kans op, door maar te roepen dat is je eigen schuld pff, trieste bedoeling zeg. Ikben te zwaar, en ja ik wil afvallen en ja dat ismoeilijk laat staan dat je van 220 kilo af moet komen, lekker veroordelende mensen zitten hier zeg, Ik vond het knap van hem, dat hij ondanks alles toch uiteindelijk de drive gevonden had.
Ik vond het ook erg aandoenlijk.. Zo verschikkelijk dat je jezelf helemaal kapot maakt en eigenlijk een wandelende tijdbom bent. Vond het daarom ook erg verdrietig dat zijn vriendin dat moment koos om weg te gaan. Die jongen was op dat moment zo eenzaam en dan val je gauw terug in oude vertrouwde gewoontes. Maar goed zei koos op dat moment voorzichzelf en dat is haar goed recht. Ik hoop ook uit de grond van mijn hart dat hij de motivatie vind om te blijven doorzetten. Ik weet dat hij nu goed bezig is .
Ik denk dat ze er mee bedoeld te zeggen dat ze mede door deze gebeurtenissen veel is gaan eten. Een emotionele eter dus, ipv over haar gevoelens te praten at ze het weg. Ik zie niet in wat er aanvallend is aan haar bericht.
Ik ook niet ze legt uit dat je door erge gebeurtenissen het verkeerde kan kiezen dat praat het niet goed, je hebt "betere" manieren om ermee om te gaan maar het gebeurd niet altijd zomaar soms zitten er diepere redenen achter..
Er zijn natuurlijk altijd redenen waarom iemand zich zo laat gaan. Maar als je je opgeeft voor Obese, en je wordt uitgekozen, dan moet je ook je best doen! En daar gaat dit topic over over het programma obese, en niet over andere dikke mensen. Dus over inlevingsvermogen: IK kan me gewoon niet voorstellen dat je het zo ver laat komen, dat je je zelf gewoon aan het dood eten bent.
Er zit altijd iets achter. Trauma's, dat kan, maar ook andere dingen. Het komt er bijna altijd op neer dat de persoon een onvermogen heeft om adequaat met gevoelens om te gaan. Eten en eetbuien zorgen voor een 'roes' waarbij er even afstand genomen wordt van het gevoel. De een eet, de ander drinkt, gebruikt drugs of gokt, weer een ander zit wezenloos te zappen voor de tv of vult haar dagen achter ZP... We oordelen snel, het is nooit simpel.
Wat een discussie zeg! Wat Marieke probeert te zeggen is doordat zij alle ellende uit haar verleden geen plekje kon geven ging ze eten om te compenseren. Ze vond troost in het eten maar werd eigenlijk alleen maar verdrietiger doordat ze aankwam. Ieder mens reageert anders op bepaalde dingen. Marieke (gebruik jou maar even als voorbeeld) vond troost bij eten, de ander gaat roken, de volgende eet juist helemaal niks en weer een ander vlucht voor zijn angsten door altijd op stap te zijn, altijd buitenshuis met vrienden en zo min mogeljik alleen thuis. Ik vind dat er erg hard gereageerd wordt op zwaardere mensen in dit topic, iets meer respect mag wat mij betreft wel. Iedereen heeft zijn zwakte maar als je zwakte ligt in eetbuien is dit voor iedereen zichtbaar doordat je dikker wordt/bent. Maar roken/ drinken is eigenlijk net zo'n groot struikelblok!
Wat men weleens vergeet is dat een eetverslaving heeeeeeel moeilijk te overwinnen is. Een eetverslaving is netals een drank/drugs/gok verslaving een serieus zware verslaving. Het enige verschil tussen een eetverslaving en welk andere vorm van verslaving dan ook, is dat een verslaafde aan drank/drugs compleet met zijn verslaving kan stoppen (hoe zwaar dat ook zal zijn). Een eetverslaafde echter, kan NOOIT compleet stoppen met eten. Eten heb je nodig om te overleven. En dat maakt naar mijn mening het overwinnen van een eetverslaving vele malen ingewikkelder dan het overwinnen van een 'normale' verslaving. Altijd en overal zul je blootgesteld worden aan voedsel. Zelf ben ik op 19/20 jarige leeftijd 35 kilo kwijtgeraakt (inmiddels zijn daar overigens weer een aantal kilo's van bij ) Feit is gewoon dat als je eenmaal zo'n verslaving hebt gehad, je je leven lang op moet letten dat het niet wéér misloopt. Het is een levenslange strijd.